Εν αρχη ην η θαλασσαααααα!!!!
Χρυσοβολουσα και πολλα υποσχομενη!
Η Παχη ειναι ενα μερος μαγικο, αφου μολις περασεις το στρατοπεδο βρισκεσαι μπροστα σε μια υπεροχη παραλια κι ενα λιμανακι μουρλια, γεματο ψαροβαρκες και ολιγα κοτεροειδη.
Ψαροβαρκες παντου, κι ενα κουκλι στη μεση, με ενα κλωναρι συκιας να αιφνιδιαζει τους παντες και να τεινει χειρα φιλιας στο κουκλι!
Παραδιπλα, βρισκεται ο Αριστοδημος, ψαροταβερνα που μεσα στην απλοτητα και ελλειψη επιτηδευσης μπορει να κλεισει με υπεροχο τροπο την βολτα!
Κι αν δεν φυσαγε τοσο πολυ θα τρωγαμε στο μπαλκονι επανω.
Θυμηθηκα τα ανγνωσματα απο τα παλατια του Σουλτανου, που μπερδευανε σκοπιμα τα γλυκα με τα αλμυρα πιατα! Εδω το καλαμαρι ειναι γλυκισμα, φρεσκο μεχρι εξοντωσεως, τηγανισμενο στην εντελεια με ενα αρωμα αφατης λεπτοτητας!
Τα ραδικια με την συγκρατημενη πικρα της επιγευσης ειναι για την αποπλανηση του ουρανισκου που μετα την μεταξενια υφη παραξενευεται απο την πικρα.
Ο μπακαλιαρος σερβιριστηκε τηγανητος ως κουφετο απο βαφτιση!
Η καταλευκη σφριγηλη σαρκα με την ευωδια της θαλασσας σε οδηγει στην απωλεια! Πως θα επιστρεψεις μετα στην κανονικη ζωή;
Κι ολα αυτα μολις 40 ανετα χιλιομετρα απο την Αθηνα. Στην επιστροφη ενοιωθα οτι γυριζα απο πολυημερες διακοπες.