On Wine and Love – Περι Οινου και Ερωτος

Εισαγωγη

Οινος και Ερως, διδυμο ανικητο.

Δυσκολη η ζωη.

Πιο δυσκολη αν σου λειπει το ενα απο τα δυο.

Ασηκωτη αν σου λειπουν και τα δυο.

Διαβαινω και περισυλλεγω, και ευχομαι Εορτας με Οινο και Ερωτα εις απασες και απαντες.

Ξεκινω με Ευριπιδη, απο την τραγωδια του “Ιφιγενεια εν Αυλιδι”. Συνεχιζω με τον Αθηναίο Αντιφάνη απο τον Δειπνοσοφιστη Β του Αθήναιου,  τον Παλλαδά της Αλεξάνδρειας, και κλεινω με τον Ανδρεα Εμπειρικο.

Ι. Ευριπιδη, Ιφιγενεια εν Αυλιδι (480-406 π.Χ.)

Χορος

Καλοτυχοι που χαιρονται τον ερωτα

με μετρο

και συνεση κρατουν

και τη γαληνια τους καρδια

δεν την χτυπουν παραφορες

οταν διπλες τις σαϊτιες ο χρυσομαλλης Ερωτας

επανω τους καρφωνει –

τη μια χαρα τετρακλωνη

την αλλη συμφορα!

Μη μου τη ριχνεις της συμφορας τη σαϊτια

γλυκια μου Αφροδιτη.

Ας μην ειναι πανεμορφο της κλινης μου το ταιρι

ας ειναι ο ποθος μου γλυκος,

μεραδι ας εχω στις χαρες

κι ας λειπει το περισσιο.

(Μεταφραση Κωστα Τοπουζη, Εκδοσεις Επικαιροτητα)

ΙΙ. Το Αφανερωτο Φανερο (Αντιφανης, Αθηναιος κωμωδιογραφος, 408-334 π.Χ.)

Ο Αντιφανης στον Β Δειπνοσοφιστη του Αθήναιου ακουγεται να λεει:

“Να κρυψει, Φειδια,

ολα τ’αλλα καποιος θα μπορουσε εκτος απο δυο,

το οτι πινει κρασι και τ’οτι μπλεχτηκε σε ερωτα.

Διοτι αυτα τα δυο τα φανερωνουν τα ματια

και τα λογια τους – ετσι οσους τ’αρνουνται

αυτους κυριως… τους κανουν φανερους”

(Μεταφραση Θεοδωρος Γ. Μαυροπουλος, Εκδοσεις Κακτος)


ΙΙΙ. Παλλαδάς (Αλεξανδρεια, 4ος αιωνας μ.Χ.)

Το θανατο χρωστουν ολοι οι θνητοι, και κανεις τους

αν αυριο θα ζει δεν το γνωριζει.

Καλα στο νου σου να το βαλεις, ανθρωπε μου,

και να ευφραινεσαι – δωρο του Διονυσου η ληθη του θανατου.

Τερπου, στο βιο τον εφημερο η Αφροδιτη ας σ’οδηγησει.

Και τ’άλλα όλα, ασε να τα ρυθμισει η Τυχη.

(Συμποτικα Επιγραμματα, Μεταφραση Παντελη Μπουκαλα, Εκδοσεις Αγρα)

ΙV. Ανδρεας Εμπειρικος, Η Μανταλενα (Αθηνα, 1970)

Εγω φιλουσα σαν τρελος την Μανταλενα. Την φιλουσα παντου, στα στηθη, στα μαλλια, στα ματια, που ησαν ολα νοτισμενα απο γλυκιαν αρμυρα, αλλα τη στιγμη που την φιλησα εν τελει, στο στομα, η ηδυτης του φιλιου ητανε τοση, που τα χερια μου γλυστρησαν απο το κορμι της, και επεσα με παφλασμο μεσα στο νερο.

(Γραπτα ή Προσωπικη Μυθολογια, Εκδοσεις Αγρα)

Υ.Γ.1 Η εικαστικη διασταση της σημερινης “Ελληνικης” αναρτησης προερχεται απο τους: Bronzino, Caravaggio, Velazquez, Cabanel, Cezanne.

Υ.Γ.2 Ισως σας ενδιαφερει και η “Συρραφη περι Διονυσου“, μια παλαιοτερα αναρτηση μου.