Posted by -
Coast of Attica
I love the game of the light with the clouds and darkness.
The sea becomes golden and the clouds silver.
Dry, barren land, the blue sea, and a dash of cloud.
A sea of mountains drawning in the evening mist.
A nice warm afternoon over Central Europe.
The water, the water!
It looks nice from above.
Exercises in geometry.
Shining Danube.
Ο φακός του δασκάλου, φακός μέθεξις και όχι θεώρησης, σε αφήνει άναυδο. Θα μείνω μόνο στην πρώτη φωτογραφία. Χειμώνας, συννεφιά. Λίγο φως, αρκετό όμως για να δείξει την θάλασσα στην πιο απρόβλεπτη, στην πιο μυστηριώδη μορφή της. Το απρόβλεπτο αυτό στοιχείο μοιάζει με το μηδέν που χωρίζει το παρελθόν από το παρόν, και το παρόν από το μέλλον. Είναι η έκ-σταση που αφήνει πίσω την πολεοδομική αναρχία της στεριάς για να κυνηγήσει τον ήλιο που φεύγει στο βάθος του ορίζοντα. Είναι η αναζήτηση του κόσμου, σαν σχέση, σαν αρμονία, σαν κόσμημα. Η πολεοδομική α-κοσμία φαίνεται σαν το άμορφο παρελθόν που αφήνει πίσω της η ελευθερία.
μανωλη μου τι ομορφα που το απεδωσες! φυγη προς την ελευθερια!
φυγη προς το με βεβηλο φως!
ενα φως που παλευει να γινει ορατο,
ενα φως που ειναι μια μικρη φλουδα στον σκοτεινο οριζοντα!
τι παραμυθενιες φωτο….
καλη χρονια, παντα ετσι όμορφη να ειναι…
(και περαστε να παρετε ενα δωρακι απο εμας!)
αγαπητη κουκ, με τιματε και σας ευχαριστω εκ βαθους καρδιας!
ευχομαι καλη και ευτυχισμενη χρονια, γεματη με τις υπεροχες εικονες που μοιραζεσθε μαζι μας και την ευγενεια που σας χαρακτηριζει και στο πιο μικρο πραγμα που αγγιζετε!
Να ξερατε ποσες φορες βλεπω κατι τετοιο και η καμερα ειναι απανω στο κομπαρτμεντ. Αφηστε που ως γκολντεν μεμπερ ζηταω παντα διαδρομο γιατι δε μου αρεσει να πηδαω τους συνταξιδιωτες μου (πφ). Τωρα ομως επειδη τα μππλογκς ειναι πηγη ζουλιας, εγω ζουλεψα και πρωτον θα εχω παντα την καμερα στο τσεπακιον, και θα ζηταω ως γκολντεν μεμπερ παραθυρο και δε πειραζει ας πηδηξω και λιγο! (πφ) Γιατι μου αρεσουν πολυυυυ οι φωτογραφιες σας!!! Μπορω να ρωτησω τι μηχανη εχετε? Την αγαπη μου στο ιπταμενο ατελιε? Πεταει πεταει ο αγαπητωτατος, πεταει πεταει η Γιαννα.
Α! Ως μελος του ατελιε ευχομαι Χρονια Πολλα στην Γιαννα μας που γιορταζει σημερα. Καλε μου αγαπητωτατε, νομιζω σημερα γιορταζε και ο πατηρ σας? Αν δε με απατα η μνημη, να τον θυμαστε με αγαπη!
χαιρομαι που ζηλεψες δεσποιναριον! και να αφησεις το τεμπελχανιο του διαδρομου!
απο το παραθυρο ανοιγονται μπροστα σου ολες οι προκλησεις!
αυτο που εχω παντα μαζι μου στην καμπινα ειναι το αι-φον του μηλου! απο κει ειναι οι φωτο!
σε ευχαριστω για τι ευχες για τον μπαμπα, λειπει τωρα 32 χρονια και ειναι σα να ημασταν εχθες μαζι!
Γάργαρο νεράκι μου στου Τρέβι τη Φοντάνα
Χρόνια Πολλά κελάρισε στου ατελιέ τη Γιάννα!
βρε μανωλιε, που εισαι εσυ; επεστρεψες στο μοναχο; ακουω κατι για -20 και τρεμω!
και δεν υπαρχει καλυτερη λυση απο την οικουρια εν τω μεσω του χειμωνος!
Επιστρέψαμε. Δεν είναι τόσο χάλια, -5 μόνο. Καλός καιρός για σοβαρά κόκκινα και διάβασμα. Το οικοκυρικό μου project είναι να φτιάξω το σάμαλι με την συνταγή της Ρούλας.
art is in the air!!!
η καλλιτεχνική σας ματιά και η ικανότητα να αιχμαλωτίζετε τις εικόνες είναι κα-τα-πλη-κτι-κή!
έμεινα στη δεύτερη φωτό,στο πέπλο ομίχλης που λες και κάποιο χέρι το δίπλωσε για να φανεί η χρυσή αντανάκλαση.
Να χαιρόμαστε την Γιάννα μας,πολύχρονη!
υγ.τις μαργαρίτες(ζέρμπερες αν δεν κάνω λάθος τις λένε) τις έβαλα στο ανθοδοχείο,μη μαραθούν.
καλήν εσπέρα σε όλο το ατελιέ,πάω για ύπνο πριν με πάρει ο ύπνος στο θρανίο.
Ρουλα μου καλη μου γοργονα του Βορρα,
παντα πιστη και συνεπης
μα και εναργης!
να χαιρομαστε το πολυτιμο μελος μας που παρεπιδημει εν τη ημερα της εορτης της!
και αναμενομε και αναφορα!
χαιρομαι που σου αρεσε αυτο το χρυσο που αναδυεται μεσα απο το μουντο σκιερο συννεφο
καλο σ/κ!
Καλημερα ατελιε..!!
Σας αφιερωνω ενα υπεροχο τραγουδι που τραγουδα η Τανια Τσανακλιδου σε στιχους Ν. Ζουδιαρη
Πέταγαν πάνω απ’ τις κορφές
πέρναγαν κι άλλαζαν μορφές
εκεί, τους κυνηγούσαν τις σκιές
κι έμπαιναν μέσα στις βροχές
Πάρτε με σύννεφα μαζί,
Άρματα του Αιθέρα,
μία ζωή μια μέρα,
πάρτε με σύννεφα μαζί,
Καράβια με κρυφή αποστολή
τις νύχτες φεύγουν στη σιωπή…
Πάρτε με σύννεφα μαζί,
Άρματα του Αιθέρα,
μία ζωή μια μέρα,
πάρτε με σύννεφα μαζί,
πάρτε με σύννεφα….
φιλια πολλα
ΕΓΩ: παρτε με συννεφα!
ΣΥΝΝΕΦΑ: μα εχουμε βαρεθει να σε βλεπουμε καθε βδομαδα!
ΕΓΩ: ειμαι φαινεται βαρεια αρρωστος! ανιατος!
ΣΥΝΝΕΦΑ: πρεπει να σε εχει πειραξει ο αμιαντος
ΕΓΩ: παρτε με συννεφα μακρυα
ΣΥΝΝΕΦΑ: αδερφε δεν εισαι καλα, θα καλεσουμε τους εφημερευοντες Αγγελους!
ΕΓΩ: Ελατε Αγγελοι και Αρχαγγελοι, παρτε με μακρυα!
ΑΓΓΕΛΟΙ: Χωρις φτερα δεν πας πουθενα!
ΕΓΩ: Ρε παιδια μια βοηθεια ζητησα, τα φτερα που θα τα βρω;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ….
ΑΓΓΕΛΟΙ:εσύ παιδάκι μου γεννήθηκες με τα φτερά,με τα φτερά του έρωτα ταξειδεύεις!
μονίμως ερωτευμένος με τη ζωή,τους ανθρώπους!κάτσε εκεί που κάθεσαι στη γη,δεν βλέπεις πόσους ανθρώπους εμπνέεις,τι θα πει ο Βιμ Βέντερς?
ΑΤΕΛΙΕ ΕΝ ΧΟΡΩ:στάσου,μη,μη φεύγεις,έχω μύγδαλα…και μπακλαβά με φυστίκι αιγίνης(άρτι αφιχθέν εξ ανατολής)
ΕΓΩ: Ερχομαι πετωντας με τα φτερα που μου εδωσες! Οπου μπακλαβας και χαρα!
ΑΓΓΕΛΟΙ: Μα καλα αυτος ειναι τρελλος, αφησε τους αγελους για ενα μπακλαβα!
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Γι’ αυτο ειστε ακομη αγγελοι, καποιοι στιγμη θα καταλαβετε.
(Ακουγεται να κλεινει η βαρεια πυλη)
Σε καποια πολη της βορειας Ελλαδας, που αρχιζει απο Ξ.
Ο Αγιος Πετρος μεταμφιεσμενος ως εμπορικος αντιπροσωπος περπατα στον δρομο και κατευθυνεται στο σπιτι της ηρωικης πρωταγωνιστριας Ρ. Φθανει και χτυπα το κουδουνι.
ΗΡΩΙΣ (και κατοχος του μπακλαβα): Ποιον θελετε καλε μου ανθρωπε;
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Εδω ειναι ο μπακλαβας και η χαρα;
ΗΡΩΙΣ: Περαστε και κοπιαστε, ηρθατε στο σωστο μερος!
ΕΓΩ: Ερχεσθε απο μακρυα;
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Ναι, ειμαι εμπορικος αντιπροσωπος και πηγαινω παντου.
ΕΓΩ: Εγω κατεβηκα απο τα συννεφα για τον μπακλαβα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ….
διόρθωση που “βγάζει μάτι” πρώτα.όπου αφιχθέν βάλτε αφιχθέντα παρακαλώ,σκαλώνει το μάτι εκεί και χάνεται η ουσία που είναι μία και ο μπακλαβάς γωνία!
Ρ. από Ξ.:ΩΩΩΩ!ΑΑΑΑΑΑ!!μισό να στρώσω το κόκκινο χαλί!ματς μουτς!συγκρατιέται για να μην χοροπηδάει από τη χαρά της,κλείνει το στόμα γιατί κυκλοφορούν και μύγες(λέμε τώρα)
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ:ώρα να τα μαζεύω,δεν με παίρνει εδώ κάτω.αυτοί εδώ κάτω πετάνε πιο πάνω από μένα.
ΔΑΣΚΑΛΟΣ:κλείσε το στόμα σου παιδάκι μου,μην κάνεις σαν επαρχιωτοπούλα!
Ρ.από Ξ.:κάτι προσπαθεί να τραυλίσει,χαμογελά και κατευθύνεται στο ψυγείο που αναπαύεται ο μπακλαβάς με το φυστίκι αιγίνης,θεικός,λιώνει στο στόμα,μα πόσα διάφανα φύλλα να έχει άραγε,πρώτη φορά δοκίμασε και εκείνη με τέτοια πρωτόγνωρη γεύση που απογειώνει και σε πάει στα ουράνια.
ΔΑΣΚΑΛΟΣ:πού είσαι πέτρο να με δεις,πετάω,αλλά κάνε κάτι να μιλήσει και αυτή με το ανοιχτό στόμα
ΕΓΩ:Β,Γ,Δ,….
ΠΡΟΣ ΜΑΝΩΛΗ
καλή επιτυχία στο πρότζεκτ αν και δεν σας κρύβω ότι μια αγωνία την έχω ίσως επειδή δεν σας είπα και κάποιες οδηγίες όπως το να αφήσετε το μίγμα να φουσκώσει όπως λέει η συνταγή είναι απαραίτητο και η ποσότητα της μαστίχας να είναι ελάχιστη για να μην πικρίσει.προτιμότερο θα ήταν να βάλετε μαστιχέλαιο αλλά τέτοια ώρα που σας το λέω μάλλον θα είναι αργά.να προσέχετε με τα χιόνια,όπως μαθαίνουμε είστε σε πορτοκαλί συναγερμό!
Ρου απο Ξου!!!! και οι αγγελοι εχασαν το ντενομινεησον για ενα σιροπιαστο!! Ωϊ ωϊ ωϊ!