Ο πλους συνεχιζεται, ατελειωτο το κουβαρι ξετυλιγεται και σταματα για λιγο στα στενα της κορινθου, λιγο νοτιωτερα απο τα δυο στενα των τρικαλων, για να μαρτυρησει την πορεια του παπορι απο την περσια. Ο,τι και να συνεβει στον σακαφλια, μοιαζει λιγο μπροστα στο δραμα που εκτυλισσεται μπροστα μας.
Το παπόρι απ’ την Περσία
πιάστηκε στην Κορινθία
τόννοι έντεκα γεμάτο
με χασίσι μυρωδάτο
Τώρα κλαίνε όλα τ’ αλάνια
που θα μείνουνε χαρμάνια
Βρέ μπουρνάζε μου τελώνη
τη ζημιά ποιός την πληρώνει
και σ’ αυτή την ιστορία
μπήκαν τα λιμεναρχεία
Ήταν προμελετημένη
καρφωτή και λαβωμένη
δυό μεμέτια(*) τα καϋμένα
μες στο κόλπο ήταν μπλεγμένα
(*) Μουσουλμάνος, ο Μωαμεθανός, κατά τους Έλληνες (ίσως σύντμηση του «Μωάμεθ»)
Και τωρα ακροαση απο αυθεντικη εκτελεση
Ατανσιον ατελιε! μερακλωσε ο δασκαλος. Η αρχισε ταξιδι ατελειωτο ταξιδι στα στενα του εικοστου αιωνα. Ξερεις τι μου αρεσε; το καταχωρηθηκε στην.. πατριδογνωσια. Ωραιος ο Τσιτσανης, παω να βαλω τσιπουρακι.
βαλε ενα τσιπουρακι
να παει κατω το φαρμακι
που πιασανε το βαπορακι
γεματο με καναβουρακι
τι θα πιουμε το βραδακι
μεσα στο στενο σοκακι
ακουγοντας μπαγλαμαδακι;
Μερακλωσε ο δασκαλος, μερακλωσε και το Δεσποινακι και πινει τσιπουρακι….
Αυτο που μου αρεσε τα μεγιστα αγαπητε δασκαλε, ειναι η ικανοτητα σας να μεταφερθειτε απο τον Χατζηδακι στον Τσιτσανη….το βρισκω υπεροχο..!
Καλημερες
αυτο το τραγουδι ειναι κατα την ταπεινη μου γνωμη απο τα ωραιοτερα ζειμπεκικα που εχουνε γραφτει!
ανοιξα ατραπο που οδηγει στα παθη και τα καλλη της ζωης, αλλα και τις πολλες ασχημιες της,
θα την διαβω, το ποταμι δεν παει πισω!
Ο νους πισω απο την αναρτηση ευχαριστει και στελνει ενα λουλουδι να ευωδιασει το ταξιδι.
καλημερα εις τον νου!
και την ψυχη!
και το γαλαζιο τ’ ουρανου!
και την αυρα της ζωης!
καλημερα στη γιαννα μας!
το καμαρι μας!
-πού πας καραβάκι με τέτοιο καιρό?
-απ’την περσία έρχομαι και πάω κορινθία!
-να φύγετε και συ και τα μεμέτια(Μεχμέτια) σου,να πάτε αλλού!τα ζωνιανά νάναι καλά,με κάτι χόρτα,να!
επηγα δια ψωνιά
εις τα ζωνιανά
επηρα δυο ζωντανά
και αμεσως μετά
πεταξα εις την περσιά
δι ετερα τινά
ο καλος πραματευτης ψωνιζει απο παντου!
Κοιμήσου και παρήγγειλα
στην Πόλη τα προικιά σου
στη Βενετία τα ρούχα σου
και τα χρυσαφικά σου!
εγω και με ενα καζαν ντιπι απο τα χερακια σου ευχαριστημενος θα ειμαι!
Τη Κρήτη του ο Μανωλιός δε θα την επροδώσει
τσε στο Μυλοπόταμο γλυκά θα μαστουρώσει
Φωθιά θα δώσει στο λουλά ν ανέβει το ντουμάνι!
Χασίσι απ τα Ζωνιανά έβαλε στο χαρμάνι!
Τσ αν έρθουν οι τελώνιδες να κάμουνε βαβούρα
μέσα στο ημιφορτηγό την έχει την κουμπούρα!
εισαι λεμε γνησιος κρητικος!
Σάμαλι διδάσκαλε θα φέρεις στο τραπέζι
γιατί η μαστούρα αποζητά γλυκό σα πετιμέζι
Η ώρα έφτασε λοιπόν και δεν θα τη γλυτώσεις
Συνταγή από γλυκό στο ατελιέ θα δώσεις!
σβιγγους θα φερω μανωλη μου με αχνιστη ζαχαρη
και η ρουλα θα φερει καζαν ντιπι
έφτασεεεεεε Μανώλη!
http://www.vefashouse.gr/vefashouse/cur_recipe.asp?rdept_id=2&recipe_id=502&flag=1&flag_find=1
ιδού το λινκ για την συνταγή που παρεπιπτόντως την κάνω,για σάμαλι πολίτικο μούρλια!
πρεπει να ανασυνταχθουμε παραυτα, γιατι το παπορι μεσα στη μαστουρα ητανε, κι εμεις τωρα το καναμε ζαχαροπλαστειο!
προς το παρόν προσφέρω από τα χεράκια μου που σήμερα έχουν άδεια αυτή την συνταγή,που κάνω με εγγυημένη επιτυχία.κανονικά γίνεται με βουβαλίσιο γάλα,που είναι βέβαια δυσεύρετο.
http://www.hungry.gr/get.asp?id=325&table=glyka
καλημέρα σε όλη την παρέα!
ανασυνταχθήκαμε δάσκαλε,συμμορφωθήκαμε με τας υποδείξεις,αλλά ντουμάνιασε ο τόπος,είναι και αυτός ο παλιοιός που σέρνεται και μας ταλαιπωρεί,να ανοίξουμε το παράθυρο να πάρουμε λίγο αέρα στο ατελιέ,αέρα στα πανιά μας να πάμε σ’άλλη γη,σ’άλλα μέρη…
αυτο το τελος θυμιζει το ανεπαναληπτο τραγουδακι:
“θα σε παρω να φυγουμε σ’αλλη γη σ’αλλα μερη
που κανενα δεν ξερουμε και κανεις δεν μας ξερει
δεν θα εχει η αγαπη μας καρδιοχτυπια και πονους
αγκαλια θα γυριζουμε στους μεγαλους τους δρομους”
εν προκειμενω βεβαια εκεινο που μας σπρωχνει προς την φυγη ειναι το ντουμανι και ο υιος (οπως ομορφα τα συνεδεσες)