Posted by 
αυτο το αρθρο αφορα την παρουσα κριση που ταλανιζει την Ελλαδα
προεκυψε οταν εγραψα ενα σχολιο σε ενα αλλο αρθρο, και συνειδητοποιησα οταν εχω καποια πραγματα να πω εστω και ατακτως εριμμενα
η κριση εχει κυριως οικονομικο και πολιτικο χαρακτηρα και διασταση
δεν θα συμφωνησω με την “εθνικη” διασταση (βλεπε σημειωση 1) που επιχειρειται να αποδοθει στο θεμα
το “εθνος” δεν εμπλεκεται ως πρωταγωνιστης, αλλα ως απροσωπος παραληπτης σε μια γενικευση που βολευει τους υπαιτιους
τα “εθνικα” τα λογια τα μεγαλα λεγονται στους πολιτες απο “επιτηδειους”, για να ζαχαρωσουνε το χαπι που θα καταπιουν
οι επιτηδειοι αυτοι εχουν διαφορες γεωγραφικες θεσεις, εντος και εκτος ελλαδος (βλεπε σχετικα το αρθρο του δημητρη δανικα, για ενα τυπο επιτηδειων)
η χρηση και επικληση της Ελλαδος ως κοιτιδας πολιτισμου ειναι εξ ισου αστοχη και απρεπης,
οσο και εκεινη που αφορα το “εθνος”
τα γαργαλιστικα η προκλητικα δημοσιευματα διαφορων φυλλαδων της ευρωπης βεβαιως και χρησιμοποιουν οτιδηποτε θα κανει το θεμα πιο “καυτο” για τον αναγνωστη που θελει να βλεπει και δυο ολοστρογγυλα στηθια στην τριτη σελιδα
η οικονομικη κριση της ελλαδος εξισωνεται ετσι με τα ημισφαιρια της ηδονης των κιτρινων φυλλων
και μεσα στην παραζαλη της ηδονης των ημισφαιριων, ολοι οι ελληνες γινονται συλληβδην κλεφτες, ολοι οι γερμανοι ναζι, και δεν εχει τελος αυτο το κουβαρι
ανακεφαλαιωνω: το θεμα ειναι οικονομικο και πολιτικο, αλλα κατα βαση οικονομικο
(καρλ μαρξ 1 – λοιποι 0)
τα χρεη προεκυψαν απο την ιδιοτυπη χρηση οικονομικων πορων και για αυτο δεν φταινε ουτε οι γερμανοι ουτε οι ξενοι, ουτε οι ελληνες, φταινε συγκεκριμενοι οικονομικοι και πολιτικοι παραγοντες που δεν προσδιοριζονται ουτε εθνικα ουτε πολιτιστικα,
αλλα εχουν σχεση με το ελληνικο Κρατος
τα τεραστια ελλειματα δημιουργηθηκαν απο την ασυστολη κατασπαταληση οικονομικων πορων απο οικονομικο-πολιτικες δυναμεις που ειχαν και εχουν τον ελεγχο του κρατικου μηχανισμου
στο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ του φαινομενου βρισκεται το φαυλωτατο και σεσηπον ελληνικον ΚΡΑΤΟΣ και οι ηγεμονες του
το ποιος θα πληρωσει την ζημια (που ειναι ταυτοχρονα τεραστιο κερδος για καποιους) πολυ λιγο ενδιαφερει σημερα τις δυναμεις που κινουν την αγορα το μονο που τις ενδιαφερει ειναι πως θα βγαλουν – αν μπορουν – ενα ζουμερο κερδος και απο αυτην την φαση του φαινομενου
σημειωνω οτι ουτε εκεινοι που δημιουργησαν το προβλημα ενδιαφερονται για την επιλυση του, παρα μονο για την επιπροσθετη αξιοποιηση των περιστασεων για επιπροσθετα κερδη και αποδοσεις
το επικαιρο κοινωνικο θεμα ειναι οτι στη διαδικασια της κατασπαταλισης των οικονομικων πορων του ελληνικου κρατους, οι ηγεμονες συσπειρωσαν και ολοκληρες στρατιες απο μικρομεσαια στρωματα στα οποια εριχναν ψιχουλα απο τα λαφυρα
και αυτοι οι ενθουσιωδεις και θορυβωδεις μικρομεσαιοι ακολουθουσαν, φτιαχνοντας πισινες, αγοραζοντας το καγιεν και τη μερσεντε, πνιγοντας τους καημους τους μεσα στα μπουζουκολουλουδα και την σκυλοκαψουρα
ειναι καθαρη ειρωνεια οτι οι περισσοτεροι απο αυτους τους ευκαιριακους οπαδους της καθε ατασθαλιας και λεηλασιας πλουτου βρισκονται στον πρωτη γραμμη των “κοινωνικων” αγωνων εναντια στα “μετρα”
ελεος, ακομη και οι πετρες εχουν κοκκινησει απο ντροπη!
Σημειωση 1. Περι του εθνους, αξιζει κανεις να διαβασει το αρθρο του Αγγελου Ελεφαντη που ηξερε να γραφει καθαρα και καταληπτα.
Διαβασα το αρθρο του κ. Ελεφαντη, που ειναι πολυ ενδιαφερον. Και ειμαι σιγουρη οτι μπορει να βρει κανεις κι αλλες αναφορες στο “εθνος” που δεδομενης της παγκοσμιοποιησης εχει γινει πολυ δυναμικη εννοια.
Το δικο σας κειμενο το βρισκω εξαιρετικα το δε ποϊντ, βεβαια δε μας λετε πολυ για το “δια ταυτα” αλλα το εκμαιευω απο την τελευταια παραγραφο. Και φυσικα η εικονογραφηση, οπως παντα εμπνευσμενη. Θα μας ανακοινωσετε τα μετρα για το ατελιε;
δεσποιναριον, υπεραγαπητωτατον!!! απο μικρος ημουν δυσπιστος στις σειρηνες που τσαμπουναγανε περι εθνους, πατριδος και θρησκειας
καθως μεγαλωνα συνειδητοποιησα οτι οι ηγεμονες του κρατους ειναι κατα κανοαν ιστορικα ξενοδουλοι και παρασιτικοι, δηλαδη κατα κανονα πρακτορευουν αλλα μεγαλυτερα κρατη και πραουν παρασιτικα, δηλαδη δεν δημιουργουν υπεραξια, αλλα εισπρατουν μιζες
ολα αυτα μας οδηγησαν μαθηματικα στην σημερινη κατασταση
τα ιστορικα προηγουμενα μας δειχνουν επισης οτι η εθνικη ενοτητα ειναι κιβδηλη οταν καλεισαι να ενωθεις με ταγματασφαλιτες (σε αλλες εποχες) η με λαμογια και κλεφτρονια (της συγχρονης εποχης)
η κατασταση σημερα ειναι εκρηκτικη
αν δεν επελθει ριζικος ανασχηματισμος του Κρατους, οι κοινωνικες εντασεις θα ειναι τεραστιες
η εθνικη συμπαραταξη δεν θα βρει ανταποκριση γιατι στο βαθος της καρδιας και του μυαλου του ο καλουμενος να συμπαραταχθει ξερει οτι ολα αυτα γινονται για ναμπει ενα μακρυ χερι στην τσεπη του και το πορτοφολι του
η απαραιτητη προυποθεση επισης, της πραγματικης και αποδεδειγμενης ηγεσιας, ειναι …
κατοπιν ολων αυτων, το ατελιε δεν θα λαβει κανενα μετρο!
ηγεσια εχουμε
ξενοδουλοι δεν ειμαστε
παρασιτα δεν ειμαστε
προσπαθουμε να ειμαστε ελευθεροι
μπορουμε να απολαυσουμε το ιδιο ενα καλοφτιαγμενο σπανακοριζο με ενα αστακο θερμιδορ
μια ολοφρεσκη σαρδελα με ενα ριζοτο με ασπρη τρουφα
και τωρα μαλιστα που η παναθα παει καλα στην ευρωπη
μπορουμε να ξεχασσουμε και τα εγχωρια ποδοσφαιρικα μιση
και να αμοληθουμε στις πεδιαδες της ποδοσφαιρικης ομοψυχιας
Σε ευχαριστώ για την ανάλυση και την παραπομπή για το έθνος. Η άποψη μου είναι όπως η δική σου. Το φαύλο ελληνικό κράτος είναι ο βασικός υπεύθυνος και ήταν ιστορικά από την ίδρυση του. Συστήνω στο ατελιέ το βιβλίο του Ευάγγελου Κοροβίνη “Η Νεοελληνική Φαυλοκρατία” (εκδ. Αρμός). Τα μετά την μεταπολίτευση κόμματα κατάφεραν να σταθούν χάριν στους πεζικάριους της μεζονέτας και του Σούβ (SUV βαρβαριστί) οι οποίοι πέραν των άλλων έδωσαν την χαριστική βολή στο τοπίο της Αττικής και των αγαπημένων μου Κυκλάδων με τα εκτρώματα που έσπειραν. Αρκετοί πιστεύουν πως για όλα φταίνε οι πολιτικοί, οι Γερμανοί, οι Εβραίοι και γενικώς οι συνήθεις ύποπτοι. Πρόκειται για κλασσικό φαινόμενο κακής πίστης, όπου κάποιος πιστεύει ότι δεν είναι ελεύθερος αλλά ετεροκαθοριζόμενο αντικείμενο που αντλεί το α-διάφορο είναι του από τα δεδομένα που έχουν φτιάξει άλλες δυνάμεις ελεύθερες να αλωνίζουν και να συνωμοτούν. Βγαίνει από τον κόσμο και κλίνεται στην πνευματική φυλακή του δικού του κόσμου αφήνοντας πίσω ένα κουφάρι στην διάθεση των όρνιων. Δυστυχώς είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι, ελεύθεροι ακόμη και στα χέρια του δημίου μας. Μπορούσαμε να μην είχαμε ψηφίσει τους φαύλους πολιτικούς, μπορούσαμε να κλείσουμε την Αθήνα διαμαρτυρόμενοι για την διαφθορά, για την άθλια παιδεία και υγεία και όχι για στενά συντεχνιακά αιτήματα. Μπορούσαμε πολλά. Δεν το κάναμε. Όσο ο κόσμος αρνείται να πραγματοποιήσει την ζωή σαν ελευθερία αλλά πιστεύει ότι φταίνε οι άλλοι θα είναι συνθλιμμένος στο υπαρκτικό επίπεδο του αντικειμένου, πιόνι των νταβατζήδων και των ψυχοθεραπευτών.
μανωλη μου ευχαριστω για την συσταση, θα το ψαξω το σαββατο στας αθηνας
για τα αλλα, ισχυει το
“μαχαιραν εδωκες, μαχαιραν θα λαβεις”!
ειναι αναποφευκτος ο βιαιος και καταιγιστικος χαρακτηρας των φαινομενων που θα επελθουν
τα ευχολογια και οι λιτανειες των ηγεμονων δεν ειναι πειστικες και το καζανι βραζει
Απ τ ατελιέ γυρέψανε μέτρα οικονομίας
θα πάρουν γι απάντηση μέτρα γαστρονομίας
Του Ρωμιού το συναμφότερο κάνει το ξύδι μέλι
φτώχεια και καλοπέραση ζευγαρωμένες θέλει
…ριζικός ανασχηματισμός του Κράτους,υπεραξία, ταγματασφαλίτες,Μαρξ…έννοιες και λέξεις από το παρελθόν και όμως σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή ήρθαν στο προσκήνιο και πάλι.Το μόνο που λείπει είναι να απαγορευθεί και ο Μίκης να’ρθει να δέσει το γλυκό.Άντε πάλι από την αρχή στην αναζήτηση του δρόμου για το σοσιαλισμό… φορώντας πράντα αυτή τη φορά όμως και όχι αμπέχωνα και ταγάρια 🙂
τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σε όλο το ατελιέ
αγαπητη ρουλα,
ο παμμεγιστος καρολος ειναι αξεπεραστος!
ισως ο μεγαλυτερος ιστορικος αναλυτης της οικονομιας!
η ιστορια δεν επαναλαμβανεται παρα μονο ως φαρσα
ως εκ τουτου θα πρεπει να δουμε τα νεωτεριστικα στοιχεια και να τα χρησιμοποιησουμε καταλληλα
δεν συμφωνω με την αναζητηση του δρομου για τον σοσιαλισμο, αυτο ειναι πια μονο φαρσα
οπως και δεν συμφωνω με την ισοπεδωση της ιστορικης μνημης και την μαλθακοτητα της ληθης
Η αναλυση σας ειναι μεστη… με κυριο χαρακτηριστικο την ουσια και την σκληροτητα της αληθειας. Αισιοδοξια δεν υπαρχει, οταν για να γινουμε πολιτες ισοτιμοι , πρεπει αυτο το κρατος να αναδομηθει απο την αρχη…για να μην πω να ισοπεδωθει…διοτι ειναι σκληρη λεξη…!!!
Ολοι μας ξερουμε την αληθεια και …”αυτοι” νομιζουν οτι μας .κοροιδεψαν για αλλη μια φορα…!
Καλημερα
Ορφια, δυστυχως δεν μπορει να υπαρξει αισιοδοξια! Εχουμε φτασει σε σημειο μη επιστροφης.
Ο δρομος απο δω και περα θα αλλαξει.
Προφητης δεν ειμαι, αλλα κατι τετοιο διαισθανομαι.
Τα προβλήματα για να επιλυθούν θέλουν πράξεις και έργα. Η “αναδόμηση” του κράτους που αναφέρει η orfia είναι κάτι απαραίτητο…αλλά πριν γίνει αυτό, πρέπει να γίνει “αναδόμηση” στον χαρακτήρα και τις πράξεις των ανθρώπων που συνέβαλλαν στο να φτάσουμε εδώ.
Πως θα γίνει αυτό;
Το βλέπω σχεδόν αδύνατον αφού τιμωρία καμμία δεν έχει επιβληθεί.
Και εκεί μάλλον είναι το ζητούμενο των πράξεων… για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Πηνελοπη,
Ποιος θα τιμωρησει ποιους;
Στο καθεστως ατιμωρησιας και αναλγησιας που γαλουχηθηκαν οι υπαιτιοι;
Θα συμφωνησω με την αναλυση.Ειναι τεραστιο το ρηγμα και δεν καλυπτεται με τιποτα.Και γιαυτο πιστευω πως αν ο ελληνας δεν εγκαταλειψει τον τσαμπουκα της ψευτογκλαμουριας και την ασεβεια προς τον εαυτο του,κανενα μετρο δεν θα φερει την καθαρση,γιατι δεν κινειαι στα ορια του μετρου,αλλα του παραλογου.Και ναι η ιστορια επαναλαμβανεται μονο σαν φαρσα γιαυτο πρεπει να διδασκει σε πρωτο επιπεδο και οχι με τον φοβο της επαναληψης.Το ερωτημα ομως παραμενει.Υπαρχει ελπιδα;
Γιάννα καλησπέρα σας. Βάζετε ίσως το πιο καίριο ερώτημα: υπάρχει ελπίδα; Το μέλλον είναι απρόβλεπτο όσο κι αν ο νους προβάλει διάφορα σενάρια που έχει φτιάξει ο ίδιος θεωρώντας σχεδόν βέβαιη την εκπλήρωση τους. Ο δυτικός τρόπος σκέψης έχει αυτή την τάση. Ο κόσμος περιορίζεται στα σενάρια-θεωρίες. Σχεδόν πάντα βγαίνει κάτι άλλο, απλούστατα γιατί η ελευθερία του ανθρώπου προηγείται παντός προκαθορισμού. Και τότε ο πανικός, η πρόσκρουση στον τοίχο. Η ελληνική ανατολή έβλεπε πάντα το καθ έκαστον, το συγκεκριμένο πρόσωπο. Βλέποντας και κάνοντας. Η παραδοχή ότι μόνο η προσωπική σχέση, η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου, του εδώ και τώρα, θα μας πάει παρακάτω ανταποκρίνεται περισσότερα σε μια πραγματικότητα που είναι ένα συνεχές γίγνεσθαι και δεν υπόκειται σε μια κλειστή ειμαρμένη θεσμών, κανόνων και απρόσωπων κρατικών μορφωμάτων. Η κατάρρευση αυτού του νεκρού σκηνικού ίσως δημιουργεί την ευκαιρία της ανάδειξης της ελευθερίας του προσώπου. Ελευθερίας να πάρει την τύχη του στα χέρια του. Το μέλλον θα δείξει αν η ρήση “την Ρωμιοσύνη μην την κλαις” έχει βάση.
δεν ειμαι αισιοδοξος, θεωρω οτι η ξενοδουλεια, ο ραγιαδισμος, ο ακρατος καταναλωτισμος, και η ιδεολογια της ασταματητης κονομας
εχουν αφαιρεσει τα περισσοτερα στοιχεια που θα μπορουσαν να ενεργοποιησουν πολλους και να τους οδηγησουν σε αλλο μοντελο συμπεριφορας
ελπιζω να κανω λαθος
κι αυτη ειναι η μονη ελπιδα που εχω
με προλαβε ο μανωλης κα εδωσε το σχετικο του σχολιο, οποτε Γιαννα μου με την αδεια σου θα απαντησω και στους δυο