The Team

Today I want to present some members of the professional team I work with in Romania.

We have been through many difficulties over the last 20 months, but persevered and we stand on our feet today, a lot stronger than before. My assignment in Romania ends in 4 months and I do not know at this stage if I will continue. Thinking about the time past, I wonder what is my major achievement of the period. And I come to the conclusion that it is the re-building of the team. So that it is empowered, more open, more enthusiastic, more committed to what they do, and happier with their work. All of these in my experience start and end with the leadership of the team.

The occasion for the post is the annual team building meeting, which this year took place near Dracula’s castle in Bran, Romania.

This is not really Dracula’s castle, this is Bram Stoker’s castle. In any case, it is the most famous castle in Romania.

Although I start with a trio and then a duette, I would like to think of all other pictures as “portraits”. The portrait brings out some aspects of the person that cannot be seen otherwise. In our case, there were no portrait shooting sessions, I just selected and cropped the persons who seemed to be in portrait mood, even though a lot of things were happening around them. I must confess that by looking at some of the pictures, I saw my colleagues in a different way, because they were able to express themselves differently.

Obviously,  I do not have “portraits” of all the members of the team, only the ones that came out and expressed themselves, but I believe I have a good part of it.

I start with a trio, with Silvia, my most able personal assistant in the middle. On the left Mircea, a new recruit, on the right Mihai, counting a couple of years now.

From three to two: Ana and Ana, inseparable trio with Alina, who somehow managed to miss the photo session.

The newest members of the team, Silvia’s Wellington boots.

Danuc.

Irina.

Marius.

Tanya.

Andrei.

Cristina.

Bogdan.

Roxana.

Eugen.

Sofia.


Cristina

Cristina.

The Team Building itself was a success. There was open and honest communication, plenty of time to mingle, and time to play. But most importantly, I got to know some members of it, in a better way. I hope they can say the same thing about me.

22 σκέψεις σχετικά με το “The Team”

  1. φυσιογνωμικα παντως , αυτο που εχω να παρατηρησω ειναι οτι κατα καποιον περιεργο τροπο, ολοι τους φαινεται να μοιαζουν μεταξυ τους -με κυριο σημειο αναφορας:το βλεμμα τους=.
    περιεργο.

    1. θα επιστρεψω και παλι στην σπουδη των προσωπων αφου αυτη ειναι η πεμπτουσια της ….
      η αναδειξη του προσωπου πισω απο ολα τα βιτρινοειδη…

  2. Ντρημ τημ!
    Η λατρεία που σας έχουν φαίνεται στα χαρούμενα προσωπάκια τους και στο βλέμμα τους, θα ήθελα κάποιος από αυτούς να φοράει γυαλιά καθρέπτες και να έβλεπα το φωτογράφο και μαέστρο της υπέροχης αυτής ομάδας που επιλέξατε!!! Οι δε πηλοβατίδες της Σίλβιας κλέβουν την παράσταση!
    Μπράβο στην ομάδα σας, πάντα επιτυχίες!!!

  3. Ωραιο τημ και ωραιες φωτογραφιες-πορτρετα. Δε μου λετε, εκει που βγαζατε φωτογραφιες, δε δινατε την καμερα σε καποιον να σας φωτογραφισει; Που ειναι ο ρημπιλντερ του τημ; Που ειναι ο συνδετικος κρικος. Σκετο μυστηριο ειστε αγαπητωτατε! Α πα πα! Αντε περιμενουμε απντεητ με την φατσουλα σας, εχουν περασει τρια χρονια και δε ξερουμε τιποτα απο το φυζικ σας! ΦΦ! Καλη εβδομαδα και βαλτε την Συλβια να σας φωτογραφισει. 😀

    1. χμ..
      εγώ προτιμώ να τον φωτογραφίσει η πρώτη κατά σειρά Σίλβια. (την κόβω για τον καλύτερο χαρακτήρα. μην τον δώσουμε όπου κι όπου τον Παναθήναιο.. Ρουμανία είν’αυτή….)

        1. πολυ ενδιαφερουσα φυσιογμωμικη προσεγγιση
          η χριστινα που επιλεξατε ειναι διαμαντι!!!!

    2. δεσποιναριον!!!!!!!!!!!!!!
      καποια πραγματα δεν λεγονται ουτε και φανερωνονται!!!!
      ειμεθα καταδικασμενοι να ζουμε με την αποδοχη της αγνοιας!!!!

    1. ναι τρελοτουριστρια, ειναι ωραιο ταξιδακι, αλλα να εχετε τρεις μερες τουλαχιστον για να πατε και σε αλλα καστρα, πιο μακρινα και πιο δρακουλε!!!!!

  4. ..και κατεβαινε και κατεβαινε και κατεβαινε και ελεγα ουπς…νατος ο δασκαλος…!!!! αλλα.. ;-( οποια απογοητευση.!!Δασκαλε, οπως λεει και το Δεσποινακι μας, η αναρτηση εμεινε ατελης διοτι το τημ, μας το παρουσιασατε ακεφαλο…λεμε..!Διαμαρτυρομαι, αλλα σας φιλω !!

    1. ορφια!!!!!!!!!!!!
      η μορφοποιηση και απεικονιση δια παντος μεσου δεν αποτελει και αποδειξη υπαρξεως

  5. Το team, η ομάδα, σημαίνει σήμερα την συνεργασία ανθρώπων για την επίτευξη κοινού χρηστικού σκοπού. Είναι η χρηστικότητα ο βασικός τρόπος της ομάδας;
    Για την επίτευξη του σκοπού πρέπει να προηγηθούν αποφάσεις. Προυπόθεση της οποιασδήποτε απόφασης είναι το τι αληθεύει και τι δεν αληθεύει. Η βασικός τρόπος της ομάδας δεν είναι τότε η χρηστικότητα αλλά η αλήθεια. Η αλήθεια σημαίνει σήμερα την ορθότητα, την σύγκριση δηλαδή των πραγμάτων με θεωρίες, με αρχές, με δόγματα. Αληθεύει ότι συμπίπτει, ότι είναι ορθό.

    Η ανάρτηση δείχνει άλλο δρόμο. Δεν αναγράφονται στόχοι, αρχές, κανόνες, concepts. Υπάρχουν μόνο τα πρόσωπα των μελών της ομάδας. Το πρόσωπο προηγείται. Γιατί;
    Με την λέξη το πρόσωπο δηλώνει την φανέρωση του όντος και συνάμα την παγίωση του, την διάσωση του δηλαδή από την λήθη, την α-λήθεια. Στη θέση του χρόνου που καταπίνει τα πάντα, που ρέπει προς την λήθη, έχει μπει η μοναδική ανεπανάληπτη ετερότητα του προσώπου, ο προσωπικός λόγος. Το ον δεν είναι αντικειμενική ουσία αλλά η α-λήθεια του βιώματος της Ιρίνας, του Ντάνουκ, της Τάνιας. Η ομάδα τότε είναι σύλ-λογος των λόγων των προσώπων, σύλ-λογος που δεν εκπίπτει στην λήθη, που α-ληθεύει, όταν τα πρόσωπα συμ-φωνούν. Το είναι αληθεύει σαν κοινωνία προσώπων.

    Θα επιτευχθούν οι στόχοι; Άγνωστο. Το μόνο γνωστό είναι ότι η ομάδα είναι πάνοπλη για την μάχη του είναι, την διάσωση του αληθούς από την απόκρυψη, από το ψεύδος.

    Η ομάδα του Παναθήναιου είναι σύλ-λογος!

  6. Το team, η ομάδα, σημαίνει σήμερα την συνεργασία ανθρώπων για την επίτευξη κοινού χρηστικού σκοπού. Είναι η χρηστικότητα ο βασικός τρόπος της ομάδας;
    Για την επίτευξη του σκοπού πρέπει να προηγηθούν αποφάσεις. Προυπόθεση της οποιασδήποτε απόφασης είναι το τι αληθεύει και τι δεν αληθεύει. Η βασικός τρόπος της ομάδας δεν είναι τότε η χρηστικότητα αλλά η αλήθεια. Η αλήθεια σημαίνει σήμερα την ορθότητα, την σύγκριση δηλαδή των πραγμάτων με θεωρίες, με αρχές, με δόγματα. Αληθεύει ότι συμπίπτει, ότι είναι ορθό.

    Η ανάρτηση δείχνει άλλο δρόμο. Δεν αναγράφονται στόχοι, αρχές, κανόνες, concepts. Υπάρχουν μόνο τα πρόσωπα των μελών της ομάδας. Το πρόσωπο προηγείται. Γιατί;
    Με την λέξη “είναι” το πρόσωπο δηλώνει την φανέρωση του όντος και συνάμα την παγίωση του, την διάσωση του δηλαδή από την λήθη, την α-λήθεια. Στη θέση του χρόνου που καταπίνει τα πάντα, που ρέπει προς την λήθη, έχει μπει η μοναδική ανεπανάληπτη ετερότητα του προσώπου, ο προσωπικός λόγος. Το ον δεν είναι αντικειμενική ουσία αλλά η α-λήθεια του βιώματος της Ιρίνας, του Ντάνουκ, της Τάνιας. Η ομάδα τότε είναι σύλ-λογος των λόγων των προσώπων, σύλ-λογος που δεν εκπίπτει στην λήθη, που α-ληθεύει όταν τα πρόσωπα συμ-φωνούν. Το είναι αληθεύει σαν κοινωνία προσώπων.

    Θα επιτευχθούν οι στόχοι; Άγνωστο. Το μόνο γνωστό είναι ότι η ομάδα είναι πάνοπλη για την μάχη του είναι, την διάσωση του αληθούς από την απόκρυψη, από το ψεύδος.

    Η ομάδα του Παναθήναιου είναι σύλ-λογος!

    1. Μανωλη, επεσες διανα!!!!!
      αυτο ακριβως ηθελα, να ξεφυγω απο την προβολη των στοχων, κανονων, …. στα προσωπα, η απογυμνωση τους απο ολα αυτα, για να πορεσω να τα δω ως προσωπα αληθινα και οχι ως στρατευμενα ανδρεικελα…
      σε ευχαριστω γιατι ανεδειξες την αναγκαιοτητα του πονηματος

  7. Δεν εχω να πω τιποτε για την υπεροχη ομαδα σας αφου ολα τα ειπατε εσεις με τον καλυτερο τροπο καλε μας φιλε.Ομως ενα παραπονακι το εχω.Χαθηκε να μας φερετε μια δικη σας φωτο οχι για κανεναν αλλο λογο,παρα μονο για να δουμε τα ματια σας.Με τα ματια αυτα περιμενω να διασταυρωσω το βλεμμα μου και δεν ειμαι η μονη απ’οτι διαβαζω.Βεβαια μου περναει απ’το μυαλο και η σατανικη ιδεα να εχετε βαλει τη φωτογραφια σας εδω στην αναρτηση με το ονομα ενος αλλου και να περιμενετε να λυσουμε εμεις το γριφο.Αλλωστε ετσι ερχομαστε και πιο κοντα στο θρυλο της Τρανσυλβανιας και στο μυστηριο που επιβαλλει η περιοχη.Οχι;Κανω λαθος;

  8. η Ρουμανία σας έδωσε το ωραίο ταξίδι…

    έχω ζήσει τέτοιες ιστορίες και είμαι σίγουρη ότι γνωρίζω ακριβώς τι αισθάνεται η ομάδα…

    μπράβο στο leader γιατί εστιάζει στα σημεία εκείνα που καθορίζουν την πραγματική δύναμη σε ένα team building…

    υγ και στο επόμενο assignment με επιτυχία…

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.