Posted by «αρχή και ρίζα παντός αγαθού, η της γαστρός ηδονή»
Επικουρος
Η καλη μου αδελφη επεστρεψε σημερα το μεσημερι απο τη Ροδο, με ενα μεγαλο καλαθι στο χερι. Οχι, δεν ειχε μεσα τον εναν απο τους επτα διασημότερους μαγείρους στους «Δειπνοσοφιστές» του Αθηναιου, τον Αγι τον Ρόδιο, που ήταν αξεπέραστος στο μαγείρεμα των ψαριών. Ειχε μεσα θαλασσολιχουδιες που επροκειτο να αποτελεσουν το μεσημεριανο γευμα της Κυριακατικης οικογενιακης συναξης. Τα περιεχομενα του καλαθιου (πλην ενος) αγοραστηκαν σημερα το πρωι απο ενα ψαραδικο μαγαζι που εχουν καποιοι Συμιακοι ψαραδες στην πολη της Ροδου.
Χωρις καθυστερηση λοιπον, περνω στην περιγραφη, που αποδεικνυει δια μιαν εισετι φορα οτι η αριστη πρωτη υλη ειναι η αρχη για καθε γαστρονομικη απολαυση. Θα πρεπει ομως καπου κοντα να ηταν και το πνευμα του Αγι, καθοσον η αδελφη μου ετιμησε δεοντως την πρωτη υλη, ως εαν ελαμβανε οδηγιες απο τον μεγα μαγειρο της αρχαιας Ροδου.
Εν αρχη ησαν οι φουσκες. Αυτα τα υπεροχα σε γευση ιωδιου οστρακα που ειναι ψαρεμενα στην Καλυμνο πωλουνται σε ενα μπουκαλι με φελο.
Φρεσκος ψιλοκομμενος μαιντανος, λαδι και λεμονι (καθολου αλατι) ειναι οτι χρειαζεται.
Λατρευω τις φουσκες οχι μονο για την απιστευτη γευση τους, που σε διαπερνα μεχρι τα νυχια, αλλα και για τα χεωματα, και την υφη τους.
Η αχινοσαλατα με αφθονο λεμονι και ελαιολαδο ειναι και αυτη απο τις γευσεις που με καθηλωνουν. Σημερα απηλαυσα την αχινοσαλατα με μαρουλι σαλατα, αλλα πηγαινει υπεροχα και με χταποδι στα καρβουνα, η απλα και μονο με λιγο ψωμακι.
Η συνεχεια ερχεται απο το νησι της συμης, και εχει το ονομα “τουρτες”. Προκειται για τις ωραιοτερες τυροπιττες που εχω γευθει στον κοσμο, και η αδελφη μου ειναι καταδικασμενη καθε φορα που πηγαινει στη Ροδο να βρισκει τον τροπο να ερχεται το κουτακι με τις τουρτες απο τη Συμη, για να το φερει εκεινη αγογγυστα με τη σειρα της στην Αθηνα στον γαστροδουλο αδελφο της.
Το γευμα φτανει στην αποθεωση του με τον ροφο απο τη Χαλκη. Ενα δικιλο ψαρακι που ψηθηκε στο φουρνο με ελαιολαδο, ντοματουλα και μυρωδικα. Η αδελφη μου πηρε αυτη τη συνταγη απο Χαλκιτες ψαραδες. Το ψησιμο ηταν εξαιρετικο, το ψαρι γεματο ευωδια και χυμους, δεν εμεινε τιποτε. Αντι για λαδολεμονο, εριξα πανω στο ψαρι οτι ειχε μεινει στο πιατο που ειχα γευθει τις φουσκες και την αχινοσαλατα. Ο συνδυασμος ηταν απροσμενα αρμονικος αλλα και με πανισχυρη προσωπικοτητα. Αξεχαστες γευσεις!
Πραγματικά, είναι απόλαυση το φαγητό όταν χρησιμοποιούνται φρέσκα προϊόντα από τον τόπο τους.
Άλλη γεύση…
Καλό μήνα.
Κώστας
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com
Α! καλε μου Παναθηναιε, εσεις το εχετε οκογενειακο σας. Τι ομορφα. Φουσκες .. δε νομιζω οτι εχω φαει, μηπως εχουν κι αλλο ονομα; Την αχινοσαλατα σας την λιμπηστικα. Αλλα και τις τουρτες. Και τι ομορφα να κανετε οικογενειακες Κυριακατικες μεσημεριανες συναξεις με φαγοποτι. Να ευχαριστησετε την αγαπημενη σας αδελφη που συνεβαλε σε αυτη την αναρτηση που εμεις απολαμβανουμε οπτικα. Καλο σας μηνα και καλη εβδομαδα.
καλά οι φούσκες ειναι θεικές και εχω να φαω πολυ καιρό. αλλα την αχινοσαλατα την προτιμω με λεμονακι σκετο! και ο ροφος.. καλε τι μωρο ειναι αυτο?
Καλο μηνα και καλη εβδομαδα να εχετε
Νάμαι κι εγώ!
Όπου δείς φαγητό τρέξε…..έλεγε ο σοφός πατέρας μου!
Καλε τί νοστιμιές είν’ αυτές!
Έδώ κάνουμε αγώνα να βρούμε καλές συνταγες για να ….μορφώσουμε τους Γιαπωνέζους. Έλα να μου γίνεις ταχτικός αρθρογράφος (σε μετάφραση) μπές λίγο να μας δείς http://www.nostimia.com
Την καλημέρα μου (ας είναι και πράσινη).
@βλουτης: καλημερα σας! καλο μηνα και καλες εστιασεις! παντα με φρεσκα υλικα!
@δεσποιναριον: οι ευχαριστιες προς το αδελφακι μου μετεφερθησαν, και εδοη παραγγελια για φουσκες, ελπιζω να τις εχω για το Πασχαλινο τραπεζι που θα παραθεσω προς τιμην σας!
@μελισσουλα: το μωρο ηταν οπως το λες, εδεσμα θεικο!
@μενοημα: σοφος ο πατηρ σας! καλως ηλθατε απο τας απω ανατολας! με τιμα η προσκληση σας να συνεισφερω στην ωραιοτατη “νοστιμια”, αλλα θα ειναι στα αγγλικα, γιατι την ιαπωνικην δεν την κατεχω! (ακομη!)
Πολύ καλημέρα!
Η “Νοστιμια” έχει αποστολή να προσθέσει τις απολαύσεις της Ελληνικής γαστρονομίας, στην εντυπωσιακή (και γευστικώτατη) γκάμα της Ιαπωνικής. Το ενδιαφέρον για την Ελληνική κουζίνα, διαρκώς αυξάνεται, ιδιαίτερα μετά τους Ολυμπιακούς της Αθήνας και δέν κρίβω πως μας κολακεύει η ιδέα της συμβολής της “Νοστιμιας” σε αυτό. Χίλια ευχαριστώ για την προσφορά.
Κανένα πρόβλημα. Την μετάφραση εμείς!!!
Αγαπητωτατε μου Παναθηναιε. Με συγκινειτε απιστευτα μονο και που το γραφετε αυτο με τα πασχαλινα τραπεζια. Ελπιζω να τα καταφερω. Ακομα δεν ειναι σιγουρο. Χαιρομαι που βλεπω συνεργασια Ελλαδας-Ιαπωνιας.
@με νοημα: ευχαριστω για την τιμη που μου κανετε να συμβαλω στη σημαντικη αυτη πρωτοβουλια που εχετε αναλαβει – θα επικοινωνησω για τα περαιτερω
@δεσποιναριον: σας εκμυστηρευομαι οτι στα γευματα που παραθετω, βαζω παντα μια μεριδα στην ακρη για το δεσποιναριον, για να προετοιμασω την ελευση σας! ελπιζω να τα καταφερετε το πασχα, αλλα και αργοτερα δεν πειραζει, οποτε ειναι βολικο…
οσον αφορα τη συνεργασια Ελλαδος – Ιαπωνιας, κατανοω απο τον “με νοημα” οτι εισθε ηδη ντε φακτο πρεσβυρα επι τιμη, οποτε να ετοιμαζεσθε για σχετικον ταξιδιον!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ , ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΥΡΟΠΙΤΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΝ ΤΗ ΣΥΜΙΑΚΗ ΤΟΥΡΤΑ!ΚΑΙ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΘΟΣ ΜΕ ΤΟ ΤΥΡΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΤΤΕΣ!ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΟΛΕΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ, ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΕΙΧΑΝ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΜΠΙΩΤΙΣΣΑΣ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ!
Καλως ηλθατε Λενα! Να υποθεσω οτι περασατε το Πασχα στη Συμη; Και οτι ηταν υπεροχα; Απο οτι βλεπετε ειμαι εντελως αμεροληπτος! Πρεπει να ειναι το ντοπιο κατσικισιο τυρι που κανει τη διαφορα, δεν εχω αλλη εξηγηση!
ΤΙ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΧΡΩΜΑΤΩΝ,ΑΡΩΜΑΤΩΝ κ’ ΓΕΥΣΕΩΝ !ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕ ΤΕΛΕΙΑ κ’ΕΝΑ “ΜΕΛΕΚΟΥΝΙ”….
ΠΟΣΟ ΑΠΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ Σ’ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ!
καλως ηλθατε φιλε/φιλη με το δυσκολο προσωνυμιο,
για οσους δεν γνωριζουν την διαλεκτο, το μελεκουνι ειναι δωδεκαννησιακο παστελι
μελ(ε)ι – κουνι = σπορια, κουκουτσια
η απλοτης των απολαυσεων απαιτει ωριμοτητα και στερεο υποβαθρο ηδονιστικων εμπειριων
γιατι μονο ετσι μπορεις να αναγνωριζεις και να απολαμβανεις αυτο που βρισκεται στο διαβα σου