Κατηγορία: πατριδογνωσια

Church of Chrysospiliotissa, Kato Graikiko, Tzoumerka, Greece – Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα

Στο Κάτω Γραικικό Τζουμέρκων, στην κοινότητα Γουριανά υπάρχει μια χωμάτινη διαδρομή (περίπου 3 χιλιόμετρα) που σε πηγαίνει στη Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας.

Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα, Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Σήμερα υπάρχει μόνο η εκκλησία, χτισμένη στον χώρο που παλιά ήταν το μοναστήρι. Φθάνοντας στον χώρο, η πινακίδα σε στέλνει σε μια κατωφέρεια που στο βάθος της βρίσκεται ο ναός.

Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα, Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Υψόμετρο περίπου 900 μέτρα, καταπράσινα όλα. Η εκκλησία είναι μονόκλιτη σταυρεπίστεγη θολωτή βασιλική με τρούλο, ο πιο διαδεδομένος τύπος ηπειρωτικού ναού κατά την Τουρκοκρατία.

Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα, Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Η εκκλησία χτίστηκε τον 11ο αιώνας, καταστράφηκε κάποια στιγμή, και – όπως δείχνει η αναμνηστική πλάκα – ξαναχτίστηκε το 1663.

Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα, Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Ο βράχος αγκαλιάζει την εκκλησία, και αφήνει ένα μικρό πέρασμα για να φτάσει ο επισκέπτης σε ένα κοίλωμα όπου κατά την παράδοση βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας που εδωσε το όνομα της στην μονή.

Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα, Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Σήμερα στην εσοχή υπάρχουν εικόνες προσφορές των πιστών. Οι τοιχογραφίες του ναού έγιναν το 1801.

Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα, Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Δεν υπάρχει καμπαναριό, μόνο αυτό το λιτό σήμαντρο με την καταπληκτική θέα απέναντι.

Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα, Φωτο: Νίκος Μορόπουλος
Θέα από τη Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό, Τζουμέρκα, Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Το τοπίο είναι μαγευτικό. Η ηρεμία σε καθηλώνει.

Αξέχαστη επίσκεψη.

Δείτε επίσης τα ακόλουθα άρθρα για τα Τζουμέρκα:

Μιχαλίτσι

Ροδαυγή

 

 

 

 

 

 

 

Rodavgi, Tzoumerka, Epirus, Greece – Ροδαυγή (Νησίστα), Τζουμέρκα

Ροδαυγή (Νήσιστα) Μερική άποψις – Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Η Ροδαυγή είναι ένα υπέροχο χωριό στα Τζουμέρκα, 24 χιλιόμετρα βόρεια από την Άρτα.

Το παλιό του όνομα είναι Νησίστα, το Ροδαυγή είναι πρόσφατο, ονομάστηκε έτσι το 1962. Ο ιστοχώρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ροδαυγής αναφέρει ότι “Στους αρχαίους χρόνους έφερε την επωνυμία Αθήναιον.”

Βρέθηκα στη Ροδαυγή πηγαίνοντας από την Άρτα στο Προσήλιο, και κάθισα να πιω ένα καφέ.

Το χωριό είναι χτισμένο σε μια υπέροχη πλαγιά, έχει υψόμετρο 740 μέτρα (πλατεία) και οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περίπου 200. Στο καφενείο μίλησα με κάποιους από αυτούς. Ακολουθεί περίληψη της σύντομης συζήτησης, σε ερωταπαντήσεις.

ΕΓΩ: “Από που προέρχεται η ονομασία Νησίστα;”

“Μάλλον είναι Σέρβικη.”

ΕΓΩ: “Πόσοι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού;”

“Πάνω κάτω 200. Όμως δεν έχουμε νέους. Οι νέοι έχουνε φύγει.”

ΕΓΩ: “Εσείς τι δουλειά κάνετε;”

Συνταξιούχοι και εγώ και η σύζυγος. Πριν ήμουνα τουβλάς στα Γιάννενα. Στις καλές μέρες είχα επτά τεχνίτες στο συνεργείο μου. Τώρα δεν κινείται τίποτε.

ΕΓΩ: “Ποια είναι η οικονομική κατάσταση εδώ; ”

Εμείς εδώ ζούμε με 200 Ευρω το μήνα. Ευτυχώς, γιατί το περίσσευμα πηγαίνει στα παιδιά και τα εγγόνια που έχουνε μεγάλες ανάγκες.

ΕΓΩ: “Που κατοικούν τα παιδιά και τα εγγόνια;”

Στα Γιάννενα.

ΕΓΩ: “Ποιες ήτανε οι κύριες δουλειές για τους κατοίκους στο παρελθόν;”

Το χωριό έβγαζε καλούς κτιστάδες. Άλλοι γινόντουσαν χωροφύλακες, άλλοι δάσκαλοι.

ΕΓΩ: “Είστε αισιόδοξος ή απαισιόδοξος για το μέλλον;”

Ο κ. Τσίπρας που είναι από εδώ κοντά μας είχε δημιουργήσει μεγάλο ενθουσιασμό. Τώρα είμαστε μουδιασμένοι.

ΕΓΩ: “Καλό καλοκαίρι”

Επίσης.

Ροδαυγή: Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Στη Ροδαυγή υπάρχει από το 1804 μια καταπληκτική εκκλησιά, η “Αγία Παρασκευή”.

Είναι χωρίς υπερβολή το καμάρι του χωριού.

Ροδαυγή: Η βρύση δίπλα στη σκάλα της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής. Φωτο: Νίκος Μορόπουλος

Και οι κάτοικοι που μετανάστευσαν στη Βόρεια Αμερική δεν το ξεχνάνε το χωριό τους, όπως δείχνει και η υπέροχη πέτρινη βρύση δίπλα στα σκαλιά που οδηγούν στο ναό.

Η Ροδαυγή έχει λαογραφικό μουσείο, πολιτιστικό σύλλογο και σύλλογο γυναικών. Όλα σημάδια αγάπης των κατοίκων που διατηρούν την ταυτότητα του χωριού.

Η μικρή κοινότητα μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη όλες τις μικρές ανεκτίμητες χαρές και ανέσεις.

Υπάρχουν ξενώνες, καφενεία-ουζερί, ταβέρνες-ψησταριές, πρατήριο άρτου, παντοπωλείο, και χειροποίητα κοσμήματα.

Τα τοπικά προϊόντα είναι τσίπουρο, μέλι, κάστανα, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, ρίγανη, και καρύδια.

Φεύγοντας από την Ροδαυγή, έχω την επιθυμία να ξανάρθω.

Δείτε επίσης τα ακόλουθα άρθρα σχετικά με τα Τζουμέρκα:

Μιχαλίτσι

Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας, Κάτω Γραικικό

 

 

 

 

 

 

 

 

Its Kale: The southeastern Citadel in the Castle of Ioannina in Greece

Inside the Its Kale gate – Looking north to the Aslan Pasha Mosque. Photo: Nikos Moropoulos

In a previous post, I wrote about the northeastern citadel inside the castle of Ioannina, in the northwestern region of Epirus in Greece. Today I continue with the southeastern citadel, which is known as “Its Kale”, which in Turkish means the inside castle.

Ali Pasha’s Grave – Its Kale – Ioannina Castle, Greece. Photo: Nikos Moropoulos

As much as the northeastern citadel bears Aslan Pasha’s name all over it, Its Kale bears the name of Ali Pasha. His grave is protected by an iron cage that is a replica of the original that was destroyed in 1940.

Ali Pasha was an Ottoman Albanian ruler who seized control of Ioannina in 1788 and did not relinquish it until his death in 1822. The powerful ruler of western Rumelia was 82 years old when he was killed by the Ottoman Empire army led by Hurshid Pasha; the army was sent to subdue him following his separatist actions against the Sultan Mahmud II. His head was cut off and sent to the Sultan.  The headless body was buried in the grave.

Ali Pasha’s Saray Complex – Selamlik – The Tower of Bohemund. Photo: Nikos Moropoulos

The Palace of Ali Pasha was a building complex that covered a wide area of the citadel. Today we can see the ruins of the selamlik (the men’s greeting room) that has been built next to Bohemond’ s tower (you can see it in the background of the picture above).

Bohemond’s Tower – Its Kale, Castle of the City of Ioannina. Photo: Nikos Moropoulos

Bohemond  I was the son of Robert Guiscard, Count of Apulia and Calabria. In 1082, fighting with his father who was leading a Norman invasion, he defeated the Byzantine army and captured Ioannina, where he built the tower whose ruins we can see today right next to the ruins of Ali Pasha’s Saray.

There are no other remnants of the middle Byzantine period of the city’s history in Its Kale. It is known that during this time the citadel was the center of the city’s administration. The ruling noblemen had their mansions in the citadel.

Main Building of the Saray – Byzantine Museum – North Side. Photo: Nikos Moropoulos

The main building in the Saray (Palace) complex houses today the Byzantine Museum.

Following the death of Ali Pasha in 1822, the building continued to be used as an administrative center until 1870, when it was destroyed.

Main Building of the Saray – Byzantine Museum – South Side. Photo: Nikos Moropoulos

The Greek Army entered Ioannina in 1913 and built a military hospital where the main Saray building was. IIn 1958 the building was remodeled to become a chalet for the Royal Family but was rarely used as such.

Fethiye Mosque – North Side – Its Kale, Castle of the City of Ioannina. Photo: Nikos Moropoulos

East of the Saray lies Fethiye (Conquest) Mosque, which was originally a wooden structure built shortly after 1430 to commemorate the conquest of Ioannina by the Ottoman Turks. In 1611 it was replaced by a stone structure. It took its current form in 1795 when it was reconstructed by Ali Pasha.

Gunpowder room – Its Kale, Castle of the City of Ioannina. Photo: Nikos Moropoulos

Next to the Mosque is the “gunpowder room” and to its north the palace kitchens, dating back to the early 19th century;  today it is a cafeteria.

Palace kitchens – Its Kale, Castle of the City of Ioannina. Photo: Nikos Moropoulos

Across the field from the kitchens, there is a complex where we can find the palace’s treasury. The building next to it has become the Church of the Holy Unmercenaries (Agioi Anargyroi).

Treasury and the Church of the Holy Unmercenaries – Its Kale Citadel, Castle of Ioannina. Photo: Nikos Moropoulos

The building next to it has become the Church of the Holy Unmercenaries (Agioi Anargyroi).

Here the visit to Its Kale ends.

If you ever visit it, make it early in the morning, so that you can hear the birds and the lake breeze and the chanting of the priest in the church nearby.

 

 

 

 

 

Όταν οι «ηλίθιες δηλώσεις» κάνουν κακό

Ο κ. Καμμένος είναι ο Πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων (ΑΝΕΛ) και Υπουργός Εθνικής Αμύνης στην Ελληνική Κυβέρνηση. Με την ιδιότητα του Υπουργού της Εθνικής Αμύνης έχει την πολιτική ευθύνη για τις δραστηριότητες των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και την προστασία της εθνικής επικράτειας. Σήμερα, που η Τουρκία προβαίνει συνεχώς σε διάφορες δηλώσεις που προκαλούν ανησυχία, η δουλειά του Υπουργού Εθνικής Αμύνης είναι μια ακόμη πιο δύσκολη δουλειά.

Ο κ. Καμμένος μέχρι σήμερα έχει αποδείξει ότι έχει την ικανότητα να πράττει αυτό που υπαγορεύει το άμεσο πολιτικό του συμφέρον και όφελος. Αυτό αποτελεί ένα χαρακτηριστικό ιδιαίτερα θετικό για ένα πολιτικό, ειδικά όταν ο πολιτικός αυτός δεν ηγείται ενός μικρού πολιτικού σχηματισμού, όπως είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Με την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές Ιανουαρίου 2015, ο κ. Καμμένος επιβεβαίωσε την πρόβλεψη που είχε κάνει για μια μοναδική ευκαιρία να ανέλθει στην εξουσία, που υπό κανονικές συνθήκες θα ήτο κάτι αδιανόητο. Προχώρησε στην οριστικοποίηση της συμφωνίας συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και κατέλαβε από την 27η Ιανουαρίου 2015 το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Έκτοτε έχει πορευτεί αταλάντευτος στο πλευρό του κ. Τσίπρα και παραμένει στο Υπουργείο, επικουρούμενος από τον αναπληρωτή Υπουργό κ. Βίτσα.

Το εμφανές ρίσκο αυτής της διαδρομής είναι ότι μόλις παύσει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι το πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές, οι ΑΝΕΛ μπορεί να μην εξασφαλίσουν καν την είσοδο τους στην Βουλή. Το σενάριο αυτό είναι πολύ πιθανό να εμφανισθεί στις επερχόμενες εκλογές που θα γίνουν – όπως φαίνεται – κάποια στιγμή μέσα στο 2017. Επομένως ο κ. Καμμένος θα πρέπει σε αυτή τη φάση να είναι πολύ προσεκτικός, αφού ίσως βρίσκεται σε σημείο καμπής, έχοντας πίσω του την άνοδο και μπροστά του μια επερχόμενη κάθοδο. Στο πλαίσιο αυτό, οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Καμμένου προβληματίζουν.

Την 1η Δεκεμβρίου 2016, δηλώνει από την Ήπειρο (CNN Greece):

«Από κει και πέρα, θα πρέπει να κατανοήσουν όλοι πως οι συνεχείς απώλειες που έχουν οι τουρκικές δυνάμεις, η πλήρης αποδυνάμωσή τους μετά το πραξικόπημα, οι συνεχείς ήττες που υπάρχουν στη Συρία, τους έχουν οδηγήσει σε ηλίθιες δηλώσεις,…» ( ο τονισμός του κειμένου δικός μου).

Στον χορό δηλώσεων μπαίνει και το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, που την 2α Δεκεμβρίου σε ανακοίνωση του αναφέρει (CNN Greece):

«Καλούμε τον υπουργό Άμυνας Καμένο άλλη μια φορά να ενεργεί με ευθύνη και σοβαρότητα και να αποφύγει παρόμοιες δηλώσεις και ενέργειες.»

Την 2α Δεκεμβρίου, ο κ. Καμμένος προτείνει να συνεδριάσει -κεκλεισμένων των θυρών- η επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Βουλής στο ακριτικό Καστελόριζο, πρόταση που δεν γίνεται δεκτή. Το CNN Greece γράφει:

«Οι εξελίξεις που αφορούν στα εθνικά μας θέματα και γενικότερα τις υποθέσεις εξωτερικής πολιτικής είναι πολύ σοβαρές. Απαιτούν από όλους σοβαρότητα νηφαλιότητα και αίσθημα ευθύνης με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος, χαρακτηρίζοντας “επιπόλαια” την πρωτοβουλία του Πάνου Καμμένου. ( ο τονισμός του κειμένου δικός μου).

Το ρεπορτάζ της 5ης Δεκεμβρίου αναφέρει ότι τελικά στο Καστελόριζο θα ταξιδέψουν τα μέλη της Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής που προέρχονται από ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητους Έλληνες, και Χρυσή Αυγή, χωρίς όμως να πραγματοποιηθεί συνεδρίαση της επιτροπής στο νησί.

Το ταξίδι έγινε και την 6η Δεκεμβρίου οι εφημερίδες είναι γεμάτες φωτογραφίες από την επίσκεψη των βουλευτών των τριών κομμάτων στην Ρω.

Αδυνατώ να καταλάβω τι προσθέτει στην παρούσα κατάσταση η δήλωση περί ηλιθίων δηλώσεων, όπως επίσης και το ταξίδι στην Ρω με τον Πρόεδρο των ΑΝΕΛ δίπλα στους βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Κατ’ αρχάς, είναι λάθος ο χαρακτηρισμός. Οι δηλώσεις δεν μπορεί να είναι ηλίθιες, μόνο εκείνοι που τις κάνουν θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ηλίθιοι. Αλλά εν προκειμένω ούτε εκείνοι που κάνουν τις δηλώσεις είναι ηλίθιοι, απλά λένε πράγματα που είναι ανακριβή, ή ακόμη και εσφαλμένα. Αυτό δεν τους καθιστά ηλιθίους.

Ειδικά όταν η πλευρά στην οποία απευθύνεται αυτή η «κριτική» είναι η γειτονική Τουρκία, χρειάζεται πολλή προσοχή γιατί τα πράγματα μπορεί πολύ εύκολα να ξεφύγουν. Τα γεγονότα του 1996 στα Ίμια δεν είναι πολύ μακρινά. Είναι σαν χθες.  ‘Όσοι ενθυμούνται, η ανάφλεξη περιορίστηκε την τελευταία στιγμή.

Και σίγουρα αυτά που συνέβησαν δεν συνέβησαν επειδή κάποιοι ήταν ηλίθιοι.

Επομένως η χρήση τέτοιων χαρακτηρισμών όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά μπορεί και να δημιουργήσει εσφαλμένες εντυπώσεις στους Έλληνες πολίτες, να τους οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα και λάθος αποφάσεις.

Γιατί όμως ο κ. Καμμένος πραγματοποιεί τέτοιες δηλώσεις; Κάποιος θα υπέθετε ότι και γνωρίζει και μπορεί να πει κάτι πιο εύστοχο και πιο αποτελεσματικό. Η επιλογή του κ. Καμμένου είναι πολιτική και είναι – κατά τη γνώμη μου πλέον εσφαλμένη, έστω και αν στο παρελθόν λειτούργησε θετικά.

Συστηματικά ο κ. Καμμένος υιοθετούσε μέχρι σήμερα θέσεις που εντάσσονται σε μια ακραία εθνικιστική πολιτική πλατφόρμα. Είναι μια επιλογή που ανταποκρινόταν στις ανάγκες της εκλογικής πελατείας που τον ανέδειξε μέχρι σήμερα. Η πολιτική πλατφόρμα του όμως είναι πλέον μπαγιάτικη, και έχει χάσει τη λάμψη της. Εξάλλου, δεν υπάρχει κατ’ αποκλειστικότητα στους ΑΝΕΛ. Αυτού του τύπου ο εθνικισμός συνδυασμένος με λαϊκισμό εκφράζεται πολύ καλύτερα και γνησιότερα από την Χρυσή Αυγή, σχηματισμό που διατηρεί τις πολιτικές του δυνάμεις και ίσως και τις ενισχύει.

Τα γεγονότα με τον τρόπο τους φαίνεται να προσθέτουν το δικό τους σχόλιο, αφού με την επίσκεψη στην Ρω προβάλλεται σε μπροστινή θέση το κόμμα της Χρυσής Αυγής, το κόμμα από το οποίο οι ΑΝΕΛ μπορεί να χάσουν πολλούς ψηφοφόρους στις επόμενες εκλογές, έχοντας απωλέσει πλέον την γοητεία του κυβερνητικού εταίρου.

Επομένως ο κ. Καμμένος με τις πρόσφατες δηλώσεις του και τις ενέργειες του φαίνεται να σταματάει την ακολουθία επιτυχών για το κόμμα του πολιτικών χειρισμών και κάνει κακό στο μέλλον του κόμματος του. Από τη μια μεριά σχεδόν το ταυτίζει με άλλο ακραίο κομματικό σχηματισμό, και από την άλλη αποξενώνει τα πιο μετριοπαθή στοιχεία που θα μπορούσαν να του δώσουν πολιτική συνέχεια μετά τις επόμενες εκλογές, οπότε και θα χαθεί η κυβερνητική εξουσία. Και στις δυο περιπτώσεις χάνει. Μήπως δεν είναι – σε τελική ανάλυση – οι Τούρκοι αξιωματούχοι που κάνουν «ηλίθιες δηλώσεις» αλλά κάποιος άλλος;

Some Thoughts on the Greek Puzzle

What is going to happen in Greece?

I do not believe that any of the “programs”, also known as memoranda, agreed between Greece and the debtors work.

The problems of Greece are far more serious. These programs only touch on the surface and usually are ideologically laden formulae, not practical solutions.

The Greek economy will never recover to its levels before the crisis. Therefore, the debt will never be paid back.

Such an acknowledgement cannot be made before the 2017 German elections, but it will need to be made immediately after.

The issue is which formula will be adopted.

According to various sources, scenarios have been developed and are under discussion.

One of the critical issues is Greece’s membership in the Eurozone.

Greece is so weak that a “strong” currency like the Euro is like tying a rock to the foot of a drowning swimmer.

Sooner (I hope) or later the Germans will make their minds up that Greece does not belong to the Eurozone.

For the sake of convenience and practicality, this decision may be coupled with the one on the Greek debt.

In conclusion, unless there is a game changing development, e.g. Italy, we should expect major developments in Greece in the year 2018.

The prognosis is that during this year the two major issues of the Greek crisis, i.e. the debt and the Euro, will be resolved.

Most likely formula will be an expulsion from the Eurozone, combined with – as a pain killer – the drastic reduction of the debt. The transition period will be between two and three years.

 

SYRIZA- ANEL: Two years in power – and now what?

tsipras
Alexis Tsipras

As 2016 approaches its end, the ruling coalition of SYRIZA – ANEL are completing two years in power. I think this is a good time to make an assessment of these two years and ask what are the prospects of Greece in this context. For the reader who is not familiar with contemporary Greek politics, SYRIZA is a self-professed party of the left, led by Alexis Tsipras – the Prime Minister of Greece – and ANEL is a splinter group of the traditional right which under the leadership of Panos Kammenos – the Minister of National Defence – was voted in Parliament and secured a deal with SYRIZA in order to jointly govern the country.

kammenos
Panos Kammenos

Let me start by saying that the politics of SYRIZA – ANEL are not my cup of tea. With very few exceptions, I do not like what I hear from them and I do not support it. Having cleared this, I am not of the opinion that they are useless or a disaster, or that their rule is going to bring the country to its demise.

SYRIZA – ANEL quite simply are very similar in their policies to the previous governments and cannot thus make any significant difference. There are differences, but in the overall context of the country’s problems, these are not significant. As an Greek politician of the left used to say, “there is no big difference between broccoli and cabbage”. On the ideological front there is a lot of talk about the Greek State and what a Modernization Program should do to it, but this is a lot of noise for very little.

mitsotakis_kyriakos
Kyriakos Mitsotakis

As SYRIZA – ANEL are now solidifying their power base, the main opposition party, New Democracy, have elected a new leader, Kyriakos Mitsotakis,  to lead the party to new victories and power again.   The issue here is that a new leader has not made the difference needed to regain power. Almost eight months after the election, New Democracy continues to be a tired, aged, boring party that has no new policies, faces, and initiatives to attract the voters.Even more importantly, the shadow of the previous Prime Minister, Kostas Karamanlis, the nephew of the founder of the New Democracy Party Konstantinos Karamanlis, continues to be visible form all places and angles inside and outside the party, the best place being the Presidential Building, where its current inhabitant used to be one of the key friends and supporters of Kostas Karamanlis.

karamanlis_mikros
Kostas Karamanlis

SYRIZA – ANEL may not be very good, or even they may be bad, but it appears that New Democracy in the eyes of many voters continues to be worse than the ruling coalition.

New Democracy continuously alleges that SYRIZA – ANEL lied to people about their political program and are now following a program that is more or less a continuation of the previous plan to repay the country’s debt and restart the economy. But its argument is very weak, because in politics the issue is how to gain and retain power. If you do that by allegedly lying to the voters, but the voters continue to support you, you have achieved your objective.  It may not be the best of ways, but it is a way. New Democracy must realize that we all have had enough with accusations, allegations, about who is a liar, who deceived the people, and so on, and focus instead on creating a pragmatic agenda for the country. So far this has not happened.

We have arrived at the major problem in Greek politics today.

The political field is barren, devoid of the much needed change and new direction, and the voters are so desperate with the crisis, the ever increasing taxes and cost of life, that they are prone to believe what SYRIZA – ANEL are promising to them, even if these promises are obviously ridiculous, not to say lies, rather than lose all hope and resort to the New Democracy platform which is simply unappealing, weak and boring.

The significant weaknesses of New Democracy, the lack of any change of personnel in key positions, the lack of appeal to the electorate, provide SYRIZA – ANEL with the best opportunity to regroup and strengthen their positions,  which is not hard to do given that the main opposition is so unbelievably weak.

In a nutshell, Greek politics is entering a period of stagnation, thanks primarily to the non-existent main opposition and the fact that some shrewd political operators in SYRIZA – ANEL are now focusing on and discovering ways to maintain power.

It is indicative of the situation that although three months ago there was intensive talk of new elections, as SYRIZA – ANEL were afraid of the rebirth of New Democracy under new leadership and popular discontent brought about by new hopes raised by a “reborn” party, all of this has today disappeared. SYRIZA – ANEL have realized that the giant of the opposition has legs made of glass and that the opposition have not been able to increase significantly their appeal to the electorate. In two words, there is no reason for SYRIZA – ANEL to worry about losing their power base. All they have to do is keep the boat steady and avoid a major hick up in their relationships with Greece’s creditors.

The main risk factor for SYRIZA – ANEL maintaining their power until the end of their term (September 2019) is the economy. Any miss-happening in the economy may destabilize the agreements with Greece’s creditors and create serious problems for the Government. It appears that nothing else can come close to having the capacity to create a crisis and lead the country to premature elections.

It is interesting to note that both on the SYRIZA – ANEL camp and the New Democracy side, the parties are supposedly unable to face reality and make some comments that might – to say the least – tempt even the most good willing voter to distance themselves. For SYRIZA – ANEL the government is fighting the good cause of Greece and this is basically it. They are also cleaning up the horrible mess of illegal transactions that characterized the previous regime. They bring an end to favoritism in public life.

For New Democracy they situation is similar. They are running a campaign to rid the country of a failed government. The problem for them is that SYRIZA – ANEL are in power, and New Democracy are not. And unless we have early elections, the “failed” government will continue to be in power.

The surprise in this may come from a significant change in the leadership style of Kyriakos Mitsotakis, that would make New Democracy appealing to the voters and might change the party. This is a long shot and rather unlikely.

Assuming the situation continues as it is today, the 2019 elections will be a political battle where all means and weapons will be used. The issue is that this will only answer the question of who is going to be in power. Most likely, unfortunately for the Greek electorate, the huge problems the country is facing will continue to exist, if not become even more urgent and pressing. And the horrible thing for Greece is that the political parties that can gain power will continue to have no clue as to what needs to be done. The reasons for this will be examined in another post.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Θυσιάζω αρνάκι άσπρο και παχύ, Μαρία Πενταγιώτισσα

arniexothema.grtselemedes

Executive Summary

Dear non-Greek speaking readers, I am honored to have you visiting my site.

This is to let you know that this post is written in Greek only. It describes an agonizing attempt to sacrifice a white lamb to an unfulfilled love. Similar to the sorry state of the love itself and the unfortunate love stricken author, the sacrifice fails miserably.

The  post is not translated because the whole story is built around cultural references that only a Greek speaking person can decode to an adequate level, and thus appreciate the level of genius that is required in order to write this post. I am a modest person by nature and thus do not want to elaborate this point further.

Εισαγωγή

Το Πάσχα ανάμεσα σε όλα τα άλλα είναι και η θυσία του αμνού. Ο αγνός και αθώος αμνός θυσιάζεται. Πληρώνει με τη ζωή του για κάποιον σκοπό κάποιων άλλων, εκτός από αυτόν.

Η θυσία σαν τελετουργία πάει χιλιετίες πίσω.

Αρχίζοντας από τον Όμηρο, διαβάζουμε στην Ιλιάδα για την εκατόμβη που προσφέρουν ο Οδυσσέας και ο Χρύσης στον Φοίβο Απόλλωνα για να ελεηθεί τους Δαναούς.

Ευκαιρία να δούμε μερικές σχετικές λέξεις στο Ομηρικό κείμενο, με τη βοήθεια του λεξικού Liddell $ Scott, ενώ οι αποδόσεις στα νέα ελληνικά είναι των Ι.Θ. Κακριδή και Ν. Καζαντζάκη.

  • αυερύω, αυέρυσα: έλκω το κεφάλι του θύματος προς τα πίσω, έτσι ώστε να κόψω το λαιμό του. Η απόδοση στα νέα ελληνικά είναι «αναλαιμίζω»
  • σφάζω, έσφαξα: σφαγιάζω τα ζώα που πρέπει να προσφερθούν ως θυσία. Η λέξη δεν έχει αλλάξει, είναι η ίδια στα νέα ελληνικά!
  • δέρω, έδειρα: αφαιρώ το δέρμα. Στη νέα ελληνική, η λέξη είναι γδέρνω.
  • σπλάγχνα: εντόσθια που φυλάσσονταν και τα έτρωγαν οι προσφέροντες την θυσία. Στη νεοελληνική έχουμε τη λέξη «σπλάχνα». Δηλαδή χάσαμε στη διαδρομή των χιλιετιών ένα «γάμμα».
  • οβελός, οβελοίσιν: σούβλα. Στη νεοελληνική χρησιμοποιούμε και την λέξη «οβελίας».

Ομήρου Ιλιάδα, Α’ 440 – 469 (απόδοση Ι.Θ. Κακριδής, Ν. Καζαντζάκης)

Τότε ο Οδυσσέας ό πολυκάτεχος μπρος στο βωμό τη φέρνει

και την παράδωσε στου κύρη της τα χέρια λέγοντας του:

«Χρύση, ο ρηγάρχης Αγαμέμνονας με στέλνει να σου δώσω

πίσω την κόρη, και να σφάξουμε περίσσια αρνιά στο Φοίβο,

να ελεηθεί, αν θελήσει η χάρη του, τους Δαναούς, τι αλήθεια

με πίκρες έχει πολυστέναχτες ποτίσει τους Αργίτες.»

Τούτα μιλώντας του την έδωκε, κι αυτός την κόρη εδέχτη

όλο χαρά᾿ κι εκείνοι γρήγορα τ᾿ αγιάτικα σφαχτάρια

στήσαν αράδα, στον καλόχτιστο βωμό του Φοίβου γύρω.

… (η ευχή του Χρύση)

Είπε, και την ευκή του επάκουσεν ο Απόλλωνας ο Φοίβος·

κι ως ευκηθήκαν και πασπάλισαν μετά τ᾿ αγιοκριθάρια,

αναλαιμίσαν τ᾿ αρνοκάτσικα, τα σφάξανε, τα γδάραν,

χώρισαν τα μεριά, τα τύλιξαν τρογύρα με τη σκέπη,

διπλώνοντας τη, κι από πάνω τους κομμάτια κρέας πιθώσαν.

Σε σκίζες πάνω ο γέρος τα ‘καιγε, και με κρασί φλογάτο

τα περεχούσε, και πεντόσουβλες στο πλάι του οι νιοί κρατούσαν.

Και σύντας τα μεριά αποκάηκαν και γεύτηκαν τα σπλάχνα,

λιανίσαν τ᾿ άλλα και περνώντας τα στις σούβλες να τα ψήνουν

επήραν γνοιαστικά, κι ως ψήθηκαν, τ᾿ αποτραβήξαν όλα.

Κι απ᾿ τις δουλειές αυτές σα σκόλασαν κι ετοίμασαν τις τάβλες,

έτρωγαν, κι είχαν ως εταίριαζε καθείς το μερτικό του.

και σύντας του πιοτού θαράπεψαν και του φαγιού τον πόθο…

murillo

Πάντα υπάρχει ένα άσπρο αρνάκι

Εμπνευσμένος από τους Δαναούς,  αλλά και τον Άγιο Ιωάννη, που απεικονίζεται ως παις με τον αμνό, αποφάσισα να θυσιάσω κι εγώ έναν αμνό.  Ο Κατακουζηνός δεν αναφέρει θυσίες, καθόσον το ποίημα είναι παιδικό. Όπως όμως όλοι γνωρίζουμε, τα αρνάκια μπορεί να πάθουνε πολλά χειρότερα από το να σπάσουν ένα ποδαράκι!

 Αλέξανδρος Κατακουζηνός, «Το αρνάκι»

 Αρνάκι άσπρο και παχύ

της μάνας του καμάρι

εβγήκε εις την εξοχή

και στο χλωρό χορτάρι.

Απ’ τη χαρά του την πολλή

απρόσεκτα πηδούσε

της μάνας του τη συμβουλή

καθόλου δέν ψηφούσε.

«Καθὼς παιδί μου προχωρείς

και σαν ελάφι τρέχης

να κακοπάθης ημπορείς

και πρέπει να προσέχεις».

Χαντάκι βρέθηκε βαθύ

ορμά σαν παλληκάρι

να το πηδήση προσπαθεί

και σπάει το ποδάρι!

maria-pentagiotissa

Μαρία η μοιραία γυναίκα

Ο αμνός θα θυσιασθεί στην ποδιά της Μαρίας της Πενταγιώτισσας. Μπας και σπάσει η γκίνια και ο έρωτας μου παύσει να είναι ανεκπλήρωτος.

«Μαρία Πενταγιώτισσα», Δημώδες Άσμα της Φωκίδας

Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά, Μαρία Πενταγιώτισσα

Αχ, και στο Χρυσό κριάρια, μωρή δασκαλοποόλα

Και στης Μαρίας την ποδιά, Μαρία Πενταγιώτισσα

Αχ, σφάζουνται παλικάρια, παιδιά σαν τα βλαστάρια

Μαρία, πού ‘ν’ τ’ αδέρφια σου; Μαρία Πενταγιώτισσα

Αχ, μωρή δασκαλοποόλα, που ‘σύ τα κάνεις ούλα

solomos

Διονύσιος ο αισιόδοξος

Το Πάσχα είναι η Άνοιξη.  Και είναι ο ξανθός ο Απρίλης που βρίσκεται πίσω από την θυσία του αμνού, αυτός φταίει για όλα, που έστησε χορό με τον έρωτα και μου πήραν τα μυαλά, και θυμήθηκα την Μαρία, και μόνο με μια θυσία θα ηρεμήσω.

Τώρα που το καλοσκέφτηκα, για τη θυσία φταίει και ο Σολωμός και όλοι οι ρομαντικοί ποιητές που με έκαναν τόσο ευαίσθητο και κάθομαι και ασχολούμαι με ανεκπλήρωτους έρωτες. Όχι ότι η Μαρία η Πενταγιώτισσα δεν το αξίζει, χαλάλι της όλα, αλλά η θυσία είναι θυσία.

Όπως έχετε καταλάβει ευρίσκομαι ενώπιον διλήμματος. Να θυσιάσω ή να μη θυσιάσω;

 Διονύσιος Σολωμός, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι»

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Γ΄, Απόσπασμα 6, Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,

Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,

Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους

Ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.

Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,

Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,

Και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,

Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,

Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.

Έξ’ αναβρύζει κι η ζωή σ’ γη, σ’ ουρανό, σε κύμα.

Αλλά στης λίμνης το νερό, π’ ακίνητό ‘ναι κι άσπρο,

Ακίνητ’ όπου κι αν ιδής, και κάτασπρ’ ως τον πάτο,

Με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ’ η πεταλούδα,

Που ‘χ’ ευωδίσει τς ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο.

Αλαφροίσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι ‘δες;

Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!

Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,

Ουδ’ όσο κάν’ η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,

Γύρου σε κάτι ατάραχο π’ ασπρίζει μες στη λίμνη,

Μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,

Κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη με το φως του.

quartette

Μάρκος ο απαισιόδοξος

Ο Μάρκος ο Βαμβακάρης έπιασε αλλιώς το θέμα της Άνοιξης.  Βαθύτατα ερωτικός τύπος, ο Βαμβακάρης μάλλον περνούσε ερωτική απογοήτευση όταν έγραψε αυτό το ποίημα και το σχετικό τραγούδι.

Είναι όμως ακριβώς αυτή η ικανότητα να κρύβεις μέσα σου το ολόκληρο το βαθύ σχίσμα που χωρίζει τον ψεύτη ντουνιά από τα ματόκλαδα που λάμπουν, που σε κάνει μεγάλο (ή μεγάλη).

Κι έτσι ο Μάρκος που εδώ τα βλέπει όλα μαύρα ξαφνικά συνέρχεται και λίγο μετά τραγουδά για τα λαμπυρίζοντα ματόκλαδα.

Το αποφάσισα. Δεν την γλυτώνει τη θυσία ο αμνός.

Μάρκος Βαμβακάρης, «Τι μ’ ωφελούν οι άνοιξες»

Τι μ’ ωφελούν οι άνοιξες, τι οι ομορφιές του κόσμου,

αφού ο κόσμος χάνεται, ψεύτη ντουνιά κι έξαφνα ο εμπρός μου,

αφού ο κόσμος χάνεται, ψεύτη ντουνιά κι έξαφνα ο εμπρός μου.

Τι και αν λιώσαν μάνα μου, απ’ τα βουνά τα χιόνια,

τι και αν θα `ρθει η άνοιξις, ψεύτη ντουνιά, αχ και κελαηδούν αηδόνια,

τι και αν θα `ρθει η άνοιξις, ψεύτη ντουνιά, αχ και κελαηδούν αηδόνια.

Όλα στο κόσμο μάταια, τα πάντα ματαιότης

κι ένα λουλούδι ψεύτικο, ψεύτη ντουνιά, είναι η ανθρωπότης,

κι ένα λουλούδι ψεύτικο, ψεύτη ντουνιά, είναι η ανθρωπότης.

arnaki-patares7

Χάλασε ο φούρνος!

Ετούτη λοιπόν την Άνοιξη, με τον ξανθό Απρίλη και τον Έρωτα, με τη Μαρία την Πενταγιώτισσα να με κολάζει με τη σκέψη της, με τις εικόνες της εκατόμβης θυσίας των Δαναών στον Φοίβο,  επήρα τον λευκό αμνό και τον έβαλα στον φούρνο για τη θυσία.

Καλή ποιήτρια η Κική Δημουλά, δεν λέγω, αλλά ο φούρνος της μου τα χάλασε όλα!

Η θυσία απέτυχε!

Ο αμνός δραπέτευσε!

Η Μαρία Πενταγιώτισσα θα μείνει για πάντα όνειρο!

Και για όλα αυτά φταίει η ποίηση!

Κική Δημουλά, “Πάσχα στο φούρνο “

Από τη συλλογή «Ενός λεπτού μαζί» (1998)

Βέλαζε το κατσίκι επίμονα βραχνά.

Άνοιξα το φούρνο με θυμό τι φωνάζεις είπα

σε ακούνε οι καλεσμένοι.

Ο φούρνος δεν καίει, βέλαξε

κάνε κάτι αλλιώς θα μείνει νηστική

χρονιάρα μέρα η ωμότητά σας.

Έβαλα μέσα το χέρι μου. Πράγματι.

Παγωμένο το μέτωπο τα πόδια ο σβέρκος

το χορτάρι η βοσκή τα κατσάβραχα

η σφαγή.

eggs

Ηθικό δίδαγμα

Μην ερωτευθείτε την Μαρία την Πενταγιώτισσα.

Μην διαβάζετε ρομαντικούς ποιητές.

Μην εμπιστεύεσθε τον φούρνο μιας ποιήτριας αν θέλετε να ψήσετε κάτι. Καλύτερα στον φούρνο της γειτονιάς.

Αν σκέφτεσθε να κάνετε μια θυσία, καλύτερα να θυσιάσετε τον εαυτό σας, ή ένα κομμάτι του. Ο αμνός είναι πολύ βολικός, αλλά σε τελική ανάλυση δεν φταίει τίποτε να πληρώνει τα δικά σας τα σπασμένα.

Can the Middle East migrant crisis be contained?

The migrant crisis has reached an acute  state in Greece and Europe for more than one year now. Millions of people from Syria, Iraq, Afghanistan, and other countries are flooding Greece aiming to continue their journey to other European countries. Some 45,000 of them are now stuck in Greece, after the northern borders of the country have been closed. Approximately 14,000 of them are in the area of Idomeni, a village of 150 inhabitants.

kabul_passport_office

Photo: Hundreds of people arrive at the passport office in Kabul to apply for new travel documents. SLOBODAN LEKIC/Stars and Stripes

Images of the migrants stuck in Greece near the border with FYROM (Macedonia) are all over the news. On the 17th March 2016 the EU leaders met and finalized the EU proposal to Turkey to stem the flow of migrants to Europe. An agreement was reached with Turkey on the 18th March 2016. According to the agreement, every migrant arriving in Greece after the 20th March 2016 who does not qualify for asylum in a European country will be returned to Turkey. In exchange, a Syrian refuge who is in Turkey and has not attempted to cross illegally to Greece, will be given asylum to a European country. There is a cap to this, of 72,000 people. There are significant implementation issues for the agreement to run smoothly. However, the big question remain: “Can the flow of migrants from the Middle East to Europe be stemmed?”

It is obvious that the European leaders and their advisors think that the flow can be stemmed. The deal with Turkey is structured on the basis of this hypothesis. Why is this the case? How can this be proven to be a reasonable assumption?

Quite simply put, the flow can be stemmed provided that the causes of the massive migration can be addressed so that migration is no longer the path to the future for millions of people. It is therefore essential that we know which are the causes of the migration, and that we examine how they can ills behind creating them can be cured.

The war in Syria has made the whole phenomenon look like a mass exodus of people from the battlefields of the Syrian war. This is the explanation that best suits the European Union’s agenda. The war stops, therefore the migration flow  declines and eventually stops. All we need – in this case – is to stem the flow from Turkey to Europe and wait until the flow stops.

syria_boy_tank
Photo: Boy on a destroyed tank in Kobane, Syria. Yasin Akgul/AFP/Getty Images

Before I proceed I would like to clarify the terminology. Following the BBC, I use the terms migrant and migration to describe the phenomenon. I suggest that the word refugee is not needed, as it creates confusion and obfuscates the phenomenon at large. A migrant is a person who decides to leave their country of residence in order to move to another country. No matter what the reason is, political persecution, economic need, or something else, the migrant is a man determined to move and seek asylum in another country.

The confusion with the terminology arose out of the need qualify a migrant as a refugee in case the reason for their decision is political persecution.Being a refugee qualifies the migrant for automatic granting of asylum by the receiving country, whereas a simple migrant who, say, emigrates in order to make a living (so called financial refugees) has no right to asylum whatsoever and is not accepted.

_88578063_chart_top10_origins_of_asylum_seekers_2015

 

 

In order to establish the causes of the phenomenon, we must make sure we have the facts relevant to it. Lets begin with the country of origin.Where do the migrants come from?

The origin countries

According to Frontex, there were 1.83 million “illegal border crossings” into Europe in 2015 compared to the previous year’s record of 283,500. As we see in the Eurostat chart above, the three top origin countries of the migrants are Syria, Afghanistan and Iraq. A total of 363,000 Syrians fled the war and entered Europe seeking asylum.

So far we have established one probable cause for the migration. The war in Syria. Assuming that this is the only cause, we have an issue to deal with in our analysis. How do we explain the migration from Afghanistan and Iraq as a result of the war in Syria?

 

Before addressing this issue it would be useful to gather some facts on the migration from Afghanistan and Iraq.

Afghan refugees walk through a beach where they will wait to board a dinghy sailing off for the Greek island of Chios
Afghan refugees walk through a beach where they will wait to board a dinghy sailing off for the Greek island of Chios, while they try to travel from the western Turkish coastal town of Cesme, in Izmir province, Turkey, March 6, 2016. REUTERS/Umit Bektas

Afghanistan

The Afghanistan population is approximately 33 million. Male life expectancy is 59 years, and female 61 years. Unemployment is over 50%, while 38% of the population lives below the poverty demarcation line.Afghanistan is practically a country whose economy is destroyed and more than one third of its territory is under the control of the Taliban insurgents.

Eurostat  figures show that 178,000 Afghanis entered Europe in 2015 seeking a better life.

Slobodan Lekic writes in “Stars and Stripes”:

“Afghans are now the second-largest contingent of migrants heading for Europe, after Syrians but ahead of Iraqis fleeing from the murderous Islamic State jihadis in the Middle East, according to the U.N. High Commissioner for Refugees and the European Union’s statistical agency. But exact numbers are difficult to come by because many of the Afghans heading east have already been living as refugees outside Afghanistan’s borders. A good proportion of those traveling to Europe live in Iran, where some 900,000 Afghans have resided since the 1990s.”(1)

Dasha Afanasieva reports on the Afghanis in Turkey:

“The EU is not even discussing these issues and is exclusively focused on Syria,” Kati Piri, the European Parliament’s rapporteur for Turkey, told Reuters last month.

“Even if the Syrian crisis would be solved tomorrow, there would still be a serious refugee crisis, with a large number of refugees in Turkey who don’t have access to their rights.”

Afghan migrants in Turkey interviewed by Reuters said that over the past few years they had been denied interviews with U.N. refugee agency UNHCR that would formally determine their refugee status, a key step in the journey to being resettled.

Polat Kizildag, program coordinator at ASAM, an organization which registers asylum seekers in Turkey, said they were generally told they were ineligible because Turkey was the third country on their journey and the expectation was that they apply for refugee status in their second, in many cases Iran.

Human rights groups have said Iranian forces deport thousands of Afghans without giving them a chance to prove their asylum status and that they are pressured to leave the country.

“More than 63,000 Afghans came to Turkey last year, a sharp rise from 15,652 in 2014, according to ASAM (an organization which registers asylum seekers in Turkey), counting only those who registered. Some came directly from Afghanistan, others from Iran, where they had tried unsuccessfully to settle.(6)

ap_ap-photo1602-wi-e1448474695814-640x478

Iraq

Iraq has a population of approximately 37 million people and its oil dependent economy is in a terrible shape. In her NPR report, Alice Fordham says:

“Everything seems to be working against the Iraqi economy. The government is waging a costly war with the Islamic State while dealing with falling oil prices, millions of displaced citizens and staggering costs for reconstruction of cities ruined by fighting.” (7)

Add to this the effects of the civil strife and you have the makings of an explosive situation. According to a report by the International Organization for Migration, more than 3 million people have been displaced in Iraq by violent conflict since January 2014.  Dominik Bartsch, the U.N.’s deputy humanitarian coordinator in Iraq, said 10 million people were expected to need humanitarian support by the end of the year in that country, where 3.2 million were already displaced. (4)

In the past years there has been  migration within the region, which is now becoming migration to Europe. In a New York Times article, Ken Arango wrote in September 2015:

“Adnan al-Azzawi, 45, was in Damascus, Syria, from 2004 to 2011, and then returned to Baghdad. He recently sent his family on the migrant journey, and they wound up in Belgium. He hopes to join them soon.” (3)

iraq_displacement

The mix of the origin countries is changing

Since September 2015, the mix of migrants by country of origin has changed significantly. The extensive quote below is from Chris Tomlinson’s article (5):

The number of Syrian migrants is falling, while the number of Afghans, Iraqis and West Africans continues to grow, according to the European Union’s (EU) Frontex agency.

The organisation, which is tasked with monitoring and controlling movements around Europe’s borders, has revealed that the new wave of migrants aren’t necessarily fleeing conflict, but rather “aspiring” for a better economic situation, according to two agency reports.

The first document talks about migration coming through the Greek islands from the Middle East. They state that in recent months the percentage of Syrian migrants is decreasing.

According to the agency, although Syrians represented 56 percent of the illegal migrants that crossed into Greece in 2015, by December that number had fell to 39 percent.

The report also said that Iraqis and Afghanis as a percentage of the migrants had dramatically increased with the share of Iraqis more than doubling from 11 percent in October to 25 percent by the end of December. Afghani numbers also have increased to one third of migrants crossing into Greece.

aegli

Photo: The Aigli Hotel, a bankrupt resort near Thermopylae Greece, is now an official migrant center. Sergey Ponomarev for the New York Times.

First conclusions

What we can conclude from the Iraqi situation is that the tide of migrants will become stronger. When 10 million people are displaced and in danger of their well being, the tide will not only be big, it may also be unstoppable.

If the findings of the Frontex reports are valid, the wave of migrants from the Middle East to Europe will continue to come strong, contrary to the views that it will stop once the Syrian war is over. The reasons behind the migration are not restricted to the geographical territory of Syria, nor are they confined to fully blown war. There is an intense feeling of insecurity both in Iraq and Afghanistan, and this feeling is not going away if we believe the relevant reports.

If insecurity drives the migration, this is not strictly a political issue. It is also an economic issue, and it is related to demographics.

Given all of the above, the migration crisis facing the Middle East and Europe is here to stay. And this raises a lot of questions regarding the adequacy of the EU – Turkey agreement regarding the flow of migrants. If the migration tide is not just the result of a war in Syria that is going to end, what are the chances that an agreement to control the flow of migrants from Turkey to the EU will prove to be totally inadequate?

European politicians have developed a piecemeal approach to tackle issues, no matter how big or small they are. As the collapse of the American financial system in 2008 has shown us, piecemeal measures do not work when the issue is a big crisis that transcends the ordinary. The Europeans do not seem to have learned this lesson. If we judge from the way the Greek crisis is being handled, the piecemeal approach thrives.

Is this going to work in the migrant crisis facing Europe? I do not think so. A year from now the situation in Greece will be intollerable, with many more migrants stuck in the country unable to move either to Europe or back to Turkey. The northern borders of Greece will continue to be closed for the migrants.

And what is the worst of all, the economic conditions that make migration inevitable also fuel insurgency in the Middle East.

iraq_war

Sources

(1) Afghans join Syrians, others migrating to Europe, by Slobodan Lekic. Stars and Stripes. Published: September 18, 2015.

(2) In Syria: Four Years of War. The Atlantic.

(3) A New Wave of Migrants Flees Iraq, Yearning for Europe, by Ken Arango. The New York Times, September 2015.

(4) U.N. sees refugee flow to Europe growing, plans for big Iraq displacement, by Tom Miles. Reuters, September 2015.

(5) EU Border Agency: Syrian ‘Refugee’ Numbers Declining, Economic Migration Exploding, by Chris Tomlinson. Breitbart, January 2016.

(6) Afghans feel forgotten in Europe’s migrant crisis, Dasha Afanasieva. Reuters, 6 March 2016.

(7) Iraq Faces A Perfect Economic Storm, Alice Fordham. NPR parallels, January 2016.

 

 

 

 

 

Ο εμφύλιος πόλεμος του ελληνικού ποδοσφαίρου

Το βράδυ της 13 Φεβρουαρίου 2016 έγινε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, στον οποίο η ΑΕΚ, νεοφώτιστη στην Πρώτη Εθνική (αλοίμονο μου, την λένε Premier League σήμερα) ενίκησε με σκορ ένα μηδέν τον ήδη πρωταθλητή Ολυμπιακό.

vargas_aek_olympiacos

Ναι, δεν είναι ψέματα, ο Ολυμπιακός έχασε και μάλιστα απο την νεοφώτιστη ΑΕΚ.

αποτελεσμα

Οι προβολείς όμως στράφηκαν και πάλι στο υπόβαθρο, στο παρασκήνιο. Τη λεγόμενη “παράγκα”, ή ακόμη χειρότερα, τη “συμμορία”, ένα παρα-κύκλωμα με διαιτητές και παράγοντες, που διάφοροι ισχυρίζονται ότι υπάρχει και κατευθυνόμενη απο΄τον μεγάλο “άνδρα” του Ολυμπιακού κ. Μαρινάκη κάνει τα πάντα για να κουμαντάρει το ελληνικό ποδόσφαιρο και να διευκολύνει τον Ολυμπιακό.

Ο Ολυμπιακός και ο κ. Μαρινάκης έχουν “κατηγορηθεί” αλλά η ελληνική δικαιοσύνη δεν έχει ακόμη αποφανθεί. Οι έρευνες είναι ακόμη σε στάδιο προανάκρισης.

ηδονη

Ενδεικτικές “κατηγορίες” εναντίον του Ολυμπιακού είναι ότι ορίζει και επηρεάζει τους διαιτητές που “σφυρίζουν” στους αγώνες με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι αντίπαλοι και να ευνοείται ο ίδιος. Παραδείγματα είναι τα πέναλτυ που δίνονται “χαριστικά” στον Ολυμπιακό, και οι σκληρές αποφάσεις (π.χ. αποβολές) εναντίον ομάδων όπως ο ΠΑΟ.

Η χθεσινή νίκη της ΑΕΚ έδωσε αφορμή για να ξεσπάσει ο κ. Μελισσανίδης μαινόμενος κατά της “συμμορίας”.

mel

Ο κ. Μελισσανίδης είναι ο ισχυρός ανήρ της ΑΕΚ. Μετά τον αγώνα δόθηκε στην δημοσιότητα το φύλλο αγώνα στο οποίο αναφέρονται διάφορα συμβάντα και στιχομυθίες ανάμεσα στον κ. Μελισσανίδη και τον παρατηρητή διαιτησίας κ. Δημήτριο Κύρκο. Όλα τα στοιχεία είναι από το φύλλο αγώνα που διέρρευσε.

στιχο1
Enter a caption

Στιχομυθία πρώτη. Μελισσανίδης προς Κύρκο: “Αρχίδι τι ήρθες να κάνεις εδώ; Πάλι στον ίδιο αγώνα ρε ξεφτιλισμένε;”

στιχο2 Στιχομυθία δεύτερη.Μελισσανίδης προς Κύρκο: “Θα σε λιώσω. Θα σε πνίξω με το κασκόλ. Θα σε γαμήσω γαμώ τη συμμορία σας.”

στιχο3

Στιχομυθία τρίτη.  Μελισσανίδης προς Κύρκο: “Θα σε τινάξω στον αέρα. Ξέρω που μένεις, και τι κάνεις. Είσαι μέλος της συμμορίας.”

Δεν χρειάζεται να σχολιάσω τις στιχομυθίες, τα λένε όλα οι λέξεις.

Επιβεβαιώνεται ο φαύλος κύκλος του “αίματος” ανάμεσα στις δύο πολωμένες “παρατάξεις”.

Επειδή εκτός από τα “γαλλικά” ο κ, Μελισσανίδης διαθέτει και χιούμορ, έκανε και την ακόλουθη δήλωση.

αλι

Ο Ολυμπιακός από την άλλη μεριά κατηγορεί με τη σειρά του τη διαιτησία, ως πανάθλια.

χειρουργειο

Όσον αφορά το παιχνίδι ποδοσφαίρου, ήτανε μάλλον κακό και θα ξεχαστεί γρήγορα.

Όπως προανέφερα, είμαι οπαδός του ΠΑΟ.

Αλλά αυτή η κατάσταση με αρρωσταίνει.

Δεν χάρηκα με την ήττα του Ολυμπιακού. Γιατί όλα τα λύματα βγήκανε ξανά στους δρόμους. Άνοιξαν οι βόθροι και ανασάναμε τα αρώματα!

Έτσι όπως έιναι τα πράγματα, μόνον κοπρολάγνοι θα απολαμβάνουν τα του ελληνικού ποδοφαίρου!

 

 

The Greek Referendum of the 5th July 2015 – An imaginary dialogue

Electoral workers prepare ballot boxes in a warehouse in Thessaloniki on July 2, 2015, ahead of a controversial bailout referendum. Greece's radical left government suggested it would resign if it fails to get its way in a make-or-break referendum July 5 that could decide the country's financial future. AFP PHOTO / SAKIS MITROLIDIS (Photo credit should read SAKIS MITROLIDIS/AFP/Getty Images)
Electoral workers prepare ballot boxes in a warehouse in Thessaloniki on July 2, 2015, ahead of a controversial bailout referendum. Greece’s radical left government suggested it would resign if it fails to get its way in a make-or-break referendum July 5 that could decide the country’s financial future. AFP PHOTO / SAKIS MITROLIDIS (Photo credit should read SAKIS MITROLIDIS/AFP/Getty Images)

On Sunday 5th July the Greek people will vote on a non – existing issue, whether we accept or not the proposal of the European Commission, the European Central Bank and the IMF, a proposal that is no longer on the table, as the framework for the agreement, the second agreement between Greece and her creditors, has expired on the 30th June 2015.

But absurdity is not the issue here. The issue is that we Greeks live in a society where discourse is dead. Democracy is also dead. The new government claims to be democratic, but I have serious doubts. The European Union claims to be democratic, but they do not convince me. Words no longer have meaning, it depends on what you are going to vote . Language is split, people are split. And this split is between good and bad, and this may not be a temporary split.

columns

What follows is an imaginary dialogue of two Greek citizens, one is identified as a “YES” voter, and the other as a “NO” voter.

Bu there is a catch.

Each voter is not an individual, but a member of a set.

There are two sets.

austerity

Set A is the set of individuals who will vote  ‘YES’.

Set B is the set of individuals who will vote ‘NO’.

Therefore, in each turn of the dialogue, we may have different members of each set participating. I will not try to identify ‘who is who’. It does not make sense any way.

The format of the dialogue is very simple. Each set member (voter) in turn makes a statement. There are no interruptions. I will freely comment on the statements, using the identity of “CHORUS”. This is the result of exercising some sort of a poetic license, and it therefore totally arbitrary. In addition, I claim to express my personal views and therefore I have the responsibility for these views. Unfortunately, in spite of my best efforts, I could not convince Moses to give me the secret of receiving instructions from God. I have climbed many mountains without success. At the same time, my recent trip to Delphi was also fruitless. No God was willing to speak to me, and the priestess on duty treated me with silence.

0630no

There is another catch.

There are various ghosts who participate in the dialogue. No one can prevent ghosts from intervening.

Political prisoners.

“CHORUS”: Even if Hellas does not fall the big fall today, she will remain dangerously close to the edge of the abyss for a long and unknown period of time.

“YES”: I will vote “YES”.

“NO”: I will vote “NO”.

“YES”: You are an  opportunist!

“NO”: You are a traitor!

Prime Minister Gounaris with other officials in Minor Asia, 1921. Gounaris was executed in Goudi, on the 15 November 1922.
Prime Minister Gounaris with other officials in Minor Asia, 1921. Gounaris was executed in Goudi, on the 15 November 1922.

CHORUS: Memories of the 1922 Minor Asia Disaster emerge. At that time traitors were the leaders of the Greek Government and Army and their supporters and followers, who were accused and executed as being responsible for the disaster that ended the presence of the Greeks in Minor Asia and Western Thrace. What remains from this period in the imagination of the Greek people is the word ‘Goudi’, the Athenian suburb where the ‘traitors’ were executed following a brief trial. You, Greek voters, you need to decide on who the traitor is! There can be no resolution of this conflict without a clearly identified traitor side! This can be resolved with the use of the State machinery, State is by definition coercion.

bacchaitk372

“YES”: You are a Communist Bandit! You are against the Nation!

“NO”: You are a Quisling! A cooperator of the Germans! A black marketeer!

“YES”: The Nazi party of ‘Golden Dawn’ is your partner in the ‘NO’ vote. What are you talking about?

“NO”: You cannot escape from grim reality: you are the new ‘partners’ of the modern Nazi, the Merkel – dominated European Union.

“CHORUS”: The statues are not the ruins—we are the ruins (Giorgos Seferis)

Τα κεφαλια του Βελουχιωτη και του Τζαβελα στην πλατεια των Τρικαλων το 1945
The heads of Aris Velouhiotis and his lieutenant Tzavellas, in the square of the city of Trikala, 1945

CHORUS: Memories of the 1945-1949 Civil War are still alive. Back then, it was the communists who formed an army, the Democratic Army, and took control of mountainous territories of Greece. Against them was the newly formed National Army, with English and American support. Whereas during the Occupation by Axis forces (Germans, Italians, Bulgarians) the Greeks were united, most of them under the umbrella of the National Liberating Front (EAM), including the communists, when the Civil War broke, the Communists became isolated. People who fought the Germans under the wings of EAM, joined the National Army and fought against the Communists.The Communists were expecting – or their leadership had said so – support and help from the Soviet Union, which never materialized. Stalin remained faithful to the Yalta accord and abandoned the Greek Communists.

riot-policemen-stand

“NO”: I want justice.

“YES”: Get real! Justice exists only among equals! Fight for something you can achieve!

“CHORUS”: How easy it is for desperate people to follow the leaders who promise to them everything they do not have, only to be bitterly disappointed later.

2bf1bbfa9c58325b9c967297a601dad98e3597eb

“YES”: We must find a way to work with the Europeans. They are the best option for Greece. Who else? Putin?

“NO”: We must show them that we do not succumb to blackmail.

“CHORUS”: When you have a knife on the table and instead of slicing your steak you stick it into your guts like Mishima did, you get a sense of belonging to the «beyond», verging on megalomania (George Veltsos).

Kader Attia, Ghosts, 2007
Kader Attia, Ghosts, 2007

“Ghost1”: Greek people, vote “YES”!

“YES”: George Papandreou, you are one of the people who brought the country where we are today. How dare you?

“Ghost2”: Greek people, vote “YES”!

“YES”: Kostas Karamanlis, you are one of the people who brought the country where we are today. How dare you?

“Ghost3”: Greek people, vote “YES”!

“NO”: With this wonderful show of ghosts we have secured the win!

“CHORUS”: Ghosts, Ghosts, we live in a country full of Ghosts!!! Not only they are still alive, they do not let the living take positions in the political process. The ghosts keep the political process hostage. The ghosts occupy vital space. We need to get rid of the ghosts! But how!

1435911727-the-battle-for-greek-referendum_8010781

“YES”: The SYRIZA government and Tsipras have failed the country. They are incompetent and have totally screwed up the negotiations. For five months they were just fucking about, playing the “catch me” game with the creditors. Shocking and childish. People who voted for SYRIZA in January 2015 are now voting “YES”.

“NO”: The government and Tsipras stood their line. What you say is propaganda of the power mongers and the rich.

“CHORUS”: There is no longer discourse in the country of Socrates. People do not speak, they make announcements. People do not listen to what the other is saying. They only listen to the echo of their own words.

Tragicomic

“YES”: If we win, and we will win, Tsipras and his government must resign on Monday and a National Unity Government should be formed.

“NO”: You are the agents of anomaly! The Tsipras government were elected in January 2015 and they will stay in office for 4 years.

“YES”: This would be the case, if they were not totally incompetent. Now that they have almost destroyed the country, they must leave.

“NO”: Dream on! Political anomaly will not be allowed!

“CHORUS”: How sad one feels to see that people cling on to power without regard for the implications of their actions.

bigstock-Socrates-Drinking-The-Conium-26493056

“NO”: We will win!

“YES”: We will win!

“CHORUS”: “Win win” as the Americans call it, but how good a win is, when society is full of hatred? How good a win is, when the country continues to be run and represented by the guard that brought it up in flames? When the hope of January 2015, Mr. Tsipras failed miserably in his first (and may be the last) major challenge?