Posted by Μετα πο την κραιπαλη των εορτων, με ταπεινοτητα και αφορητη ενοχη αρχιζω διαιτα. Ελα ομως που πρεπει και να τρωγονται τα οσα εν πασει περιπτωσει θα αποτελεσουν το πιατο της λιτοτητας! Αυτη την προκληση την αντιμετωπισα με την πρασινη σαλατα που δημοσιευω σημερα, και ελπιζω να συμφωνησετε οτι καταπολεμα αποτελεσματικα την κακομοιρια της διαιτης και σε κανει να αισθανεσαι προνομιουχος!
Θυμιζω εις απαντες οτι ο Φεραν Αντρια εχει πει: “μια φρεσκια σαρδελλα ειναι πολυ καλυτερη απο ενα μπαγιατικο αστακο”.
Με αυτο κατα νου, ερχομαι στο πρωτο βημα. Το ξελεπιασμα, καθαρισμα και φιλεταρισμα των σαρδελλων.
Σαν διαδικασια ειναι μπελαλιδικη και συνηθως απο τα λεπια βουλωνει και ο νεροχυτης. Απο την αλλη μερια, αν τα ψαρακια ειναι φρεσκα και δεν εχουν κακοπερασει στις κασελλες επι μερες με τον αθλιο παγο απο πανω, ο ξελεπιαστης και καθαριστης ανταμοιβεται πλουσιωπαροχα: τα χερια ευωδιαζουν, αφου μυριζουν θαλασσα και παλι θαλασσα.
Στην περιπτωση που τα ψαρακια ειναι μπαγιατικα, ειναι καλυτερα να τα πεταξετε και να μην μπειτε καν στον κοπο να τα φτιαξετε. Επειδη το ψαρι ειναι μικρο, η κακη μυρωδια ειναι απλωμενη παντου. Επισης η σαρκα εχει μια υφη που θυμιζει χαλασμενο πεπονι, υδαρη και με ιστους να κρεμονται απο δω και απο κει.
Οντας λοιπον αισιοδοξος, προχωρησα στον καθαρισμο και ανταμοιφθηκα!
Ιδου η φωτο προς επαληθευσιν. Αφου συγκρατηθηκα και δεν εφαγα τα φιλετακια ωμα με λιγο ελαιολαδο, λεμονι, και αφθονο ψωμι για βουτες, προχωρησα στο επομενο βημα.
Συνεχιζουμε με το γεμισμα της σαρδελας. Για αυτο χρησιμοποιω λιαστες ντοματες που εχουν μουλιασει στο νερο για μια ωρα και εχουν μαλακωσει, και σκορδο.Αφου τελειωσω το γεμισμα, σφηνωνω τα ψαρακια σε ενα τεφαλ τηγανι και τα αφηνω σε δυνατη φωτια για 2 λεπτα μονον.
Αγαπητωτατε Παναθηναιε της διαιτης! Ολα αυτα ειναι υπεροχα μεχρι που διαβασα σε καποιο σημειο περι ψωμιου για πολλες βουτες. Αγαπητωτατε σας εχω ασχημα νεα. Η φρατζολα κατασχεται. Αααα σας παρακαλω! Παντως για να σοβαρευτω, υπαρχουν πολλοι συνδιασμοι απο νοστιμιες και περιορισμενες θερμιδες. Καλη επιτυχια στους στοχους σας!
@Δεσποιναριον: ευχαριστω ευχαριστω για την ψυχολογικη ενισχυση, συμπαρασταση και την φιλικη συμβουλη περι εξοστρακισμου της φρατζολας εις την σφαιραν του απροσπελαστου! παρακαλω θερμα να στειλετε ολα τα ωραια και ελαφρα που εχετε, γιατι θα χτυπησω μπιελα με αυτα τα λαιτ μετα τα γουρουνοπουλα και τα αρνακια! την καλησπερα μου στην Πρωτευυσα!
Παναθήναιε,
Διαίτης το λέτε αυτό το πιάτο, που μόνο το πράσινο το εξαγνίζει ελαφρώς; Και σαρδέλα και τηγάνισμα και λιαστή ντομάτα, όλα τα συστατικά για μια γενναία δόση θερμόδων. Αλλά η νοστιμιά του θάναι απεριγραπτη, το ψυχανεμίζομαι απ΄την εικόνα. Μου έχει σπάσει τη μύτη το σκόρδο λέμε!
Περιμένω να δώ ένα αληθινό πιάτο διαίτης!
@Ιουστινακι: η μεταβασις εις την ιδεατην καταστασιν εχει ενδιαμεσους σταθμους…
οταν αφιχθω στα νεροβραστα θα πραγματοποιησω λυπημενη αναρτηση για το καταντημα μου
χμ…εγω και η σαρδελα καθολου καλη σχεση…για καθαρισμα ουτε λογος να γινεται!!!
(να περασετε απο το μπλογκ για το γλυκάκι σας!)
@κουκ: καλη μου πολυταλαντη δημιουργε των γλυκυτατων τερψιλαρυγγικων εμπειριων, θα τις καθαρισω εγω! και θα σου φτιαξω και μια αλλη – οχι διαιτητικη συνταγη – για να συμφιλιωθεις με τα υπεροχα αυτα ψαρακια!
ΥΓ με εκεινο το μουxαλεμπι τι γινεται;
Αααα, καααλά… τέτοια δίαιτα κι εγώ ξέρω να κάνω :))
υγ: το σκορδάκι πάνω στη σαρδέλα πάντως με τρελαίνει!
@δενδρογαλη: εν αρχη ην η προσπαθεια… ουδεις αναμαρτητος… φουλ του σκορδου!
Ωραιοτάτη και πρωτότυπη, ως είθισται!!!
Δεν θα τρελαθεί η τρελοτουρίστρια, βέβαια, λόγω του ελαφρώς άψητου ψαρικού και της τομάτας, αλλά τοποθετείται στα υπόψην για καλοκαιρίνη ουζοκατάνυξη. Την καλησπέρα μου!
Καλησπέρα αγαπητέ παναθήναιε!
Υποτίθεται ότι σαλάτες τρώς – ως μοναδικό γεύμα – για να χάσεις κιλά έτσι;
Με την συγκεκριμένη τρώς και χορταίνεις για ένα διήμερο!
@τρελλοτουριστας: ειναι παντος καιρου το πιατο αυτο, και με το ουζο ειναι απιαστο
@πανας: ειπα κι εγω να μειωσω λιγο τις θερμιδες! δεν ειπα να παω να βοσκησω μονο! αρα επανω στη χλοη επρεπε κατι να παει, και πηγανε οι ταπεινες σαρδελες με τα παρελκομενα! ανθρωπος ειμαι κι εγω, εβαλα λιγο παραπανω σαρδελιτσα!