Posted by On the 26th December is the name day of my “brother”, Manolis. We have made it a tradition that every year we get together in my house and celebrate his name day having lunch. The same happened yesterday, and I happy to report the proceedings of this event.
As you may remember, I already had a go at the menu a couple of weeks ago, but as it usually happens, things changed. The ever moving fate brought two regions of the Mediterranean together on the menu. Thessaly of Greece and Toscana of Italy contributed their best products. Spleen sausage (splinantero) from Trikala and Bistecca Fiorentina from Panzano, Toscana.
Lets start from the appetizer, which is like a greeting card of the two regions in an envelope.
Hard salty goat’s cheese (kefalotiri) from Trikala and pancetta from Toscana, join forces in the greeting card.
Place one slice of cheese on top of a phillo pastry sheet, then a slice of pancetta, then tomato and parsley and wrap as an envelope. Bake and serve steaming hot.
This envelope was well received by all participants, who more or less gulped it down in a frenetic mode. This was largely due to the fact that the cheese had melted, it was thoroughly covered by the liquid fat of the pancetta, and engaged in constant dialogue with the acidity of the tomato and the strong sweet flavoor of the parsley. Hard to resist!
Next in line was the spleen sausage, the “splinantero” (σπληναντερο), prepared by a shepherd in a village near Trikala, in the region of Thessaly. This is forbidden food, according to the European Union. This is sausage made from the spleen and heart of muton, wrapped in the “suet” fat (μπολια). For the Greek speaking visitors, I have created an entry in wikictionary on splinantero (the spleen sausage).
I grilled it on charcoal fire and the result was divine! The honest beauty and quality of the ingredients shone through the grilled melting cover. Every dialog seized. Only moans could be heard.
Then it was time to greet the Tuscan beauty, La Bistecca Fiorentina! Especially prepared by my friend Dario Cecchini in Panzano, Chianti. I grilled la bistecca over charcoal, as the spleen sausage.
In Greece a lot of people eat meat well done, and so my task was a difficult one, as I personally detest well done meat. In any case, it all worked well and everyone was happy! Manolis more than anyone else, as he devoured the bone!
The bistecca was out of this world! Tender, juicy, full of flavors, it was literally melting in the mouth! Grazie Dario!
Every good meal must end with a good desert, may be more than good, to lighten the hearts and the stomachs of the participants. In this case, I made a kiwi tart on the basis of a recipe by Thomas Keller (Bouchon).
I am proud to report that not even a flake of the pastry was left! Needless to say, this lunch also demolished the alleged divorce that I have taken from sweets. (Manolis could make a comment here!).
A short note on the wines, all of which came from Toscana. We started with Morellino di Scansano Riserva 2000, from Val delle Rose (92 out of 100 in the Wine Spectator). Continued with Alte d’ Altesi 2000 from Altesino (93 out of 100 in the Wine Spectator). For the desert we had Castello di Brolio Vinsanto del Chianti 2004, from Barone Ricasoli.
Απόσταση ή Διάσταση
(η βαρυστομαχιά του Ευκλείδη)
Στο καθιερωμένο πλέον γεύμα της 26ης Δεκεμβρίου ο δάσκαλος εδίδαξε διδασκόμενος. Το (παράνομο) σπλινάντερο από τον γνωστό του παραγωγό στην περιοχή των Τρικάλων και μετά η φιορεντίνα από τον Dario της Τοσκάνας. Το ψήσιμο έγινε με απόλυτο σεβασμό στην ετερότητα της σπάνιας πρώτης ύλης. Η πρώτη ύλη μίλαγε στον δάσκαλο και του έλεγε πως να την ψήσει. Η γεύση του σπλινάντερου απερίγραπτη. Το boudin noir είναι απλώς ο πλησιέστερος συγγενής. Σε τύλιγε με ένα αραχνούφαντο πέπλο, ήταν εκεί και δεν ήτανε. Απερίγραπτη είναι βασικά η αγαλλίαση, που στην παράδοση μας είναι η θέα του αληθούς. Μετά η φιορεντίνα, το ζώο μεγάλωσε μέσα στη φύση. Και εδώ η απερίγραπτη γεύση. Μα η εμπειρία ξεπερνά τις συνιστώσες σπλινάντερο-φιορεντίνα. Το δύο εδέσματα δένουν σε ένα αρμονικό σύνολο όπως παραδέχτηκαν όλοι οι συνδαιτυμόνες Μα πως είναι δυνατόν δύο προϊόντα από διαφορετικές μεριές της Ευρώπης να ταιριάζουν έτσι. Που είναι η απόσταση;
Η από-σταση είναι η απάντηση του κόσμου στο βλέμμα που θέλει να γνωρίσει, να κατηγοριοποιήσει. Στο βλέμμα ενός εγώ που βλέπει το κόσμο σαν αντι-κείμενο. Η απόσταση μετρά την αποξένωση από τον κόσμο. Όμως ο Dario, παραγωγός στα Τρίκαλα και ο δάσκαλος δεν ήλθαν για να γνωρίσουν τον κόσμο αλλά για να γνωριστούν από τον κόσμο. Υπέταξαν το εγώ τους στην πρώτη ύλη, στον λόγο της φύσης. Η υποταγή του εγώ, είναι η πραγμάτωση του έρωτα. Η δεξίωση του λόγου. Τότε δεν υπάρχει αντικείμενο, υπάρχει η σχέση. Η από-σταση γίνεται δια-σταση αποκαλυπτομένoυ λόγου. Λόγου κοσμικού. Λόγου “ξυνού”.
Βαριά μωρέ η τσικουδιά μου πήρε το κρανίο
τον δάσκαλο ονηρεύτηκα σε ζαχαροπλαστείο
Μια νεράιδα συνάντησε τσε τούπε όλα πάρτα
μα για αντάλλαγμα ποθώ από κίβι μια τάρτα
Μα τι χαρες ειναι αυτες! Αν πω παντως οτι το ολο σκηνικο και το μενου μου θυμισε Πασχαλια δεν θα ειμαι υπερβολικη! Αλλα φερστ θινγκς φερστ!
Μανωλη να ζησετε να ευτυχειτε και να ανταμωνετε για ευωχιες στου “αδελφου” σας καθε χρονο! Το μενου ηταν υπεροχο και ο συνδιασμος δυο γεωγραφικων χωρων γαστρονομικα πετυχημενος.
Σας δωσαμε σας δωσαμε τυρι κεφαλοτυρι
μας δωσατε μας δωσατε μπιστεκα ξεροσφυρι
Σας δινουμε σας δινουμε το ρουμπινι κρασι μας
κι εμεις εδω θα βαλουμε τη σπληνα απ τ’αρνι μας.
Το κρεας στη φωτια ειναι ο τελειος τροπος, κατι ηξεραν οι αρχαιοι ημων προγονοι! Σας βοηθησε ομως και ο καιρος μην το πητε ουτε του σρχιεπισκοπου! Δυστυχως η δικη μου ψησταρια ειχε μισο μετρο χιονι απανω ακομα κι ετσι το.. ανεβαλα!
Ευχες πολλες στον Μανωλη και παλι. Να ειστε ολοι καλα να μας αναφερετε και της επομενης γιορτης το μενου κι εμεις να το διαβαζουμε.
Πη Ες. Βρε εισαι ο μονος που ξερω που βγαζει τα προσηντινγκς την επομενη μερα και τα δημοσιευει κιολας. Μπραβισσιμο!
Επισης πηρα φορα και θελω να βαλω και τους περαστικους στην εικονα!
Περαστικος 1.
Βαρεθηκα Αμερικη με τα πολλα τα χιονια
και στην Αθηνα γυρισα με τρυπια παντελονια
Παμε μια βολτα φιλε μου να ευχηθουμε ολοι
Τον σεφ και τον εορταζοντα τον κρητικο Μανωλη
Περαστικος 2.
Η τσικνα αναδυθηκε σε ολο τους το σπιτι
κι εμενα μου γαργαλησε την σουβλερη μου μυτη
Δε ξαναπαω Αμερικη, δε θελω πια Ντεσπἰνα
και προτιμω να γευομαι του δασκαλου τη σπληνα!
Περαστικοι εν χορω :
Γυρω γυρω ολοι
στη μεση ο Μανωλης
χερια ποδια στη γραμμη
με κρασακι και φαἱ!
Θα πω και μια μαντιναδα (θα τα πω ολα σημερα)
Θαθελα ναμουν Κρητικια
απο τον ψηλορειτη
ναρθω τα καλαντα να πω
στου δασκαλου το σπιτι
Και του χρονου!!!!!!!!!!!!! Σμουτς!
Αχ τσε νάμουνα θεός πάνω στο Ψηλορείτη
να κουβαλήσω το DC απέναντι απ τη Κρήτη
Τη Δέσποινα στον Ομαλό να την προυπαντήσω
με τσικουδιά τσε μπαλωθιές να την καλωσορήσω
καλυτερα στον Ομαλο παρα στο ντι σι!
αιντε μανωλιε τρεχα να την φερεις!
δεσποιναριον προσεξτε, με αυτα που γραφετε θα κανω εφορμηση στην ντι σι ενωριτερον της αρσεως της βιζης και θα με υποστειτε ολοσουμπιτον αναφανδον και εξωκοινοβουλευτικως!
το κολπον μου πιανει ! χο χο χο χο !
μπροστα στη γυναικεια πονηρια η ανδρικη ειναι για λυπηση!
Καιρός φέρνει τα λάχανα,καιρός τα παραπούλια!με τέτοιο ανοιξιάτικο καιρό επόμενο ήταν να ετοιμάσετε πασχαλιάτικο γεύμα για τον εορτάζοντα!
Μου άρεσε που καταχωρήθηκε στο θεωρία και πράξη για το λόγο ότι ένα ακόμη αξίωμα προσθέσατε στα Στοιχεία του Ευκλείδη μετά του εορτάζοντα Μανώλη και με έμπρακτη απόδειξη παρακαλώ!
α=από-σταση
δ=διά-σταση
ε=έκ-σταση
α+δε
υγ
σήμερα γάμος γίνεται
σήμερα,χρονιάρα μέρα
σπληνάντερο παντρεύεται
τη νόστιμη μπιστέκα
ουπς!διορθώνω,δεν το πήρε όπως το έγραψα με βελάκι.
α+δ=ε
απο-σταση συν δια-σταση ισον εκ-σταση!
εγραψεν η ρουλα!
εχομεν καταστει σχολη φιλοσοφικη
με ολιγην μαγειρικη εις το πλαι!
αυτη ειναι φαινεται η μοιρα και ο προορισμος μας!
αυτο και θα υπηρετησωμεν!
ημουν με το μακο και ιδρωνα ως χοιρος εις το ταψι! απιστευτη καλοκαιρια!
Σίγουρα ήταν υπέροχα όλα! Πιστεύω πως ό,τι και να γράψω μετά από τα παραπανω σχόλια, δεν θα μετρήσει. Γραφές, μαντινάδες και χαρές.
Αγαπημένε δάσκαλε πρωί πρωί στρώνομαι μ αυτό το “φακελλάκι” που το ζήλεψα, και πριν τον καφέ στο γραφείο ένα Vinsanto.(και δυο ,δε πειράζει)Τη γλύκα του να έχετε!!
Σας ασπάζομαι όπως πάντα και σας καλημερίζω.
ευγε κατερινακι, το καλυτερο πρωινο του κοσμου εδιαλεξες!
Ας μου επιτρεψετε να σταθω λιγο περισσοτερο στη φιλια σημερα.Σχεση ζωης, ανθρωποι που τους διαλεγουμε και τους αγαπουμε.Τους τιμουμε και τους δινουμε το πιο σπουδαιο κομματι της ψυχης μας.Ειναι τοσο σπουδαιος ο φιλος που ο εκλεκτος μας Παναθηναιος αποκαλει “αδελφο”.Αυτο δειχνει πως ο αδελφος ειναι το προτυπο,η απολυτη σχεση, το απαν,το ιδεατο της ανθρωπινης επικοινωνιας.Αποκαλω αδελφο μου αυτον που σαρκωθηκε την ψυχη μου και εμεινε σταθερος σ’αυτο,ακομα κι αν οι στιγμες ηταν δυσκολες,ακομα κι οταν χρειαστηκε να προσφερει χωρις ανταμοιβη.
Ολβιος αυτος που συμμετειχε στην υψιστη εκφραση της ανθρωπινης αυταπαρνησης.
Μηπως μου κοστισε ακριβα στο παρελθον η προσφορα της ψυχης μου στον φιλο;Ε ναι πραγματι το παραδεχομαι.Εδωσα τα παντα,παλεψα και εισεπραξα προδοσια.
Ευχομαι η φιλια να κρατησει για παντα.Κι αν αυτο το παντα ειναι μονο μια στιγμη,ειναι μεγαλυτερο απο την αιωνιοτητα.
Με σπληναντερα και τυρια,μπριζολες και γλυκα,με μουσικες και συζητησεις,με στιγμες εκφραστικης σιωπης και ατελειωτες αναζητησεις,η φιλια να ειναι το πιο ομορφο πετραδι που κοσμει τον χρονο που περναει.Κι οσο ο χρονος σας κανει σοφοτερους,εδω ειμαστε εμεις,παντοτινοι,ιδανικοι κι αναξιοι εραστες της σοφιας των ολιγων.
Χρονια καλα,χρονια μοναδικα,χρονια γεματα ομορφια και χαμογελο.
παντα ιδανικοι και αναξιοι εραστες παραμενουμε! με μικρες βελτιωσεις εδω κι εκει για να μην πεφτει εντελως το ηθικο!
ειδες λοιπον που εχουμε καποιες εκφρασεις κλειδια που ανοιγουν κωδικες επι κωδικων! κι αν καποιος δεν τους ξερει τι να πρωτοεξηγησεις!
απο αυτην την απλη παρατηρηση ορμωμενος θα ηθελα να αναπτυξω συνοπτικα την αποψη οτι οι ανθρωπινες σχεσεις εν πολλοις εμπεριεχουν την διαρκη συσσωρευση που χαρακτηριζει το απλουστερο μοντελο διαχειρισης της εμπειριας και των φαινομενων
ο καθενας μας μετασχηματιζει το συσσωρευμενο υλικο και το οργανωνει με διαφορετικο τροπο, κι εδω βρισκεται η απαντηση στις διαφορες συμπεριφορες
η προδοσια αποτελει συμπεριφορα και πρακτικη που μπορει να προερχεται απο την ολοσχερη αρνηση της μητερας – τεραστια δουλεια σε αυτον τον τομεα εχει κανει η μεγαλη ψυχολογος μελανι κλαιν (melanie klein)
αυτη η ψυχολογικη σταση οδηγει και στην προδοσια
η οποιαδηποτε ερμηνεια βεβαια δεν αποτελει και λυτρωση
ειναι ομως ενα βημα
το σημαντικο ειναι να μην οδηγηθεις στο συμπερασμα οτι ολες(οι) κανουν ετσι (Cosi fan tutte – “Thus do all [women]”) οπως σαγηνευτικα συνεθεσε ο Βολφγκανγκ Αμαντεους
οι ανθρωποι ειναι πολυ μα πολυ διαφορετικοι!
παραμενω ιδανικος και αναξιος εραστης και σας ευχομαι καλη χρονια και επαρκη αγαπη! (γιατι η παρα πολλη κανει κακο – οπως η ζαχαρη)
kalispera kai apo emas!! eimaste kainourgia meli, na mpoume sti syzitisi?? to blog sas einai idiaitera elkystiko gia ta vareta apogeymata tou xeimwna, otan exoume teleiwsei tis douleies mas, kai skotwnoume kyriolektikotata tin wra mas se adiafora kai aney periexomenou site tou diadiktyou…. loipon, tha mas dexteite ki emas??
καλησπερα σας! καλως ηλθατε καλοι φιλοι
κοπιαστε στο φτωχικο πλην τιμιο ατελιε!
εκει που παντα υπαρχει ενα πιατο φαι και μια κουβεντα σε εξελιξη!
αν θελετε, στην επομενη εισοδο σας μας λετε και δυο λογια για το ποιοι ειστε και πουθε ερχοσαστε!
(μηπως απο την καππαδοκια;)
τι θελει να πει ο ποιητης??
η σειρα των απαντησεων ειναι πολλες φορες “ασυναρτητη”, ετσι αυτο περι “πονηριας” ηταν απαντηση στο δεσποιναριον που επηρετο οτι πιανει το σατανικο της σχεδιο να την φερουμε στην ελλαδα! δεν ειχε καμμια σχεση με το δικο σας χαιρετισμο!!!
καλως ηρθαμε τοτε!! η καππαδοκια αποτελει μια ριζα για εμας, ειτε ερχομαστε ειτε θα καταληξουμε σε αυτην…και τα δυο μαλλον…που το καταλαβε ο ποιητης?
το ενστικτο μου με οδηγησε στην καππαδοκια αγαπητοι φιλοι, την οποια εχω στην καρδια μου, σα να εχω ζησει εκει χρονια, και δεν εχω παει ποτε!
κι εμεις νιωθουμε πως η Καππαδοκια ειναι κατι σαν πατριδα μας…. αυτη η αγαπη προς την Ανατολη ειναι κοινο στοιχειο ολων μας!!! Και για να συστηθουμε καλυτερα…ειμαστε 3 φοιτητριες σε ασχετες σχολες της Αθηνας, που συγκατοικουμε και εχουμε μια μανια για περιεργες μαγειρικες και παιχνιδια του ουρανισκου…..περισσοτερες λεπτομερειες στο επομενο…
αυτη η αγαπη, για τη μακρινη χωρα που παλαι ποτε…
ποσο ομορφο!
καλως ηλθατε και παλι καλες μου φιλες, κοπιαστε!
η ευγενης σας μανια ας ειναι ευχη και ευλογια στο ατελιε μας,
για περιπετειωδης μαγειρικες και καθολικη αναστατωση του ουρανισκου!
καλη χρονια και ευτυχια!
και για να αφηγηθουμε την πρωτη μας γευστικη περιπετεια στο blog αυτο, σημερα, Πρωτοχρονια που ειναι, ειχαμε τραπεζι με συγγενεις και φιλους απο τις σχολες μας, στο ιδιαιτερα μικρο μας διαμερισμα…και δοκιμασαμε μια σπεσιαλιτε της Πελοποννήσου, το περιβοητο Γκιούλμπασι, που μας εφτιαξε η Μαιρη, μία φίλη που καταγεται απο τα Καλαβρυτα….το Γκιούλμπασι ειναι αρνι γεμισμενο με απειρα σκορδα, τυρι, και πολλα μυρωδικα, ψημενο ενω ειναι τυλιγμενο σε λαδοκολλες….αποψεις???
καλα…το σχολιο..μου..”οτι του φανει του λολοστεφανη..”..πηγε αλλου…ελπιζω ο δασκαλος να το διορθωσει…γιατι οποιος μας διαβαζει…θα τον τρελλανουμε..!! χαχαχαχα!
νομιζα οτι το ειχε φιαξει αλλα δε βαριεσαι.. τοχει ριξει στα ρεβεγια!
η πιστη σου σεσωκε σε!!!
εχουσιν γνωσιν οι φυλακες
εις οιωνος αριστος, αμυνεσθαι περι παρτης
καλη χρονια δεσποιναριον!
χα χα χα χα βρε Δεσποινάκι μου,με τα ρεβεγιά…
σε μένα έπεσε το φλουρί,από τις σπάνιες φορές,οπότε μπορούμε να το μοιραστούμε!!!
να πούμε στο δάσκαλο να κόψουμε e-βασιλόπιτα με τα όλα της.την διαδικασία θα την σκεφτούμε.
άσχετο αλλά έχει ένα φεγγάρι,μα ένα φεγγάρι απέναντί μου και το φαντάζομαι πώς θα είναι στην ακροθαλασσιά..
αποψε εχει πανσεληνο
το φεγγαρι ειναι γεματο φλουρια για ολους!
να τον(ην) τρελλανουμε ορφια, πρωτοχρονια ειναι, κι η τρελλα σωζει! καλη χρονια! και τα σχολια στα καγκελα!
τι προκομένα κοριτσάκια είναι αυτά!αμ’ έπος,αμ’ έργον!
ΕΥΓΕ σε σας που είχατε την καλοσύνη να το γράψετε και στη Μαίρη που το έφτιαξε μα το κυριότερο είναι που το μοιραστήκατε με καλή παρέα!το συγκεκριμένο φαγητό δεν το έχω δοκιμάσει αλλά έχω την εντύπωση ότι γίνεται από τρία διαφορετικά κρέατα τυλιγμένα στη λαδόκολλα, προφανώς υπάρχουν παραλλαγές της συνταγής.Η ονομασία παραπέμπει σε ανατολίτικη καταγωγή.
όπως θα διαπιστώσατε από τα σχόλιά μας,σας υποδεχθήκαμε με μεγάλη χαρά ως συνοδοιπόρους!
καλή χρονιά και σας προσφέρω ένα κομμάτι βασιλόπιτας για τον απογευματινό καφέ,με τη συνταγή του παρλιάρου.
ρουλα μου κουκλα μου να δωσουμε και λιγο γλυκο του κουταλιου στις κοπελλες με τις ομορφες κορδελλες!
καλη χρονια στυλοβατιδα της Θρακης και εν γενει της Βορειου Ελλαδος!
(κοι ουχι μονον!)
αγαπητες φιλες της καππαδοκιας,
καλη χρονια και ευγε!!!!
συνεχιστε στον δρομο που ξεκινησατε!!!
(σημειωνω οτι συντομα θα πρεπει να σας δωσουμε ενα ονομα, οποτε θα πρεπει να μας δωσετε τις προτασεις σας!)
ερχομαι τωρα στο θεμα του γευματος σας
το γκιουλμπασι ειναι πιατο ευκαμπτο, βασικα ειναι ενα εως τρια κρεατα στη λαδοκολλα με ενα καταιγισμο απο σκορδα και τυρια και αλλα μπαχαρικα (οσα παιρνει ο νους σας)
ειναι εορταστικο και χορταστικο και η επιλογη σας με ενθουσιαζει!
αναμενομε και αλλα λοιπον!
υγ. με το φλουρι τι εγινε;
και μιας και λες φλουρι, μπορει η πρωτοχρονιατικη πιτα μας να ηταν ετοιμη γιατι δεν προλαβαμε να φτιαξουμε, αλλα μεσα ειχαμε βαλει μια οικογενειακη λιρα που καθε χρονο τη βαζουμε στην αναλογη βασιλοπιτα και την κραταμε για αυτο το λογο αποκλειστικα…. βεβαια εχει ανταποκριση σε δωρο!! και το φλουρι επεσε σε ενα φιλο μας, τον Ιακωβο, απο τη σχολη της Αμαλιας ( της μιας απο εμας τις 3 χαριτες!
να το λοιπον το ονοματακι! οι 3 χαριτες! υπεροχο! οσο για το φλουρι ας το χαρει ο Ιακωβος, εσεις οι 3 χαριτες εχετε τοσες χαρες που τι να τα κανετε τα φλουρια!
υγ. ε, αν ειναι κωνσταντινατα καλα ειναι και τα φλουρια!
υγ2. και καμια χρυση ελισαβετ δηλαδη δεν με χαλαει!
οχι ενταξει, το “Torook makto” μας αντιπροσωπευει μπορω να πω!!!! Αφου τα ψευδωνυμα μας ειναι Mak, Rook και Toto, βρηκαμε επιτελους μια λεξη που να συνδυαζει τα παντα!!! οποτε λεμε να κρατησουμε αυτη ως ψευδωνυμο!! Τι εγινε με τις δικιες σας γευστικες περιπετειες???
να τες και οι κοπελιες μας!
δηλαδη οι Torook makto!
σε περιπτωση που δεν το εχετε καταλαβει, σας περιμενει ολο το ατελιε να τοποθετηθειτε επι της αγαπης!
αν θελετε βεβαια, μονον αν θελετε
και απο την πολυ αναμονη εχουν γραψει την ομορφοτερη ποιηση του κοσμου!
i remember the last time i ate splinatero when it was not yet forbidden food, and i can still savour the taste in my mouth – the eu cannot dictate what we eat!
αγαπητη επισκεπτρια, καλως ηλθες! και χρονια πολλα!
ποσο δικηο εχεις!
η μνημη του ουρανισκου και του οισοφαγου αποτελει αναποσπαστο στοιχειο της οργανικης μνημης μας!
και μνημη σημαινει συσσωρευση, αναγνωριση, ανασυρση και εν τελει και αναβιωση, αφου η μνημη ειναι πηγη και αναγκη ζωης!
ειναι αποπειρα επαναληψης της πρωτογενους εμπειριας!
τωρα που ενεργοποιησες και τη δικη μου τη μνημη, ενθυμουμαι με ιδιαιτερη συγκινηση μια επισκεψη μου στο οροποεδιο Ασκυφου,
στον φιλο τον αγαπητο τον Σηφη, οπου αφου γευθυηκαμε ολες τις νοστιμιες που με τοση χαρη ειχε ετοιμασει ο ιδιος με την υπεροχη συμβια του, την Ιωαννα,
ηπιαμε τις ρακιες μας και απολαυσαμε τις σφακιανες πιτες με το ανθοτυρο και το μελι,
με πλησιασε ο Σηφης και μου εδωσε ενα πακετακι σε μια σακουλα
“τι ειναι αυτο βρε Σηφη”, τον ερωτησα
“παρτο και μη μιλας” μου απαντησε
οταν εφτασα στην Αθηνα ανοιξα το πακετο και ειδα οτι περιειχε ενα υπεροχο κατσικισιο σπληναντερο, με το λεπτοτατο εντερακι
ακομη θυμαμαι τη γευση και την γλυκα του!
καλη χρονια!
Καλοσωριζω κι εγω ως αρχαιο μελος του ατελιε τις τρεις κοπελουδες που φοιτουν στην Αθηνα! Αν ψαχνουν για περιεργες και καινουργιες γευσεις και αλλα ομορφα, ο Παναθηναιος φροντιζει για τα παντα. Εχει μπερδεψει λιγο το που πανε τα σχολια αλλα νομιζω το κανει για να μας παιζει κρυφτουλι. (Εσυ τρεις στολες ακομα ετσι!) Καλη Χρονια σας και καλη προοδο.
δεσποιναριον γλυκον και αγαπητον, ως αρχαιον μελος σε λιγο θα σε κανουμε και αγαλμα να σε εκθεσομεν στο Λουβρο μιας και μειωθει λιγο το ελλειμμα! αντε, μπορει να πωληθεις (ως αγαλμα) στο Αμπου Νταμπι, εκει εχουν ακομη ντολλαρς πραγματικα, οχι σαν τους ρεζιληδες στο Ντουμπαι!
για τα σχολια σου απηντησα αλλου, τρεχα βρες την την απαντηση!
φιλακια!
οντως ειμαστε προθυμες να ακολουθησουμε το ατελιε στα γευστικά του ταξιδια !!! ακομα κι αν ειμαστε η μία φοιτητρια ψυχολογιας, η άλλη διατροφολογιας και η τριτη αρχιτεκτονικης, τιποτα δεν μας εμποδιζει να ταξιδευουμε μαζι στις γαστρονομικες περιπετειες που συνανταμε!!! Καλη χρονια σε ολους!!
αγαπητες φιλες μας ενωνει η αναζητηση των γευσεων, η εντρυφηση στα μυστηρια της γαστρικης ευχαριστησης και το διαρκες ατελειωτο ταξιδι!
καλως ηλθατε και παλι! και μια πολυ καλη χρονια σε ολους μας!
Φανταστικο….το φτιαχνω συχνα….ως πελοποννησια και εγω…και δη Αιγιωτισα…!!!Μπραβο κοριτσια!!
Καλη χρονια
εσεις οι ωραιες αιγιωτισσες εχετε πολλα καλουδια στα μερη σας! ευγε ορφια!!! καλομαγειρεμενη χρονια ευχομαι!
Ρουλα, μου δινεις το κομματι με το φλουρι!!!! Πληηηηζζζζ!!! δε μου επεσε εδω στο σπιτι και θα σκουζω αν δε μου το δωσεις.
Λοιπον με τετοιο καιρο πασχαλιατικο στην Αθηνα τα τρια κοριτσακια επραξαν καλα να φιαξουν Γκιουλμπασι. Δε το εχω φιαξει ΑΝ ΚΑΙ εχω δοκιμασει παρομοια μπουτακια στη λαδοκολλα. Γεια στα χερακια σας κοριτσακια! Και οταν ημουν φοιτητρια (προ αιωνων) ετσι μαζευα κι εγω κοσμο σε μια τρυπα και τρωγαμε. Καλη σας Χρονια με αγαπη!
δεσποιναριον αγαπημενον! σου στελνω το φλουρι με ολη μου την αγαπη!!!