Posted by Η καλη μου Ιουστινη επεσε απο τη σκαλα και θελησα να της φτιαξω ενα φαγακι για να γιανει!
Απο τις πρωτες μου αναμνησεις που δοκιμασα αυτο το υπεροχο πιατο τη “χιουνκαρ μπεγιεντι” ειχα την αισθηση οτι μετα την βρωση και την απολαυση διεθετα ενα υψηλο αισθημα ασφαλειας! Το πιατο μου εδινε τη ζεστασια του σπιτιου και του φαγητου της μανας μου!
Να λοιπον τωρα που ηγγικεν η ωρα να το προσφερω στην υπεροχωτατην και καλλιεπη Ιουστινη με αμεσο στοχο και προορισμο την ταχυτατη αναρρωση και αποπομπη των κακων βλεμματων και επιρροων απανταχου της οικουμενης.
Δηλαδη, για να το πω λιανα, αυτο το πιατο ΞΕΜΑΤΙΑΖΕΙ κιόλα! Οχι λοιπον, δεν χρειαζεται πια να τρεχετε στο Εγκαλεο Σιτυ η το Σαντα Μπαρμπαρα για ξεματιασμα, φτιαξτε αυτο το φαγακι και φυγανε ολα τα κακα!
Η ελληνικη βαριαντα που ξεματιαζει χρησιμοποιει μοσχαρακι και δη σπαλα. Σε περιπτωση κακουχιας και το ποντικακι παιζει. Καβουρντιζουμε γενναια και αποφασιστικα σε βουτυρο γαλακτος. Αν ειναι κατσικισιο ακομη καλυτερα!
Ακολουθως τοποθετουμε το κρεας σε πιατελιτσα και στο κατσαρολακι μας βαζουμε ψιλοκομμενο κρεμμυδι, πρασινη πιπερια και αφηνουμε να ροδισουν. Στη συνεχια σβυνουμε με λευκο κρασι και προσθετουμε κονκασε ντοματα. Τελος, ψιλοκοβουμε κόλιαντο ασυστολως και τον προσθετουμε στο γενναιο μιγμα που βγαζει μπουρπμπουληθρες, αλλα δεν βραζει με μανια. Αν εχουμε προσθετυμε και ολιγες λιαστες ντοματες για να τονωσουμε τα αρωματα.
Προσθετουμε το κρεας και αφηνουμε να σιγοβρασει επι διωρον με σκεπασμενο το καπακι.Το κρεας ειναι ετοιμο
Καθως το κρεας σιγοβραζει ψηνουμε φλασκες μελιτζανες στα καρβουνα εως οτου μυρισουν καμμενο.
Αφου καουν για τα καλα, τις καθαριζουμε και προσθετουμε στο μιγμα ενα στιμμενο φρεσκο λεμονι.
Ετοιμαζουμε τον πουρε προσθετοντας λιγο γαλα, λιγο λευκο αλευρι, και ανακατευοντας για να μην σβωλιασει. Βγαζουμε απο τη φωτια και προσθετουμε τριμμενο μετσοβονε, ολιγο αλατι, και πιπερι.
Σερβιρουμε σε βαθυ πιατο και σε πατερν μισο – μισο.
Απο δω και περα σας παραδιδω εις τας παραισθησεις, καθοσον το πιατο ειναι το καλυτερο παραισθησιογονο!
Προτεινω η βρωση να ακολουθησει το παττερν μισο – μισο και αυτη. Δηλαδη μια μπουκια πουρες μελιτζανας, στη συνεχεια μια μπουκια κρεατακι με τα παρελκομενα, κοκ.
Η συνεχεια θα γραφτει στο υπερπεραν!
Περαστικα στην Ιουστινη μας,
Καλυτερο κι απο ματοχαντρο, ποσο δικιο εχεις!! Αυτο το μισο-μισο με τσακισε ειναι σαν το γιν γιαν βρε παιδι μου. Ευχομαι ολοψυχα να γειανει η Καναδεζα μας και να σκασει ο οχτρος του αυτουνου που μας την ματιαξε !! Σημειωνω το τρελλο καβουρδισμα του κρεατος σε κατσικισιο βουτυρο. Και σηκωνω τα χερια ψηλα για μια μπουκιτσα .. μετσοβονε!!
Πολιτιστικη σημειωση. Χουκιαρ μπεγεντι τελευταια φορα εφαγα στο εστιατοριο Zaytinya (http://www.zaytinya.com/) στο Ντι Σι) Δυο χρονια πριν ειχε επισκεφτει (καλη ωρα) η κυρια Βεφα την πολη μας και μεγειρεψαν οι σεφ συνταγες απο το βιβλιο της. Πριν απο αυτη τη συναντηση ομολογω οτι δεν ειχα ιδιεταιρη συμπαθεια στην κυρια Βεφα. Ομως ετυχε να παω νωρις και καθησα και μιλησαμε και ομολογω οτι μουρθε να την αγγαλιασω. Ειχε και μια ανησυχια γιατι ειχε ξεχασει το κειμενο με το λογο της σε καποιο αυτοκινητο και ηταν τοσο ανθρωπινη και γλυκεια πισω απο τα στημενα σκηνικα. Ειχε τρακ. Ηταν και η Αλεξια εκει αλλα δεν ειπαμε και πολλα με εκεινη.
Το καλυτερο φαρμακο της εφιαξες μον σεφ το καλυτερο ξορκι!!
Γλυκέ μου σέφ,
Δεν ύπάρχουν λόγια να σας ευχαριστήσω για το πιό ανθρώπινο ξεμάτιασμα της ζωής μου. Με κάνατε να νιώσω πολύτιμη κι ας κείμαι με θερμοφόρες και δέκα μαξιλάρια επι 12ωρο στο κρεβάτι.
Τώρα πήρα την απόφαση να σηκωθώ και δε βολεύομαι πουθενά.
Ομως υπόσχομαι πως η επόμενη έξοδος στα μαγαζιά θα είναι να αγοράσω λευκά πιάτα και να τα στολίζω με ματόχαντρα. Μετά τα μαγειρέψω το ντιλίσιους μοσχαράκι και θα το μαγειρέψω έτσι ακριβώς (συνήθως κάνω παρέμβάσεις). Σας καλώ στο τραπέζι μας τότε.
Καλημέρες αποΜόντρεαλ του ήλιου (όπως βλέπω απ τα παράθυρα)
τι εστιν hunkar begendi τουρκιστί?
@I: αρρωστουλα μας γινε γρηγορα καλα και στα μαξιλαρια μονο για καλο σκοπο απο δω και μπρος! αναμενω το γευμα και τη σχετικη αναφορα!
@Δ: μα καλα κοτζαμ πρωτευουσα εκει περα και δεν εχετε μετσοβονε να δωσετε στο Δεσποιναριον μας? και σας διαβεβαιω οτι το μετσοβονε στον πουρε μελιτζανας κανει ολη τη δουλεια (η σχεδον ολη)! υπερβαλλω βεβαια, αλλα ειναι πολυ καλυτερος ο πουρες με το μετσοβονε, σε συγκριση με τη φετα η το κασερι; αυτα που γραφεις για τη βεφα ειναι ενδιαφεροντα, τελικα ειναι οι ανθρωπινες στιγμες που κανουν τη διαφορα!
@Ν: εχω υποψη μου δυο ερμηνειες, η μια ειναι “με την εγκριση του Σουλτανου”, και η αλλη “η λιχουδια του Σουλτανου”…
ο πουρες της μελιτζανας ειναι το κυριαρχο στοιχειο του πιατου, και στην ελληνικη εκδοχη παντρευεται με το κοκκινιστο μοσχαρακι ενω στην τουρκια το παντρευουνε με αρνακι
Καλημέρα.
Γενικώς δεν με τραβάν πλέον τόσο βαριά κρεατικά.
Ωστόσο, ένα κομματάκι με λίγο πουρέ, ευχαρίστως θα δοκίμαζα.
Α, και, ξέχασα: ελπίζω πολύ σύντομα να είναι up on her feet’n’ running η τραυματισμένη Ιουστίνη.
@Πάνας: και μονος του ο πουρες ειναι ενα ευγευστο πιατο, και αφου δεν σε τραβαει το κρεατικο, δοκιμασε το με ρεβυθια, ειναι εξ ισου θεσπεσιο!
η αγαπητη Ιουστινη ανεκοινωσε οτι βαινει καλως, οποτε τωρα μπορω να φτιαξω ενα νεο φαγακι για να ευφρανθουν οι ψυχες μας εοι τη αναρρωσει!
Πώς και δεν εκδίδετε τις συνταγές σας σε βιβλίο;
@Βλουτης: κατ’ αρχας, σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια! κατα δευτερον, αυτο που κανω τωρα εχει μια αμεσοτητα και τμηματοποιηση που μου αρεσει και με βολευει, γιατι ο χρονος ειναι περιορισμενος. το βιβλιο ειναι μια διαφορετικη ιστορια, που απαιτει πολυ περισσοτερο χρονο, και στερει την αμεση επικοινωνια που μου διδει το μπλογκ! ισως καποια στιγμη αργοτερα! και παλιν ευχαριστω
Αν αποφασισεις να γραψεις βιβλιο, δεχομαι να τεσταρω ΟΛΕΣ τις συνταγες!! 😀 😀 😀
Μα τι ωραίο blog είναι αυτό που ανακάλυψα!
Χαίρομαι! … και πεινάω 🙂
@Δεσποιναριον: δεχομαι! και ευχαριστώ! γιατι και λιγη απο την αφατη γλυκα και την καλη σου την καρδια να περασει στα φαγακια θα γινουνε περιζητητα! ανακηρυσσεσαι λοιπον ως η νονα όλων των φαγακιων του βιβλιου! και δεν χρειαζεται να πεις το “πιστευω” απεξω νονα μας!
@ΔεσποιναΚ: καλως ηλθατε στο καταλυμμα! ευχαριστω για τα καλα σας λογια και ευελπιστω η χαρα που αισθανεσθε τωρα να διαρκεσει και εις το μελλον! οσο για την πεινα, κοπιαστε!