Lunch of 26th December 2011 in Marathon, Attica, Greece

Sunrise of the 26th December 2011

The day of the 26th December 2011 is special. My best man “koumbaros” Manolis celebrates his name day. In addition, it is the anniversary of his wedding to my “koumbara” Marion. As it happens, this year it is the 20th anniversary of their marriage. One more reason to celebrate with a lunch that is a tribute to life and its enjoyment.

The first dish of the menu has a name that resounds with passion: “Besame Mucho”. It is a new creation of my humble personality, invented in the middle of dark winter nights.

Raw Kokoretsi

The first ingredient of the dish is kokoretsi, lamb’s intestines wrapped around liver, heart, and sweetbreads of the lamb.

My butcher prepares them on 30 cm sticks. I bake them after I season them with coarse salt and black pepper.

Cooked kokoretsi

Once baked, I take them off the stick and cut them in small chunks. They are now ready to be served with the second ingredient of the dish, which is lentils.

Lentils – detail

I boil them with a lot of chunks of pickled celery root and leafs, carots, a bit of onion and a bit of garlic.

The first dish: Besame Mucho

I serve the lentils in the middle of the dish, and place the chunks of kokoretsi around it, with some fresh chopped home grown coriander and a few drops of vinegar.

After the enticing experience of “Besame Mucho”, the palate needs a thorough cleaning.

Rucola outside my front door

This is accomplished by the green salad made with lettuce, spring onions, dill, coriander, and home grown rucola.

Ojos Verdes

Add a good olive oil, some lemon, and coarse salt, and you have one of the most refreshing and tasty salads in the world! I name this salad “Ojos Verdes”.

And now to the second dish, as the ojos verdes were an interlude, albeit a very tasty and flavorful one!

This dish is the marriage of roasted piglet and mixed pickled cabbage, white and red, and bears the name “Love me tender, love me sweet”.

Pickled cabbage

I prepare the pickled cabbage at home, and all I do after I Take out of the jar where it has been pickled, is to let it simmer gently for a couple of hours, adding a bit of olive oil.

Roasted Piglet

The piglet is roasted in the oven, with rosemary, coriander and garlic stems. I also add coarse salt and pepper.

Last but not least, the “breads” of the lunch. We had corn bread (in the upper half of the picture) and piroshki made of potatoes (the lower half of the picture).

Both were prepared by a good friend.

There was no room for anything after all this, but only for fresh fruits, apples and tangerines.

Many Happy returns dearest friends, and a Happy New Year to All!!!

6 comments

  1. θα με τρελλάνεις παναθήναιε…

    μιά με το besame mucho, μιά με το love me tender,
    δεν ξέρω τι θα προτιμούσα (κάτι σαν την κική και την κοκό) χαχαχα

    χρόνια πολλά και καλή χρονιά
    με νέες δημιουργίες 🙂

  2. Ο χρόνος είναι ο τρόπος της αλήθειας του είναι, ο τρόπος της αποκάλυψης και της απόκρυψης, της ανατολής και της δύσης. Στον χρονισμό της αποκάλυψης, της φανέρωσης, ενεργείται ο χώρος, σύν-μετρος του χρόνου. Η εν-τω-κόσμο ύπαρξη ενεργείται σαν σχέση, μέτρο της ο χωροχρόνος. Μοναδική και ανεπανάληπτη κάθε στιγμή του χωροχρόνου, το δε μοναδικό και ανεπανάληπτο δεν κατηγοριοποιείται, καμία ουσία, καμία ιδέα δεν μπορεί να είναι η άρχουσα αρχή του. Η νοσταλγία του παρελθόντος, η προσμονή του μέλλοντος, καταστρέφουν την μοναδικότητα της παρούσης στιγμής, υποβιβάζουν τον άνθρωπο σε αφορισμένο παρελθόντων παραδείσων ή σε πεζικάριο εκστρατευτικού σώματος προς απόκτηση μελλοντικών.

    Η 26η Δεκεμβρίου είχε την μοναδικότητα της ανάδειξης της μοναδικότητας.

    Το σπίτι σε μια πλαγιά, μακριά από την αλογία του συρφετού που η σημερινή αγλωσσία αποκαλεί με την ιερή λέξη “πόλη”. Η πρώτη ύλη του γεύματος από την γύρω περιοχή καθώς και από τον κήπο του σπιτιού. Η οψοποιός τέχνη δρα σαν φόντος ανάδειξης της μοναδικότητας, φόντος διευκολύνων την διάκριση της, φόντος διακριτικός. Ο νους δεν φεύγει σε μακρινά ταξίδια, ταξίδια της φαντασίας, αλλά παραμένει σε ταύτιση με το είναι. Παρών στην μοναδική και ανεπανάληπτη μοναδικότητα της στιγμής βιώνει την μόνη εμπειρικά ψηλαφητή πληρότητα: του να είναι παρών. Παρών δε στο είναι σημαίνει να είναι κανείς παρών στον εαυτόν του, στον ευατόν του που είναι έκφανση του είναι.

    Ο Soren Kierkegaard είπε: ευτυχία είναι να είναι κανείς παρών στον εαυτόν του.

Comments are closed.