Στη Νεα Επιδαυρο, εκει ακριβως που τελειωνει ο δρομος, φατσα στο λιμανακι για τα αλιευτικα, υπαρχει η ταβερνα του Νικου. Το επισημο ονομα ειναι “το κυμα”, αλλα ολι τον ξερουν με το ονομα του, απο την εποχη που εδω και χρονια, οταν η περιοχη ηταν μονο κτηματα και τιποτε αλλο, ο παππους Νικος ανοιξε αυτο το μαγαζακι.
In the small community of Nea Epidavros, where the road ends and you arrive at the small fishing port, you can find the tavern of Nikos. Its official name is “To Kima”, bit everyone knows it by the name of its proprietor, Nikos. The tavvern goes three generations back, to the grandfather of Nikos, who started it when there was practically no one in the area, but oranges and lemons.
Η τοποθεσια ειναι ησυχη, ακομη και νταλα καλοκαιρι, ποσο περισσοτερο σημερα, 25 Μαρτιου. Καθεσαι στα τραπεζακια που εχει εξω και ακους τα πουλακια να τραγουδουν, και το κυμα να σκαει πεντε μετρα παρακατω.
The area is very quite, even during the summer, let alone today, the 25th March. You sit down, 5 meters from the sea, and you listen to the concert of the birds and the sounds of the sea.
Στην περιπτωση του Νικου θα μπορουσε να ισχυσει οτι πουλαει τοποθεσια και μονο. Οχι ομως! Ιδου οι αποδειξεις.
With such an advantage, Nikos could sell only “location”. However, this is not the case. Here is the proof.
Ειχα απειρο καιρο να φαω βρουβες. Και ομως, ο Νικος τις εχει και τις σερβιρει βρασμενες στην εντελεια, λαχταριστες, με ελαιολαδο που παραγει στο κτημα του. Δεν υπαρχει ωραιοτερος τροπος να ξεκινησεις το γευμα απο αυτη την πικρη και μεταξενια γευση που κοντραρει με το λεμονι.
It was a long time ago when I last tasted the greens called “vrouves” in Greek. They are bitter and silky soft, when cooked properly, and go very well with lemon and olive oil. There is no better way to start a meal. They were divine!
Ακολουθησε το υπεροχο μαγειρευτο χταποδακι που λοιωνει στο στομα και σε πλημμυριζει με τα αρωματα του.
The octopus that followed was cooked in its own juice with a touch of salt and vinegar. Exquisite taste and texture, this dish alone deserves the visit!
Το ψητο σαφριδι που ηρθε στη συνεχεια ηταν μια αποθεωση της θαλασσας, γεματο αρωματα και νοστιμια.
Safridi is a surface fish that is considered to be second rate. It arrived grilled to perfection, and it was fresh as the daisies in the nearby field.
Κλεισαμε με μπαρμπουνια στη σχαρα, μια πολυ επικινδυνη αποπειρα, αν λαβει κανεις υποψη οτι το μπαρμπουνι ειναι πολ ευαισθητο και σχετικα μικρο ψαρι, οποτε μπορει να καει, να διαμελισθει, και εν γενει να ταλαιπωρηθει στη σχαρα στα χερια ενος μετριου ψηστη. Στο Νικο ομως το ψησιμο ηταν στην εντελεια, η σαρκα ηταν ζουμερη και σφιχτη, και τα αρωματα εκαναν τις γατες της γειτονιας να στησουν τρελλο χορο.
We concluded the lunch with grilled barbounia (red mullets). they were perfectly grilled and full of taste. The flesh was firm and jiucy.
Αξιζει λοιπον να παρεις το αυτοκινητο και να ταξιδεψεις τα 120 χιλιομετρα απο την Αθηνα προς τη Νεα Επιδαυρο, οι ευωδιες και η γαληνη του μερους σε ανταμοιβει. Οσο για τον λογο “αξια προς τιμη” μιλαμε για υψηλα μεγεθη!
In the context of a visit to the ancient theater of Epidavros, providing you can do a retour, come to Nikos for lunch. You will not regret it.
σημερα πηγες?
ο λογος “τιμη προς ποιοτητα” πρεπει να ειναι χαμηλο μεγεθος, αλλιώς δεν πάω… 🙂
ευχαριστω για την επισημανση ναταλια, το ανεστρεψα το κλασμα! ναι, σημερα πηγα και νωρις νωρις μαλιστα!
Καλησπέρα!!!
Μας ανοίξατε την όρεξη βραδυάτικα και καλά κάνατε!
Βρούβες ή αλλιώς λαψάνες αυτή την εποχή είναι ότι καλύτερο για σαλάτα.
Όσο για τα ψαράκια…γάλακτος τα καλύτερα μας φέρατε γιατί όπως πολύ καλά γνωρίζετε το καλύτερο ψάρι είναι το φρέσκο!!
Κάνω και εγώ ψητά μπαρμπούνια αφού προηγουμένως τα μαρινάρω με χυμό λεμονιού(αρκετό) για 30 λεπτά περίπου για να “σφίξουν” λίγο και μετά ψήσιμο αφού προηγούμενα τα κάνω επάλειψη με λαδάκι.
Πω πω μύρισε ιώδιο και ξεκουράστηκε το μάτι με αυτή την ανάρτηση.
ΚΟΥΙΖ¨ γιατί οι γάτες δεν τρώνε μπαρμπούνια?
Μα θέλει και ρώτημα?ποιος πετάει μπαρμπούνι?
Να είστε καλά!!!!!!!!!!
Αυτο μπηκα να ρωτησω κι εγω, αλλα ρωτησε ηδη η Ναταλιτσα! Πω πω, υπεροχα! Πηγες εκδρομουλα! Τι ηρεμα, τι ομορφα και τι υπεροχο το φαγακι! Στο τσακ ημουνα σημερα να κανω στροφη και να παω να ρουφηξω λιακαδα, αλλα δυστυχως με καλουσε το καθηκον. Ενω ανεβαινα στο γραφειο εξηγουσα σε ενα συναδελφο οτι σημερα δεν επρεπε να παω λογω εορτης, και με αποστομωσε με τη γνωστη εκφραση. When in Rome you do as the Romans. Και του χρονου.
@Ρουλα: καλως την, με τα μπαρμπουνακια σου! το λεμονι στο ψαρι ειναι παιχνιδι με τη φωτια! δεν ξερω πως τα καταφερνεις εσυ, εγω το αποφευγω και βαζω ελαχιστο στο τελος, αφου ψηθει…
η μονη εξαιρεση ειναι οταν παρασκευαζω σεβις, που ειναι μια μεξικανικη συνταγη για “ψησιμο” ψαριου και αλλων θαλασσινων σε λεμονι και ντοματα με διαφορα μυρωδικα.. δεν περιλαμβανει βεβαια ψησιμο στη φωτια!
@δεσποιναριον: αυτη η ρωμη βρε παιδι μου με εχει κουρασει! λιγο παραπανω φαντασια δεν βλαπτει! το λιγοτερο που μπορεις να κανεις ειναι να μην ακους αυτες τις πομπωδεις βλακειες των ευνουχων γραφειοκρατων!
ευχομαι να βρεις γρηγορα την ευκαιρια για ωραια βολτιτσα!
Α σας εχει κουρασει η Ρωμη; Εμενα να δειτε! Μιλαμε για την νουμερο ουνο αρτηριοσκληρωτικη πολη στον κοσμο. Απορω πως δε με εχουν μεταλλαξει. Εκτος αν με εχουν και δε το καταλαβα. Μπααα!!
Βολτιτσα θα βρω ευκαιρια σιγουρα αλλα να μη ξεχασω να πω αυτο που ηρθα να πω. Καλο Σαββατοκυριακο καλο μου φιλαρακι, καλα μαγειρεματα, καλα οτι κι αν αποφασισεις να κανεις, σε φιλω!
Καλησπέρα.
Πάει, πρέπει να προετοιμαζόμαστε από εδώ και στο εξής πριν μπούμε…
Είστε επικίνδυνος κύριε, αν δεν το έχετε καταλάβει!
Ελπίζω να περάσετε όμορφα το Σ/Κ!
@δεσποιναριον: καλη μου φιλη, δεν ακουγεσαι μεταλλαγμενη! το αντιθετο θα ελεγα! κρατα γερα, με τσαμπουκα! ευχαριστω για τις ευχες, και – με καθυστερηση αντευχομαι!
@πανας: θα μου δημιουργησεις συμπλεγμα επικινδυνοτητας πανα! ειμαι επικινδυνος και δεν το κρυβω! ευχομαι και σε εσενα οτι το καλυτερο και επικινδυνο! εξαλλου ο κινδυνος ειναι και η μεγαλυτερη πηγη εμπειριων του κατα τα λοιπα ματαιου τουτου βιου! (το τελευταιο ειναι απο αλλο ανεκδοτο, αλλα το αφηνω για σουρρεαλιστικους λογους)
Και περνάμε πολλές φορές το χρόνο από τα μέρη τούτα πηγαίνοντας στο “καταφύγιο” μας αλλά δεν έχει τύχει να κάτσουμε ποτέ. Αφού την προτείνεις όμως καταγράφεται, και είναι και ευκολότεροι από τα έτερα εστιατόρια της αλλοδαπής! Καταγράφονται και εκείνα βεβαίως βεβαίως!
Την καλησπέρα μου!
Καλό ΣΚ
αγαπητε τρελλοτουριστα, να πατε και να χαρειτε το νικο στην παραλια – μονο να μην πατε σε ωρες που πλακωνει ολος ο κοσμος – η καλυτερη ωρα ειναι 1300 – 1330
αναμενω να αναγνωσω οδοιπορικο στο καταφυγιο σας!
Το καταφύγιο είναι το νησί των Σπετσών και “οδοιπορικά” έχουν αναρτηθεί αρκετά κατα καιρούς και όλες τις εποχές του χρόνου! Μια μέρα γυρνώντας από εκδρομή σίγουρα θα σταματήσουμε!