The dead end of the Greek crisis – Το αδιεξοδο της Ελληνικης Κρισης

Το σημερινο αρθρο αναφερεται στο αδιεξοδο της Ελληνικης κρισης. Ισχυριζομαι οτι υπαρχει δομικο και θεμελιακο αδιεξοδο το οποιο μεχρι σημερα δεν εχει εκλειψει, με αποτελεσμα να τιθεται υπο αμφισβητηση η αποτελεσματικοτητα του μνημονιου και του συνολου των μετρων που λαμβανονται σημερα. Ελπιζω βεβαια να κανω λαθος μεγαλο, και ευχομαι να μην ειναι καθολου ετσι τα πραγματα.

Ας τα παρουμε απο την αρχη.

Στην προσφατη συζητησητου νομοσχεδιου για τα εργασιακα στη Βουλη, ο υπουργος κ. Παπακωνσταντινου απεσυρε διαταξη συμφωνα με την οποια διαγραφονται χρεη 24δις προς το Δημοσιο.  Η διαταξη θα επανελθει τροποποιημενη, με την ευθυνη και την δυνατοτητα διαγραφης να ανατιθεται στο Ελεγκτικο Συνεδριο. Το ποσο αυτο ειναι περιπου το 20% των δανειων που εχομε λαβει προσφατα με το μνημονιο!

Ξεκινω λοιπον με το ερωτημα:

“Πως θα μπορεσουμε να ξεπερασουμε την κριση οταν το Δημοσιο δεν μπορει να εισπραξει αυτα που του χρωστανε;”

Ειναι γνωστο οτι μεχρι σημερα εχουν ληφθει και εφαρμοσθει μετρα κυριως για την περιστολη των λειτουργικων δαπανων του δημοσιου. Σταδιακα βλεπουμε οτι μετρα εφαρμοζονται και στον ιδιωτικο τομεα, με αποκορρυφωση τα εργασιακα, και στοχο τη μειωση του κοστους της εργασιας, αρα (κατα την συλλογιστικη της τροικας)  και την βελτιωση της ανταγωνιστικοτητας των προιοντων και υπηρεσιων.

Πως ομως θα μπορεσουμε να βγουμε απο την κριση, δηλαδη να αποπληρωσουμε τα δανεια μας και να καλυψουμε τα ελλειμματα μας οταν δεν μπορουμε ως κρατος να εισπραξουμε αυτα που μας οφειλουν;

Αυτη η αδυναμια – ανικανοτητα αποτελει κατα την αποψη μου τεραστιο προβλημα και οδηγει μαθηματικα στο αδιεξοδο της κρισης. Γιατι δεν θα μπορεσουμε ποτε να αποπληρωσουμε τα δανεια που εχομε λαβει αν δεν μπορεσουμε να επαναφερουμε τα εσοδα του κρατους στο επιπεδο που πρεπει να ειναι, δηλαδη στο επιπεδο οπου η φοροδιαφυγη εχει περιορισθει σε πολυ μεγαλο βαθμο.

Εξ αλλου η μεχρι σημερα πορεια εφαρμογης μετρων μειωσης του κοστους δεν εχει αποφερει τα αναμενομενα. Ευρισκομεθα μαλιστα και σε ενα σημειο οπου ολα τα πενιχρα οφελη απο την εφαρμογη αυτων των μετρων κινδυνευουν να εξανεμισθουν απο την κοινωνικη αγανακτηση που αυτα προκαλουν στις ευαλωτες και ασθενεις οικονομικα ομαδες.

Ο ερπων λαικισμος που κυριαρχει στον πολιτικο λογο της χωρας μας εχει οδηγησει και στο φαινομενο να θεωρουμε οτι ο ΟΣΕ αποτελει ενα απο τους κυριους λογους της χρεωκοπιας της! Και κατα συνεπεια ενα νοικοκυρεμα του ΟΣΕ θα συμβαλει στη λυση του προβληματος! Παρομοιως και με την απελευθερωση των “κλειστων” επαγγελματων!

Δηλαδη καποιες δευτερευουσες αιτιες – εστιες δημιουργιας του χρεους αναδεικνυονται σε κυριες συνιστωσες του προγραμματος ανακαμψης! Ελεος!

Επανερχομαι στο κυριο σημειο του επιχειρηματος μου: “χωρις αποτελεσματικο και κοινωνικα δικαιο φορολογικο και εισπρακτικο συστημα δεν υπαρχει ανακαμψη”. Τα μεχρι σημερα δεδομενα δεν ειναι θετικα. Φαινεται μεσα στη διαδρομη των τελευταιων 12 μηνων κορυφωσης της κρισης οτι παρολα τα πολλα λογια δεν υπαρχει καμια βελτιωση στην εισπραξη των φορων, ουτε βεβαια και στην φορολογια καθεαυτη.

 Η μεγαλη φοροδιαφυγη πραγματοποιειται απο τους ευπορους και τους πλουσιους. Τα πανηγυριωτικα γιουργια στα ιατρεια 10 μεγαλογιατρων ειναι τοσο πειστικα οσο και τα δακρυα του κροκοδειλου. Επι της ουσιας δεν εχει αλλαξει τιποτε.

Η πολιτικη και η εκτελεστικη εξουσια ειναι αδυναμες μπροστα στο τερας του νεοελληνα νεοπλουτου, που ειναι δημιουργημα της.

Η δε συμπαθης ταξη των νεοπλουτων δημιουργει ενα πανισχυρο προτυπο για ολους τους αλλους, που διερωτωνται ευλογως: “μαλακας ειμαι να παω να πληρωσω, αφου οι ματσωμενοι δεν πληρωνουν;”.

Το συμπερασμα απλο και αβιαστο. Δεν υπαρχει βασιμη ελπιδα βελτιωσης των εισπρακτικων μηχανισμων του κρατους σε βαθμο που απαιτειται για την εξοδο απο την κριση.

Τα μετρα περικοπης των δαπανων δεν μπορουν απο μονα τους να αποδωσουν ολα τα αναμενομενα.

Αδιεξοδο λοιπον και στασιμοτητα, εν τω μεσω της κοινωνικης αναταραχης που προκαλειται απο τα ασθενεστερα οικονομικα στρωματα, που πληττονται αμεσα και αισθητα απο τις περικοπες. Και ειναι βεβαιο οτι η κατασταση των ασθενεστερων στρωματων θα χειροτερεψει, παρασυροντας ισως και καποια μεσαια στρωματα που μεχρι σημερα ηταν σχετικα αλωβητα.

Ο συνδυασμος της κοινωνικης αναταραχης με την ελλειψη αποτελεσματικοτητας των επαχθων μετρων μπορει να οδηγησει σε νεες πολιτικες πρακτικες, και ριζικες ανατροπες των παγιωμενων και εγκατεστημενων δομων, προσωπων, κομματων.  Αν δε υποθεσει κανεις οτι ολα αυτα θα διαδραματισθουν με φοντο την πραγματικη χρεωκοπια της χωρας και την εξοδο απο την ευρωζωνη, τοτε θα μπορουσαμε να μιλησουμε και για νεα πραγματικοτητα. Ιδωμεν…

Greece will never die – Η Ελλαδα ποτε δεν πεθαινει

Η σημερινη αναρτηση ειναι εορταστικη.

Χαιρετιζει το ΔΝΤ, αναπολει και αναμενει με ανυπομονησια την Δραχμουλα, και ριχνει μια ματια γυρω στον κοινωνικο περιγυρο, για να μην ξεχνιομαστε κιολα!

Εξαιρετικες θερμες ευχαριστιες στον ανυπερβλητο Κωστα Μητροπουλο, που δεν χρειαζεται τα δικα μου λογια για να χαρακτηρισθει ως ο μεγαλυτερος σκιτσογραφος ολων των εποχων στην Ελλαδα.

Καλως ηλθε το ΔΝΤ!

Απο την εφημεριδα ΤΑ ΝΕΑ, 16 Απριλιου 2010

Επιτελους!

Μια αποφαση, εστω και στα μουλωχτα, μια πορεια, μια κατευθυνση!

Κουραστηκα να ειμαστε ακυβερνητο καραβι με διχως πανια.

Δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα απο την αναποφασιστικοτητα και την θολουρα.

Και μην ξεχναμε:

“No pain, no gain!”

Ελλας – Γερμανια Συμμαχια – ή ο Δρομος προς τη Δραχμουλα

Απο την εφημεριδα ΤΑ ΝΕΑ, 16 Απριλιου 2010

Η μονη ρεαλιστικη διεξοδος ειναι η εξοδος απο την Νομισματικη Ενωση και η επιστροφη στην Δραχμουλα. Προβλεπω το 1 ΕΥΡΩ περιπου 700 δραχμες.

Να σταματησει ο ακρατος καταναλωτισμος!

Ας φορεσουμε κι ενα τζην που δεν κανει 300 ΕΥΡΩ!

Ας κρατησουμε και μια τσαντα που δεν κανει χιλιαρικο!

Ας φορεσουμε κι ενα ζευγαρι παπoυτσια που δεν κανει 500 Ευρω!

Κι ομως, δεν ειμαστε ολοι ιδιοι…

Και ας μην ξεχναμε τα λαμογια, τους διεφθαρμενους δημοσιους υπαλληλους, τους φοροφυγαδες ζαπλουτους, γιατι αυτοι ειναι οι πραγματικοι εχθροι του λαου, δεν ειναι η κυβερνηση. Που σε τελικη αναλυση κανει τωρα τη λαντζα.

Η Κυβερνηση ομως ελεγχεται γιατι δεν χωνει τους κλεφτες στην φυλακα!

Γιατι τους αφηνει να τριγυρνανε και να προκαλουν!

Τα καλα κοποις κτωνται

Εχουμε και καποιο λογο να ειμαστε αισιοδοξοι

Ερχεται καλοκαιρι!


θα παμε σε ωραια μερη

θα παμε και σε ενα νησακι

(“ο ιστορικος Μιαουλης”)

θα καπνισουμε ενα τσιγαρακι


(ο παμμεγιστος Μαρκος)

θα πιουμε ενα ουζακι

Απο το φωτογραφικο αρχειο Βαρβαγιαννη

και θα φαμε κι ενα χταποδακι

ε θα φαμε και λιγο παστουρμαδακι

ευτυχειτε

(μαλλον θα συνεχιστει)

The Greek Problem: aphorisms – Αφορισμοι για το Ελληνικο Προβλημα

   

αυτο το αρθρο αφορα την παρουσα κριση που ταλανιζει την Ελλαδα  

προεκυψε οταν εγραψα ενα σχολιο σε ενα αλλο αρθρο, και συνειδητοποιησα οταν εχω καποια πραγματα να πω εστω και ατακτως εριμμενα  

  

η κριση εχει κυριως οικονομικο και πολιτικο χαρακτηρα και διασταση  

δεν θα συμφωνησω με την “εθνικη” διασταση (βλεπε σημειωση 1) που επιχειρειται να αποδοθει στο θεμα  

το “εθνος” δεν εμπλεκεται ως πρωταγωνιστης, αλλα ως απροσωπος παραληπτης σε μια γενικευση που βολευει τους υπαιτιους   

  

τα “εθνικα” τα λογια τα μεγαλα λεγονται στους πολιτες απο “επιτηδειους”, για να ζαχαρωσουνε το χαπι που θα καταπιουν  

οι επιτηδειοι αυτοι εχουν διαφορες γεωγραφικες θεσεις, εντος και εκτος ελλαδος (βλεπε σχετικα το αρθρο του δημητρη δανικα, για ενα τυπο επιτηδειων)  

  

 η χρηση και επικληση της Ελλαδος ως κοιτιδας πολιτισμου ειναι εξ ισου αστοχη και απρεπης, 

 

οσο και εκεινη που αφορα το “εθνος”  

τα γαργαλιστικα η προκλητικα δημοσιευματα διαφορων φυλλαδων της ευρωπης βεβαιως και χρησιμοποιουν οτιδηποτε θα κανει το θεμα πιο “καυτο” για τον αναγνωστη που θελει να βλεπει και δυο ολοστρογγυλα στηθια στην τριτη σελιδα  

  

η οικονομικη κριση της ελλαδος εξισωνεται ετσι με τα ημισφαιρια της ηδονης των κιτρινων φυλλων 

και μεσα στην παραζαλη της ηδονης των ημισφαιριων, ολοι οι ελληνες γινονται συλληβδην κλεφτες, ολοι οι γερμανοι ναζι, και δεν εχει τελος αυτο το κουβαρι

 

ανακεφαλαιωνω: το θεμα ειναι οικονομικο και πολιτικο, αλλα κατα βαση οικονομικο  

(καρλ μαρξ 1 – λοιποι 0)  

  

τα χρεη προεκυψαν απο την ιδιοτυπη χρηση οικονομικων πορων και για αυτο δεν φταινε ουτε οι γερμανοι ουτε οι ξενοι, ουτε οι ελληνες, φταινε συγκεκριμενοι οικονομικοι και πολιτικοι παραγοντες που δεν προσδιοριζονται ουτε εθνικα ουτε πολιτιστικα,  

αλλα εχουν σχεση με το ελληνικο Κρατος  

 τα τεραστια ελλειματα δημιουργηθηκαν απο την ασυστολη κατασπαταληση οικονομικων πορων απο οικονομικο-πολιτικες δυναμεις που ειχαν και εχουν τον ελεγχο του κρατικου μηχανισμου 

στο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ του φαινομενου βρισκεται το φαυλωτατο και σεσηπον ελληνικον ΚΡΑΤΟΣ και οι ηγεμονες του

 

 το ποιος θα πληρωσει την ζημια (που ειναι ταυτοχρονα τεραστιο κερδος για καποιους) πολυ λιγο ενδιαφερει σημερα τις δυναμεις που κινουν την αγορα το μονο που τις ενδιαφερει ειναι πως θα βγαλουν – αν μπορουν – ενα ζουμερο κερδος και απο αυτην την φαση του φαινομενου 

 σημειωνω οτι ουτε εκεινοι που δημιουργησαν το προβλημα ενδιαφερονται για την επιλυση του, παρα μονο για την επιπροσθετη αξιοποιηση των περιστασεων για επιπροσθετα κερδη και αποδοσεις   

  

  

 

 το επικαιρο κοινωνικο θεμα ειναι οτι στη διαδικασια της κατασπαταλισης των οικονομικων πορων του ελληνικου κρατους, οι ηγεμονες συσπειρωσαν και ολοκληρες στρατιες απο μικρομεσαια στρωματα στα οποια εριχναν ψιχουλα απο τα λαφυρα 

 

και αυτοι οι ενθουσιωδεις και θορυβωδεις μικρομεσαιοι ακολουθουσαν, φτιαχνοντας πισινες, αγοραζοντας το καγιεν και τη μερσεντε, πνιγοντας τους καημους τους μεσα στα μπουζουκολουλουδα και την σκυλοκαψουρα  

ειναι καθαρη ειρωνεια οτι οι περισσοτεροι απο αυτους τους ευκαιριακους οπαδους της καθε ατασθαλιας και λεηλασιας πλουτου βρισκονται στον πρωτη γραμμη των “κοινωνικων” αγωνων εναντια στα “μετρα”  

ελεος, ακομη και οι πετρες εχουν κοκκινησει απο ντροπη!

 

Σημειωση 1. Περι του εθνους, αξιζει κανεις να διαβασει το αρθρο του Αγγελου Ελεφαντη που ηξερε να γραφει καθαρα και καταληπτα.