Posted by Ο Αγιος Προδρομος ειναι ενα καταπρασινο χωριο λιγο πριν τον Πολυγυρο Χαλκιδικης, καθως ερχεσαι απο Θεσσαλονικη. Εκτος απο το πρασινο ομως διαθετει και μια συστοιχια απο ψησταριες που μπορει να δελεασουν ακομα και χορτοφαγους! Το συννεφο της τσικνας απλωνεται γλυκα πανω απο το χωριο που κατακλυζεται απο τους περιοικους για ενα ωραιο μεζεδακι σε συμφερουσα τιμη!
Ο φιλος μου ο Βασιλης μου προτεινε να επισκεφθω τον “Διογενη”, ενα πεντακαθαρο μαγαζι που το κρατα μια οικογενεια με χαρα και ευγενεια.
Δοκιμασα τα πιο δυσκολα, τα πιατα δηλαδη που ακριβως επειδη υπαρχουν σχεδον παντου κινδυνευουν να ειναι σχεδον αδιαφορα και χωρις χαρακτηρα.
Ξεκινω με τα σουτζουκακια.
Μυρωδατα, ζουμερα, με εντονη τη γευση κρεατος! Αξιζουν τον κοπο, ειναι μια πολυ ωραια λιχουδια! Και ειρησθω εν παροδω, ειναι και πολυ κοντα στα ρουμανικα”μιτς” που ειχα παρουσιασει προσφατα. Τα σουτζουκακια του Διογενη χωρις να ειναι λιπαρα ειναι πολυ ζουμερα, και αυτο κανει τη διαφορα!
Συνεχιζω με το ελληνικον σουβλακι!
Και εδω ο Διογενης διεπρεψε. Νοστιμωτατο κρεας, χωρις να ειναι λυσσα στο αλλατι η γεματο πιπερι που κρυβει την γευση του κρεατος! Με λελογισμενο λιπακι, ισα ισα για να σε γλυκαινει με τη χαρα της μικρης αμαρτιας που ομως ειναι τοσο μικρη που την παιρνει ο ανεμος μαζι με την τσικνα!
Το ψησιμο και στα δυο πιατα αψογο! Επεναλαμβανω το πιο σημαντικο απολα μετα την πιοτητα των κρεατων. Ο ψηστης εβαλε και στα δυο πιατα ελαχιστο αλατι και πιπερι! Αυτο αποτελει σχεδον “ανθελληνικη” συμπεριφορα!
Κλεινω με τα συνοδευτικα που εν προκειμενω ταιριαζουν τελεια!
Η τυροκαυτερη ηταν μετριας εντασεως, και νοστιμη, ενω οι περισσοτερες ειναι απλα μια καυτερη μαζα!
Η χωριατικη πλουσια και με υλικα ολοφρεσκα και τραγανα!
Το καταστημα προσεφερε το πατροπαραδοτο ραβανι.
Η “ποιοτητα προς αξια” ειναι πολυ υψηλη! Ο Διογενης χτυπα την κριση κατακεφαλα!
Καλην εβδομαδα και καλη ορεξη!
καλήν εσπέρα!!!
σας το έχω πει ίσως και άλλη φορά,ο ποιητικός τρόπος αφήγησης ξεφεύγει κατά πολύ,δεν υπάρχει!!!υπέροχος!!!
πείτε μου σας παρακαλώ εκφράσεις όπως”συστοιχια απο ψησταριες”,”Με λελογισμενο λιπακι, ισα ισα για να σε γλυκαινει με τη χαρα της μικρης αμαρτιας που ομως ειναι τοσο μικρη που την παιρνει ο ανεμος” είναι συνηθισμένες?όχι,βέβαια!παίρνετε ένα κοινό σουβλάκι και το κάνετε…ποίημα!εύγε!!!
αγαπητη μου Ρουλα, σε ευχαριστω, χαιρομαι που μοιραστηκες μαζι μου τον ενθουσιασμο και την χαρα απο την ταπεινη απολαυση, γιατι μονο η ικανοτητα να απολαμβανεις τα μικρα σε οδηγει σε μεγαλυτερες απολαυσεις! το ταπεινο σουβλσκι μπορει να αποτελεσει γαστρονομικο αντικειμενο περιωπης!
Υπεροχα, χαιρομαι που σας αρεσαι ο Διογενης. Την πιο αλλη εβδομαδα θα τον επισκεφτουμε μια και ερχομαστε Θεσσαλονικη και Χαλκιδικη. Η νοστιμια των Ελληνικων φαγητων στη Ελλαδα δεν μπορεισ να την αντιγραψης οσο και να προσπαθησης, παντοτε κατι λειπει.
Ευχαριστω πολυ!
Μαρθακι να περασετε καλα και να το ευχαριστηθειτε! και μετα το γευμα μπορειτε να πατε κι εναν ωραιο περιπατο μεσα στα παρθενα δαση να χωνεψετε! οσο για τη νοστιμια και τη γευση, ισχυει και για εμας αυτο που λενε οι γαλλοι “τερουαρ”. δηλαδη οτι οπου κι αν εισαι, ειναι καλο να γευεσαι τα προϊόντα και τις λιχουδιες του τοπου