Posted by Ο Τάϊβ συνεχιζει την προσπαθεια και μεσα στην ολη αυτη διαδικασια, που εισαι και δεν εισαι, ανεσυρα απο το ερμαριο τις φωτογραφιες που ειχα βγαλει σε μια ανοιξιατικη επισκεψη στην Κωνσταντινουπολη και επελεξα μερικες για την αναρτηση αυτη που θα εχει δυο μερη.
Μερικες βδομαδες πριν ειχα αναρτησει φωτογραφιες με χρωματα κι αρωματα, εστιαζοντας στη γαστρονομια. Σημερα ο τονος αλλαζει, εστιαζω στο αστικο τοπιο αλλα και το θρησκευτικο.
Η Κωνσταντινουπολη ειναι μια τεραστια πολη, με πανω απο 15 εκατομμυρια κατοικους. Η εσωτερικη μεταναστευση αυξανει συνεχεια τον πληθυσμο. Ειναι μια πολη αντιθεσεων, μπορεις να βρεις τα πιο συγχρονα κτιρια και εγκαταστασεις, αλλα και σχεδον πρωτογονα.
Ξεκιναω το πρωτο μερος με μια βολτα στην παληα ελληνικη γειτονια της Περα που σημερα λεγεται Μπειογλου και θα κατηφορισω αργοτερα για να περασω απεναντι στη δυτικη μερια στο Σουλταναχμετ. Αυτο θα ειναι το δευτερο μερος.
Η Περα στις αρχες του 20 αιωνα εσφιζε απο ζωη και η αρχιτεκτονικη της ηταν επηρρεασμενη εντονα απο τη Δυση.
Ακομα και σημερα η γειτονια συγκεντρωνει πολλες φυλες και εθνοτητες, και ειναι γεματη χριστιανικες εκκλησιες και συναγωγες, κατι που δεν βλεπεις σε αλλες περιοχες της Πολης.
Η κυρια οδος που διασχιζει την Περα οδηγει στην πλατεια Ταξιμ και εχει απολα.
Μεγαλοπρεπες κατοικιες και κτιρια, που αλλα ειναι στην τριχα, και αλλα ειναι για κατεδαφιση. Αυτη η συνυπαρξη ειναι το χαρακτηριστικο της γειτονιας.
Και σοκακια, πολλα σοκακια, απο δω κι εκει, που χανεσαι και δεν ξαναγυρνας.
Και σχεδον κρυμμενοι, οι κρουνοι με τα μαρμαρα και τα καλλιτεχνηματα!
Στα ενυπωσιακα κτηρια, υπαρχουν πυλες με καλα δουλεμενα σχεδια και επιγραφες.
Πολλοι δρομοι ειναι γεματοι με κτηρια με αυτο το στυλ απο τον 19 αιωνα.
Λιγο παραδιπλα βλεπεις αυτο και συνειδητοποιεις οτι στη γειτονια συνυπαρχουν εποχες, ταξεις οικονομικες, εθνοτητες διαφορετικες.
Η πλατεια Ταξιμ ειναι το συγχρονο κεντρο της πολης, με το μνημειο αυτο να δεσποζει και να θυμιζει στους επισκεπτες οτι η Τουρκια ειναι δημιουργημα του Ατατουρκ.
Στα συνορα της πλατειας, σε αποσταση αναπνοης απο το μνημειο του Ατατουρκ, ακομα μια χριστιανικη εκκλησια μεσα στις τοσες και τοσες!
Κατηφοριζοντας στον κεντρικο δρομο πεφτω πανω σε μουσικους. Ο ηχος ειναι μελαγχολικος και τρυφερος.
Η μερα τελειωσε. Μαζι της και το πρωτο μερος.
όσο και να θέλω να γράψω κάτι για την ανάρτηση-ξενάγηση στο Πέρα η σκέψη βρίσκεται στην προσπάθεια της αγαπημένης μητέρας σας και στη δική σας μελαγχολική διάθεση.το ηλιοβασίλεμα μπορεί να σηματοδοτεί το τέλος της μέρας αλλά ταυτόχρονα υπόσχεται μια λαμπερή ανατολή και μια καινούργια μέρα!
καροτσέρη τράβαααα!!
πάμε στα Ταταύλααα
πόσα τάληρα γυρεύεις
να μας πας και να μας φέρεις
τι μου θυμίσατε,διηγήσεις του παππού που καταγόταν από τα Πριγκηπόνησσα,γεννημένος το 1903,διωγμένος σε ηλικία 19 ετών …
καλή εβδομάδα σας εύχομαι
Καλημερα Ρουλα,
ολες οι σκεψεις εκει ειναι, αλλα που και που ο νους πηγαινει κι αλλου γιατι κλωθογυριζουν πολλα και χρειαζεται κθαρος πελαγισιος αερας να τα διωξει και να καθαρισει αυτο το περιορισμενο μυαλο!
ευχαριστω για το ωραιο τραγουδακι και σου ευχομαι καλην ημερα!
υγ. αναμενω λεπτομερες σχολιο με την ιστορια του παππου απο τα πριγκηπονησια!
μας ταξιδεψατε παλι…με αυτον τον μοναδικο τροπο..που εχετε…μακρινα και κοντινα μερη…γνωστα και αγνωστα… Καλο σας βραδυ ..
ευτυχως που υπαρχουν και τα ταξιδια του νου!
Μου θύμισαν αυτές οι φωτογραφίες τόσες αναμνήσεις! Σχεδόν από παντού έχω περάσει! Δεν χορταίνω αυτή την πόλη, θέλω τόσο πολύ να την ξαναεπισκεφθώ…
Καλως ηλθες Ντινα,
η Πολη ειναι απεραντη και αστειρευτη, απο τις ωραιοτερες πολεις του κοσμου