Η Παχη ειναι ενα μερος μαγικο, αφου μολις περασεις το στρατοπεδο βρισκεσαι μπροστα σε μια υπεροχη παραλια κι ενα λιμανακι μουρλια, γεματο ψαροβαρκες και ολιγα κοτεροειδη.
Κουκλι σκετο, με το κλωναρι συκιας να βγαινει μεσα απο την προβλητα!
Ψαροβαρκες παντου, κι ενα κουκλι στη μεση, με ενα κλωναρι συκιας να αιφνιδιαζει τους παντες και να τεινει χειρα φιλιας στο κουκλι!
Αυτα τα διχτυα μπορει να σε δωσουν ευτυχια!
Παραδιπλα, βρισκεται ο Αριστοδημος, ψαροταβερνα που μεσα στην απλοτητα και ελλειψη επιτηδευσης μπορει να κλεισει με υπεροχο τροπο την βολτα!
Μπαλκονι στο γαλαζιο
Κι αν δεν φυσαγε τοσο πολυ θα τρωγαμε στο μπαλκονι επανω.
Καλαμαρι γλυκισμα
Θυμηθηκα τα ανγνωσματα απο τα παλατια του Σουλτανου, που μπερδευανε σκοπιμα τα γλυκα με τα αλμυρα πιατα! Εδω το καλαμαρι ειναι γλυκισμα, φρεσκο μεχρι εξοντωσεως, τηγανισμενο στην εντελεια με ενα αρωμα αφατης λεπτοτητας!
Ραδικια της αποπλανησης
Τα ραδικια με την συγκρατημενη πικρα της επιγευσης ειναι για την αποπλανηση του ουρανισκου που μετα την μεταξενια υφη παραξενευεται απο την πικρα.
Μπακαλιαρος κουφετο
Ο μπακαλιαρος σερβιριστηκε τηγανητος ως κουφετο απο βαφτιση!
Η καταλευκη σφριγηλη σαρκα με την ευωδια της θαλασσας σε οδηγει στην απωλεια! Πως θα επιστρεψεις μετα στην κανονικη ζωή;
Κι ολα αυτα μολις 40 ανετα χιλιομετρα απο την Αθηνα. Στην επιστροφη ενοιωθα οτι γυριζα απο πολυημερες διακοπες.
This is a post from my visit to the fish tavern “Ventouris”, in the location Ambelas, on the island of Paros, Greece.
Μια και δεν μπορω να βρω τον αστακο που ζητησε η Ν, και επειδη οι φθινοπωρινες αναρτησεις της Δ με τα κιτρινα φυλλα μου θυμιζουν οτι ηρθε το φθινοπωρο, αποφασισα να γυρισω στο καλοκαιρι και ανεσυρα απο το καλοκαιρινο αρχειο μου μια επισκεψη στην υπεροχη ταβερνα του Βεντουρή στον Αμπελά της Παρου.
Ταβερνα Βεντουρης
Η ταβερνα ανοιξε το 1974 και απο τοτε προσφερει στους πελάτες της φρέσκο ψάρι και θαλασσινα, που τα ψαρευει ο καπεταν Γιώργης και τα παιδιά του.
Καπεταν Γιωργης
Ο καπεταν Γιωργης βγαινει καθε μερα για ψαρεμα και καθε βραδι πριν φυγει για την ψαρια ειναι στην ταβερνα με το αστραφτερο του βλεμμα.
Καπεταν Γιωργης
Στην κουζινα κουμαντο κανει η κυρα Ελένη, η γυναικα του καπεταν Γιωργη, παντα με το χαμογελο στα χειλη.
Κυρα Ελενη
Καθε σοβαρη απολαυση απαιτει απο τον υποψηφιο απολαυσία την κατασίγαση των ενστικτων, ωστε να κυριαρχει κατα τη διαρκεια της πραξεως η κριση, η μνημη, οι αισθησεις να ειναι κρυσταλλινες και συντονισμενες στην εντελεια.
Αυτο πρακτικά σημαινει οτι ποτε δεν τρως τον αστακο με αδειο στομαχι.
Ξεκιναμε λοιπον με ντοματοκεφτεδες, κι ενα ουζακι για να “ζεσταθουμε”.
Ντοματοκεφτεδες
Συνεχιζουμε με κατι πιο κοντα στη θαλασσα, μπαρμπουνια ψαρεμενα ωρες πριν και ψημενα στα καρβουνα απο την Αργυρώ, τη μαστορισσα της κουζινας. Και συνοδευουμε με λευκο κρασι.
Μπαρμπουνια των ωρων
Και τωρα ηρθε η ωρα για το επικεντρο της βραδιας.
Το βαρος του αστακου ηταν 1 κιλο και 300 γραμμαρια, τελειο μεγεθος.
Βρασμενος στην εντελεια
Αυγωμενος πληρως.
Αυγωμενος
Τι να πω παραπάνω, οπως λεει και ο Πανας “ανασταινει και …”.
Καθως μπαινει το φθινόπωρο, ανέσυρα από το αρχείο μου μια καλοκαιρινή επίσκεψη στο εστιατόριο του Pedro Subijana, Akelare. Κυριακή μεσημέρι, το εστιατόριο τίγκα, δεν έπεφτε καρφίτσα.
Η θέα
Η θάλασσα που βλέπετε είναι ο Ατλαντικός. Το εστιατόριο είναι χτισμένο σε μια βραχώδη πλαγιά που βλέπει αυτο που δείχνει η φωτογραφία.
Η σεμνη τελετή άρχισε με τα amuse bouche, που αποδίδονται ως “τέρψεις του ουρανίσκου”.
Τέρψεις Νο 1
Οι τέρψεις δεν περιγράφονται εύκολα, γιατί είναι ιδιοσκευάσματα του σεφ που αλλάζουν κάθε λίγο και λιγάκι και δεν παραπέμπουν σε κάτι σταθερό. Είναι η αποτύπωση μιας παιχνιδιάρικης διάθεσης στη γεύση, τα χρώματα και την υφή. Εκείνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι η ανάμνηση τους είναι όμορφη.
Η συνέχεια περιλαμβάνει τα πιάτα του μενου με τον τίτλο “Bekarki”.
Πιάτο Πρώτο: Little pearls of foie gras and sour salad
Pearls of Foie-Gras
Εδώ ο σεφ μας αιφνιδιάζει με το καλημέρα σας, αφού μας σερβίρει αυτο το υπέροχο φουά σαν πέρλες!
Πέρλες φουά - λεπτομέρεια
Οι περλες διασπάνε την επίθεση του φουά στον ουρανίσκο σε μικρές δόσεις, και καθιστούν την όλη εμπειρία πολύ περισσότερο απολαυστική, αφού έχεις τη δυνατότητα να γευθείς το φουά σε μικρες δόσεις, να αφομοιώσεις τα γευστικά ερεθίμσατα και να ζητησεις με την ησυχια σου και την επομενη δοση.
Πιατο δευτερο: Wild mushrooms and egg pasta
Wild mushrooms with egg pasta
Εδω ο σεφ μας οδηγει σιγουρα και σταθερα στον πλουτο της γευσης της πρωτης ύλης, των αγριων μανιταριών με την εντονη γευση τους. Για το λογο αυτο τα συνοδευει με τα πολύ διακριτικα μακαρονακια για να σπασει λιγο την ενταση της γευσης.
Η χωρα των Βασκων ειναι ενας συνδυασμος απο θαλασσα και βουνο, λίγα χιλιομετρα μακρυα απο το εστιατοριο ειναι τα βουνα με χιλια δυο καλα, αναμεσα σε αυτα και πολλες ποικιλιες μανιτάρια.
Μανιτάρια με παστα - Λεπτομερεια
Πιατο τριτο: Squid in warm salt, its broth and ink sand
Ηρθε η ωρα της αμεσοτητας της παρασκευης και γευσης, οπου ο χρονος που μεσολαβει απο την παρασευη του εδεσματος μεχρι την αναλωση του ειναι ελαχιστος. Αρχικά φέρνει το πιατο οπως το βλεπετε στη φωτο που ακολουθεί. Με τα ποδαρακια το συμπυκνωμενο ζωμο και το στερεοποιημενο μελάνι.
Καλαμάρι
Μετα φέρνει το ποτηράκι με ζεστο νερό και αλάτι, οπου εμβαπτιζει τον νωπό κορμο του καλαμαριου και τον εναποθετει πανω στο συμπυκνωμενο ζωμο.
Εμβαπτιση
Η αμεσοτητα της γευσης είναι εντυπωσιακή. Ο δε συνδυασμός της ζεστης σαρκας με το στεροποιημενο μελανι βγαζει πολλα αρωματα!
Καλαμάρι
Πιατο τεταρτο: Γλωσσα με κοράλια
Εδω ο δημιουργός παιζει με τις αισθησεις αλλα και τη γλώσσα (οχι το ψαρι), αφου τα κοραλια ειναι μια οπτικη φαντασια.
Γλώσσα
Το ψαρι εχει σφιχτη και ζουμερη σαρκα και ειναι ψημενο στο οριο, ωστε να μην ειναι ωμο αφενος, αλλα και να διατηρει τα αρωματα του αφετερου.
Παιτο πεμπτο: Γουρουνακι γαλακτος
Γουρουνακι Γαλακτος
Σαν λουκουμάκι! Ουδεν ετερον σχολιον.
Ακολούθησε κατά παράκλησιν και απόκλισιν εκ του μενου μια ποικιλία τυριων. Πανδαισία! Η ντόπια παραγωγη είναι αρίστη και σε ολη την πειοχή υπάρχουν υψηλής ποιότητας τυροκομεία.
Στο σημείο αυτό η χωρα των Βασκων συναντα την Ανδαλουσία, αφου η ποικιλία συνοδευτηκε απο το υπεροχώτατο κρασί ποικιλίας Pedro Ximenez, εσοδείας 1979.
Ποικιλία τυριών
Η ολοκλήρωσις επήλθε με τάρτα μηλου, καλυμμένη με φύλο σοκολάτας που αναγράφει το ονομα του εστιατοριου. Το τελευταίο μικρό παιχνιδι του σεφ με τις αισθησεις μας.
Τάρτα Μήλου
Και οπως παντα στη υπεροχη χωρα των Βασκων, το φαγητο ειναι γιορτη, ανοικτη σε ολους ανεξαρτητως ταξεως και καταγωγης και προελευσεως, πηγαινεις χωρις γραβατα και σακκακι, και απολαμβανεις.
Ο μεγας σεφ Pedro Subijana ενδεδυμενος με την στολη του περασε απο ολα τα τραπεζια, χαιρετισε τους πελατες και ειπε και την καλη του την κουβεντα. Υπενθυμιζω οτι ηταν Κυριακη μεσημερι και οτι ο σεφ εχει αρκετα λεφτα να περασει αρκετες ζωες ακομα.
Επιμύθιο πολιτιστικής φύσεως: στο διπλανο τραπεζι καθοντουσαν δυο νεα παιδια απο μια πολη παραδιπλα, απλουστατα ντυμενα, σεμνωτατα, και πανω απολα χαρουμενα, πιασαμε κουβεντα και ολα τα σχετικα. Καθως φευγαμε ολοι μαζι ειδα τα παιδια να κατευθυνονται σε μια φεραρι, να μπαινουν μεσα, και να φευγουν σαν τον ανεμο.
I have started going to this tavern in 2004. It was colleagues from Thessaloniki who took me there, and started drinking tsipouro from the moment they sat down. Apparently the owner – chef is from the North and serves two types of tsipouro, with and without anise (Pimpinella anisum). But this is not about tsipouro, it is about seafood, so I better get down to it!
Over the four years that I visit the tavern regularly, it has evolved for the better and is now at a level that I can recommend it as one of the best seafood places in Athens, without any doubt.
Its name plays with two greek words, one being “psari” ie fish and the other “ariston” ie best. By combining the two words, the imaginative owners imply that they serve the best fish, “ps-ari-ston”, a word that does not exist in the greek dictionary. But this is not about language, it is about seafood, so I better get down to it!
Graffiti on the wall
The inside of the tavern is – on purpose – a kitsch assortment of above average proportions. In a strange way, you have the feeling you are on an island.
The inside
The “Psariston” salad is quite fresh and creative, as it has tomatoes, some feta cheese, olive oil, capers, parseley, balsamico and lightly marinated gavros.
Psariston Salad
The “married fava” dish is also very good, as it combines the “fava” with tomatoes, onions, ans capers.
The octopus dish that came next is another interesting combination: sliced grilled octopus, hot peppers, crushed feta cheese and fresh tomato cubes all in one!
Octopus with hot peppers and fresh tomatoes
The grilled “chtenia” came next, they were juicy and loaded with flavour! (I cannot translate their name.)
Grilled Chtenia
Finally, the medium sized grilled squid was tender and sweet. Perfect!
Grilled Squid
Practical Info. The tavern is right next to the AB Grocery Store opposite the Olympic Stadium on Kimis Avenue. It is better to call in advance so that they give you instructions, or even better, get a taxi, so that you can enjoy the good ouzo and wine served.
Update 2021: The restaurant is no longer in operation inside the museum building. A new restaurant “Neua Guggenheim Bilbao” has pened and operates in an adjacent area of the museum vomplex.
I visited the Bilbao Guggenheim Museum in July 2008 and had lunch in the restaurant. It is a restaurant much acclaimed and I was quite curious to see, smell, and taste the food.
The Chef is Josean Martínez Alija, a disciple of Martín Berasategui’s.
Before lunch, I had the opportunity to visit the brilliant exhibition of works by the Spanish Artist Juan Munoz.
Back in the restaurant, I opted for the gastronomic menu with the rather overwhelming title “Creation, Freedom and Tendencies”.
Having in mind that this is a title more suitable for a Ph.D. in Philosophy, I waited for the amuse bouche.
It turned out to be “tempura” peppers, which I liked very much. They were sweet, tender and very fresh.
The first dish of the menu was “Stewed tapioca pearls”. I was told that this is a simulation of a traditional Basque dish which has humbler ingredients. The dish was perfect, the pearls had absorbed the flavours of the stew and I had the sense of the pearls exploding in my mouth, releasing their flavours. Imaginative and pleasing.
Stewed tapioca pearls
The “Roasted red endives” followed. This was a “minimal” dish and I have mixed feelings about it. I like endives, but at the end of the day an endive by itself is not the most pleasing dish. Although it was full of flavour, this was not enough to constitue a dish in a gastronomic menu.
Roasted Red Endives
Another roasted vegetable was next: “Roasted aubergine flavoured with “makil goxo”. I have the same comments as in the endives dish. Yes, the aubergine was very tender and juicy, but there was no complexity of flavours, no synthesis worth mentioning.
Roasted aubergine
The next dish was also roasted: “Roasted fish of the day”. The “minimalism” of the previous dishes continued with the hake. A good piece of fresh fish is not a gastronomic dish.
Roasted fish of the day
The last dish was the “Iberian pork stew”, and it was a very good stew. But only a stew.
Iberian pork stew
All in all, I was rather diappointed. In my view gastronomy requires synthesis of ingredients, tastes (and traditions in some cases), an abstract concept is not enough.
I would like to share with you my impressions after visiting the Pasha restaurant in the city of Novi Sad.
The restaurant is next to the tennis court of Dunavski Park, a beautiful small park 100 meters from the Dunau River.
The clientele is mostly locals who have the money to pay for a rather expensive by local standards meal.
Fried green pepper
The fried green pepper is juicy and with loads of garlic.
Salmon Carpaccio
Beef Carpaccio
The salmon is lightly marinated in lemon and dill and served as carpaccio. Good, but not exceptional, I would like it to have more flavour.
The beef carpaccio is exceptional, the visit to Pasha is justified by it alone.
The beef tortellini that I tasted were rather bland, while the four cheese sauce was so overpowering that any trace of taste left in the tortellini was lost in the battle against the cheeses! I do not comment on the use of the work tortellini, as the picture reveals them to be tortelli in the best case!
Beef tortellini with four cheeses sauce
The most appealing feature of the restaurant for me is that I can have a decent glass of local wine. As an example, I want to mention Harizma of 2007, by the Aleksandrovic Winery http://www.podrumaleksandrovic.co.yu/about_us.shtml.
Harizma 2007
It is powerful Chardonnay with very rich bouquet. I tasted the 2007 wine and it was brilliant!
For those who want to capture the flavours of the Aegean, as fresh as you can get them, the “Limanaki” Tavern in Neos Pyrgos on the northern tip of Evia is the place to go.
The tavern is literally on the small harbour of fishing boats that venture out in the Aegean every day for a catch. The village of Neos Pyrgos is small and its big neighbour, Orei, has all the big fishing boats. Neos Pyrgos has the small ones, and this is why you can eat fish that has been literally hooked, and not caught in the nets.
Limanaki is the favourite place of the fishermen when they return in the morning. You can see them having “tsipouro” (the local grappa, or eau de vie) eight o’clock in the morning, while Nikos, the Limanaki proprietor prepares a nice meze for them.
Enough of all that, lets now get to the food.
In the summer, it is essential to start with ultra tender green beans, called “ambelofassoula”.
Ambelofassoula
Nikos will serve you the freshest squid grilled on charcoal. I cannot begin to describe the flavours.
Squid grilled on charcoal
After that you can have prawns grilled to perfection, that I suggest you eat without taking the head off. Its full of flavours and deliciously crunchy.
Prawns grilled on charcoal
What comes naturally next is whole fried little fish, called “atherina”.
Atherina
The grilled cod that comes to conclude the set has been caught on hook. The fish is sweet, the flesh is firm and has nothing on it but coarse salt. Just add a little olive oil and lemon and you have it.
I visited “Vini da Gigio” during my last trip to Venice. The location of the restaurant is by a small canal in the area of Canareggio http://www.vinidagigio.com/ and is very easy to find.
I was attracted by the mixed dish of raw seafood and fish and ordered it straight away. I was not disappointed. I just wanted more!
Misto Crudo
What I ordered next was sweet and tender “Tagliata di tonno”, juicy to the extent that you can smell the sea. Again, I was not disappointed! My expectations were met by the dish. The only comment that I have is that the sesame seeds gave momentarily a bitter taste to the dish.
Tagliata di tonno
The variety of cheeses that followed was excellent.
During my last visit to Venice I was lucky to discover “Osteria al Garanghelo” http://www.garanghelo.com/ita-index.htm and enjoyed eating and drinking there. The Osteria is located in the area of Castello, very near the Arsenale, on via Garibaldi.
In spite of the hords of tourists in Venice, the Osteria was also frequented by the locals, which right from the beginning was a very good sign. The sea breeze reaches the Osteria and you can enjoy your lunch or dinner al fresco.
One of the two brothers – owners is Simone, who suggested the dishes that follow.
Folpetti - Uova di Seppie
This is a mixed dish of boiled folpetti (little octopi) and cuttlefish eggs. Delicious! But wait until you see the detail that follows.
The “stuffed” folpetto
Simone took the initative to serve one of the folpetti as it came out of the sea, taking out only the mouth and eyes. He explained to me this is how they eat it in his town on the island of Palestrina, near Venice. I had something similar in Palermo, Sicily, but the octopus was not that little! The Venetian folpetto was a miracle of tastes!
Frittura di pesce misto fresco
Simone then served the mixed fried seafood, which was perfectly prepared, everything was full of the aromas of the sea and even the squid was tender.
I found Andra Mari in the Red Michelin Guide and visited it last year (2007). I was positively impressed to the extent that I thought I just was lucky and everything turned out well during my visit. This year I visited Andra Mari again, wondering what the experience would be. I will try to describe it in this post.
The veranda
The weathwer was gorgeous and I had the pleasure of eating al fresco in the veranda. Galdakao is a small town 10 km southeast of Bilbao, and is very easy to reach.
The view from the veranda is peaceful, and the air aviation enthusiasts can see all the airplanes as they approach the Bilbao airport, without suffering any noise effects, as they are still at a high altitude (I would say over 500 meters).
The view south
I had the “Andra Mari” Menu, which is the showpiece of the chef’s artistry and skill.
The start was “foie gras terrine with Pedro Jimenez Jelly”.
Foie Gras Terrine
The second dish was “Sardine Fillets with roasted peppers and parmesan cheese”.
Sardine Fillets
An apotheosis of colours followed, with the title “Grilled Summer Vegetables”.
Grilled Summer Vegetables
The grilled lobster that followed was served with “Amaranto” risotto, which is in fact a cereal popular in South America.
Grilled Lobster
What followed was my favourite dish a year ago. A cottage egg served with octopus. The richness of the egg combined with the octopus flavours will remain unforgettable.
Egg with grilled octopus
The tuna loin that came next was a step down from the platform of excitement that the lobster and the octopus had built. I would nopt mind if it weren’t there at all.
Red Tuna Loin with Mango and Apple
To conclude they served a dish with Iberian pork cuts. The taste of the meat was superb, but the dish lacked the finesse and creative intensity of the previous dishes (excluding the tuna). I could live without it and have more lobster with the South American Cereal.
Iberian Pork
Deserts came next, starting with a junket with cherries.
Junket with Cherries
To wrap things up they served a sponge cake with pears.
Sponge Cake with Peaches
Overall, the experience was of the highest level, and in terms of value for money it tops the Basque Charts.
Andra MAri is now formly on my standard Basque Itinerary and for a very good reason. It serves excellent food at a very reasonable price!
