Last week I went for a quick visit to Riga, in Latvia.
Rain and clouds and temperature around zero. The locals were complaining that they should by now have snow and subzero temperatures!
The main square at ten o’clock in the morning was quiet, although the Christmas market stalls were open.
The crisis is quite severe in the country. A young girl stops me in the middle of the street, asking for help, in perfect English. An old man tries to sell to me some pictures of Riga.
This bakery gave some warmth to the otherwise cold and empty urban space.
This view of the old buildings with the unpaved ground in the front is quite unique. Had the cars not been parked there, we could be back in the 19th century.
The city is impecably clean, you do not even see a cigarette butt on the street.
Lets not forget the communist past. The cold, impersonal totalitarian buildings that nullify the individual human being.
This nice girl was preparing her two horses for a ride in town. They live in a farm out of town and come in Riga for the holiday season, offering to tourists a nice horse ride. The two horses pull a two wheel carriage.
Back in the square with the Christmas market, where I met this nice lady who proudly displays a box with marinated eels.
In her stall I discovered the elongated brown golden smoked eels, but I could not buy them as I would certainly be stopped by customs. The smell was extremely strong!
But then it was not only the marinated and smoked eel that atracted me. What can I say about the abundance of the smoked fishes around the market?
In a nearby stall, two ladies were oferring blood suasage and smoked bacon.
Time to move on, or I will eat the whole bloody (literally) lot!
All around the old town you can see a mix of architectural styles that reminds us of the vitality and the power of the baltic state centuries ago.
I stayed in the old town, at the “Grand Palace Hotel”, and was quite happy there, even though I stayed for only one night. The building is beautiful maintained, and has the features of a mansion. The reception area is the entry hall of the mansion.
I had dinner at the Hotel’s Restaurant, and am happy to say this was a very good choice! Exc ellent service, and way above average food. Here is the amuse boouche, a slice of jamon rolled around grapefruit eith a touch of balsamico on the side.
My first dish was salmon tartar, which was excellent. I especially liked the layer of avocado cubes, and the red fish roe. Perfect company for the samon, which was trully raw.
For the main dish I got the breast of duck, medium – rare, and again, hit the pot! The meat was juicy, with firm texture and gamey taste, the thin layer of fat crunchy and tasty.
Back to the Christmas Market, where the cheese and carrot tarts are perfect for desert, with sweet hot wine served in a glass.
Η Ριγα ειναι η πολη που θελω πολυ να παω τα τελευταια χρονια για καποιο ανεξηγητο λογο.Εχει μπει στο μυαλο μου μετα απο μερικα αφιερωματα που ειδα.Κανεις δεν ερχεται μαζι και οταν το λεω ολοι χαμογελανε.Και τωρα μας γραφεται οτι πηγατε στη Ριγα και μενω να κοιταζω εγω.Προς το παρον μου ειναι αρκετο.Μπραβο καλε μου φιλε,νομιζω ειναι ωραια εμπειρια εστω και για λιγο.
μα δεν χρειαζεσαι κανενα να κουβαλησεις!
μπες στο αεροπλανακι και πηγαινε!
πριν το κανεις ομως, στειλε κανενα ες εμ ες μπας και πηγαινω κι εγω προς τα κει!!!
Αυτοι οι ερημοι δρομοι ειναι σαν να φωτογραφηθηκαν εναν αιωνα πριν…Τι ερημια αλλα και ποση ομορφια…Φανταζομαι τι συναισθηματα σας κατεκλυσαν …διαβαινοντας…
Καλησπερα
η μοναχικη πορεια του διαβατη
η οικονομική κρίση και πτώχευση είναι προ των πυλών και της χώρας μας δυστυχώς.μας το φέρνουν από δω μας το φέρνουν από κει,το διάγγελμα μόνο λείπει “δυστυχώς επτωχεύσαμεν”.και δεν ομιλώ καλά και τα… αγγλικά…τα ολίγα γαλλικά λέτε να κάνουν? μπαααα, μάλλον άλογα θα πάρω!
έμεινα στα καπνιστά μυρωδάτα χέλια!κρίμα που δεν μπορέσατε να πάρετε.
ευχαριστούμεεε που μοιράζεστε μαζί μας τις ταξιδιωτικές σας εμπειρίες με τον δικό σας ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο!!!!!!!!!!!!!
au revoir mon ami(προπονούμαι 🙂 )
το καπνιστο χελι ειναι οντως ενας βασικος λογος επισκεψης ξανα!
πουθενα δεν εχω δει σε ανοικτη αγορα τοσο θρεμμενα χελια!
οσο για την χρηση της γαλλικης, εχω μεινει εκθαμβος!
Η τελευταία φωτογραφία λέει πολλά.
Γκρίζο. Ομίχλη. Τα δείγματα της γρήγορης “ανάπτυξης”. Όλα αυτά σε ένα περιβάλλον κρίσης. Όμως στο κέντρο ένας νέος άνθρωπος. Εκείνος που από την φύση του είναι ελεύθερος. Εκείνος που μπορεί να μηδενίσει. Να μηδενίσει το γκρίζο.
φιλοσοφε μου
ετσι ειναι, μια αχτιδα αισιοδοξιας μεσα στο μουντο γκριζο
Ηλθε, ειδε, μπλογκαρισε και απηλθε! Λοιπον ειναι περιεργο αλλα ολες οι πρωην Σοβιετικες χωρες μου προκαλουν μια στεναχωρια. Πριν αποκτησουν την ανεξαρτησια τους, ειχα κανει μερικες βολτες εκει και εχω μεινει με την εικονα της καταπιεσης. Αισθανομαι οτι δε ξεπερνεται ευκολα. Τελος παντων, σας βλεπω να φωτογραφιζετε την ωρα του φαγητου και παρηγοριεμαι οτι δεν ειμαι η μονη. Ω ρεβουαρ ατελιε!
δεσποιναριον! ειναι φανερον οτι δεν ειχες συναναστραφει με την νομενκλατουρα, η οποια περνουσε υπεροχα! εξ αλλου για να περνουνε καποιοι υπεροχα, καποιοι αλλοι πρεπει να …”τον πινουνε”! νομιζω οτι ειναι πιο εντονα τα φαινομενα οταν συνδυαζονται με καιρικες συνθηκες που ειναι ασυνηθιστες για μας (δεν υπαρχει ηλιος ουτε για δειγμα, κανει κρυο, εχιε βροχες και χιονια)
αλλα μετα βλεπεις αυτα τα χελια και ανακαλυπτεις οτι παντου υπαρχει η ρωγμη προς το “υπαρχειν”, παντου υπαρχει η διεξοδος!
Απόψε θα ήθελα να περπατούσα σε αυτή την “έρημη” πόλη. Να μη με βλέπει κανείς. Κανείς.
Καλό βράδυ δάσκαλε,καλέ μου δάσκαλε:(
Καλησπέρα Katrine. Ο συνδυασμός της έρημης πόλης του δασκάλου με το την απουσία του βλέμματος του άλλου μας φέρνει σε μια νέα διάσταση. Αυτό που αισθάνεστε απόψε το έχουμε αισθανθεί όλοι. Πολλά τα ερωτήματα.
Γιατί να μη θέλω το βλέμμα του άλλου;
Γιατί να υπάρχει ο άλλος;
Γιατί να μην μπορώ να δω ολόκληρο τον εαυτό μου μόνος μου;
κατερινα καλησπερα
βιωσε την αυτην την αναγκη οσο πιο εντονα μπορεις!
μετατρεψε τον περιβαλλοντα χωρο στην ερημη πολη και περπατα!
κι οταν φθασεις στο ποταμι
κατσε στην οχθη, δες το προσωπο σου να καθρεφτιζεται στα νερα και ρωτα τον
“τι ειναι εκεινο που σου γδερνει τα σπλαχνα;”
ιδανικος ο χωρος για ενδοσκοπηση
και μετα απελευθερωσε τα σπλαχνα να ανασανουνε να φυγει η πληγη και το κακο
(ολα τα σημεια του λογου σου αποπνεουν αποφυγη πενθους
εχω την εντυπωση οτι μονο οταν πολμησεις να πενθησεις
θα απελευθερωσεις ξανα την δυναμη για ζωη που διαθετεις)
μην τα παιρνεις τα λογια τοις μετρητοις
επεα πτεροεντα ειναι
κρατα αυτα που μπορεις
και επεστρεψε στο ποταμι
ξανα και ξανα
ειναι περιεργες οι διαδρομες της ψυχης
Ανακαλυψα οτι υπαρχει και αλλου ατελιε!
Βουαλα!
http://gateaudefete.canalblog.com/
ατελιε φρανσε ντε γκουρμαντιζ! Πληροφοριακα! Μπον νουϊ ατελιε ντε μερακλουα!
μας κλεβουν τις ιδεες ..διαμαρτυρομαι…εντονοταταα….!! Ενα ειναι το ατελιε..και μαλιστα γκουρμε..!!
Καλησπερα στην παρεα
Ατελιέ για γκουρμαντίζ εστήσανε οι Γάλλοι
και πάνε να μας μιμηθούν όπως οι παπαγάλοι
Μα ο παπαγάλος δε μπορεί ποιήματα να γράψει
να ψήσει την πρασόπιτα χωρίς να την εκάψει
Ωραία η διακόσμηση το μάτι το θαμπώνει
μα άντε φτιάξετε μωρέ ραγκού με καννελόνι!
τρωει πολλα γλυκα ο παπαγαλος!
γιαυτο ειναι τροφαντος και μεγαλος!
μας κλεβουνε τις ιδεες αλλα δεν μπορουν να κλεψουνε τις ψυχες μας!
ουτε και το πνευμα!
ειναι φανερο οτι υπαρχομε εις ενα περιβαλλον παγκοσμιοτητος και εντονου επικοινωνιας!
δια τουτο και ειμεθα υπερηφανοι δια την κοινοτητα του ατελιε, ητις διαθετει αρετας και χαρακτηριστικα
που την διακτινιζουν εις το “ανθρωπινον”
μπον σουάρ Ντεσπιναριόν,μα πού πας και τα ανακαλύπτεις!!!!άντε να δούμε πώς θα μεταφράσουν το μπινελίκ και το μερακλουά τα γαλλάκια έτσι και ανακαλύψουν ότι υπάρχει το μπινελίκ ατελιέ!τα δε σχόλιά τους είναι πολύ…πρωτότυπα(superb,bravo,etc)
αφήνω το σωβινιστικό μου υφάκι,εξάλλου το ένα είναι μόνο για γλυκά το δε δικό μας είναι “exploring the pleasures of food and drink with restaurant reviews, recipes and after midnight notes” όπως αναφέρει και ο meracloi doctor μας!άλλο γάλλος και άλλο… παπαγάλος.
πάντως το πρόσθεσα στους σελιδοδείκτες 🙂
φιλάκια στο ατελιέ με την ευχή να λιώσουν τα χιόνια στο ντι σι και να ευθυμήσει το κατερινάκι μας!
νατος νατος ο παπαγαλος
ειναι γαλλος η πορτογαλος;
που εβρεθη ολο το καλος;
ελα παπαγαλε να μας πεις
πουθε εισαι και κρατεις
κι ενα ποτηρακι εδω να πιεις
ειμαι ο σολων (λεει ο παπαγαλος) κοντομητσος
απο την Ανταλεια της Τουρκιας
εκανα μουτσος στα ποντοπορα πλοια
και μετα απο ταλαιπωριας
εφτασα στην ωραια γαλλια
εγινα ζαχαροπλαστης και φουρναρης
παντρευτηκα και την ωραια ζοζεφιν
παπαγαλινα απο τη μαρτινικη
κι εκανα και τρια παπαγαλακια
ολα φον φιν παιδακια
αξιο τεκνο της ελλαδος σολων σολων!
Μπονσουαρ, ατελιε, τυχαια το ειδα που το εγραφε ο καλοφαγας στο φεησμπουκ και με τραβηξε η λεξη ατελιε. Λεω δεν ειμαστε καλα! Τι ατελιε ειναι αυτο; Σκεφτηκα οτι θα μπορουσαμε να ειχαμε μια σελιδα δικια μας, και να γραφουμε ποτε ποτε ολοι. Τολμηρη ιδεα αλλα την ριχνω. Σκεφτητε την. Τα χιονια εδω δυστυχως θα αργησουν να λιωσουν. Ομορφα ειναι αλλα …..
θα λιωσουνε τα χιονια
δεν ειναι αιωνια
θαρθει το καλοκαιρακι
με ιδρωμενο το κορμακι
και το δεσποινακι
θα κανει μπανακι
υγ1. περαστικος1 βρε αυτη δεν μπορει ουτε τον χειμωνα να βγαλει χωρις βοηθεια
υγ2. περαστικος2 σκασε και φτιαριζε
υγ3. εγω: οπως καταλαβατε, οι δυο περαστικοι καθαριζουν απο το χιονι με τα φτιαρια τον περιβαλλοντα χωρο της οικιας του δεσποιναριου