Life is hard – but Bob Dylan makes it easier to live

Life is Hard

The evening winds are still
I’ve lost the way and will
Can’t tell you where they went
I just know what they meant
I’m always on my guard
Admitting life is hard
Without you near me

The friend you used to be
So near and dear to me
You slipped so far away
Where did we go a-stray
I pass the old schoolyard
Admitting life is hard
Without you near me

Ever since the day
The day you went away
I felt that emptiness so wide
I don’t know what’s wrong or right
I just know I need strength to fight
Strength to fight that world outside

Since we’ve been out of touch
I haven’t felt that much
From day to barren day
My heart stays locked away
I walk the boulevard
Admitting life is hard
Without you near me

The sun is sinking low
I guess it’s time to go
I feel a chilly breeze
In place of memories
My dreams are locked and barred
Admitting life is hard
Without you near me


Lyrics: Bob Dylan


02 Life Is Hard

This Dream Of You

How long can I stay in this nowhere café
‘fore night turns into day
I wonder why I’m so frightened of dawn
All I have and all I know
Is this dream of you
Which keeps me living on

Franz Marc: The Dream

There’s a moment when all old things
Become new again
But that moment might have come and gone
All I have and all I know
Is this dream of you
Which keeps me living on

I look away, but I keep seeing it
I don’t want to believe, but I keep believing it
Shadows dance upon the wall
Shadows that seem to know it all

Am I too blind to see, is my heart playing tricks on me
I’m lost in the crowd
All my tears are gone
All I have and all I know
Is this dream of you
Which keeps me living on

Everything I touch seems to disappear
Everywhere I turn you are always here
I’ll run this race until my earthly death
I’ll defend this place with my dying breath

From a cheerless room in a curtained gloom
I saw a star from heaven fall
I turned and looked again but it was gone
All I have and all I know
Is this dream of you
Which keeps me living on

Lyrics: Bob Dylan

Forgetful Heart

Forgetful heart
Lost your power of recall
Every little detail
You don’t remember at all
The times we knew
Who would remember better then you

Forgetful heart
We laughed and had a good time you and I
It’s been so long
Now you’re content to let the days go by
When you were there
You were the answer to my prayer

RB Kitaj: Marynka smoking

Forgetful heart
We loved with all the love that life can give
What can I say
Without you it’s so hard to live
Can’t take much more
Why can’t we love like we did before

Forgetful heart
Like a walking shadow in my brain
All night long
I lay awake and listen to the sound of pain
The door has closed forevermore
If indeed there ever was a door

Lyrics: Bob Dylan


Anselm Kiefer: Barjac

21 comments

  1. Σύντεκνοι το μαγαζί βάρεσε φαλιμέντο
    καλό ντονε το σχέδιο μα η καρδιά τσιμέντο

    Τσι λοζικούς τσι χαιρετώ, πάω στο Ψηλορείτη
    παρέα με τσι κουζουλούς πού χει πολλούς στη Κρήτη

    Με λύρα τσε με τσικουδιά μαντινάδες θε να λέμε
    ζατί δεν είμαστε ζαβοί τη μοίρα μας να κλαίμε

    Μπορεί οι μέρες οι καλές κάποτε να φανούνε
    μα άμα δε γουστάρουνε μη σώσουνε να ρθούνε

  2. Το συρματόπλεγμα με μπλόκαρε,προσπαθώ να δω μα λες και είναι ένα τείχος αδιαπέραστο.

    1. τώρα πρόσεξα την πόρτα,βγαίνω στην αυλή για τσιγάρο!
      χαίρομαι που είστε καλά,δεν σας κρύβω ότι όταν διάβασα το σχόλιο του Μανώλη ανησύχησα σαν κλασσική ελληνίδα μαμά.

  3. if indeed there ever was a door…

    υγ προτιμώ το αυριανό αθλητικό γεγονός, να το δω σαν κοσμικό gathering… υποθέτω ότι το life is hard, το έβαλες για το αποτέλεσμα του αγώνα, το οποιο καταλαβαίνεις ότι θα είναι κάπως δυσάρεστο για την οικογένεια των βάζελων… χαχαχα

    υγ ελααα, θα περάαασει…

    1. βρε παιχνιδιαρικο και σκανδαλιαρικο γαυρακι,
      πως και τα καταλαβες ολα!
      ολα περνανε, μονο η ατιμωση μενει!
      στην ιαπωνια ο κωδικας των σαμουραι προεβλεπε συγκεκριμενες ενεργειες σε περιπτωση που ο μαχητης κινδυνευε να ατιμωθει…
      αλλα ποιος ακουει…

  4. Στιχοι και εικονες για να μας αιχμαλωτισουν τις αισθησεις.Πρεπει να βρουμε τροπο η διαθεση να φτιαξει και σημερα ειναι μια πολυ ωραια μερα που μας καλει να παμε δπλα στη θαλασσα.
    Μια γευση αλμυρη,το αλκοολ να τρεξει μεσα στο αιμα μας και η σκεψη ελευθερη να πεταξει ψηλα.
    Ισως αυριο γινουν ολα καλυτερα.

    1. γιαννα μου καλη, εχετε συντονισθει με το δεσποιναριον, αριστερο βιολι η μια, δεξι βιολι η αλλη!
      γυναικεια διαισθηση, που συμπληρωνει την αρξασα Θρακιωτισσα
      η διαθεση μετα την διπλη συντριβη (δεν εχασε μονο ο βαζελος, αλλα και ο παοκ) δεν μπορει να ανεβει!
      θα παρω τα ορη και τα βουνα για να ξεχασω…
      και μετα θα κατηφορισω στην θαλασσα για μια μικρη κραιπαλη
      (αυτα οταν γυρισω, το σαββατο)
      καλο βραδυ!

  5. A !!!! δε με ξεγελας εμενα. Εισαι καπως και πολυ καπως μαλιστα. Δεν ειναι δυνατον, μαυρο σκηνικο, Μπομπ Ντυλαν και θλιψη Κυριακατικα. Θελω να σου κανω ενα παρτυ, ετσι να ερθει το ατελιε με ωραια φουστανια και δισκακια με τραταρισματα. Να ερθει κι ο Μανωλαιϊκο συμπουρμπουλοι, να κατεβει η Θρακη στο Σαρωνικο, να εχουμε κουρεα τη Σεβιλλης στο ραδιοφωνο και παγωτα ξυλακια. Με λιγα λογια σε αγαπαμε χαμενο πλασμα, ολοι εμεις εδω που μας εχεις κερδισει με τον λογο σου. Ασε τις Ντυλανιες, και φερε κανενα σαργο να βρασουμε! Φιλια βρε!

    1. ολα χρειαζονται, και η λυπη και η χαρα!
      με συγκινεις με τα ζεστα λογια μιας πραγματικης φιλης, και ελπιζω να τα καταφερουμε στην επομενη επισκεψη σου πατριδα να βρεθουμε!
      ακομη και την Θρακιωτισσα θα κατεβασουμε!
      οσο για τα γαυρακια της παρεας, τη γιαννα και τη ναταλια, θα τις βαλουμε σε τιμητικες θεσεις, γιατι σταθηκαν μπροστα στην προκληση με αξιοπρεπεια και χαμογελο!
      (οποτε μαλλον δεν ειναι πραγματικοα γαυρακια)
      ο κουρεας θα ερθει κι αυτος, οσο για το μανωλιο θα τον ψαρεψουμε απο καποιο νησι των κυκλαδων, οπου αραζει και φιλοσοφει παρα θιν αλως

  6. ὁ ἄναξ, οὗ τὸ μαντεῖόν ἐστι τὸ ἐν Δελφοῖς, οὔτε λέγει οὔτε κρύπτει ἀλλὰ σημαίνει

    (Ηράκλειτος)

    1. Μανώλη μας μια χαρά τα λέτε δια στόματος Ηράκλειτου και τα επισημαίνετε αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια,το πάρτυ που λέει το Δεσποινάριον επιβάλλεται και μάλιστα μετά από το αποτέλεσμα της μάχης.
      Θέλω να συγχαρώ τη Γιάννα μας για το αποτέλεσμα αλλά και την Κατερίνα μας.Εν πάση περιπτώσει το ατελιέ δεν θα τα βάψει μαύρα σύσσωμο ευτυχώς, χάσαμε τη μάχη ουχί τον πόλεμο!
      υγ.Ναταλία πολλά συγχαρητήρια για τη νίκη!

      1. Η Μονή λύση εινα να ηγηθω κινήματος που θα αγοράσει την παναθα και θα οδηγήσει σε θριαμβους αντίστοιχους του ονόματος και της ιστορίας μας
        ουαι, ουαι!

    2. εδω τα εχουμε χασει τα πασχαλια μας!
      τι να πω;
      ακομη και η πυθια δεν θα μπορουσε να δωσει χρησμο για τον βαζελο!
      νομιζω οτι στην καρδια του ζητηματος βρισκεται το οτι δεν υπαρχει τσιπα, φιλοτιμο και αξιοπρεπεια!

  7. μηδένα προ του τέλους μακάριζε…

    life is really hard χαχαχα

    υγ σημερα γιορταζουμε για ολη τη σαιζον… θρύλος ολε…

    ευχαριστώ Ρουλίτσα για τα συγχαρητήρια, το βράδυ θα κεράσουμε

    1. Ουαι ουαι ιατατε!
      Την ηπιαμε πάλι!
      Και είχα ένα κακό προαισθημα!
      Εύγε Ναταλία, είσαι αξία και μαγκιτισσα
      κρατησες χαρακτήρα και δεν λυγισες στις δυσκολίες
      ωιμε, ωιμε!

  8. Αυτό το “δε ξέρω τι είναι σωστό ή λάθος!!”και η “ζωή είναι σκληρή”, με τρέχει λίγο!!Αν άκουγα αυτή τη στιγμή Bob, θα έπεφτα στο πάτωμα,δάσκαλε αγαπημένε!
    Εκτός αν είστε κι εσείς στα πατώματα οπότε θα χω παρέα τη σοφή κουβέντα σας.

    Καλή εβδομάάάάάδα

    1. κι εγω εις τα πατωματα, μεχρι τα ξημερωματα!
      μετα πηρα το αεροπλανακι κι εφτασα στα ξενα

      πολλες φορες μπροστα σε ενα αδιεξοδο,
      ειναι ανθρωπινο το να καθεσαι και να το κοιτας,
      χωρις υποχρεωτικα να ξερεις τι θα κανεις, η τι πρεπει η τι δεν πρεπει
      απλα καθεσαι και αντικρυζεις το αδιεξοδο σαν αντικειμενο

      προσπαθεις να το εξωτερικευσεις, να το αντικειμενοποιησεις,
      και με τον τροπο αυτο να το τιθασευσεις η να το διαχειριστεις

      καλη εβδομααααδα!!!!

      υγ. αυτες οι αντιλαλουσες προσφωνησεις η αποφωνησεις μου αρεσουν πολυ, ειναι σα να μιλαμε περπατωντας σε φαραγγια και σπηλιες, περικυκλωμενοι απο σκιες και φαντασματα, και υγρα πεπλα και περικοκλαδες και αναρριχωμενα φυτα

    1. Δυστυχως η αποσταση αναμεσα στη Λατρεια και το Μισος την Απεχθεια ειναι πολυ μικρη.
      Απολαυσε το οσο διαρκει, κι ελπιζε οτι θα διαρκεσει για παντα!

Comments are closed.