Entierro con Lagrimas de Cera – Burial with Tears of Wax – Ενταφιασμος με Κερινα Δακρυα

This is the result of a juxtraposition of the creations of two people who have not met in their lifetime. Both made Spain their home. Both originated in another country (culture). The occasion of this is the Holy Week that is now approaching its climax. I chose to focus on the zenith of the drama, the burial. The beginning of the trip to Hades.

The creators:

El Greco, The Burial of Count Orgaz, Self-portrait (Detail)

El Greco: Domenikos Theotokopoulos, Painter.

Born in Crete, Greece, El Greco was trained as an icon painter.
It was as a painter who “felt the mystical inner construction” of life that El Greco was admired by Franz Marc and the members of the Blue Rider (Blaue Reiter) school: someone whose art stood as a rejection of the materialist culture of modern life.

Source:El Greco (Domenikos Theotokopoulos) (1541–1614) | Thematic Essay | Heilbrunn Timeline of Art History | The Metropolitan Museum of Art

El Lebrijano

El LebrijanoJuan Peña Fernández. Lebrija (Seville), 1941. Singer.

García Marquez wrote: “When Lebrijano sings, water gets wet.”

(Please refer to FlamencoWorld for a biography and more).

The works:

The Burial of Count of Ortaz

El Greco, The Burial of the Count of Orgaz

The huge painting is in the Church of Santo Tome, in Toledo, the city that El Greco made his home in Spain.

Lagrimas de Cera (Tears of Wax)

“…The director of the company wanted to record right away and it occurred to me to say, almost as a joke, “I’m going to make a record about Holy Week.” When I was on the AVE to Seville I asked myself, “What did I say to this guy?” He called me up and said “How are you going to do it?” And I said to him, “What am I doing?” Then he said to me, “Come to Madrid because Hugo is here.”….As soon as we got there, in a recording studio on the Alameda de Hércules in Seville, we put together a multicolored musical ensemble: a Belgian producer with his French engineer, the Moroccan brothers that Juan has worked with for 10 years on strings and vocals, four Bulgarian singers, Antonio Moya de Utrera on guitar, Rosario Amador, niece of Raimundo also on vocals, and Sainkho from Southern Siberia. “It was like the U.N.,” jokes El Lebrijano.” (exerpt from an  1999 interview to Louis Clemente, published in Flamenco World)

This stunning music written for “Santa Semana” – the Holy Week – evokes the Universal aspect of Passion and Drama, universality that knows no boundaries or religions. The music unites the Christians and the Arabs with the itinerant Romas and the Jews in mourning for the Death and Burial of a Man, a God, our own.

The Video (Slide Show)

I have put together a slide show with photos of the painting, and one song from “Lαgrimas de Cera” as audio background. Here it is.

6 comments

  1. Διδάσκαλε, αγαπημένο ατελιέ, ψηφιακέ διαβάτη:

    Χριστός Ανέστη!

    Σε τούτο το σταυροδρόμι ανατολής και δύσης η αλήθεια δεν ήταν η βεβαιότητα, δεν ήταν η ορθότητα, δεν ήταν η ευδαιμονική ψευδαίσθηση του χρήσιμου αλλά η α-λήθεια. Η απο-κάλυψη, η από την λήθη έξοδος. Το α-ληθεύειν είναι το άθλημα του σεβασμού της απόκρυψης, του μυστηρίου, η μάχη με την δύναμη της βεβαιότητας και της κατοχής, ο άνευ χάρτη δρόμος στο επέκεινα του φόβου και της ελπίδας, η παράδοση στην φωτεινή νύχτα του έρωτα. Η απάντηση στο μήνυμα της Ανάστασης δεν είναι τότε η ιδεολογική κατάφαση μιας πεποίθησης αλλά το ξεκίνημα μιας πορείας “εν τω μέσω της νυκτός”, εκεί που αν κάτι αληθεύει α-ληθεύει, εκεί που “Α-ληθώς ανέστη ο Κύριος!”

    1. Μανωλη Αγαπητε Φιλοσοφε και Αδελφε!!!!!!!!!!!!
      Αληθως Ανεστη!!!!!!!!
      Εν τω μεσω της νυκτος βαδιζομεν.

  2. Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά!
    Όπως επισημαίνει ο Μανώλης για το σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, απανέκαθεν που έλεγε και ο παππούς μου, δεν δεχθήκαμε ότι τελείωνε η ζωή με το θάνατο, οι θεοί και ημίθεοι πηγαινοέρχονταν από τον Άδη και τα Ηλύσια πεδία, βλέπε Περσεφόνη, Διόνυσος και τόσοι άλλοι που φανερώνουν αν μη τι άλλο την προσδοκία των προγόνων μας για τον πραγματικό νικητή του θανάτου και παρακαλώ να μη θεωρηθεί ύβρις η αναφορά μου.
    Είχα την τύχη να επισκεφθώ το Τολέδο και το αποκαλούμενο σπίτι-μουσείο του Ελ Γκρέκο και το μουσείο του Πράδο στην Ισπανία και να θαυμάσω από κοντά έργα του. Το δε οπτικοποιημένο βίντεο που μας ετοιμάσατε, ευχάριστη έκπληξη!
    καλή εβδομάδα και πάλι χρόνια πολλά!

    1. Αληθως Ανεστη!!!!!!
      Ρουλα μου ολα τα καλα και παντα στην πρωτη γραμμη!!!!!!

  3. για τη Μεγάλη Εβδομάδα έχω πάντα συνδέσει τη σκέψη μου με τη Βυζαντινή Υμνολογία… όμως με αυτό το ποστ περάσαμε ένα επίπεδο πιο πέρα…

    εξαιρετικός συνδυασμός μορφών τέχνης και ανάταση πνεύματος για την υποδοχή της Ανάστασης…

    ώστε μπήκες και στην σκηνοθεσία! πολύ καλό δημιούργημα!

    Χριστός Ανέστη παναθήναιε!

    1. Ναταλια!!!!!!!!!!!
      Αληθως ο Κυριος!!!!!!!!!!
      Οπως παντα εισαι με τον λογο τον καλο στο στομα. Ευχαριστω σε, ελπιζω να σου αρεσε πραγματικα ο θρηνος φιουζιον φλαμενκο και αραβικης μουσικης.

Comments are closed.