This is a short report on my first and very quick visit to Vilnius, Lithuania.
After the fact, it seems to me that it took me more time to travel to Vilnius and back, than stay in the city.
I flew in from Vienna, on a Dash-8 airplane. Among the passengers were the basketball team of Ulker, in Turkey. Really tall boys when you see them next to you.
The weather in Vienna was good, but as we started approaching Vilnius it got really bumpy. Loads of clouds and rain, as you can see from the photo.
Forests, trees, rivers, all together in a land that is flat (highest elevation is approximately 300 meters).
We disembarked in a haste as the rain was falling hard.Vilnius is a city with half a million people, without traffic problems, The distance from the airport to the center is covered in 15 minutes.
Straight to the office for our meetings.
Vilnius is the European Capital of Culture in 2009, with Linz of Austria. As a result, a lot of money has been spent to spruce up the historical center. Here you see the building of the Vilnius Philharmonic.
The streets are spotless, the small area I could see in the old town is like an open air museum.
Around 7 in the evening, a colleague from the office and I went to dinner at “La Provence”, one of the good restaurants in town. It is an old house, beautifully preserved, the food they serve is mainstream with a modern touch.
My colleague had the duck, with a dark orange sauce.
I chose the venison tournedo with foie on top, potatoes, chenterelles and black truffle. The meat was medium rare, as it should, and it was delicious! The combination with the foie was also a good one, it worked!
A nice selection of European cheese ended the dinner. I asked for Lithuanian cheese, but apparently the local cheeses are rather on the rustic side, not to be served in a European cheese plate.
The next day the rain kept falling. And at eight o’clock in the morning, it is still fairly dark.
I walked to the office, had my meetings, and then time to go for the return trip to Vienna.
Au revoir Vilnius!
πάνω που ετοιμαζόμουνα να γράψω ως γκελντί,άντε πάλι au revoir!!!!!με το καλό να πάτε,με το καλό να επιστρέψετε,αλλά να,μας αφήσατε σε αγωνία με την απόκρυψη των χιλιομέτρων.Ας είναι κι έτσι για νάχει και λίγο σασπένς!
μασαλα!!!
(τα υπολοιπα στα ελληνικα…)
ανευ σασπενς τι νοημα εχει η ζωη; κανενα!
τα λογια σας οπως παντα γλυκα και θεραπευτικα!
Η ου-τοπία στο αποκορύφωμα της. Είστε παντού και πουθενά. Απροσδιοριστία γαρ.
παραφράζοντας το “αναμένοντας τον γκοντό” σε “αναμένοντες τον δάσκαλο”,θα έλεγα να γράφουμε στο ημερολόγιο καταστρώματος δυο λογάκια από τις εντυπώσεις της ημέρας.
Σήμερα στην περιοχή μου γιορτάζεται η πρώτη μέρα της θρησκευτικής γιορτής των μουσουλμάνων,γνωστή και ως κουρμπάν μπαιράμ,με κορυφαίο γεγονός τη σφαγή ζώων(εκτός από χοίρους).Ας ελπίσουμε φέτος οι συμπαθείς συμπολίτες μας να φάνε με μέτρο και να μην κατακλυστούμε στο νοσοκομείο από τις επακόλουθες παρενέργειες.
σας φιλώ όλες και όλους 🙂
Ρούλα σας ζηλεύω γι αυτό που γίνεται στην περιοχή σας. Έχει χρώμα. Δείχνει έναν άλλο τρόπο πρόσβασης στον λόγο του κόσμου. Λόγου πολυεπίπεδου και πολυδιάστατου. Λόγου κλητικού. Λόγου προσωπικού.
πω πω!!!! ο μεγας ιονεσκο μας επισκεφτηκε και μας ευλογησε!!! και μετα πηγε παραδιπλα στους οθωμανους κι ερριξε μια ζειμπεκια για να φυγουν τα μερακια! μικρος ο κοσμος και χαιρομαι που περνατε καλα, μονο που δεν μας λετε τι τρωτε με τους οθωμανους!!!
Ταξιδακι αστραπη βλεπω αλλα ειχε κι αυτο τις νοστιμιες του οπως ολα τα αλλα. Ομολογω οτι ειχα αρχισει να ανησυχω με την εξαφανιση σου και ειπα αν δε φανει μεχρι αυριο θα αμολησω τα λαγωνικα! Ομως νασαι μια χαρα και συνεχιζουμε. Δε μας λες που πας, αλλα αν ανακαλυψω οτι ερχεσαι στην πρωτευουσα και το κρυβεις, μαυρος οφις και κολοβος που σε εφαγε χαρα μου! Καλο σου Σαββατοκυριακο και καλο σου ταξιδι!
α πα πα!!!μα ειναι ποτε δυνατον να κανω εγω τετοιο πραγμα που σπαρταραω σαν το ψαρακι για να ερθω στην πρωτευουσα να φαω με το δεσποιναριον και τον ερρικον; εξ αλλου ειμαι στην ευρωπη! φιλακια α τουτι φρουτι τσερουτι!!!
Απαντηση μπαλαμπουτι, αλλα ενταξει πηγε η καρδια μου στον τοπο της. Ειχα αρχισει να σχεδιαζω μενου! Παραλογιζομαι η απομεμακρυσμενη μαθητρια.
Οπου και να πας
οπου και να πας
να μας συλλογιεσαι
να μας αγαπας
οτι και να τρως
οτι και να πινεις
να φωτογραφιζεις
ρεπορταζ να δινεις
Τα κοριτσια κι εγω θα στολισουμε το δενδρο του ατελιε! Τον Μανωλη θα τον βαλουμε να φιαξει κουραμπιεδες! Χε χε!
Ο δάσκαλος είναι πανταχού παρών!
υπερβολες μανωλη μου, ενας περαστικος ειμαι και διαβαινω…
….αφιερωμενο στον δασκαλο….
“…είσαι παντού και πουθενά
στο πως, στο πριν και το μετά σου
κ΄ ακολουθώ τρελός τα βήματά σου …”
Καλως να μας ερθετε ….
αισθανομαι δεδικαιωμενος με το ασμα αυτο…
με συγκινειτε ορφια με τα ποιητικα σας λογια και σας ευχαριστω γλυκα!!!
ευχομαι καλο σαββατοκυριακο
….αγαπητέ και γλυκύτατε δάσκαλε και ταξιδεύετε αστραπιαία και μας έχετε στο νου….και εδώ και στα σπιτικά μας:))
” ….σ ακολουθώ…..σα λυχναράκι τόσο δα μικρόοο!!”
Καλή βραδιά αγαπητώτατε
αυτο το λυχναρακι το μικρο, το ρομαντικο, το θεσπεσιο, το μεταμορφωσιακο, που με τις ανταυγειες και τις σκιες του μας κανει να τα βλεπουμε ολα τοσο διαφορετικα!
παντου μαζι με τη θαυματουργη του δυναμη!
Λιθουανια λοιπον.Αυτες οι καινουριες δημοκρατιες πολυ με θελγουν για να τις επισκεφτω αν και δεν το βλεπω να γινεται συντομα.Ευτυχως ο καλος μας φιλος Παναθηναιος ανεβαινει στο αρμα του, φοραει μια κατακοκκινη μπερτα, χιονακι σταζει στα μαλλια του και σαν τον αγιο των ημερων,τρυπωνει απο τις καμιναδες κλεβει τα πιο ομορφα μυστικα και μας τα φερνει εδω για να τα μαθουμε.Οι πιο γλυκες νεραιδοκορες τον συνοδευουν και τον στολιζουν με χρυσοσκονη για να πεταξει πανω απο τα συννεφα και να μας φερει τα καλυτερα.Αχ μα τι γραφω καλε;Συγγνωμη αλλα ερχονται Χριστουγεννα και η φαντασια μου ταξιδεψε λιγακι.
γιαννα μου, σε αυτον τον παραμυθενιο κοσμο μας μετεφερες τοσο ομορφα και απαλα!
και ειναι αυτο μια επιβεβαιωση της θεραπευτικης λειτουργιας του Μυθου στη ζωη μας
απαντω στο δεσποιναριο με τα ποιηματακια του!
ευγε, ευγε, μπραβα καρα ουν αμπρατσιο!
μανωλη, κι εγω θελω κουραμπιεδες απο τα χερακια σου!
ακους μανωλη;
Ο Μανωλιός ζορίζεται να φτιάξει δυο κεφτέδες
και τ ατελιέ του γύρεψε βουτύρου κουραμπιέδες!
Αγαπητε Μανωλη, Μπορει στους..κιοφτεδες….να ζοριζεσθε..αλλα ειστε….πραγματικα “απαιχτος”…στις μαντιναδες…ανακυρησεσθε.μαντιναδορος(sic)…..κατασκευαστης…κρητικος…Μανωλιος…Ευγε…
Καλησπερες!!
ελα βρε μανωλιο μου αδερφε κουμπαρε και φιλαρα
κοιτα τους κουραμπιεδες σου να φτιαξει η κουμπαρα!
Κυρίες μου του ατελιέ φτιάχτε μου κουραμπιέδες
και στου σπιτιού σας την αυλή θα βάλω μενεξέδες!
Vilnius, ε! Με εξεπλήξατε! Δεν περίμενα τον προορισμό! Έχω να περάσω καιρό και αναμοχλεύοντας τις αναρτήσεις εντόπισα και τις γαστρονομικές αναρτήσεις της Βιέννης! Θα ήταν αδιάκριτο αν ρωτούσα και πόσο κόστισαν τα γεύματα τούτα; Από ταξιδιωτική περιέργεια ρωτώ!
Την καλημέρα μου!
Υ.Γ. Η πραλίνα σοκολάτας με Campari sauce με έχει μαγέψει…
τρελλοτουριστρια, καλως επεστρεψες! η γαστρονομια της αυστριας σημερα ειναι απο τις καλυτερες στον κοσμο!
για λογους αρχης δεν αναφερω ποτε το τι κοστιζει ενα γευμα, αφου αυτο ειναι θεμα που ο καθενας θα πρεπει να το ψαξει και να το αξιολογησει μονος του, και κατα τα κριτηρια του…
συνηθως τα εστιατοτορια αυτα διαθετουν ιστοσελιδα στην οπια ενημερωνεσαι για τα οσα προσφερουν…
ισως εκει αναφερουν και τιμες, ισως οχι!
οσον αφορα την πραλινα και λιγα λες!!!!
Τρελοτουρίστας Εδώ! Η τουρίστρια είναι το νο.2! Θα τα τσεκάρω τότε στο ιντερνετ! Ήθελα κυρίως να συγκρίνω της Λιθουανίας με Λετονία και Πολωνία που πήγαμε πρόσφατα. Και της Αυστρίας με τα δικά μας… 🙂
Vilnius is definitely an interesting place to visit. You certainly tried some great food while you were there!
Yes, Vilnius is a lovely place. And I suspect that the lakes and rivers have some goodies that I did not manage to taste. Next time…