Posted by Ο Τάϊβ ειναι η μητερα μου.
Το προσωνυμιο το απεκτησε οταν θανοντος του πατρος μου πριν απο 32 χρονια ανελαβε την ηγεσια της οικογενειας και κατερριψε ολα τα ρεκορ!
Εγω τοτε ημουν φοιτητης και ουτε και που καταλαβαινα και πολλα!
Ο Τάϊβ ειναι περηφανος και αγερωχος ανθρωπος.
Και συνεχιζει να παλευει, παρολο που η κατασταση του ειναι ακομα κρισιμη.
Καθε αναπνοη ειναι και κατακτηση.
Κοιταζω το σωμα που προσπαθει να ανασανει.
Εχω μια αισθηση πληρους αδυναμιας, αφου ο,τι πρεπει να γινει το κανουν οι γιατροι.
Εγω δεν μπορω να κανω τιποτε, παρα να κρατω το χερι και να μιλω, να μιλω, να μην σταματαω να μιλω, μπας και ακουσει κατι, μεσα στον βαθυ υπνο.
Αυτη η κορυφογραμμη αναμεσα στη ζωη και το θανατο με διαλυει.
Αισθανομαι την αναγκη να τα γραψω ολα αυτα, παρολο που δεν ειναι “ευχαριστα”, γιατι ειναι αυθεντικα.
Και αυτος ο χωρος ειναι αυθεντικος.
Κρατα γερα Τάϊβ!
…και εγω μετην σειρα μου θα πω “κρατα γερα Ταϊβ”….ολοι εχουμε περασει απο αυτες τις δυσκολες καταστασεις..αλλα και εσεις “δασκαλε” κρατατε γερα….για να νοιωθει οτι το χερι σας ειναι σταθερο…οταν κρατατε το δικοτης..Η σκεψη ειναι κοντα σας…
ευχαριστω, η συμπαρασταση σου στις στιγμες αυτες ειναι σημανιτκη
θα ακολουθησω τη συμβουλη σου
γερα και σταθερα!
Οι στιγμες αυτες ειναι δυσκολες και τις εχουμε περασει.Κρατησα και γω καποτε το χερι της μητερας μου και δεν το ξεχνω.Στελνω την σκεψη μου και τις ευχες μου.
ευχαριστω Γιαννα μου, αυτη η αφη του σωματος που δεν ξερει που θα βρισκεται στο επομενο δευτερολεπτο ειναι αξεχαστη, και δινει αλλη προοπτικη στα καθημερινα τρεχουμενα
να είστε σίγουρος ότι σας ακούει!!με όσους ασθενείς συζήτησα που ήταν είτε στην μονάδα εντατικής θεραπείας είτε ήταν σε τέτοια κρίσιμη κατάσταση, αυτό που λέγανε είναι ότι όλα τα καταλάβαιναν ή νόμιζαν ότι τα ονειρεύτηκαν αλλά δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν!από προσωπική εμπειρία εκείνο που θυμάμαι μετά από ένα κρίσιμο χειρουργείο, ήταν οι διάλογοι των γιατρών,το σχόλιο του διευθυντή που είπε
“παρά λίγο να τη χάσουμε” και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να είμαι προσεκτική και να μιλώ στους ασθενείς σε όποια κατάσταση βρίσκονται σαν να τα αντιλαμβάνονται όλα!
μιλήστε της ψιθυριστά και πείτε της ότι ενώνουμε όλοι τις ευχές μας!!!
ευχαριστω Ρουλα για τις πολυτιμες εμπειριες που μοιραζεσαι, οι ευχες σας ειναι βαλσαμο!
Aχ βρε χαρα μου, ξερεις το μυαλο μου πηγε για μια στιγμη στη μαμα σου και μετα το εδιωξα απο τη σκεψη. Κοιτα που ηταν. Ετσι που εγραφες ηταν για πολυ δικο σου ανθρωπο. Περαστικα και ναι μιλα της συνεχεια. Οι ευχες και προσευχες μας μαζι της.
δεσποιναριον καλη μου φιλη, που αφηνεις την χαρα της περιδιαβασης της Ρωμης για τα προβληματα μου, σε ευχαριστω για την αγαπη σου και τις ευχες και προσευχες σου
Είναι αυτά τα δύσκολα που όλοι περνάμε κάποια στιγμή στη ζωή μας.
Εύχομαι όλα να πάνε καλά.
Κουράγιο, υπομονή και θετική σκέψη.
δεσποινα Κ(αλη) φιλη, δεν προλαβα να ερθω στην Χαλκιδικη ως σκηνιτης μαγειρας σας, γιατι ασθενησε ο Τάϊβ, αλλα με τη θετικη σκεψη και τις ευχες ολων, ο Τάϊβ θα καβαντζαρει κι ελπιζω να τα καταφερω να ερθω για να ετοιμαζω τα μπινελικια αλ φρεσκο!
υγ. κοιτα μην μου παρει κανεις αλλος τη μαγειρικη θεση!
Τι λες τώρα! Τη δίνω αλλού τη θέση?!!
Αδύνατον 😉
ουφφφ!!! εφυγε ενα βαρος απο πανω μου! ευχαριστω Δεσποινα Κ(αλη) Φιλη, δεν θα το μετανοιωσεις!