I am fascinated by red shoes
from small to big
from cycling
to walking
from casual
to formal
from sporty
to bloody
from totality
to partiality
P.S. I dedicate this post to Roula and Orfia, who inspired me yesterday with their ” shoes ” comments.
Red Shoes all … over and over again
Posted by
Τρεχω πρωτη πρωτη να γραψω για την αδυναμια μου….τις κοκκινες…γοβιτσες..με το αμαρτωλο τακουνακι…!!! Δασκαλε ευχαριστουμε για την αφιερωση..Το απολυτο…”υποδημα”….για μας τις γυναικες…και με ολα τα παρελκομενα…Χαιρομαι που και εσας σας αρεσει….τα μαλα…
στιλετο για τις ευαισθητες καρδιες
τριανταφυλλο για τις σκληρες αγαπες
μια χουφτα αιμοτοβαμενες γαρδενιες
για τα προσωπα που μεινανε κολλημενα στο παραθυρο την ωρα που χιονιζε
AAAA!! φιλοσοφειτε…..
ας παραθεσω και εγω ενα ποιημα..
Φοράει γοβάκια
κόκκινα
η μνήμη
Ψηλά Τακούνια
και δικτυωτό καλσόν
Η μνήμη πόρνη
στην οδό Αφροδίτης
στο αριστερό πάντα
πεζοδρόμιο.
εκδίδεται
χτυπώντας
τα τακούνια της
στο σώμα σου
για να τη νοιώσεις
χωρίς
να την χρειάζεσαι
έτσι απλά
γιατί ο πόνος
όταν ξυπνάει
παίρνει το μαύρο χρώμα
του ουρανου
ΜΝΗΜΗ Κ. Σεριώτης
υπεροχο!! ευγε ποιητρια ορφια!!!
βυθιζοντας τα τακουνια στην καρδια του περαστικου
εκεινη αναστεναξε
κι ο περαστικος πεταξε ψηλα σαν χαρταετος
θησαυρός οι ποιήτριές μας!
είπατε χαρταετό?Καθαρή Δευτέρα έχουμε σήμερα?
πάλι μπερδεύτηκα.
γεια σου ρουλα με τα σουρρεαλιστικα σου!
ο χαρταετος αποτελει συμβολο εν προκειμενω της αεναης αποπειρας του ανω θρωσκειν,
ειναι ευαλωτος, ελαφροισκιωτος και ρομαντικος!
η ιδεατη απεικονιση του θυματος στη ζωη
Μου αρεσει πολυ αυτη η συνθεση.Αν μπορω να διαλεξω θα προτιμησω τα bloody red shoes.
Αφιερωνω κι εγω στο μπλογκ το τραγουδι The red shoes με την kate Bush εμπνευσμενο απο το παραμυθι του Αντερσεν Τα κοκκινα παπουτσια.
Σας φιλω ολους.
η καθαρτικη λειτουργια του αιματος
οπου σκοτωνεις για να λυτρωθεις
οπου απαλλασσεσαι επειδη δεν υπαρχει κατι χειροτερο για να κανεις
Ω!ευχαριστούμε,ευχαριστούμε!!!αφού καταφέρατε να βγάλετε άκρη και να εμπνευστείτε από τα χθεσινά σχόλια,τι να πω παρά ένα μεγάλο εύγε!τις τελευταίες μέρες το ατελιέ έγραψε ιστορία!καταφέραμε να συνθέσουμε τις γόνδολες με τις μάντολες,τη θεωρία του χάους και των χορδών με τα ντολμαδάκια,τον Αριστοτέλη με αμέρικαν μπαρ,τις μαντινάδες με τις γκέισες και όλα αυτά μαζί σε ένα απολαυστικό διάλογο με αποτέλεσμα την αγαλλίαση που λέει και ο Μανώλης.
παίρνω τα κόκκινα αθλητικά και ολοταχώς για το γυμναστήριο!
καλή εβδομάδα!
καλην εβδομαδα (ειναι πεμπτη σημερα) ρουλα μας, και ολα καλα!
να δουμε που θα μας βγαλει τωρα!
σήμερα είναι πέμπτη
σήμερα είναι πέμπτη
σήμερα είναι πέμπτη
σήμερα είναι πέμπτη
σήμερα είναι πέμπτη
δεν είναι Δευτέρα,δεν…είναι Δευτέραα?
θέλω επειγόντως διακοπές!
τελικα σημερα ειναι πεμπτη αλλα ειναι και δευτερα!
το διδαγμα ειναι οτι τιποτε τελικα δεν ειναι αποκλειστικα οπως φαινεται οτι ειναι
και μπορει εν δυναμει και εν παραλληλω να ειναι και κατι εντελως διαφορετικο!
υ.γ. ρουλα, καλο μηνα!
Ο χρόνος εξαρτάται από το σύστημα αναφοράς στο οποίο γίνεται η μέτρηση του κι επομένως δεν είναι απόλυτος. Το ίδιο ισχύει για τον χώρο. Το μήκος ενός αντικειμένου μπορεί να είναι διαφορετικό ανάλογα με το σύστημα αναφοράς της μέτρησης.
Μόνο ο χωροχρόνος ως ενοποιημένη έννοια, που είναι μαθηματικά χώρος του Μινκόφσκι, είναι απόλυτος, ενώ οι συνιστώσες του, ο χώρος και ο χρόνος, αποτελούν πλευρές του που εξαρτώνται από τον παρατηρητή (το σύστημα αναφοράς),όπως θα έλεγε και ο απών θεωρητικός Μανώλης!
ευχαριστώ δάσκαλε που δώσατε άλλη διάσταση στην αφαιρετική σκέψη μου(κοινώς αφηρημάδα καραμπινάτη)!
και επειδή η λανθάνουσα γλώσσα προβάλει το ασυνείδητο,μήπως ήθελα να ευχηθώ καλή εβδομάδα διακοπών στο φιλόσοφο της παρέας?
ευτυχές το νέον έτος Γιάννα μου!!
ρουλα, αμα τη εμφανισει του φιλοσοφου στο μπλογκ αρχισες να φιλοσοφεις μετα μανιας!
ανακαλυπτομε κρυφο ταλεντο εν προκειμενω, μια ακομη επιτυχια του ατελιε!
ευγε και παλι ευγε!
απλα συμπληρωνω οτι το προσωπικο συστημα αναφορας του καθενος μας οχι μονον ειναι διαφορετικο απο των αλλων ανθρωπων, αλλα και μεταβαλλεται καθως μεταβαλλονται και οι προσωπικες μας συνθηκες!
Τι παθανε τα κορτσουδια και διακτινιστηκαν στο 2010;
Τωρα τι να σας πω για το χωροχρονο. Μου ειναι τοσο .. οικειος.. καποια στιγμη ισως να σας τα πω.. οταν.. αν.. σας δω ποτε απο κοντα.
τα κοριτσουδια κανουν μου φαινεται αποτοξινωση! οσο για το χωροχρονο, θα αναλυθει μολις αποσυρθει η βιζα, καθοτι θα σας επισκεφθω (και μετα θα λετε μα ποτε επιτελους θα ξεκουμπιστει αυτος!)
μια ζωη περιμεεεενωωω μα δε γινονται θαυματαααα… χε χε η βιζα ειναι κατι σαν το μεσανατολικο. Νομιζω επισης οτι ολα τα εμποδια δεν ειναι τυχαια, τα κρατα ο ανθρωπος για να επιδιδεται δικαιως σε “βαρατε με κι ας κλαιω” Χε χε χε !!
βαρατε με κι ας κλαιω
στην ατιμη ζωη
και τα λεφτα μου καιω
κανεις να μην τα βρει
εμποδια και σχολια
ατακτως ερημενα
ηρθαν απ’τα ικονια
με ανθη ειλημμενα
δεν φταις εσυ
η φαντασια μου τα φταιει
κι ολο τον μπαγλαμα θωρει
που παραδιπλα κλαιει
Φανταστικο το ποστ σου. Αλλα ας μην ξεχναμε και του Παπα Βενεδικτου τα κοκκινα Πραντα παπουτσια.
Καλη σου μερα απο το βροχερο Σικαγο.
καλησπερα μαρθακι,
να εισαι καλα εκει στο τσικαγκο, και αν βρεις κανα ζευγαρακι κοκκινα πραντα, χτυπησε τα για να χαρει ολη η γειτονια!
Ετσι ειναι αν ετσι νομιζετε.
Γιατι οχι και καλη χρονια
αγαπητη γιαννα, επεσατε διανα για μια ακομη φορα, ας γιορτασουμε την πρωτομαγια και οπου ναναι θαρθει και η ανοιξη!
η μικρη αυτη αναζητηση στο χρονο μας οδηγει βεβαιωμενα και στο πεπερασμενο των ημερολογιων και ωρολογιων
μας δινουν ενα πλαισιο αναφορας και ενα συστημα μετρησεως που ειναι εντελως αναντιστοιχο με την προσωπικη δια-βιωση του χρονου
αυτο που λεμε “μου φανηκε σα να περασε ενας χρονος” και αλλες σχετικες εκφρασεις τονιζουν στη διαδρομη των αιωνων το αδιαμφισβητητο!
το συναισθημα, η φαντασια, οι αισθησεις, καθοριζουν την προσωπικη διασταση του χρονου
AAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!
ΕΧΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
Θελω να σας δειξω τα κοκκινα παπουτσια μου!!!!!
Θελετε να τα δειτε; Ε; Ε; Ε;
Καλα σορυ ενθουσιαστηκα πολυ εν ωρα διαλειμματος!!!!
θελουμε θελουμε πολυ θελουμε να τα δουμε και τα δικα σου τα κοκκινα τα λαμπερα τα αστραφτερα τα πυρινα
my red shoes
http://allblack.wordpress.com/
τα δικα μου τα λαμπερα τα αστραφτερα τα πυρινα. Τα εβαλα στο μπλακ που δεν εχει πολυ κινηση γιατι μετα θα κοκκινιζα κι εγω! Φ!
Καλημερουδια σε ολη την ομηγυρη!
τα ειδαμε, τα ειδαμε!
θελουμε κι αλλα!
Εμέ πάλι μου αρέσουν όλα τα κόκκινα παπούτσια κι’ ας μην είναι ψηλοτάκουνες λουστρινένιες γόβες (που δεν μπορώ και να τις περπατήσω άλλωστε). Κάτι σας “ψύχωση” θα το χαρακτήριζα, αλλά το ξεπερνώ!
Εμέ πάλι μου αρέσουν όλα τα κόκκινα παπούτσια κι’ ας μην είναι ψηλοτάκουνες λουστρινένιες γόβες (που δεν μπορώ και να τις περπατήσω άλλωστε). Μοιάζει με “ψύχωση” αυτό αλλά το ξεπερνώ και πάω παρακάτω…
δεν ειναι ψυχωση πηνελοπη μου, φετιχ ειναι το καημενο, και πρεπει να ζησει και να συνυπαρξει μαζι με ολα τα αλλα που μας χαρακτηριζουν!