Posted by Σημερα προτεινω κατι πολυ απλο αλλα γευστικο, που μπορει να γινει σε ελαχιστο χρονικο διαστημα και να σας ικανοποιησει τα μαλα! Ειναι μια πιττα φακελλος, που περιεχει σπανακι με κατικι δομοκου.
Today’s post is about a quick and tasty envelope that contains a spinach mix with soft sheep’s cheese.
Το κατικι ειναι απο τα αγαπημενα μου ασπρα τυρια, και τωρα ειναι η εποχη του. Η υφη του προσδιδει ομοιογενεια στο μιγμα με το σπανακι, τα αυγα, τα κρεμμυδια και τον ανιθο. Προσθετω και λιγο κιτρινο τυρι για να ανοιξω λιγο περισσοτερο τη βενταλια των γευσεων. Οπως παντα, το σπανακι ειναι λιγο αλατισμενο και “ζουλισμενο” για να φυγουν τα νερα του, ΠΟΤΕ βρασμενο!
Για λογους ταχυτητας δεν ανοιξα φυλλο σημερα, πηρα ετοιμο χοντρο φυλλο. Διπλωνω το φυλλο στη μεση, και τοποθετω λιγη γεμιση στο μεσο του ορθογωνιου. Διπλωνω ωστε να εχω εναν ωραιο φακελλο, με τα διπλωμενα κομματια να ακουμπανε προς τα κατω, και φροντιζω να “κλεισω” τις ακρες με λαδακι ωστε να κολλησουν τα φυλλα μεταξυ τους. Με το γνωστο πινελλο αλειφω ολη την επιφανεια του φακελλου με ελαιολαδο. Ψηνω στο φουρνο στους 200 βαθμους για μιση ωρα.
The envelopes are then placed in the oven at 200 C for 30 minutes.
Αφου κρυωσουν λιγο, δοκιμαζουμε και απολαμβανουμε! Αν σας μηνουν μερικα κομματια, αφηστε εξω απο το ψυγειο σκεπασμενα με μια βαμβακερη πετσετα. Η αυριανη γευση θα ειναι καλυτερη.
They are tasty and light, and the texture of the mix is homogeneous and velvety.
Αγαπητωτατε φιλαρακη!
Το κατικι Δομοκου το δοκιμασα πρωτη φορα πριν μερικα χρονια. Παλιοτερα δεν ηταν τοσο διαφημισμενο, η ισως δεν εφευγε πιο περα απο το Δομοκο. Μα αλλα λογια οταν ημουν παιδι δε θυμαμαι να παιρναμε κατικι στο σπιτι, αν υπηρχε στην αγορα ο μερακλης παπους θα το ειχε φερει!
Θα ηθελα πολυ να το φιαξω αλλα καταλαβαινετε το κωλυμα. Παντως μου αρεσει το εναλλακτικο φακελλακι της συνηθισμενης σπανακοπιτας.
Ερωτηση πρακτικη τωρα: Το κρεμμυδακι το μαραινουμε καθολου απο πριν η οχι;
Η πρωϊνη μου συνηθεια να κοιτω αν εχετε κατι καινουργιο, σημερα δεν με επιβραβευσε με τον καλυτερο τροπο.
Τα χαμογελα μου!!
Α! ναι η αυριανη γευση αυτη η αυριανη γευση!!!
καλημερουδια δεσποιναριον με τα πορφυρα σου!
το κατικι το κατικι
κανει το παιδι περδικι!
φαε κι ενα φακελλακι
να ροδισει το μουτρακι!
ασε που το κατικι ειναι και πολυ χαμηλο σε λιπαρα!
τα κρεμμυδακια τα φρεσκα δεν τα μαραινω, απλα τα κοβω πολυ ψιλα και τα μαραινω με χοντρο αλατι για να φυγουνε τα υγρα και οι εντονες οσμες – μην ξεχναμε οτι το αλατι “ψηνει”!
και ες αυριον!
υγ. το “δεν” στο τελος μαλλον σου ξεφυγε; χαχαχαχααα!
χε χε το σχολιο μου το εφαγε η μαρμανγκα! ασε που ΔΕΝ θυμαμαι που ειχα κολλησει το ΔΕΝ..
το κατικι το κατικι
να το φαμε με φυρικι
και να παμε Δομοκο
μη μας ευρει το κακο.
Ξερεις τι σκεφτομαι, απο δω και περα οταν θα θελω να..λαδωσω ..καποιον.. τετοιο φακελλακι θα του δινω!!!
μα βεβαιωτατα! ανεσυρες απο τα βαθη του ασυνειδητου την πραγματικη ουσια της συνταγης αυτης! την αναγκη να εχουμε φακελλακια που παραγονται ευκολα αλλα την κανουν τη δουλεια οταν παρουσιαστει η αναγκη! ελα ομως που τα γαστρονομικα ηθη εχουν υποβιβασθει και ολοι κοιτανε τα μπικικινια! οποτε ασμενως επιμενομεν, αστοχως δε ελπιζομεν!
να μια νόστιμη πρόταση για τις μαμάδες που έχουν παιδιά που πηγαίνουν σχολείο και όχι μόνο!τα δικά μου παιδιά που τώρα βέβαια είναι φοιτητές, εκτίμησαν περισσότερο αυτά που τους έδινα για κολατσιό ,όταν άρχισαν να τους τα κλέβουν από τις τσάντες τους! η δαιμόνια μαμά ετοίμαζε διπλά και έδινε οδηγία στα παιδιά της να τα δίνουν τα ίδια στα παιδιά που ήθελαν!ο δε μεγάλος μέχρι και καρότα κουβαλούσε στο σχολείο.
της Ρουλας το παιδακι βγαζει ενα καροτακι
απο το σχολικο τσαντακι
και το δινει στο παιδακι που εχει αδειο
το δικο του το τσαντακι!
ευγε στη Ρουλα, ευγε και στον υιο της!
Μινι σπανακοπιττα δλδ!! Συμπληρωνοντας την Ρουλα, οχι μονο για τα παιδια που πανε σχολειο αλλα και τα παιδια που ειναι εκτος Ελλαδας..ξερεις ποσες σπανακοπιττες εστελνα πακετο στο εξωτερικο και διαλυονταν? (Ξερω…Ελληνιδα ..μανα)..:)Αυτη ειναι μια καλη ιδεα για να την στελνεις χωρις να διαλυθει…φακελλακι..!! Τωρα το κατικι …εχει χαμηλα λιπαρα??? Τσεκαρισμενο αυτο τωρα??:) Γιατι εχω περιορισει τοσο τα ειδη των τυριων λογω των λιπαρων τους και ολα εχουν την ιδια ανοστη γευση.! Καλο σας βραδυ.
για τα λιπαρα δεν παιρνω ορκο, σιγουρα ειναι πιο κατω απο το μανουρι, και ειναι νοστιμωτατο! τσιμπα τωρα ενα φακελλακι!
το κατικι με σπανακι
σ’ ενα ωραιο φακελάκι
για να τρωει η μανούλα,
να μη δινει στην κορούλα
(να τρωει η μανα και του παιδιου να μη δινει δηλαδή)
γεια σου παναθηναιε
Ναταλια, οποια ανακαλυψις ποιητικου ταλεντου και στα της ποιμενικης γαστρονομιας! ειναι αυτο που λεει ο λαος: “αμα πιανει το χερι σου, πιανει παντου!” παρε κι εσυ λοιπον τωρα ενα φακελλακι!
Oh my they look so tasty and lightly crispy. Mmmm.
Χε χεεε σημερα ο αγαπητωτατος μοιραζει φακελλακια!! ανβελοππακια και τσαντακια, αλλα ολοι ξερουμε τι εχουν μεσα…
Τα μικρα τα φακελλακια
εχουν πρασινα σπανακια
μια και εχει πεσει γκινια
και δεν εχει μπικικινια
Εγω σημερα παιρβω ενα για λαντς καθοτι ειναι δε ντεη αφτερ και θα ειναι ωλ δε μπικικινια τουγκεδερ
αγαπητωτατη, μοιραζω φακελλακια, με σπανακι, γιατι μονο αυτο εχω! η φιλοσοφημενη σας παρεμβαση μου εθυμισε τη σκηνη απο ενα εργο, οπου η πρωταγωνιστρια σε μια στιγμη κοπωσης μονολογει: “ειναι χαλια η ζωη μου, αλλα ειναι η μονη ζωη που εχω!”
σε μια αποπειρα διευρυνσης της αναζητησης, ανεσυρα απο τα αρχεια μου και το παλαιον αρχοντορεμπετικο τραγουδακι που παει ως ακολουθως:
τι τα θελεις τα λεφτα,
να τα κανεις τι τα θες,
τα λεφτα ειναι δανεικα,
χερια αλλαζουν τακτικα,
να κανεις τι τα θες,
μηπως ταχες κι απο χτες;
γλεντα τη ζωη,
ολοι δυο μετρα παιρνουν γη!
Τι υπεροχοι συνειρμοι ειναι αυτοι….αθανατη ελληνικη γλωσσα…απο την φτωχικη πλην θεσπεσια σπανακοπιττουλα μας, στα φακελλακια,,(μονο οι ελληνες ξερουν την σημασια τους..χαχαχα)και τελος στα λεφτα…οπως λεει και το ασμα..Τελεια..Καλησπερες!
μεταξυ σπανακο-φακελλων και αχλαδιων τυρβαζομεν και φιλοσοφουμεν αγαπητωτατη Ορφια! ευχαριστω για την συμμετοχη στην πανδαισια της παρεας!
εγω παιρνω φακελάκι
ναχει μοναχά σπανακι
το αλλο με τα μπικικίνια
δεν το θελω… φέρνει γκρίνια! 🙂
εγω παιρνω φακελάκι
ναχει μοναχά σπανακι
το αλλο με τα μπικικίνια
δεν το θελω… φέρνει γκρίνια! 🙂
(για το δεσποινακι χαχαχα)
καλά, και σε σενα το αφιερώνω…
καλως την Ναταλια!
αυτα τα μπικικινια μας εχουνε τρελανει!
ας πανε λιγο στην ακρη τα ατιμα, μπας και απολαυσουμε λιγο σπανακι!
υγ τωρα θυμηθηκα το υπεροχο συνθημα παλαιοτερων εποχων:
“καλυτερα πλουσιος και υγιης,
παρα φτωχος και αρρωστος”
Χααα τελεια!! φυσικα και το ξερω το ασμα!! Και το αλλο που λεει θααα τα καψωωωω τα ρημαδια τα λεφτα μου (εδω βαζουμε και ενρινο) για να δω αν την καρδια μου η το χρημα αγαααπαααςςςς!!!
επομενως με σπανακι παντα ναν το φακελλακι,
και με απαχο κατικι στου πασα μας το τσιφλικι.
Ευχαριστω Ναταλουδι μου!!! Επιτρεψτε μου πολυχρονεμενε να σκασω ενα τεραστιο φιλι στο Ναταλακι! ΣΜΑΤΣ
καλα βρε φιλενας δηλαδη εγω κατουρησα στο πηγαδι; που ειναι το ΣΠΛΑΤΣ ΣΠΛΟΥΤΣ για το μαγουλακι μου;
δεν λεω, το ναταλακι προηγειται και εχει και απειρως ωραιοτερο μαγουλακι, αλλα κι εγω ανθρωπος ειμαι, τρεχει αιμα κατω απο αυτο το ατσαλακωτο προσωπειο!
και για να μην ξεχνιομαστε:
“δε θελω πλουτη να μου δωσεις και παλατια”
Οποιος γραφει ποιηματακι
παιρνει και σκαστο φιλακι
πως ξεφυγαμ’ αιφνιδως
απ το θεμα μας “σπανακι”
Σματς σμουτς στα ατσαλακωτα μαγουλινια σας!
και συνεχιζω το ποτ πουρι…
Μουφαγες ολαα τα δαχτυλιδιααα
και κοιμαμαι τωωωρα τωωρα στα σανιδια!
μπραβο δεσποιναριον!
το φιλακι ηρθε στην ωρα, γιατι παω για εγκεφαλο-θυελλα με ιδιαιτερως απαιτητικον τημ και το χρειαζομαι ως ευλογια, αγιασμο, προστασια κατα πασης νοσου και βασκανιας κια βλακειας και κενοτητος και ματαιοτητος!
μα γιατί δεν πήρατε μαζί σας και το ταπεράκι με τα φακελλάκια?θα λειτουργούσε ωσεί αλεξικέραυνον στην εγκεφαλο-θύελλα.Το χρήμα πολύ εμίσησαν τα φακελλάκια ουδείς!!!!τι ακούει κανείς μεταξύ φακελλοσπανακοτυρού και αχλαδιού δε λέγεται!χαίρε στους συνδαιτημόνες της ευωχίας!
ειναι αντι-ηδονιστικο το περιβαλλον της θυελλας αυτης, και θα αδικουσα τα φακελλακια! καλο Σ/Κ στα βορεινα μερη!
ουπς λάθος,αντί πολύ βάλτε πολλοί