Σημερα θελησα να γευθω κατι ελαφρυ αλλα γευστικο, φορτωμενο με τις γευσεις της γης και της θαλασσας, παντρεμενες και αρμιονικα δεμενες. Το πιατο που ακολουθει ειναι πανευκολο, και γευστικωτατο!
Ξεκινω με το χταποδι. Ομορφο λαχταριστο, καθαρισμενο και κομμενο. Τα πλοκαμια ενα ενα και η κεφαλη ανοιχτη και σφριγηλη. Το πλασμα αυτο ζυγιζε λιγο πανω απο κιλο.
Σε μια μεγαλη κατσαρολα τσιγαριζουμε τρια μεγαλα ξερα κρεμμυδια, και προσθετουμε καπαρη ομορφη και τσαχπινα απο τα νησια του Αιγαιου, εν προκειμενω απο την Παρο. Παντα με ελαιολαδο! Προσθετουμε φρεσκια ρηγανη και δενδρολιβανο για να ενισχυθει η αρωματικη συνθεση.
Αφου μαλακωσουν τα κρεμμυδια, προσθετουμε τα κομματια απο το χταποδι, και ραντιζουμε με τροφαντες ελιες.
Οσοι αντεχουν, προσθετουν και καυτερες πιπεριες για εκεινη την αισθηση που σε απογειωνει απο τον πλανητη!
Καθως σκεπαζουμε και αφηνουμε τον οχταποδα να ψηθει, κοβουμε τις μελιτζανες σε χοντρες ροδελες και τις ψηνουμε στη σχαρα.
Μετα απο 15 λεπτα το χταποδι μας εχει μαλακωσει, και ειναι ωρα να στεγνωσει λιγο και να παρει τη γευση της σχαρας.
Μετα απο πεντε λεπτα βγαζουμε και κοβουμε σε λεπτες ροδελες.
Σερβιρουμε τις ροδελες απο το χταποδι πανω στη μελιτζανακαι ραντιζουμε με ολιγο ζωμο απο την κατσαρολα, ελιες και κρεμμυδια.
Η μελιτζανα συμπεριφερεται ως μαξιλαρακι και απορροφα ολους τους χυμους, το χταποδακι ειναι μεταξενιο και αιθεριο, τα κρεμμυδια ειναι λυωμενα και μεσα στην καλη χαρα με τη ρηγανη, το δενδρολιβανο, την καυτερη πιπερια και ολους τους χυμους απο τον οχταποδα!
Οσο για τις ελιες, αυτη η απιστευτη ικανοτητα τους να συνδυαζουν την πικρα με την χαρα ειναι η κορωνιδα στην γευστικη ιεροτελεστια!
Ελα ηρθα, βαλε ουζο!
Σκεφτομαι να κανω μια εκδρομη κατω στα ψαραδικα του Ποτομακ να δω αν μπορεσω να βρω ενα τετοιο τερατακι! Ομως με αυτο το δημιουργημα θα ειναι μεγαλη αμαρτια να μη κανεις μια .. μονο μια παπαριτσα! ΟΚ δυο! ξαναβαλε ουζο!
@δεσποιναριον: καλα ψωνια στον ποτομακ, και καλα μαγειρεματα!!!
Mας κακομαθαίνετε κύριε… Πρέσβη μου…
χαχα
Πέρα από την πλάκα, να σας πω πως φτιάχνω καταπληκτικό χταποδάκι.
Την δική σας συνταγή δεν την ξέρω.
Θα την κάνω, όμως…
Φαίνεται λαχταριστή.
Να είστε καλά.
Κώστας
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com
@βλουτης: με ιδιαιτερο ενδιαφερον αναμενω την εμπεριστατωμενη αποψη σας μετα την παρασκευη και δοκιμη του εδεσματος
Πω πω!!!
Πειρασμός!!
@τρελλοτουριστες: μα καλα, εσεις ακομη δεν εχετε εκδιωχθει εκ του παραδεισου; οπου πειρασμος και προκληση!
έχω ένα κενό, ο οχτάποδας πως ψήνεται στην κατσαρόλα? προσθέτουμε νεράκι? κρασάκι? ή σκέτος σε χαμηλή φωτιά? θα τον μαγειρέψω για τα αγόρια μια Κυριακή!
@μελισσουλα: καθολου νερο, και χαμηλη προς μετρια φωτια μολις βαλουμε το χταποδι στην κατσαρολα
Αγαπητέ παναθήναιε, θα ήθελα να σου ευχηθώ καλή ημέρα!
Διαπιστώνω ότι έχετε – οικογενειακώς! – ιδιαίτερη σχέση με το του Ποσειδώνα βασίλειο!
Ιδιαίτερα ευχάριστο!
Όσο αφορά τόσο στον οχτάποδα, όσο και στο πανέρι των θαλασσινών της αδελφής, δεν έχω να προσθέσω κάτι.
Μόνο ότι ζηλεύω!
Και για να μην παρεξηγούμαι, ζηλεύω με την έννοια ότι – μένοντας μόνος – είναι πολύ δύσκολο να δημιουργήσω έστω και μια από τις απίστευτες συνταγές σου…
Έστω, και μόνο η οπτική απόλαυση είναι περισσότερο και από αρκετή!
@πανας: μα αγαπητε δεν πρεπει να παραμεινετε με το συναισθημα αυτο, ειναι πολυ απλο το να σας προσκαλεσω και να μετασχετε εις ποσειδωνειαν τελετην – εκ πατρος και μητρος εχω το σπιτι ανοιχτο για φιλους και περαστικους
Καλησπέρα αγαπητέ.
Μετά μεγίστης χαράς!