Posted by In rather damp and chilly weather conditions, you need warm and rich dishes to support you. One of them is cannelloni with beef and parmesan. Cannelloni are time consuming to fill, but the reward for the patient cook is the splendid combination of the filling with the pasta shell, which is a quite different experience from eating pasta.
I do not use ground meat when I can, as I do not like the texture. Instead, I prepare a rich ragu and then break it into threads. The best cust is the short plate.
I separate the meat from the bones, and cook in a big pot with carrots, onions and peppers.
After three hours, I take off the heat and let it cool off. Once it is cool, I cut it in chunks and then break the chunks in threads.
I place the meat in a shallow pot and then add the boiled mashed vegetables, a bit of tomato paste and olive oil to season, and leave to simmer for 30 minutes in medium heat.
We are now ready to fill the cannelloni.
On top I prefer to put a rich tomato sauce, with all the juices of the meat, and grated parmesan.
Place in a very hot oven for 15 minutes and you have a wonderful meal.
With this dish you need a red wine with body. Enjoy it!
Κανελλονι γεμιστο
φρεσκο και λαχταριστο
Κομφορτ φουντ αγαπητωτατε, φανταζομαι θα το απολαυσατε κι εσεις με κοκκινο κρασακι. Καλη συνεχεια Κυριακης, εδω μολις αρχισε. Φιλια σε σας και στο ατελιε.
χαιρε δεσποιναριον καλιφορνιακον!
πως τα πατε εκει κατω;
πεθαινω για ντιμ σαμ!
ειναι κυριακη και θυμαμαι κατι απιστευτα γιουρουσια στην τσαιναταουν με ντιμ σαμ ωλ δε γουει!
εχει καμια καλη εκθεση στο μουσειο συγχρονης τεχνης;
αναμενω τις νεες σου περιπετειες για να ενημερωσω και το ποιητικο τμημα
Ειχε μια εκπληκτικη εκθεση φωτογραφιας απο Ιαπωνες, Κινεζους και Κορεατες καλλιτεχνες. Εκτος απο το μοντερνο στυλ, εχουν και μια αγριαδα στα θεματα τους παντως. Ειπατε τω ατελιε, καλα ειμαι και το αυτο επιθυμω και δι αυτους και δι υμας και διαβαζω οτι καλα θα φατε παλι! . Παω τωρα να δω τις περιπετειες του Εμμανουηλ στην Αλσατια. Μπον νουϊ
φιν φον το δεσποιναριον
στεκεται επι κλωναριον
εις σαν φρανσισκαριον
και τραγουδαει παριον
μεσα εις βεστιαριον
δοκιμαζομενον πουκαμισαριον
και παντελοναριον
(φουστα μπλουζα ελληνιστι)
ποσο σας πανε δεσποιναριον και τα δυο!
και κανω και εκπτωση πενηντα δυο!
εκραυγασεν ο μαγαζατορας
ως νεος αυτοκρατορας
τα παιρνω ολα λεγει το δεσποιναριον
με ανοικτον το πορτοφολαριον
υ.γ. Περαστικος1: βρε αυτη θα ψωνισει ολο το φρισκο ετσι που παει!
Περαστικος2: αυτη ψωνιζει κι εσυ ψωνιζεσαι!
Μα τι με περασατε χαρα μου εσεις και οι περαστικοι (σκιες μου); Καταναλωτικο οργιο; Οχι καλε μου δε ψωνισα τιποτα κι εκεινο το κοκκινο φωτια φουστανι εμεινε να το φορα η ξυλοκοτα! Να σας πω τι ψωνισα η γκουρμαν φιγ και τι επαθα! Βρηκα ενα εκπληκτικο ελαιολαδο με αρωμα πορτοκαλιου (Φιουζι’ον) και αντι να το βαλω στη βαλιτσα το εβαλα στη χειραποσκευη για να μη σπασει χωρις να περασει απο το μυαλο μου η υγρη του υποσταση. Μου το εφαγε λοιπον ο τελωνειακος κι εμεινα με την ορεξη! Δε λυπηθηκε το δακρυ μου ο χαμενος! Φφφ! Παβω να δω τωρα το μενου! Ατελιε παρακαλω μη με χλευασετε για την χαζομαρα μου!
προς γκουρμάν φιγ με πολλή αγάπη
αλί αλί και τρις αλί
πάει το λάδι το πορτοκαλί
δεν πειράζει,δεν πειράζει
άλλο η φιν φον φιγ θα ετοιμάσει
αν βάλεις φλούδα πορτοκαλιού χωρίς το άσπρο και κομμένο σε σπείρα μέσα σε γυάλινο μπουκάλι θα έχεις ωραιώτατο αρωματισμένο λάδι.το έκανα με φλούδα λεμονιού.πάω να κάνω και με πορτοκάλι.
φιλάκια σε όλο το ατελιέ
υγ.απροειδοποίητο διαγώνισμα μας έβαλε ο διδάσκαλος,για να δούμε…
υπεκφυγες βλεπω και για την ταμπακιερα λογος ουδεις!
ενα δακρυ κυλησε
για το λαδι που χαθηκε
αχ και ποσα μου θυμησε
ενα ροδο μαραθηκε
Μονο ενας Παναθηναιος θα εφτιαχνε αυτη τη γεμιση για τα κανελλονια!Μου φαινεται καταπληκτικη ιδεα.Λιγο χρονοβορα οπως λες,αλλα η γευση πρεπει να διαφερει σιγουρα.Αν και σκεφτομαι οτι θα τρωγεται και σκετο πολυ ωραια,η πανω απο ενα ντελικατο πουρε.Εχω τωρα μερικες αποριες για το ειδος του μενου που θα εφτιαχνες καλε μου για τα Χριστουγεννα.Αποκλειεται να μην εχει μια γερη δοση φαντασιας μεσα του.Νομιζω πως οτι και ναναι το μενου, θα του ταιριαζει ενα κρασι ντυμενο την πορφυρα και μια μουσικη που οταν την ακουω,ερχεται στο νου μου αυτη η γωνια.Ενα μεσαιωνικο μαδριγαλι κατα τα Ιταλικα προτυπα με την πιο ωραια πολυφωνια να ηχει στα αυτια μας.Αναμενω να δω τα ωραια σου καλε μου φιλε.
γιαννα μου, οπως το λες ειναι, αυτο το ραγου ειναι πασπαρτου, μπορει να παει με πολλα συνοδευτικα, γιατι βεβαια ειναι ο αδιαφιλονικητος πρωταγωνιστης!
για τα χριστουγεννα καλα καμνεις και διερωτασαι, γιατι το ιδιο συμβαινει και σε μενα! οπως παντα, ολα θα γινουν τις δυο μερες πριν τα χριστουγεννα!
οσο για τη μουσικη, για μενα τα χριστουγεννα ειναι η τραβιατα! και μαλιστα η αρια “ας πιουμε!” (libiamo)
τα μαδριγαλια μου αρεσουν για το πρωι, οταν μεσα στην ησυχια του κοσμου αναδυεται η αγγελικη διασταση της ανθρωπινης φωνης και η λατρεια προς το θειο ακι το ανθρωπινο
θα επανελθομε βεβαιως!
Μμμμμμ!!!
Γκούστο περφετο!!!Καλέ μου σοφέ δάσκαλε τι βασανιστήριο κι αυτό!! Έχω βάλει στόχο να μπω το κορίτσι σ ένα τοταλ μπλακ λιτλ ντρες (τι σας λέω τώρα ε??)και μας σερβίρετε κανελλόνια?? Θα τα φάω όλα και θα έχετε τύψεις!!
Μιαμ μιαμ
σας φιλώ καλό βραδάκι Κυριακής
κατερινα μου δεν εχω καμμια αμφιβολια οτι και θα μπεις στο φορεματακι σου και θα το ευχαριστηθεις!
τα κανελονια μπορει να τα χορτασεις οπτικα τωρα,
και πραγματικα αφου απεκδυθεις του φορεματος,
πεταξεις τις γοβες στην αλλη μερια του σαλονιου,
ξαπλωσεις την αριδα σου στον μεγαλο καναπε ,
και με ενα ποτηρι σαμπανιας στο χερι,
με το προσωπο λοξα να κοιταει προς τον ουρανο, ψιθυριζεις:
“και τωρα μπορω να φαω κι ενα κανελονι!”
ανεβάζετε διαρκώς τον πήχυ!ίνες κρέατος αντί κιμά στα κανελλόνια,ε αυτό δεν θα το σκεφτόμουνα με τίποτε!
περιμένω την απάντηση που θα δώσετε στη Γιάννα μας για το χριστουγεννιάτικο μενού και ευχαριστώ εκ των προτέρων
έστειλα ένα πιάτο το μεσημέρι,κάπου θα πλανάται στον αέρα,αρκεί να το ψάξετε….
φιλάκια στο ατελιέ
υπομονη ρουλα μου για το χριστουγεννιατικο, ειναι σε διαδικασια υποσυνειδητου αυτη τη στιγμη…
το πιατο ηρθε και το απηλαυσα οπτικα, αναμενω να το γευθω εκ του φυσικου αμα τη επισκεψει μου στον θρακικο βορρα
Καλημερα στο ατελιε!
Ωραια η ιδεα με τα κανελλονια δασκαλε αλλα προσωπικα ενα τοσο ωραιο κομματι κρεας….θα το ευχαριστιομουν σαν ενα σπεσιαλ ραγου….με το κοκκαλακι του που λατρευω…
Καλη εβδομαδα…ααα και περιμενουμε οντως με ανυπομονησια ιδεες για το χριστουγεννιατικο μενου και οχι μονο…!!
το κομματι που χρησιμοποιησα ειναι το στηθος του μοσχαριου, και ειναι μουρλια οπως και αν το φτιαξεις
σαν ραγου ομως ειναι το τελειο!
και υπομονη παρακαλω για τα χριστουγεννιατικα, κυοφορω!!!
Καλημέρα στο αγαπητό ατελιέ.
Επέστρεψε από την καθιερωμένη πλέον επίσκεψη στην χριστουγεννιάτικη Αλσατία. Το απόγευμα θα γράψω μια σύντομη αναφορά. Για την ώρα θα συμφωνήσω με την Ορφια για το λαχταριστό κοκκαλάκι αλλά και θα πω τον θαυμασμό μου για την αισθητική της δεύτερης εικόνας με τις πιπεριές.
Γόβες . εδώ!!
Λιτλ ντρες ,εδώ!
Σαμπάνια, ναι ναι εδώ!!
Δάσκαλε, λιγώθηκα να περιμένω τα κανελόνια.Αφήστε γενναιόδωρα το πυρεξ!!
Merci
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
κατερινα μου ολο το ταψι στο εστειλα,
αλλα σε πηρε ο υπνος κι εγειρες στου καναπε την πλατη!
ειδες τι κανει η χαλαρωση;
χορταινεις και με τη σκεψη μονο!
καλο ειναι βεβαια να τα γευθεις μολις ξυπνησεις!
Χριστουγεννιάτικη Αλσατία
Το σκηνικό είναι στημένο εδώ και αιώνες. Απείραχτα μεσαιωνικά χωριά πλαισιώνουν τον δρόμο του κρασιού από το Colmar μέχρι το Στρασβούργο. Από τις αρχές Νοεμβρίου οι κάτοικοι συναγωνίζονται για την καλύτερη διακόσμηση. Στο Bergheim, που συνήθως μένουμε, φτιάχνουν φάτνες μπροστά από τα σπίτια τους. Πολλές φορές το θέμα αντιστοιχεί στο επάγγελμα του νοικοκύρη. Στο Ribeauvillé γίνεται αναπαράσταση των μεσαιωνικών εθίμων, στο Orschwiller κάθε σπίτι πουλάει στολίδια που έφτιαξε η οικογένεια. Δεν θα ξεχάσω έναν ξυλουργό που έφτιαξε ένα απλό δέντρο από στρογγυλά κομμάτια ξύλου, με ταινίες από ροκανίδι για γιρλάντες και πραγματικά κόκκινα μήλα, παγωμένα από το κρύο, για στολίδια. Στο Kaysersberg γίνεται κάθε χρόνο έκθεση από χριστουγεννιάτικα έθιμα σε άλλες περιοχές του κόσμου. Φέτος είχε θέμα την Αιθιοπία με φάτνες και στολίδια από έβενο καθώς και αναμνηστικό υλικό από το μεγάλο τέκνο του τόπου, τον Albert Schweitzer. Πολυεπιστήμων, φιλόσοφος, θεολόγος, μουσικός, πάστορας και στο τέλος γιατρός. Γιατρός για να εφαρμόσει στην πράξη την φιλοσοφία του, φιλοσοφία σεβασμού της ζωής. Αυτά μόνο σαν μικρό δείγμα. Είναι δύσκολο να περιγράψω την διακριτική φαντασμαγορία των διακοσμήσεων, την αγάπη με την οποία οι κάτοικοι αναδεικνύουν τον τόπο τους. Η περιπλάνηση στο χριστουγεννιάτικο τοπίο της Αλσατίας απαιτεί χρόνο. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.
τι ωραιο μερος η αλσατια!
εμενα θα μου μεινει αξεχαστος ο βοσκος, ενα πανδοχειο σκαρφαλωμενο στην πλαγια του βουνου, με τα ζωακια και τα δενδρακια του,
και μεσα μια πρωτογενης κουζινα που σε τρελαινει!
Μανώλη ευχαριστούμε για την αφηγηματική περιήγηση στην χριστουγεννιάτικη Αλσατία.Εκείνο που ζήλεψα πραγματικά είναι η αγάπη με την οποία οι κάτοικοι αναδεικνύουν τον τόπο τους,η νοικοκυροσύνη τους.Αναπόφευκτα κάνω την σύγκριση με την περιοχή μου που έχει κατακλυστεί από όλες τις φυλές του ισραήλ,που δεν πονάνε τον τόπο που μένουν,ίσως γιατί δεν τον θεωρούν τόπο τους,επιβιώνουν με τα προνοιακά επιδόματα και διακίνηση παντός είδους παράνομων προιόντων.Οι δε αυτόχθονες σε ένα σεβαστό ποσοστό,περιμένουν να πουλήσουν τη σοδειά τους ή να πάρουν δάνεια από τις τράπεζες για να τα ακουμπήσουν σε υπάρξεις εισαγόμενες,που μυρίστηκαν ψητό και φθάνουν κατά μπουλούκια,και στο καζίνο με αποτέλεσμα να τινάζονται ολόκληρες οικογένειες στον αέρα.θα γνωρίζετε βέβαια και τον όχι και τόσο υπόγειο πόλεμο που υποκινεί παράρτημα της γείτονος…
μας ποτίσατε ροδόσταμο της Αλσατίας,σας πότισα φαρμάκι,καλέ μας Μανώλη,αλλά δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.
επανορθώνω και σας διακτινίζω σάμαλι με κρέμα βουβαλιού(προτίμηση του διδασκάλου)
υγ.υπάρχει η γνωστή έκφραση,ιατροφιλόσοφος και ο αγαπητός και βραβευμένος Σβάιτσερ επάξια παίρνει τον τίτλο.
καλό βράδυ σε όλο το ατελιέ και καλή εβδομάδα
Ευγε, ευγε στον περιπλανωμενο Μανωλη που μας εφερε τα Χριστουγεννα της Αλσατιας στο ατελιε.
Η προσωπικη μου σχεση με την Αλσατια ειναι εκεινες οι μαντεμενιες κοκοττες που φιαχνω Ντωμπ. Επισης κατι ταρτες με καραμελλωμενα κρεμμυδακια απανω. Τελος ευγε στον Παναθηναιο που αυξησε τον αριθμο των απαντησεων ανα σχολιο και πανε τα σχολια στον τοπο τους. Πως λεμε ελα σχολιο στον τοπο σου. Ω ρεβουαρ!
ακουσα σαμαλι με βουβαλισια κρεμα και ετρεξα!
ρουλα καλη μου, ο τζογος και ο ποδογυρος εκλεισαν και θα κλεισουν πολλα σπιτια!
ο καθενας ψαχνει και βρισκει την μικρη η μεγαλη καταστροφη που του αξιζει!
εκεινο που δεν μου αρεσει ειναι οτι εχουμε αποδεχθει τα γινατια των γειτονων με την ουρα στα σκελη και δεν κανουμε αυτο που πρεπει
να πουμε δηλαδη: “εξω πουστη απο την παραγκα!”
με αυτη την πολεμοχαρη κραυγη σας αποχαιρετω και εποιστρεφω στις συναντησεις μου