Vegetable and Kidney Pie – Πιττα με κολοκυθακια, πιπεριες και νεφρα μοσχαρισια

«Σήμερον πιστοὶ χορεύσωμεν, ἐν ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις, τῶ Κυρίω ἄδοντες, τιμῶντες καὶ τὴν αὐτοῦ, ἡγιασμένην σκηνήν, τὴν ἔμψυχον κιβωτόν, τὴν τὸν ἀχώρητον Λόγον χωρήσασαν, προσφέρεται γὰρ Θεῷ, ὑπερφυῶς τὴ σαρκὶ νηπιάζουσα, καὶ Ἀρχιερεὺς ὁ μέγας, Ζαχαρίας δέχεται, εὐφραινόμενος ταύτην, ὡς Θεοῦ κατοικητήριον».

Σημερα ειναι τα Εισοδια της Θεοτοκου. Η καλη μου η κουμπαρα η Μαρια, γυναικα του κουμπαρου μου του Μανωλη εορταζει. Κι ετσι εφτιαξα μια πιτα με νεφρα μοσχαρισια για να της ευχηθω τα χρονια πολλα.

Τα νεφρακια αρεσουν πολυ στην κουμπαρα κι ετσι εφτιαξα μια νεα συνταγη, παραλλαγη της εγγλεζικης “steak and kidney pie”. Αντι γοα την μπριτζολα, εβαλα στην πιττα κολοκυθακια και κοκκινες πιπεριες. Η φετεινη καλοκαιρια εχει οδηγησει σε αφθονια λαχανικων και ζαρζαβατικων που δεν θα υπηρχαν υπο κανονικες συνθηκες.

Κοβω τα κολοκυθακια ροδελες και τα περναω μια δυο βολτες απο καφτο τηγανι για να ροδισουν, και να μαλακωσουν οι πιπεριες. Στο πεταξυ εχουν βαλει τα ψιλοκομμενα νεφρακια σε ξυδι, σκορδο, κρεμμυδι, καυετερη πιπερια και δαφνι.

Στη συνεχεια καβουρντιζω τα νεφρακια και ριχνω τουμπα στην κατσαρολα ολα τα συστατικα της ελαφρας μαριναρας για προσθετη γευση.

Η τελικη πραξη πριν το ψησιμο ειναι η ετοιμασια μιας ζυμης για να καλυψω την πιττα. Η ζυμη που φτιαχνω ειναι με αρκετο αλευρι, μαγια, νερο και λαδι.

Σκεπαζω το πυριμαχο βαθυ σκευος και ψηνω για 45 λεπτα σε 200 βαθμους Κελσιου.

Το αποτελεσμα ειναι γευστικο και πικαντικο, οτι πρεπει για ενα μερλο η πινο νουαρ.

Απολαυστε και εορταστε!!!!!

Colors and Smells from the Panormou Open Market – Χρωματα κι Αρωματα απο την Λαικη Αγορα της Πανορμου

“Την εικόνα σου σεβάστηκα
στη φλόγα δεν εκράτησα,
την εικόνα την καλή
θα σου φέρω μιαν αυγή.

Χρώματα, χρώματα
άσε τα καμώματα
χρώματα, χρώματα
χρώματα κι αρώματα.”

Στιχοι: Μιχαλης Κατσαρος

Μουσικη: Γιαννης Μαρκοπουλος

(Η εισαγωγη θυμιζει σε ολους μας ενα ωραιο τραγουδακι σχετικο με τα χρωματα και τα αρωματα).

Σημερα ψηφιζουμε αλλα εγω εχθες πηγα στη λαικη αγορα της Πανορμου κι εφερα μερικες εικονες χρωματα κι αρωματα για να δωσω λιγο τονο σε αυτες τις αχρωμες και ολιγον βαρετες εκλογες!

Αμπελοφυλλα
Αμπελοφυλλα

Ξεκινω με τα υπεραγαπημενα αμπελοφυλλα, που ειναι γεματα ευωδια και με υφη μεταξενια, ετοιμα να φιλοξενησουν καθε γεμιση και να την πανε πολυ μακρυα!

Φασολακια
Φασολακια

Συνεχιζω με τα ανεπαναληπτα φασολακια, που ειναι τρυφερα και τραγανιστα και χωρις κλωστες, τα οποια μαγειρευτηκαν εις διπλουν, απλο βρασιμο και λαδολεμονο και μετα στα ουρανια, και τα λοιπα με αρακα (βλεπε παρακατω).

Σημειωση: οι παραπομπες στις νοικοκυρες που καθαριζουν φασολακια ειναι απειρες, ακομη και στις Δημοσιες Υπαλληλους που κανουν το ιδιο, εδω ομως τα πραγματα χαλανε για τους ποιητες και λαογραφους, αφου αυτα τα φασολακια δεν θελουν καθαρισμα, παραμονο ενα σπασιμο στις μυτες!

Αρακας
Αρακας

Ηρθε και ο πεντανοστιμος αρακας, με μοσχοβολιες ολογυρες, ετοιμος να μαγειρευτει με τα φασολακια, ολιγη ντοματα, μαιντανο, ανιθο και φρεσκα κρεμμυδακια. Οσοι θελουν βαζουν και μερικες πατατες.

Στρογγυλα κολοκυθακια
Στρογγυλα κολοκυθακια

Παραδιπλα τα ολοστρογγυλα κολοκυθακια, ετοιμα να γινουν γεμιστα με διαφορα καλουδια!

Τα ανθη
Τα ανθη

Και η μεγαλειωτατη αδυναμια μου, τα ανθη, τα ανθη! Με αυτα τα πορτοκαλια κιτρινα χρωματα που με τρελλαινουν!

Κερατα
Κερατα

Και για να μην ξεχνιομαστε, να και τα κερατα, σε πολυχρωμη εκδοση!

“Μου το’πανε οι μαγισσες κι ολες οι καφετζουδες,

μου το’πε μια απ’την Αιγυπτο,

αχ με τις φαρδιες πλεξουδες”

Βερυκοκα - Καραμελες
Βερυκοκα – Καραμελες

Και περναμε στα φρουτακια, με τις καραμελες για αρχη!

“Χειλακια πετροκερασο και μαγουλο βερυκοκο,

ρικο ρικο ρικοκο ρικοκο ρικοκο”

Κερασια
Κερασια

Τα πανεμορφα αρωματικα κερασια εχουν σειρα τωρα.

Τζανερα απο τη Ναουσα
Τζανερα απο τη Ναουσα

Αυτα δεν τα εχω δοκιμασει ακομη, ειναι απο τη Ναουσα!

Φραουλες
Φραουλες

Κλεινω με τις φραουλες της καρδιας και του αιματος! Ειναι οπως λεει και το Δεσποιναριον “να μη δω κοκκινο!”.

Καλη ψηφο, ευτυχια, χαρα, και παλι εδω ειμαστε, σα να μην εχει αλλαξει τιποτε! Οπως λενε και καποιοι θυμοσοφοι:

“Οσο περισσοτερο αλλαζουν τα πραγματα, τοσο περισσοτερο παραμενουν αναλλοιωτα!”