I had the worrying feeling that something essential was missing from the Lancia Powerboat post, and now I know what it was!
The music! La musique! La musica!
The glorious uplifting element of our spiritual and sensual lifes!
What else could be better than the Barcarolle (from Jacques Offenbach’s opera Les Contes d’Hoffmann “The Tales of Hoffmann)? There is a gondola (now replaced by Lancia Powerboat) there is Giulietta, now played by Cristanel, There is a Poet who as a result of his unconditional love for Giulietta loses his other self, his reflection. And of course, Deppartutto, who is behind all the misfortunes inflicting the Poet.
Le temps fuit et sans retour
Emporte nos tendresses,
Loin de cet heureux séjour
Le temps fuit sans retour.
Zéphyrs embrasés,
Versez-nous vos caresses,
Zéphyrs embrasés,
Donnez-nous vos baisers!
vos baisers! vos baisers! Ah!
Belle nuit, ô nuit d’amour,
Souris à nos ivresses,
Nuit plus douce que le jour,
Ô belle nuit d’amour!
Ah! Souris à nos ivresses!
Nuit d’amour, ô nuit d’amour!
English Translation
Time flies by, and carries away
our tender caresses for ever!
Time flies far from this happy oasis
and does not return.
Burning zephyrs,
embrace us with your caresses!
Burning zephyrs,
give us your kisses!
Your kisses! Your kisses! Ah!
Lovely night, oh night of love,
smile upon our joys!
Night much sweeter than the day,
oh beautiful night of love!
Ah! Smile upon our joys!
Night of love, oh night of love!
I start with the orchestral version, and continue with the opera aria.
The singers are Agnes Baltsa (“Giulietta”) and Claire Powell (“Nicklausse,” Hoffmann’s muse). A 1980 performance by The Royal Opera, Covent Garden, cond. Georges Pretre.
For those of you interested in the opera, I attach a synopsis of ACT III courtesy of the Metropolitan Opera of New York.
ACT III. In a Venetian palace on the Grand Canal, the courtesan Giulietta joins Nicklausse in a languid barcarole. Hoffmann abruptly changes the mood as he mockingly praises the pleasures of the flesh. Giulietta’s current lover, Schlemil, jealously acknowledges her apparent affection for Hoffmann. Giulietta invites her guests to the gaming tables, but Nicklausse remains behind to warn Hoffmann against forming any attachment to the courtesan. The poet denies interest in her, declaring that should he fall in love with her, the devil may have his soul. Dappertutto, overhearing them, produces a large diamond with which he will bribe Giulietta to steal Hoffmann’s reflection, just as she already has stolen Schlemil’s shadow. Lured by the diamond, Giulietta agrees. She seduces Hoffmann, who is about to depart, and he falls in love instantly; during a passionate duet, she carries out Dappertutto’s command. Schlemil returns, accusing Giulietta of having left him for Hoffmann. When Dappertutto comments on the poet’s pallor, Hoffmann asks for a mirror and realizes with horror that he has lost his reflection, but he is trapped by his infatuation. As the guests depart, Hoffmann demands that Schlemil give him the key to Giulietta’s room; when Schlemil refuses, Hoffmann kills him in a duel, with a sword proffered by Dappertutto. Taking the key from his rival, Hoffmann rushes to Giulietta’s room, only to find it empty. Returning, he finds her leaving the palace with yet another admirer, the dwarf Pitichinaccio, whom she embraces….
Καλα δε σας προλαβαινω πλεον αγαπητωτατε! Τωρα ειμασταν στο Σπηντ Μποουτ, τωρα ζυμωναμε στην ψαροβαρκα με τη Γιαννα, τωρα φιαξαμε το μαλλι μπουμπαρι και βρεθηκαμε στην οπερα! Η εσεις κατι μου παθατε και μολογατε το δημοσιως, η τελικα ειμαστε ολοι θεατρινοι! (αυτη η εκδοχη μ’ αρεσει)
Η Αγνη Μπαλτσα εξαιρετη, αλλα ως Ιουλιεττα καλα εκανε κι εκλεψε σκιες και αντικατοπτρισμους. Μερικοι ανθρωποι δεν τα χρειαζονται. Καλημερα με τη σκια μου πισω μου (καθοτι πρωϊ)
Υ.Γ. Οταν εχετε κεφια ειστε για φιλημα, σματς!
σμουτς! ανταποδιδω! με προσοχη για να μην χαλασει και το μεικ απ! οπερα γαρ! και μαλιστα φενιτσε εν βενετια! να φυλαγετε την σκια σας! παραφιλαει ο νταπερτουτο!
bonjour mes amis!!!!
μετά από τόσο τρεχαλητό ,μια στη βενετία με το ταχύπλοο,μια να τραβάνε κουπί και να ζυμώνουν η Γιάννα με τη Δέσποινα,μια να πετάω στα ουράνια με τον απόλλωνα,μια να περισυλλέγουμε το ναυαγό με το νοσοκομειακό,μια να τρέχουμε στην όπερα…πεινάσαμε!
ετοίμασα χταπόδι(3,5 κιλά) με ταλιατέλλες και αυγό!
το τραπέζι στρώθηκε,χτυπάω κουδούνι και όλοι στις θέσεις σας!
το χρυσό μου η ορφία πού να έχει πάει?ας είναι καλά και εμείς θα έχουμε τη θέση έτοιμη να την περιμένει!μας λείπεις συμμαθήτρια!
Πολλά τα κιλά του χταποδιού Ρούλα. Μπας και είναι Ατλαντικού;
του θρακικού πελάγους είναι ο οκτάπους και η συνταγή του δασκάλου μας.νοστιμότατο!
ένα από τα καλά της περιοχής είναι το γεγονός ότι έχουμε φρέσκο ψάρι που αποτελεί και τη συχνότερη πρώτη ύλη της κουζίνας μου.αγαπητέ Μανώλη θα πρέπει να σας μυήσουμε και εσάς,εάν και εφόσον το επιθυμείτε,στην τέχνη της μαγειρικής!ποτέ δεν είναι αργά!αφήστε που θα μας ευγνωμονεί και η σύζυγος!
αυτες τις λιχουδιες του θρακικου βλεπω και δεν κρατιεμαι! θα σου κουβαληθω επανω ρουλα και θα βρεις τον μπελα σου
ως πενιχρη ανταποδοση θα προσπαθησω να σε βοηθησω στα μαγειρεματα!
Ιδού τον πλάνο: όταν οργανώσουμε επίσκεψη στον Άθω, θα πάμε στην Ρούλα. Ελπίζω να δέχεται λαθρεπιβάτες.
Η ρουλα ειναι μια τοσο εξαιρετικη οικοδεσποινα, που οχι μονο εσενα μανωλη μου, αλλα και ολοκληρη οικογενεια θα δεχθει!
ευγε για τον οχταποδα! ειναι θηριο! αναμενω και αναφορα επι του γευστικου αποτελεσματος!
η ορφια μαλλον εχει παει καπου με τον διονυσο!
– Le temps fuit et sans retour
Emporte nos tendresses,
Loin de cet heureux séjour
Le temps fuit sans retour. –
Γνήσιος άρχων συμποσίου ο δάσκαλος οδηγεί την συζήτηση σε νέο αναβαθμό.
Ευκολότερα να δεις τον χρόνο να αφανίζει μια γευστική δημιουργία από ότι ένα αγαπημένο πρόσωπο. Γιατί; Γιατί οι ωραίες στιγμές να φεύγουν; Γιατί ο πόνος;
Πολύ δουλειά βάζει ο δάσκαλος!
Ουδείς τέλειος.
Τα κρασιά του Veneto δεν λένε πολλά;
Μήπως ξετρυπώσατε τίποτα διδάσκαλε;
αναμεινατε μανωλη, εχω κατι υποψιες και δειγματα, θα επανελθω
γιατι χωρις αυτον τον μεγαλο δαματορα (τον πονο) δεν εχουμε τον τροπο να αναγνωρισουμε την χαρα!
οσο βαθυτερος ο πονος τοσο εντονωτερη η χαρα
περι χαρμολυπης δηλαδη η διατριβη
Ομολόγησε δάσκαλε: πονάω αλλά μ αρέσει!
ουκ εα με καθευδειν το του Μιλτιαδου τροπαιον!
Γεμάτο δε με οίνον της Β. Ελλάδας.
Το βυτίο από την Βουλγαρία πάει στους μηδενιστές!
το βυτιο απο τη βουλγαρια τωρα παει στη ρουμανια
Εγω για το κρασι ερχομουνα ακομα δεν σερβιριστηκε;Ας ησυχασουμε ομως για λιγο να χαιδεψει τις αισθησεις μας η θαυμασια μουσικη του οικοδεσποτη.Και τωρα ολοκληρωνεται η απολαυση.Ρουλα παρατηρησες κι εσυ την απουσια της Ορφιας.Ευχομαι να ειναι καλα.Σας φιλω ολους
Κάνει την πάπια. Το έδωσε στους μηδενιστές το πλύμα!
φοβουμαι οτι την ορφια την απηγαγε ο νταπερτουτο!
βενετια, οπερα, ερως, συνομωσιες, ημιφως, σκιες χαμενες, ανθρωπο προδομενοι
τωρα καταλαβαινω γιατι στο εργο “λα βιτα ε μπελα” η βαρκαρολα ηταν ενα απο τα μουσικα θεματα
Περασε κι αυτη η μερα και περνω βραδυ απο το ατελιε γιατι παντα βρισκω κατι ομορφο να διαβασω. Διαβαζω λοιπον αποψε οτι ο πονος μας βοηθα να αναγνωρισουμε τη χαρα. Ελπιζω να μου βγει αληθινο. Σημερα θα ηθελα να βρισκομαι κοντα σε αγαπημενο προσωπο που ειχα την αναγκη μου αλλα ημουν τοσο μακρυα. Αυτο ποναει.
Ευχομαι καλη εβδομαδα και χαρουμενη. Σε ολους.
Δεσποινακι ευχομαι τα καλιτερα για το αγαπημενο σου προσωπο. Ξερω οτι οταν εισαι μακρια ειναι το δυσκολοτερο. Σε φιλω
δεσποιναριον ειμαι κι εγω μακρυα απο την αθηνα σημερα, αλλα γυριζω παρασκευη βραδι,
πες μου πως μπορω να βοηθησω,
μηπως να παω εγω αντι για σενα (αν αυτο βοηθα…)
ετσι ειναι η αποσταση, παντα δημιουργει τετοια προβληματα, και ειναι απο τα χειροτερα!
ελπιζω να πανε ολα καλα
Σημείον μέγιστον ο πόνος αλλά πάντα ισχύει το “όποιος είναι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει”. Εύχομαι το καλύτερο
Καλημερες, καλημερες στην υπεροχη μπλογκογειτονια!!
Ενα σ/κο ειπα και εγω να το αφιερωσω σε αγαπημενους φιλους και οι αλλοι αγαπημενοι φιλοι αυτου του ατελιε…εκαναν μαζωξη χωρις εμενα???
Δασκαλε τι να πρωτοδιαβασω…τι “οργασμος”..εμπνευσεων και αναρτησεων ηταν αυτος μεσα σε ενα σ/κο???
Ταχυπλοα με κοσμοπολιτισσες σειρηνες, οπερες υπεροχες, ποιηση για τον ερωτα και τον πονο…και το αγαπημενο μας ρουλακι να μαγειρευει και να μας προσκαλει…!!!(Και μια και την ανεφερα να ξερετε οτι η Ρουλα μας ειναι το ιδιο γλυκεια οσο γλυκα γραφει…με αναζητησε και με συγκινησε!)
Μηπως να νοικιαζαμε εκεινο το πουλμανακι και να ανηφοριζαμε στα μερη της???
Φιλια πολλααα…σε ολους και καλη εβδομαδα..
καλως το παιδι μας!
μας ελειψες ορφια και το ομολογω!
Δεν το καταλαβα αυτο.Ετοιμαζετε ταξιδι χωρις εμενα;Αν υποψιαστω κατι τετοιο, ουε και ουε.Με τη λαντσια μπορουμε να παμε η θα πρεπει να ζημωνω παλι μεχρι να βρω μια θεση; Ενα νοικιασμενο αεροπλανακι δεν θα μας ελυνε το προβλημα καλυτερα;Αχ Ρουλα μου τι ομορφα μας ξεσηκωνεις!Παρε μια μεγαλη αγκαλια.
ζαμαι, ζαμαι, χωρις εσενα!
ειμεθα ομαδα και φερομεθα και βιωνουμε αντιστοιχως!
ο αργοσυρτος ρυθμος και πορεια του πλοιαριου – τρελλοκαραβου που θα μας μεταφερει στους προορισμους μας, ειναι αντιστοιχο και συμβατο και πρεπον με τον αργοσυρτο της απολαυσεως
αργα θα παμε, θα προετοιμαστουμε και αργα θα απολαυσουμε!
η αεροπορικη μεταφορα συνιστα βιασμο των αισθησεων και των ανθρωπινων ρυθμων και δεν ταιριαζει στο ατελιε!
Le temps fuit et sans retour emporte nos tendresses
ou
Nos tendresses emportent le temps qui fuit sans retour
Ιδού η απορία.
Ζητώ την άδεια του δήμου για τα εξής:
(1) Μελλοντική ανάρτηση σχολίου με τίτλο:
Χρόνος εναντίον Παναθήναιου
(Αγών εκτός έδρας στην Βενετία)
(Χορηγός γηπεδούχου: Lancia)
(2) Την χρήση ολίγον αγοραίας γλώσσας στο σχόλιο
(3) Προγνωστικά σκορ
αχ βρε μανωλη, παλι στα δυσκολα με φερνεις!
ο δημος θα χορηγησει την αδεια, ειμαι βεβαιος, και εγω ως πιστος στον αγωνα θα κατεβω στο γηπεδο με σωβρακα και φανελλες
αιτουμαι να ερθει τσηρληντερ η κριστανελ για ανορθωση του ηθικου, ενω συσσωμον το ατελιε θα ειναι στις κερκιδες με πανω και σημαιες
τα μεγαφωνα θα παιζουν βαρκαρολα και τις 4 εποχες του βιβαλντι
η αγοραια γλωσσα ειναι και η γλωσσα των γηπεδων, οποτε επιβαλλεται
ζητω επισης αδεια για νε δειρουμε στο τελος τον διαιτητη και να φυγει πανικοβλητος σε ταξι με πλαστες πινακιδες μεταμφιεσμενος σε ουζμπεκο τραβεστι που τον κυνηγα η μαφια επειδη ξελογιασε τον γυιο του καπο ντει καπι!
η αναχωρηση της ομαδος του ατελιε απο το γηπεδο θα γινει με ελικοπτερο ενω τα μεγαφωνα θα παιζουν το σουζι κιου
αγημα αμερικανων πεζοναυτων απο το αφγανισταν θα παραστει στον αγωνα εκπροσωποντας τον ομπαμα
ενω το εναρκτηριο λακτισμα θα δοθει απο τον προεδρο της βενεζουελας ουγκο τσαβεζ
που με την ευκαιρια θα δωρησει στο στελιε πεντε βυτια πετρελαιο
μεγα χορηγος της αναμετρησεως η γκαζπρομ
Όλα θα γίνουν εκτός από:
(1) Την Catrinel την έχουν οι γηπεδούχοι. Εσύ θα πρέπει να την κατακτήσεις και όχι μόνον από τους γηπεδούχους;
(2) Το ατελιέ δεν θα είναι στις κερκύδες αλλά θα είναι οι παίκτες σου
(3) Παλαιοκώστας airlines δεν έχει. Θα προτιμηθούν παραδοσιακά μέσα.
Θα αργήσω λίγο να το στείλω διότι:
(1) φεύγω ταξίδι
(2) θα με χωρήσει η γυναίκα μου αν συνεχίσω να είμαι τόσο απορροφημενος
μισό λεπτό στρώνω κόκκινο χαλί,ανοίγω μια τεράστια αγκαλιά και σας φιλώ!μακάρι να ρθείτε μετά συζύγων και τέκνων.όσο τα αγόρια θα επισκέπτονται τον Άθω,εμείς τα κορίτσια θα χαιρόμαστε τα εγκόσμια!
και μόνο που το σκέφτομαι πετάω από τη χαρά μου να μην πω και τη σκούφια μου!όσο για το μεταφορικό μέσο βλέπουμε!
μ’αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς τριγυρνάμε στα σοκάκιααααααα……
Δεσποινάκι μας περνάς δύσκολες στιγμές,ενώνουμε τις ευχές μας για να πάνε όλα καλά!αχ έρμη ξενητιά!
φιλώ όλη την παρέα και ένα φιλάκι περισσότερο στο Δεσποινάκι με την ευχή ο πόνος να μετατραπεί σε χαρά!
Ρούλα αληθεύεις!
Πραγματοποιείς την ζωή σαν σχέση. Ακόμα και με λαθρεπιβάτες της κουζίνας.
μανωλη μου δεν ειμαστε λαθρεπιβατες, αιωνιοι ταξιδιωτες και λαφηραγωγοι ειμαστε, εν τω μεσω της νυκτος
το ηξερα, το ηξερα, που ειναι ομως η αναφορα για τον οκταποδα; τι εγινε; αρεσε; αναμενω!
ολοι μαζι με το δεσποιναριον μας και ολα θα περασουνε καλα!