Posted by Ωραίος και μεγάλος ο Pedro Subijana, ομως ο πολιτισμός ειναι καθημερινη υποθεση και ετσι ειναι ωρα να επανελθω στα καθ’ ημας και να μαγειρέψω κατι τις. Και να που την απαντηση την εδωσε η κοινοτης των μπλογκς!
Η καλή μου μπλογκο-φίλη Ναταλία μου έχει ζητήσει μια συνταγή με αστακό (και δη μυρτωου πελαγους) και μανιτάρια. Επειδή όμως αστακό δεν βρηκα ουτε τη δευτερη φορά που επισκέφθηκα την κεντρική αγορα αθηνων, αποφάσισα να φτιάξω ένα ωραίο ρισότο με γαριδες και μανιτάρια και να το αφιερώσω στην Ναταλία.
Αρχίζω με τα μανιτάρια. Χρησιμοποίησα τα υπέροχα funghi porcini (boletus edulis) που εφερα το καλοκαιρι απο την ιταλία.
Τα μανιταράκια είναι ξερά, οπότε προσθέτουμε νερό για να υγρανθούν, προσοχή όμως, δεν κάνουμε σούπα! Το νερό που θα προκύψει το θέλουμε για το ριζότο, οπότε βάζουμε με μέτρο για να έχει γεύση και χρώμα το υγρό που θα μείνει. Αφηνουμε τα μανιταρια στο νερο για μιση ωρα και μετα τα σουρωνουμε κρατωντας το νερο που έχει γίνει βαθυ καφέ και μοσχομυριζει δασος.
Οι γαρίδες που θέλουμε είναι μέτριες προς μεγάλες. Οι πολύ μικρες δεν κανουν. Και βέβαια πρεπει να ειναι φρεσκες. Ο λόγος είναι τα αρώματα του πιατου, που προκύπτουν απο τα μανιτάρια και τα κεφάλια των γαρίδων. Μόνο το φρέσκο κεφάλι βγάζει γεύση, και μάλιστα το πολύ φρέσκο, γιατί από ένα σημείο και μετά το κεφάλι χαλάει εύκολα.
Προσέξτε ότι οι γαρίδες πρέπει να καθαριστούν πριν μαγειρευτούν και να μείνει μόνο η ουρίτσα.
Κανονικά πρέπει να βγάλουμε και το εντερακι που είναι στην “πλατη”, αυτό εγω το κάνω μόνο για τις πολύ μεγάλες, σε αυτό το μέγεθος δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Αν προλαβαίνετε, καντε το.
Βάζουμε τα κεφάλια σε αρκετό νερό για να πάρουν μερικές βράσεις, με δυο τρια φυλλαράκια δάφνης και λίγο αλάτι.
Βάζουμε σε ενα βαθυ τηγανι λίγο ελαιόλαδο και σε μετρια φωτιά αφήνουμε ενα ή δυο ψιλοκομμενα κρεμμυδια να ιδρωσουν. Προσθέτουμε μετα το ρύζι (arborio) το ανακατευουμε με τα κρεμμυδια και αφου κανει μαι δυο βολτες, αρχιζουμε να προσθετουμε λίγο ζωμό απο τα κεφάλια και λίγο απο τα μανιτάρια. Η θερμοκρασία πρεπει να ειναι τετοια που να βγαινουν μικρες φουσκαλες απο το μιγμα, ουτε ατμοι εντονου βρασμού ουτε ακινησία.
Πρεπει να ανακατευουμε συνεχεια, αλλιως το ρυζι θα κολλησει και καταστραφηκαμε! Ολη η ομορφια του ριζοτο ειναι τα τροφαντα ολοκληρα σπυρια απο ρυζι που εχουν απορροφησει τα χρωματα και αρωματα!
Συνεχίζουμε έτσι για 20 περίπου λεπτά και στο τέλος προσθετουμε τα μανιτάρια που στο μεταξύ εχουμε σουρωσει και λίγο κροκο κοζανης για να παρει κι αλλο χρωματακι το ριζοτο. Βγαζουμε απο τη φωτια και αφηνουμε να ξεκουραστεί. Το πετυχημενο ριζοτο ειναι μελωμενο και απο το ρυζι και απο τα κρεμμυδια και απο τις ουσιες που το περιέχυσαν.
Η τελευταια πραξη είναι το σωταρισμα των γαριδων. Προσθετουμε λίγο πιπερόριζα και σκόρδο μαζί με χυμό απο ενα λεμόνι στις καθαρισμένες γαρίδες, ανακατευόυμε καλά και τούμπα σε ένα τηγανι με ελαιόλαδοι και υψηλή φωτια. Σωτάρουμε για δυο λεπτά και βγαζουμε αμεσως απο τη φωτια για να μην γινουν λαστιχο.
Σερβιρουμε τις γαριδες σε ενα μαξιλαρι απο ριζοτο και βαζουμε και λιγο μαιντανο γυρω γυρω.
Απολαυστε με ενα σωβινιον μπλαν!
Ειμαι σιγουρη οτι θα ενθιυσιαστει η Ναταλια με τον τροπο που μαγειρεψατε τα προτεινομενα υλικα. Καποτε υπηρχε εδω μια μαγειρικη εκπομπη οπου εδιναν σε δυο μαγειρους τα ιδια υλικα και τους καλουσαν να φιαξουν μεσα σε ενα ωρισμενο χρονικο διαστημα κατι με αυτα. Γενικα το βρισκω πολυ δημιουργικο, και ασκηση φαντασιας. Συνθεση με προϋποθεσεις. Σας βγαζω το καπελο.
Δυο αναρτησεις σε μια μερα, απολαθση για μας! Το ριζοτο ειναι ισως απο τα λιγα φαγητα που στις δυο μπουκιες, χορταινω, αλλα η διαδικασια του μαγειρεματος ειναι απολαυστικη.
Σας ασπαζομαι υπερατλαντικα.
φιλτατη Δ!
επιτρεψτε μου να αναλαβω την προκληση και να ισχυρισθω οτι απο το δικο μου ριζοτο θα τρωτε και δεν θα χορταινετε! θα υπερβειτε κατα πολύ τον αριθμον δυο μπουκιων!
αναμενω το δειπνο της Ντι Σι η καποια αλλη ευκαιρια δια την επαληθευσιν!
μολις εδιαβασα την αναρτηση περι των 8 και σας απεστειλα αγωνιστικο χαορετισμο και τις ευχες μου για τα γνεθλια του Ερρικου!
σαε ευχαριστω για τα καλά σας λόγια, που παντα εκρεουν απο σας,και σας χαρακτηριζω ανερυθριαστως “μελιρρυτον”!
γιαμ γιαμ….οτι θα ειναι θεσπεσια η γεύση το δηλώνουν οι φωτο,οι οποιες ειναι υπεροχες…
αγαπητη κουκ, οπως παντα εισαι με ενα καλο λογο…
θα ημουν πολυ πιο ευχαριστημενος αν μπορουσα να σου προσφερω ενα πιατο για να γευθεις πριν πεις τον καλο σου λογο!
κι ετσι ομως διπλα καλοδεχτη!
συγνώμη που άργησα… αλλά δεν ήμουν καλά
ευχαριστώ παρα πολυ για το δωρο
υπεροχη συνταγη, “ψαγμένη” και με τοσα υλικά.
Θα την φτιαξω το Σαββατο
την τελευταια φωτο θα την παρω. Μου αρεσει πολυ
υγ και σε εστειλα και 2 φορες στην ψαραγορά για τον αστακό
χαίρε ναταλία,
εισια πολύ ευγενική, αυτο δεν είναι δωρο, ειναι αφιέρωση, αλλά αυτο ειναι το εφικτο της στιγμης…
ειναι χαρα μου που σου αρεσε και ανυπομονω να μαθω πως εξετελεσθη στον παγκο της κουζινας…
ελπιζω να εισαι καλυτερα τωρα…
οι επισκεψεις στην αγορα θα συνεχισθουν και ο αστακος θα βρεθει!
καλο βραδι
Καλησπέρα.
Ύπαγε πίσω μου…
καλησπέρα Πάνα,
μιαν ημέρα αιματοβαμμένη, αίματα παντού, αμερική, ευρώπη, ισλανδία, ιαπωνία…
εκεί έξω η σφαγή των αθώων συνεχίζεται και δυστυχώς δεν μπορούμε εμεις να κάνουμε τιποτε…
οποιος ομως ξερει να ζησει δεν χρειάζεται τα πολλά και τα σπανια για να δημιουργήσει κάτι που θα λαμπρυνει το τραπεζι και θα ευφράνει την ψυχή,
χωρις να χρειαζεται να ξοδεψει μια περιουσια, και χωρις βεβαια να τηλεφωνει στον πιτσαδορο…
η επομενη συνταγη λοιπον θα ειναι με ταπεινα υλικά αλλά (ελπιζω) απολαυστική και διεγερτική…
αναμείνατε εις το ακουστικόν σας και αποφεύγετε τον “οπισω” σας όσο μπορείτε!
Αυτο το μαξιλαρι θεωρητικα ειναι λάθος >>>το ριζοτο πρεπει να είναι ολιγον υδαρες πως μπορουμε να το σερβιρουμε σε φορμα αν ειναι υδαρες? θεωρω οτι καλυτερα ειναι το ανακατωμα της γαριδας με το υπολοιπο ριζοτο ,γευστικα ειναι το ιδιο χανει λιγο οπτικα βεβαια
Τα παντα αναγονται στη λεξη “υδαρες”. Υπαρχει η οριακη κατασταση που επιτρεπει το μαξιλαρακι χωρις να κανεις το πιατο τουρλου. Ειναι θεμα εξασκησης.
Νομιζω οτι το ριζοτο πρεπει να ειναι υδαρες >>>πως θα το βαλουμε σε φορμα για να ” καθησουν ” επανω του οι γαριδες ? μηπως να το κανουμε χωρις φορμα και “μαξιλαρι” ? Το γευστικό αποτελεσμα θα ειναι το ιδιο ισως και καλυτερο .
Η φορμα δεν ειναι προβλημα. Αρκει να πετυχεις το “υδαρες”. Και μη νξεχναμε τη γευση. Τα μαξιλαρια, οι φορμες και τα αλλα ερχονται σε δευτερη μοιρα.