Παρουσιάζω ένα γρήγορο και απλό μεζεδάκι που θα ενθουσιάσει τους λάτρεις του “ανατολίτικου”.
Η εξόρμηση στο Καρφουρ της περιοχής απέφερε τον μέγα καρπό με το όνομα “Σουτζούκι Καισαρείας” απο την αλλαντοποιία Παντέρη. Συνήθως σουτζούκι αγοράζω από τον Μιράν στην Ευριπίδου, αλλά κάθε δοκιμή για καλό. Το πακέτο έγραφε ότι είναι καφτερό, που ήτανε ότι πρέπει για τους σκοπούς μου.
Ιδού λοιπόν η ιστορία μεζεδοποίησης του σουτζουκίου.
Η πρώτη ενέργεια είναι ο τεμαχισμός του όλου σε φέτες, που το παχος τους αποτελεί κρίσιμη παράμετρο για την παρασκευή.
Όπως βλέπετε, κάθε φέτα δεν πρέπει να είναι παχύτερη απο 2-3 χιλιοστά.
Μετά τον τεμαχισμό ροδίζουμε τις φέτες σε απαλή φωτιά, προσέχοντας να μην καούνε ή ξεραθούνε. Αυτό θα πάρει δύο με τρία λεπτά σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά..
Μόλις ρόδισαν, έκανα μια δοκιμή για να δω τι λέει το σουτζούκι, και μπορώ να πω ανεπιφύλακτα ότι είναι πολύ καλό! Μετά απο αυτό προχώρησα στην ολοκλήρωση του μεζέ.
Κόβουμε ολόφρεσκιες ζουμερές ντομάτες σε ροδέλες και τις βάζουμε σε πιατέλα που μπορεί να φουρνισθεί.
Βάζουμε μια φετούλα σουτζούκι επάνω σε κάθε φέτα ντομάτας.
Και πάνω από το σουτζούκι βάζουμε μια φέτα από κασέρι.
Βάζουμε στο γκρίλ την πιτέλα για 5-7 λεπτά, ανάλογα με το πόσο δυνατό είναι. Προσοχή, δεν πάμε να το ξεράνουμε, απλά θέλουμε να λιώσει το τυράκι και να αναδυθούν λίγο τα αρώματα της ντομάτας.
Ιδού το τελικόν αποτέλεσμα.
Το τελικόν αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Η οξύτητα της ντομάτας αντιπαλεύει και προκαλεί τα λιπάκια και την κάψα από το σουτζούκι, ενώ το λιωμένο γλυκό και απαλό κασέρι έρχεται να δώσει ένα τόνο προσωρινής γαλήνης στη μάχη των δυνατών γεύσεων. Συνιστώ καλό ούζο ή τσίπουρο, και καλή όρεξη!
Να σας πωωω!!! νομιζω οτι εχετε τον ιδιο γρανιτη με μενα στην κουζινα σας!! Καλα ηρθα απο περιεργεια σε ενα διαλειμμα στο γραφειο οπου σημερα δεν ειχα φερει φαγητο και περιττο να σας πω οτι .. μυρισε μυρισε ως εδω!! Και τι ωριμες ντοματες, καλα τετοιες δεν εχουμε εδω! Αρεσε; εκαψε γλωσσιτσες; Πολυ καλο φαινεται ευγε φιλε μου.
παναθήναιε,
δεν τη θέλω τη γαλήνη στη μάχη μου με το σουτζούκι…
καλή όρεξη και σε σένα δεσποινάκι
πολυ ωραίο το αφιερωμα στη μεγάλη Μαρία
Casta Diva
@Δ: οι ντομάτες είναι η μισή χαρά, αφού αυτές δίνουν την απαραίτητη οξύτητα για να γίνει η μάχη με την κάψα! και μιλάμε για πολύ κάψα! περιττό να πώ ότι τα ούζα έφευγαν σαν σιδηρόδρομοι, κάτι βαγόνια νααααα!
@Ν: περί ορέξεως λόγος ουδείς, όμως καλή μου φίλη πριν αποφανθείς επι της θεωρίας, θα πρέπει να δοκιμάσεις το ταπεινό μεζεδάκι…και ίσως να σου αλλάξει γνώμη… εξάλλου και η τρικυμία ορίζεται αντιθετικά προς την γαλήνη
δεν απαξίωσα το μεζεδακι παναθήναιε
απλά διατυπωσα τη γνώμη, ότι τη γαληνη του κασεριού θα ηθελα να την αλλάξω με κάτι πιο spicy…μμμμμμ!
εορτάζουσα φίλη,
αναμένω τας προσταγάς και επιθυμίας σας, προκειμένου να δημιουργήσω την απαραίτητον βαριάντα της πρωτοτύπου συνταγής…
είνσι βεβαίως αυτονόητο ότι για την εορτή σας η συνταγή θα είναι πλέον περιπετειώδης και απρόοπτος…
και πάλι χρόνια πολλά!
μανιτάρια, υπέροχα μανιτάρια του αγρού
αστακός από το μυρτωο Πέλαγος
φρεσκια τομάτα
ρύζι σπιρωτό
δεν ξερω αν ταιριάζουν όλα αυτά
please proceed
surf and turf αυτο μου περασε απο μυαλο οταν νυχτα πια περασα απο δω. Ειμαι κι εγω περιεργη.. πως;
ένας νυσταγμένος και νωθρός ήλιος έχει ανατείλει πάνω απο τους αγρούς της επαρχίας της βοιβόντινα και με συνοδεύει στην απάντηση μου, που σημαίνει ότι μπαίνει το φθινόπωρο, κι έτσι θα πρέπει να χρησιμοποιήσω υλικά και συστατικά της εποχής.
@Ν: αυτό που εσκάρωσες είναι κόκκινο ριζότο αστακού – προσέθεσες τα μανιτάρια
@Δ: η πρόταση σου είναι εποικοδομητική, αφού μπορούμε να πάμε σε συνδυασμό “περπατάει και κολυμπάει”
δεν αποκαλύπτω περισσότερα, όλα αυτά τώρα αναπάυονται εις την κεφάλα μου και την ψυχούλα μου και ψήνονται σιγα σιγα απο τον νωχελικό ήλιο του νόβι σαντ
εύχομαι καλήν ημέρα και ωρεβουάρ!
Θεε και Κυριε…τι αμαρτια ειναι αυτή!!!
🙂
Τα πρωϊνα του Σαββατου που σουλατσαρω χαλαρα στην μπλογκογειτονια, δε θα μπορουσα να παραλειψω την φιλοξενη κουζινα σας. Κατι καινουργιο μου μυριζει .. η κανω λαθος; Καλο σας απογευμα.
@cook: καλώς ωρίσατε στον οίκο της αμαρτίας! μόνο η προσευχή θα μας σώσει (αφού προηγούμενα έχομε ταρατσώσει)…
@Δ: η φιλόξενη κουζίνα μας σας χαιρετά και σας καλεί να μυρίσετε το καινούργιο μεζεδάκι
Α! καλα το καταλαβα!! ψαρι μου ειχε μυρισει!!!! Αυτο ειναι ακομα πιο αμαρτωλο απο το προηγουμενο. Ειμαι ακρως εντυπωσιασμενη με το μερακι σας στην κουζινα. Αυτο μπορω να το επιχειρησω κι εγω, σιγουρα θα βρω τις πρωτες υλες. Παρεπιπτοντως περασα κι εγω διπλα απο κατι σαρδελουλες σημερα αλλα αμα κατι δε σου κανει κλικ.. παει. Για μια φορα ακομα ζωγραφισατε στην κουζινα σας!
χαίρομαι που σας αρέσει, θα χαρώ δε ακόμη περισσότερο όταν το εκτελέσετε και εσεις φιλτάτη Δ και αναφέρετε τα αποτελέσματα…
το κλικ είναι όλα τα λεφτά, η μαγική στιγμή (που δυστυχώς δεν έρχεται συχνα) που όλα ταιριάζουν και μια μικρή γειτονιά στον κόσμο αποκτά νόημα…
έστω και για λίγο…
Εαν το κλικ γινοταν πιο συχνα αγαπητε Παναθηναιε, δεν θα ειχα καθολου γουστο. Αν ειναι ναρθει θε να ρθει αλλοιως θα προσπερασει.. κι εκει που σας ειδα να χαιρεστε για τη μικρη γειτονια, πεταξατε εκεινο το .. εστω και για λιγο.. το απαισιοδοξο. Μα σας παρακαλω ελατε τωρα!!!
Θα το εκτελεσω κι εγω.. οχι μεταφορικα.. το ορντεβρακι. Και αν περασω και οι παλιοσαρδελλες δε μου κλεισουν το ματι.. θα τους το κλεισω εγω. Αρκει να μη με κοιτα ο ψαρας και παραξηγηθουμε! Καλο απογευμα φιλτατε!
καλη κυριακή φιλτάτη!
με τιμά η πίστη σας στην ταπεινή σαρδελο-συνταγή, και αναμένω την εκδοχή “Σαρδελο-μεζές Ντι Σι” …
εκτός απο το να κλείνετε συχνα τα ματάκια σας στα ψαράκια, είναι χρήσιμο να τα ζουλάτε κιόλα για να βλέπετε πόσο φρέσκα είναι..
οι σωστοί ιχθυοπώλες θα το καταλάβουν το υπονοούμενο και θα σας αφήσουν…
me ti to tsigarizeis stin arxi, maintano??
φιλε μου αυτο που βλεπεις στην φωτογραφια ειναι εστραγκον! αν δεν εχεις, ο μαιντανος κανει τη δουλεια!