Antica Macelleria Cecchini – Panzano, Chianti, Toscana

This is not a post about poetry, but it begins with poetry from Dante and Cavafy, as they are the favourite Italian and Greek poets of Dario Cecchini, who is the youngest in many Cecchini generations continuing the tradition and the culture of meat eating in Tuscay.

“Nel mezzo del cammin di nostra vita
mi ritrovai per una selva oscura,
che la diritta via era smarrita.”

In the middle of the journey of our life I found myself in a dark wood for the straight way was lost.

Dante, Inferno, Canto I

“I was not bound. I let myself go completely; went
To those indulgences, half actual,
And half were turned about in my own brain;
Went into the illuminated night;
And drank strong wines, as when
The champions of pleasure drink strong wine.”

Δεν εδεσμεύθηκα. Τελείως αφέθηκα κ’ επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές,
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ’ ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς
που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.

Costantine Cavafy, I went

This is how I started a post in my old website, in 2006. The subject of the post was Dario Cecchini’s Antica Macelleria in Panzano, a small village in the Chianti hills of Toscana.

PANZANO_600

A few days ago I was able and fortunate to visit Dario again, and this post is dedicated to him and his wife. Kim.

dario_kimDario is one of the most celebrated butchers in Tuscany, Italy and the world. He is a gentle, polite (in the true meaning of the word) and sofisticated man who obliges you with his nobility.

Dario is a man who knows his destiny and has nothing to do with all the celebrity crap that has spread in our world. as a dicease. Dario is happy with what he is, and is extremely proud of it . His wife, Kim, an American who has now become a real Tuscan, is also a splendid example of why life can be beautiful as long as there is happiness and love.

On a Saturday morning, Kim, the wife of a celebrity, wears her apron and starts serving the customers of the butcher shop. This is her life and she is proud of it.

inside2The display of the shop is partial in the sense that it cannot hold all the goods that Dario can supply you with. But from this photo and the next you can get a pretty good idea of what is at store. On Saturday morning I spoke with a couple from Salzburg, Austria, who were doing their shopping on their way home. I was doing the same!

inside3Dario was kind enou to cut a generous slice of the delicious rolled panceta and pack it for me to have a nice snack on the way back home.panceta

What a man!

bistecaBut the real hero of the visit was the Bisteca Fiorentina that Dario proudly holds and which is now resting in my fridge, waiting for the magic time to grill it. There is no other meat like this, believe me! I will prove it to you in my next post, but until then you have to wait.

kim_pictureKim here is proudly displaying one of my watercolour pictures of Symi, that I brought to Dario and her as a sign of friendship and appreciation.

antica_entranceLucky those of you who will enter this door!

Thank you Dario and Kim, see you soon!

Un abbraccio.

P.S. This is not the end of the visit to Kim and Dario! The next installement is coming to you in the very near future!

Diogenis Grill, Agios Prodromos, Chalkidiki, GREECE – Ψησταρια Διογενης – Αγιος Προδρομος Χαλκιδικης

Ο Αγιος Προδρομος ειναι ενα καταπρασινο χωριο λιγο πριν τον Πολυγυρο Χαλκιδικης, καθως ερχεσαι απο Θεσσαλονικη. Εκτος απο το πρασινο ομως διαθετει και μια συστοιχια απο ψησταριες που μπορει να δελεασουν ακομα και χορτοφαγους! Το συννεφο της τσικνας απλωνεται γλυκα πανω απο το χωριο που κατακλυζεται απο τους περιοικους για ενα ωραιο μεζεδακι σε συμφερουσα τιμη!

ag_prodromos

Ο φιλος μου ο Βασιλης μου προτεινε να επισκεφθω τον “Διογενη”, ενα πεντακαθαρο μαγαζι που το κρατα μια οικογενεια με χαρα και ευγενεια.

diogenis

Δοκιμασα τα πιο δυσκολα, τα πιατα δηλαδη που ακριβως επειδη υπαρχουν σχεδον παντου κινδυνευουν να ειναι σχεδον αδιαφορα και χωρις χαρακτηρα.

Ξεκινω με τα σουτζουκακια.

soutzoukakiaΜυρωδατα, ζουμερα, με εντονη τη γευση κρεατος! Αξιζουν τον κοπο, ειναι μια πολυ ωραια λιχουδια! Και ειρησθω εν παροδω, ειναι και πολυ κοντα στα ρουμανικα”μιτς” που ειχα παρουσιασει προσφατα. Τα σουτζουκακια του Διογενη χωρις να ειναι λιπαρα ειναι πολυ ζουμερα, και αυτο κανει τη διαφορα!

Συνεχιζω με το ελληνικον σουβλακι!

souvlakiaΚαι εδω ο Διογενης διεπρεψε. Νοστιμωτατο κρεας, χωρις να ειναι λυσσα στο αλλατι η γεματο πιπερι που κρυβει την γευση του κρεατος! Με λελογισμενο λιπακι, ισα ισα για να σε γλυκαινει με τη χαρα της μικρης αμαρτιας που ομως ειναι τοσο μικρη που την παιρνει ο ανεμος μαζι με την τσικνα!

Το ψησιμο και στα δυο πιατα αψογο! Επεναλαμβανω το πιο σημαντικο απολα μετα την πιοτητα των κρεατων. Ο ψηστης εβαλε και στα δυο πιατα ελαχιστο αλατι και πιπερι! Αυτο αποτελει σχεδον “ανθελληνικη” συμπεριφορα!

Κλεινω με τα συνοδευτικα που εν προκειμενω ταιριαζουν τελεια!

tirokafteriΗ τυροκαυτερη ηταν μετριας εντασεως, και νοστιμη, ενω οι περισσοτερες ειναι απλα μια καυτερη μαζα!

Η χωριατικη πλουσια και με υλικα ολοφρεσκα και τραγανα!

saladΤο καταστημα προσεφερε το πατροπαραδοτο ραβανι.

ravani

Η “ποιοτητα προς αξια” ειναι πολυ υψηλη! Ο Διογενης χτυπα την κριση κατακεφαλα!

Καλην εβδομαδα και καλη ορεξη!

Tavern Afthoni, Pyrgadikia, Halkidiki, Greece – Ταβερνα Αφθόνη, Πυργαδικια Χαλκιδικης

Παρολη τη θλιψη μου για την καταστροφη της Αττικης, δεν προκειται να μηρυκασω για μια ακομα φορα τα ιδια και τα ιδια, περι κρατους, λαου, καταπατητων, ληστων και αποκεφαλιστων, ειδολολατρων και ιουδαιων. Δεν εχει πια νοημα.

Θα γραψω λιγα λογια για ενα μικρο ταβερνακι στο χωριο Πυργαδικια στη Χαλκιδικη, την Αφθόνη. (Η καλη  μου η φιλη η Γιαννα με ρωτησε στο σχολιο της, και της απαντησα οτι την ανακαλυψη της ταβερνας της δεσποινας την οφειλω στον Βασιλη, τον κυρη του Βιραγγα, που παρολον οτι ειναι μερακλης μαγειρας, με παροτρυνε να δοκιμασω τα καλα της δεσποινας! ειναι αυτο που λεμε, ρωτοντας πας στην πολη! το θεμα βεβαια ειναι ποιον ρωτας!)

Η Αφθόνη, ηταν μια τοποθεσια στη Μικρα Ασια, δεν ξερω ακριβως που, και τη μετεφεραν μαζι τους οι προσφυγες στη Χαλκιδικη.

Η Ταβερνα διευθυνεται απο τη Δεσποινα, μια ευγενικη και δραστηρια γυναικα που ειναι παντου. Και στην κουζινα και στο σερβιρισμα.

afthoni1 Η πρωτη γευση αποτελεσε και την μεγαλη εκπληξη της επισκεψης, γιατι ηταν για μενα πρωτογωρη. Τηγανητα μυδια.

musselsΕλα ομως που δεν ειναι τα συνηθισμενα, μυδια, αλλα απο την Ολυμπιαδα, λιγο παραδιπλα δηλαδη. Τετοια ζουμερη νοστιμια αψογα τηγανισμενη και σερβιρισμενη χωρις αλλατια και αλλα, δεν θα βρειτε σε πολλα μερη!

mussels1Δειτε το σχημα και θα αρχισετε να καταλαβαινετε τι εννοω. Συνηθως τα μυδια που τρωμε τηγανητα ειναι ελλειψοειδη μαλλον πεπλατυσμενα. Εδω εχομε σφαιροειδη και μαλλον σφαιροειδεστατα! Οσο για το τι υπαρχει εντος, προκειται περι κυψελης αρωματων θαλασσινων και υφης που χωρις να ειναι σκληρη, σου αφηνει ολοκληρη την αισθηση της σαρκας του μυδιου.

Προσοχη! Μην κανετε το λαθος να παρετε σαγανακι τα μυδια, μονο τηγανητα! Το σαγανακι ειναι εφευρεση για την αναλωση των αγευστων και αοσμων θαλασσινων αγνωστου προελευσεως και φρεσκαδας! Αυτο δεν αναφερεται στην καλη Δεσποινα, αλλα στην βαρβαρη εφευρετικοτητα της συμπαθους ταξεως των σσαβουρατζηδων επαγγελματιων της εστιασης.

shrimp1 Οι ψητες γαριδες ενα γλυκισμα, ζουμερες και κοτσωνατες.

skoubriΤο σκουμπρι στα καρβουνα μια αποθεωση αρωματων και σαρκωδους υφης!

Και οπως σημειωσε το δεσποιναριον, ολα αυτα με ουζακι!  Και μετα υπνακι κατω απο τα δεντρα, γιατι ο πολιτισμος ειναι καθημερινη υποθεση, και ο μεσημεριανος υπνακος μεγα πολιτιστικο αγαθο για ολιγους και μερακληδες!

Ευγε στη Δεσποινα και στον ψηστη συζυγο της, και με το καλο να τους ξαναδω!

Η ραψωδια γευσεων και αρωματων εκλεισε με τραγανιστο πεντανοστιμο καρπουζι απο τα Πλανα, ενα χωριο στο οροπεδιο του Χολομωντα.

Viraggas Mansion, Vrastama village, Halkidiki, Greece – Αρχοντικο Βιραγγας, Βρασταμα Χαλκιδικης

This is a post about a truly exceptional Mansion in Halkidiki, Greece.

Vassilis and Lena have created a wonderful environment for the visitor who wants to explore the area and at the same time have peace and beauty surrounding him/her. “Viraggas Mansion” is located at the outskirts of the village of Vrastama in central Halkidiki.

Σημερα γραφω για το αρχοντικο του Βασιλη και της Λενας, δυο νεων ανθρωπων απο τη Θεσσαλονικη που ξεφυγανε απο το αστικο κεντρο και χτισανε μια οαση αρχοντιας και ανεσης στο χωριο Βρασταμα κοντα στον Πολυγυρο Χαλκιδικης.

Το ονομα του Αρχοντικου ειναι Βιραγγας και το συστηνω ανεπιφυλακτα για πραγματικη ξεκουραση και ποιοτητα περιποιησης που ξεφευγει απο τα ελληνικα ειωθοτα.

οθτσιδε3This is the view of the main building from the parking area.

Το συγκροτημα των κτισματων ειναι στα ορια του οικισμου χωμενο σε μια ρεματια. Η θεα που βλεπετε εδω ειναι απο το χωρο που παρκαρουν τα αυτοκινητα των επισκεπτων.

outsideThis is the building of the rooms. It is characterized by the outstanding quality of the renovation of the old building.

Αυτο ειναι το κτισμα με τα υπνοδωματια. Εξαιρετικη κατασκευη, και μεσα και εξω.

outside5

This is the building of the kitchen and the breakfact area for the cool days. Gina is enjoying the sun and is the second mistress of the place after Lena.

Το κτισμα στη μεση ειναι ο χωρος εστιασης για τους χειμερινους μηνες, ενω το ροζακι δεξια ειναι η κουζινα. Η Τζινα ειναι η απολυτη αρχοντισσα μετα τη Λενα, και απλα αναπαυεται.

balconyThis is the balcony where you can have your breakfast and a meal at your leisure, overlooking the ravine.

Should you decide to have a meal at the mansion, Vassilis and Lena offer you good food at very reasonable prices. Have a look at the following samples.

Αυτο το υπεροχο μπαλκονι με θεα προς τη ρεματια αποτελει το χωρο εστιασης αλ φρεσκο.

Περα απο την ησυχια, και την ανεση της διαμονης, υπαρχει και το μερακι των παιδιων να προσφερουν ενα καλο πιατο φαγητο με ενα κρασι της περιοχης. Ακολουθουν παραδειγματα της γαστρονομικης φιλοξενιας.

salad

Sweet tomatoes with purslane.

Ντοματα γλυκισμα με γλυστριδα.

lavrakiSea bass filet with vegetables and potatoes.

Λαυρακι φιλεταρισμενο και μαριναρισμενο με λαχανικα και πατατες.

IMG_1131

Veal casserole with bulgur wheat

Μοσχαρακι με πληγουρι.

pergamonto

Bergamot in sweet syrup

Περγαμοντο γεματο αρωματα.

The location of Viraggas is strategic. You are in a peaceful beautiful area, away from the noise and the crowds. The beautiful beaches are 30 minutes by car away. You visit the antiquities of the area, the mountains, and then you return to rest in the mansion. You cannot find a better place in Halkidiki.

Κλεινοντας, θα ελεγα οτι ο Βιραγγας ειναι ενα εξαιρετικο μερος για ξεκουραση και απολαυση της φυσης, με ολες τις ανεσεις! Κι αν θελετε και μια μπουκιτσα, ολο και κατι θα βρεθει!

Virgin with Child – Protato, Mount Athos (Βρεφοκρατουσα – Πρωτατο, Αγιον Ορος)

Σημερα μια μερα μετα την 15η Αυγουστου, θελω να μοιραστω μαζι σας δυο τοιχογραφιες απο τη Μονη Πρωτατου στο Αγιο Ορος, δια χειρος Μανουηλ Πανσεληνου.

Today, one day after the dormition of the Virgin, I want to share with you two frescoes of the Protaton Monastery in Mount Athos, Greece. They are the work of the celebrated 14th century painter Manouil Panselinos.

virgin

Η Βρεφοκρατουσα εχει ολα τα χαρακτηριστικα της τεχνης του Πανσεληνου. Διακατεχεται απο μια ηρεμια και εγκρατεια μεσα απο τα ελληνιστικα της στοιχεια, που ενω δενουν με τα βυζαντινα, δεν εχουν την αυστηροτητα που χαρακτηριζουν τις υστερες σχολες. Το βρεφος ειναι ενας μικρος φιλοσοφος, δεν ειναι δηλαδη βρεφος αλλα παιδι αρα και ο τιτλος θα επρεπε να ειναι παιδοκρατουσα.

The Virgin fresco has all the features of Panselinos’ art. It radiates calm and self-composure, features of portraits of the Hellenistic period. They blend with Byzantine art but do not have the out of this world austerity of later Byzantine periods. The Child is a young philosopher, almost melancholic.

virgin_with_child

Ο Χριστος Σωτηρας ειναι εν προκειμενω το γλυκυ εαρ, ο μελαγχολικος αλλα σταθερος και ηρεμος θνητος εν παροδω.

Jesus the Saviour is the “Sweet Spring”, the steady, calm, but melancholic human passing through life.

christ

Τις φωτογραφιες τις πηρα εγω την 14η Αυγουστου, με την ευγενικη αδεια της Μονης, κατω απο δυσκολες συνθηκες, μια και η Μονη ειναι γεματη σκαλωσιες και πρακτικα δεν εχει φωτισμο (εκτος απο τα κερια).

I took these photos on the 14th August, with the kind permission of the monastery under difficult light conditions. The monastery is full of scaffolding and the only light comes from the lit candles.

Θα συνεχισω με περισσοτερες φωτογραφιες απο τις τοιχογραφιες του Πανσεληνου.

Προς το παρον ας μας βοηθα η Χαρη Της.

Γαστρονομικη Μνημη Ταιβ

Ο Ταιβ ηταν μια εξαιρετικη μαγειρισα και ζαχαροπλαστις.

Ας σημειωθει οτι μεχρι που παντρευτηκε δεν ηξερε να βρασει αυγο.

Μια μερα κουβεντιαζαμε για τις σπανακοπιτες και τη ρωτησα απο ποιον εμαθε να ανοιγει το φυλο.

“Απο την πεθερα μου παιδι μου.  Οταν για πρωτη φορα ο μπαμπας σου μου ζητησε σπανακοπιττα, πηγα στη γιαγια σου και της ζητησα να με μαθει”. Στο σημειο εκεινο του χρονου, ο Ταιβ ειχε μολις γυρισει απο το Πανεπιστημιο της Κολουμπια στη Νεα Υορκη, οπου ειχε παρει το Μαστερ Επιστημων στα Αρχαια Ελληνικα, ειχε παντρευτει και ειχε αρχισει να διδασκει στην Εμπορικη Σχολη της Ροδου, ενα ειδος εξαετους Γυμνασιου Οικονομικου προσανατολισμου, που βεβαια δεν υπαρχει πια.   Παρολον οτι γεννημα θρεμα Αθηναια, ως αριστουχος αποφοιτος του Πανεπιστημιου Αθηνων ειχε διοριστει απο το Ελληνικο Δημοσιο στη Ροδο, που μολις το 1947 ειχε απελευθερωθει απο τους Ιταλους.

Το περιστατικο δειχνει κι ενα αλλο χαρακτηριστικο του Ταιβ, ηταν ατρομητη, δεν σταματουσε μπροστα σε τιποτε. Αυτο ελειπε, ενα φυλο και μια σπανακοπιττα να τη σταματησουν!

Απο τη σπανακοπιτα λοιπον αρχιζει να ξετυλιγεται ενα κουβαρι ατελειωτο.

Ο Ταιβ θα μπορουσε να γινει εξαιρετικη σεφ. Δεν ηταν μονο οτι ηξερε να μαγειρευει καλα, ειχε φαντασια, ηταν ταχυτατη και ακριβεστατη. Ειχε την ικανοτητα να μπορει να οργανωνει την κουζινα για μεγαλες παρεες και σε πολυ λιγο χρονο.

Θυμαμαι ενα Πασχα στη Ροδο, ο μπαμπας τελειωνε ενα εργο και ηθελε να το γιορτασει, και καλεσε πανω απο 50 ατομα στο σπιτι. Ο Ταιβ τα οργανωσε ολα στην εντελεια, και τα παραπανω απο 60 ατομα που ηρθαν εφαγαν και ηπιαν μια χαρα!

Μιλωντας για Πασχα, η γαστρονομικη μνημη Ταιβ ξεκινα απο τα τσουρεκια και τα κουλουρια του Πασχα.

Απο την Μεγαλη Τεταρτη γεμιζε η κουζινα με τεραστιες πηλινες βαθειες πιατελες που μοσχοβολουσαν και σκεπαζοντουσαν το βραδυ με κουβερτες για να “σηκωθει” η ζυμη!

Μετα ερχοταν η μαγειριτσα της Αναστασεως και εκλεβε την παρασταση απο τα αρνια και τα κοκορετσια! Απο τα καλυτερα πιατα που εχω γευθει ποτε! Συμπεριλαμβανομενων εκεινων στα τριαστερα εστιατορια Μισελιν!

Αν επιχειρησω να αποδομησω την μαγειρικη τεχνη του Ταιβ, θα ελεγα οτι ηταν μια δυτικοτροπη νεωτεριστρια πιστη στην παραδοση. Επαιρνε ενα παραδοσιακο πιατο και το αναδομουσε, αναδεικνυοντας με τον δικο της τροπο τα κυρια συστατικα. Στη μαγειριτσα για παραδειγμα, ο Ταιβ ειχε αναδειξει το αυγολεμονο σε κυριο συστατικο, εφαμιλλο ολων των αλλων. Και τι αυγολεμονο ηταν αυτο! Τελεια ισορροπια γευσεων αναμεσα στο οξινο και το αλμυρο, και ενα ιξωδες που προκαλουσε σεβασμο με τη μεστοτητα του και  απαιτουσε σερβιρισμα στη σωστη θερμοκρασια!

Στη σπανακοπιττα ο Ταιβ εδωσε μιαν αλλη νεωτεριστικη διασταση, διατηρωντας την απολυτη ισορροπια των γευσεων. Προσεθεσε μια σταλα γραβιερα και κεφαλοτυρι, και το εκανε με τροπο που ανεδειξε ακομη περισσοτερο την γευση της φετας, μετριαζοντας ταυτοχρονα την απολυτοτητα της.

Ενα αλλο χαρακτηριστικο της μαγειρικης του Ταιβ ηταν οτι ποτε το φαγητο δεν “κολυμπουσε”. Ακομη και τα λαδερα ηταν με λιγο λαδι, αλλα και πολυ γευση!

Ολα αυτα ακουγονται σημερα γνωστα ισως, αλλα πρεπει να σας θυμισω οτι αναφερομαι στην περιοδο απο το 55 και μετα.

Ο Ταιβ ηταν και χαρισματικη ζαχαροπλαστις. Τι να πρωτοθυμηθω. Κοπεγχαγη, Σβιγγοι, Γαλακτομπουρεκο, τσουρεκια, κουλουρια, παγωτα,  σαρλοτες, μπακλαβαδες!

Εκτος απο το αποτελεσμα, η ολη διαδικασια της μαγειρικης προκαλουσε σε μας τα παιδια εναν ενθουσιασμο. Ετσι, τα καλοκαιρια που μαζευομασταν πολλα παιδια στο σπιτι και στον κηπο, περναγαμε ωρες θαυμαζοντας τη μαμα να μαγειρευει και βοηθωντας την! Η ευδαιμονια που αισθανομουνα εκεινες τις στιγμες θα μου μεινει για παντα σαν φυλαχτο!

Καλο Ταξιδι Ταιβ

Ο Ταιβ ταξιδεψε εχθες το βραδυ.

Ας ειναι ελαφρυ το χωμα που θα την σκεπασει.

Tizian_053

Mititei (Mici) Ρουμανικα Σουβλακια – Μιτς – Updated 18 June 2011

Σημερα θα αναφερθω στο αντιστοιχο του δικου μας σουβλακιου στη Ρουμανια, το Μιτς.

Ολος ο λαος, πλουσιοι και φτωχοι, αριστεροι και δεξιοι, καταναλωνουν απειρες ποσοτητες απο τα Μιτς, σε καθε γωνια της Ρουμανιας. Οι εικονες της σημερινης αναρτησης ειναι απο τον επαρχιακο δρομο που συνδεει το Βουκουρεστι με την Κραϊοβα. Σε μια κατηφορικη ευθεια σε μια καταπρασινη πλαγια, εχει παντα συννεφια η μαλλον καπνα απο τα δεκα περιπου μαγαζια που ειναι παρατεταγμενα στη σειρα και ψηνουν και σερβιρουν τα Μιτς.

grillΤα Μιτς ειναι αναμικτος κιμας χοιρινου και μοσχαρισιου κρεατος (κυμα) με διαφορα μπαχαρικα. Δεν ειναι κεμπαμπ, ουτε και εχουν σχεση με τα αντιστοιχα παρακευασματα στην πρωην Γιουγκοσλαβια η την Βουλγαρια. Ειναι νοστιμωτατα και τρωγονται σαν κουφετακια!

toursiΕνα γευμα με μιτς (που σημαινει “μικρο”) ειναι λιτο, και ξεκινα με τουρσι. Ακολουθουν τα Μιτς και διαφορα λουκανικα, ολων των μεγεθων.  Κατα την ταπεινη μου γνωμη, τα λουκανικα δεν αξιζουν, φατε οσα πιο πολλα μιτς μπορειτε, ειναι τα καλυτερα!

servedΜικρα στο ονομα, αλλα μεγαλα στην πραγματικοτητα, τα ζουμερα πεντανοστιμα Μιτς σε κατακτουν με την πρωτη. Οι Ρουμανοι τα τρωνε με αφθονη γλυκεια μουσταρδα.

Η πιατελα στην  φωτογραφια ειναι απο το πιο γνωστο λαϊκό εστιατοριο του Βουκουρεστιου, τον Κουασιμοδο, “La Cocosatu” που η σπεσιαλιτε του ειναι τα μιτς.

Τα μιτς σερβιρονται με λουκαινικα πολυ λεπτα, πατατες, και μανιταρια. Πολυ δημοφιλης επισης ειναι η πολεντα.

covrogiΜετα το γευμα, ολοι αγοραζουν αυτα τα νοστιμα ξερα κουλουρακια τα “γκοβροτσι”, για να τα πανε στο σπιτι.