Posted by English Summary: A journey through the clouds, to angels, Saint Peter, Mrs R of X, and the best baklava on Earth! The story is like a child’s tale for adults. The existential impasse is not resolved in the clouds, but negotiated with the angels, who in their youth and innocence can act as brokers for the salvation of our souls. In this case, the angels are not able to handle the impasse and Saint Peter, their Leader, comes into the picture. He is the one who recognizes that the impasse can only be resolved by admitting and accepting our Body as an integral part of our existence. The proof of this acceptance is the ability to enjoy the best baklava on Earth!
For a short take on baklava, read the quite interesting article “Istanbul in Brooklyn”
The images (except one) belong to the creative genius of Yannis Tsarouhis, one of the most important Greek Painters.
Αυτο που θα διαβασετε σημερα εδω αποτελει το αποκυημα μιας συνομιλιας μελων του ατελιε στο διαδικτυο, με αφορμη ενα τραγουδι που μας αφιερωσε η Ορφια με την ευκαιρια μιας αναρτησεως για ταξιδια εις τους αιθερας.
Η συνθεση συνδυαστηκε με τους Αγγελους του Γιαννη Τσαρουχη, που ετσι εδωσε και ολη την εικαστικη διασταση και πνοη στο εγχειρημα.
Ξεκινω με τους στιχους του τραγουδιου, που αποτελει και το Πρελουδιον της συνθεσεως. Συνεχιζω με το Κυριο Μερος του Δραματος που εγραψα μαζι με την Ρουλα, και καταληγω με τον Επιλογο που συνεγραψε η Δεσποιναριον.
ΠΡΕΛΟΥΔΙΟΝ
(Τα φωτα χαμηλωνουν και ακουγεται η αππαγγελουσα φωνη με διακριτικη μουσικη υποκρουση)
ΠΑΡΤΕ ΜΕ ΣΥΝΝΕΦΑ ΜΑΖΥ
(Στιχοι Ν. Ζουδιαρη)
Πέταγαν πάνω απ’ τις κορφές
πέρναγαν κι άλλαζαν μορφές
εκεί, τους κυνηγούσαν τις σκιές
κι έμπαιναν μέσα στις βροχές
Πάρτε με σύννεφα μαζί,
Άρματα του Αιθέρα,
μία ζωή μια μέρα,
πάρτε με σύννεφα μαζί,
Καράβια με κρυφή αποστολή
τις νύχτες φεύγουν στη σιωπή…
Πάρτε με σύννεφα μαζί,
Άρματα του Αιθέρα,
μία ζωή μια μέρα,
πάρτε με σύννεφα μαζί,
πάρτε με σύννεφα….
ΚΥΡΙΟΝ ΜΕΡΟΣ
Και τωρα αρχιζει να ξετυλιγεται η ιστορια των συμβαντων μεταξυ θνητων και επουρανιων οντων, μια μερα του Σωτηριου Ετους 2010.
Τα προσωπα του δραματος κατα σειραν εμφανισεως
(Dramatis Personae –In a wider sense, the term can be applied to any situation in which people or characters play a role, or appear to do so-—such as a metaphor, a drama, or a court case. It may also be facetiously applied in a situation where members of a group appear to play predictable roles, often for comic effect. (Source: Wikipedia)):
ΕΓΩ: εγω ο ιδιος, δηλαδη ο εαυτος μου αυτοπροσωπως
ΣΥΝΝΕΦΑ: σύνολο υδρατμών, λεπτότατων υδροσταγονιδίων ή λεπτότατων παγοκρυστάλλων, ή συνδυασμό των προηγουμένων, που προέρχονται από την συμπύκνωση των υδρατμών που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα. (Source: Wikipedia)
ΑΓΓΕΛΟΙ: οντα με φτερουγες που ιπτανται υψηλα και ευρισκονται εγγυτατα εις τας θεοτητας και δη τον Πατερα και τον Υιο και την Μητερα Θεου. Ειναι νεοι και ωραιοι!
ΑΤΕΛΙΕ: τα μελη του πασιγνωστου εις την Ελλαδα και την Οικουμενη “Μπινελικ Ατελιε”, δηλαδη οι ακολουθες κυριες και κυριοι: γιαννα, δεσποιναριον, κατερινα, ορφια, ρουλα, μανωλης και νικος
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Αφου ολισθησε και επροδωσε τον Κυριο τρις, ειδε το φως το αληθινο και επεισε για την μετανοια του. Κατεστη μεγας και τρανος εν τω βιω του, αλλα ακομη περισσοτερο μετα την ανοδο του εις τον Ουρανον, οπου και κρατει τας κλειδας του Παραδεισου και εχει και την συνολικη εποπτεια των ταγματων των αγγελων.
Ρ εκ Ξ (Ρου απο Ξου): η Ηρωις του δραματος καταγεται απο την Θρακικην Πολιν Ξ οπου και κατοικει. Εξειδικευεται εις την ζαχαροπλαστικην της Ανατολης, οπου και ειναι αμειλικτη και ασταματητη.
ΜΑΘΗΤΗΣ: Μαθητευομενος παρα τω Αγιω Πετρω.
ΔΕΣΠΟΙΝΑΡΙΟΝ: γυνη παρεπιδημουσα εις τας ΗΠΑ οπου και ανεπτυξε τας συγγραφικας και μαγειρικας της ικανοτητας. Προσφατως εθεαθη να γευματιζει με τους δυο περαστικους και εκτοτε τους προσεφερε φιλοξενιαν.
ΜΑΝΩΛΗΣ: ανηρ παρεπιδημων εις Βαυαριαν, οπου και επιδιδεται μεταξυ αλλων εις την συγγραφην διστιχων. Εχει αποκτησει το ψευδωνυμον ο “φιλοσοφος” αφου καθε του προταση παραπεμπει στο αντικειμενον της φιλοσοφιας. Προσφατως αρχισε να μαγειρευει με τη βοηθεια της κορης του Αθηνας.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ: Ειναι δυο ανθρωπινες φιγουρες αγνωστου προελευσεως, τους υιοθετησε το ατελιε πριν απο μερικους μηνες για να μην πεθανουν της πεινας. Στην αρχη του εργου ευρισκονται στην Ουασινγκτον Ντι Σι οπου και λυμαινονται το ψυγειο και την κουζινα του Δεσποιναριον.
Πραξις 1η – Σκηνη 1η
ΕΓΩ: παρτε με συννεφα!
ΣΥΝΝΕΦΑ: μα εχουμε βαρεθει να σε βλεπουμε καθε βδομαδα!
ΕΓΩ: ειμαι φαινεται βαρεια αρρωστος! ανιατος!
ΣΥΝΝΕΦΑ: πρεπει να σε εχει πειραξει ο αμιαντος
ΕΓΩ: παρτε με συννεφα μακρυα
ΣΥΝΝΕΦΑ: αδερφε δεν εισαι καλα, θα καλεσουμε τους εφημερευοντες Αγγελους!
ΕΓΩ: Ελατε Αγγελοι και Αρχαγγελοι, παρτε με μακρυα!
Πραξις 1η – Σκηνη 2η
ΑΓΓΕΛΟΙ: Χωρις φτερα δεν πας πουθενα!
ΕΓΩ: Ρε παιδια μια βοηθεια ζητησα, τα φτερα που θα τα βρω;
ΑΓΓΕΛΟΙ (δια φωνης Ρ εκ Ξ): εσύ παιδάκι μου γεννήθηκες με τα φτερά,με τα φτερά του έρωτα ταξειδεύεις!
μονίμως ερωτευμένος με τη ζωή,τους ανθρώπους!κάτσε εκεί που κάθεσαι στη γη,δεν βλέπεις πόσους ανθρώπους εμπνέεις,τι θα πει ο Βιμ Βέντερς?
ΑΤΕΛΙΕ ΕΝ ΧΟΡΩ: στάσου,μη,μη φεύγεις,έχω μύγδαλα…και μπακλαβά με φυστίκι αιγίνης(άρτι αφιχθέντα εξ ανατολής)
ΕΓΩ: Ερχομαι πετωντας με τα φτερα που μου εδωσες! Οπου μπακλαβας και χαρα!
ΑΓΓΕΛΟΙ: Μα καλα αυτος ειναι τρελλος, αφησε εμας τους αγελους για ενα μπακλαβα!
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Γι’ αυτο ειστε ακομη αγγελοι, καποιοι στιγμη θα καταλαβετε.
(Ακουγεται να κλεινει η βαρεια πυλη)
Πραξις 2η – Σκηνη 1η
Σε καποια πολη της βορειας Ελλαδας, που αρχιζει απο Ξ.
Ο Αγιος Πετρος μεταμφιεσμενος ως εμπορικος αντιπροσωπος περπατα στον δρομο και κατευθυνεται στο σπιτι της ηρωικης πρωταγωνιστριας Ρ εκ Ξ. Φθανει και χτυπα το κουδουνι.
Ρ εκ Ξ (και κατοχος του μπακλαβα): Ποιον θελετε καλε μου ανθρωπε;
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Εδω ειναι ο μπακλαβας και η χαρα;
Ρ εκ Ξ: Περαστε και κοπιαστε, ηρθατε στο σωστο μερος!
ΕΓΩ: Ερχεσθε απο μακρυα;
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Ναι, ειμαι εμπορικος αντιπροσωπος και πηγαινω παντου.
ΕΓΩ: Εγω κατεβηκα απο τα συννεφα για τον μπακλαβα.
(Η φωτο ειναι απο το μπλογκ τειστφουλ)
Ρ εκ Ξ.: ΩΩΩΩ!ΑΑΑΑΑΑ!!μισό να στρώσω το κόκκινο χαλί! ματς μουτς! συγκρατιέται για να μην χοροπηδάει από τη χαρά της,κλείνει το στόμα γιατί κυκλοφορούν και μύγες(λέμε τώρα)
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: ώρα να τα μαζεύω,δεν με παίρνει εδώ κάτω.αυτοί εδώ κάτω πετάνε πιο πάνω από μένα.
ΕΓΩ (απευθυνομενος στην Ρ εκ Ξ): κλείσε το στόμα σου παιδάκι μου,μην κάνεις σαν επαρχιωτοπούλα!
Ρ.εκ Ξ.:………………………………………..
(κάτι προσπαθεί να τραυλίσει,χαμογελά και κατευθύνεται στο ψυγείο που αναπαύεται ο μπακλαβάς με το φυστίκι αιγίνης,θεικός,λιώνει στο στόμα,μα πόσα διάφανα φύλλα να έχει άραγε,πρώτη φορά δοκίμασε και εκείνη με τέτοια πρωτόγνωρη γεύση που απογειώνει και σε πάει στα ουράνια.)
ΕΓΩ: πού είσαι Πέτρο να με δεις,πετάω,αλλά κάνε κάτι να μιλήσει και αυτή με το ανοιχτό στόμα
Ρ εκ Ξ: Β,Γ,Δ,….
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: ας φαω κι εγω λιγο μπακλαβα, πολυ ωραιος φαινεται! αυτη δεν μου φαινεται οτι θα ξαναμιλησει!
Πραξις 2η – Σκηνη 2η
Ο Αγιος Πετρος εχει επιστρεψει στον Παραδεισο, και συζητα με τον καλο του φιλο τον επιλεγομενο “Μαθητη”, αν λαβουμε υποψη οτι ο ιδιος ειναι ο “Δασκαλος”.
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Εφαγα ενα μπακλαβα, μα ενα μπακλαβα, τι να σου λεω!
ΜΑΘΗΤΗΣ: Θα πεθανω απο τη ζηλεια μου!
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Νομιζω εχει μεινει ενα κομματακι, προλαβαινεις!
ΜΑΘΗΤΗΣ: Δηλαδη τι να κανω;
ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Μα ολα εγω πρεπει να τα προβλεπω; Ειναι πολυ απλο! Θα μεταμφιεσθεις εις Εωσφορον και θα παρουσιασθεις εις την Ρ εκ Ξ. Θα σε υποδεχθει εξ αναγκης και αντι να σου πουλησει την ψυχη της θα σου δωσει τον μπακλαβα!
ΜΑΘΗΤΗΣ: Ειμαι ετοιμος, μεταμφιεσμενος! Εφυγα!
Πραξις 2η – Σκηνη 3η
Ο Μαθητης του Αγιου Πετρου, μεταμφιεσμενος ως Εωσφορος, με την Τριαινα και τα κερατα, στεκεται μπροστα στην πορτα της Ρ εκ Ξ και την κρουει.
ΜΑΘΗΤΗΣ (μεταμφιεσμενος ως Εξαποδω): Ανοιξτε παρακαλω καλη μου κυρια, αλλεως πεως θα σας παρω την ψυχη!
Ρ εκ Ξ μονολογωντας: μας την πεσανε και οι τρελαμενοι τωρα! ειναι αυτο που λενε, οτι ο μπακλαβας εχει τρελανει κοσμο!
Ρ εκ Ξ απευθυνομενη στην πορτα: Ποιος εισθε καλε μου ανθρωπε εσεις που θα μου παρετε την ψυχη;
ΜΑΘΗΤΗΣ: Ειμαι ο Εξαποδω, εγω βασικα μπακλαβα ηρθα να φαω, η ψυχη σας δεν με ενδιαφερει και τοσο!
Ρ εκ Ξ μονολογωντας: που καταντησαμε, ακομη και ο Εωσφορος ειναι κοιλιοδουλος!
Ρ εκ Ξ απευθυνομενη στον Εωσφορο: Ενταξει κυριε Εωσφορε, δεν υπαρχει προβλημα, θα σας προσφερω τον ωραιο μου μπακλαβα, αλλα με εναν ορο!
ΜΑΘΗΤΗΣ: Σας ακουω! Αλλα δεν ανοιγετε και την πορτα στο μεταξυ, εδω εχετε κρυο!
Ρ εκ Ξ: Ο ορος μου ειναι οτι δεν θα ξαναπατησετε εδω μεσα, ουτε και στην πατριδα μου!
ΜΑΘΗΤΗΣ: Ενταξει, σας δινω τον εωσφορικο λογο μου, τωρα ανοιξτε μου!
Η Ρ εκ Ξ ανοιγει την θυρα, και προσφερει στον Εωσφορο τον μπακλαβα.
ΜΑΘΗΤΗΣ (Το εδαφιο αυτο ειναι γνωστο ως ο μονολογος του μπακλαβα):
ΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τι τρυφερα που ειναι αυτα τα φυλλα!!!!!! Ειναι 35 τον αριθμο, μα τοσο απαλα τοσο τρυφερα, κι αυτος ο ηχος που κανουν οταν θρυμματιζονται στο στομα! Δεν ξερω ποιος ανεπτυξε την τεχνη του ανοιγματος των φυλλων στην σημερινη της εκφανση, οι Λιβανεζοι ισχυριζονται οτι οι Ελληνες τους κλεψαμε το μυστικο, αλλα κι εμεις λεμε κατι που βολευει εμας. Τι σημασια εχει;
(Οπως καταλαβατε, ο μαθητης ειναι Ελλην)
Τι τραγανο που ειναι το φυστικακι!!!!!!! Και υγρο ταυτοχρονα, και αυτη η γλυκα που αναδυεται μεσα απο την απαλη του σαρκα σε μουδιαζει, σε κανει να αισθανεσαι ετοιμος να υποκυψεις στα παντα, καμια αντισταση δεν παραμενει με την σαρκα του φυστικιου!
Τι ευωδια αναδυεται απο το βουτυρο!!!!!!!!!! Ειναι αποκλειστικα προβειο και μοσχοβολαει! Οπως γραφει και η Μυρσινη Λαμπρακη:
“ΤΟ ΦΗΜΙΣΜΕΝΟ ΒΟΥΤΥΡΟ ΤΗΣ ΟΥΡΦΑ
Κάθε μπακλαβατζής που σέβεται τον εαυτό του, από την εποχή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς έως σήμερα, πρέπει νa φροντίσει να προμηθευτεί το περίφημο βούτυρο της παλαιά πρωτεύουσας της Μεσοποταμίας, της Ούρφα. Οι καλοί τεχνίτες κάνουν κάθε χρόνο ειδική παραγγελία, για να έχουν το βούτυρο που γίνεται από γάλα προβάτων τα οποία βόσκησαν στα γεμάτα αρωματικά χόρτα βοσκοτόπια της περιοχής”
Τι δεμενο που ειναι το σιροπι!!!!!!!!!!!! Δεν ειναι πολυ γλυκο ουτε και πολυ βαρυ, εχει και ροδονερο και καρδαμο! Ισως και μια ιδεα πορτοκαλι.
Και ω του θαυματος, ο Μαθητης – Εωσφορος μετατρεπεται σε Αγγελο που ασπαζεται την Ρ εκ Ξ και αφανιζεται στα ουρανια!
Πραξις 2η – Σκηνη 4η
Και ω του θαυματος! Ο Μαθητης επεστρεψε στον Παραδεισο και ανοιξε μπακλαβατζιδικο!
Εκτοτε οι Αγγελοι δεν χανουνε λεπτο, οπου και να τους βρεις μασουλανε μπακλαβαδακια! Συντομα θα τους πεσουνε τα φτερα, αφου απο το πολυ βαρος δεν θα μπορουνε να πετανε πια!
ΑΓΓΕΛΟΣ1: Πιασε ενα με φυστικι!
ΑΓΓΕΛΟΣ2: Εγω προτιμω το σκετο καρυδι!
ΑΓΓΕΛΟΣ1: Γουστα ειναι αυτα, πιασε αλλο ενα!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ1: Ρε, τι μπακλαβαδες ειναι αυτοι, παμε να φαμε λιγακι!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ2: Ειναι στον Παραδεισο ρε βλακα, θελεις να πεθανεις;
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ1: Μια δοκιμη θα κανω βρε παιδι μου!
Η Αυλαια πεφτει καθως ακουγεται ο θορυβος απο τα φυλλα που θρυμματιζονται στα στοματα των Αγγελων.
(ENCORE!!!!! ENCORE!!!!!) πεντακις
(Κατοπιν επανηλειμμενων αυλαιων η παρασταση συνεχιζεται, με την προσθηκη που τοσο υπεροχα συνεγραψε το Δεσποιναριον και προσηρμοσα στο κυριο αρθρο. )
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Περαστικος 1.
Φυγαμε απ την κολαση που λεγεται ντη ση
και ηρθαμε λιγουρηδες εδω, εγω κι εσυ!
Περαστικος 2.
Και παντα συνεχιζουμε τον ιδιο τον χαβα
απτοητοι οι ζητουλες για ενα μπακλαβα
δεσποιναριον:
αχ επι τελους φυγανε οι 2 καταραμενοι
και μπακλαβαδες γευονται τρελλοι και μαγεμενοι.
Ρ. απο Ξ.
Εχω ενα σωρο ταψια που εχουν απομεινει
μετα απ την επιδρομη, τωρααα ποιος θα τα πλυνει
ΑΤΕΛΙΕ εν χορω
Ευγε Ρουλα ευγε Ρουλα ομορφη βασιλοπουλα
ΕΓΩ:
Η πεννα μου πηρε φωτια με τουτα τα σοροπια
και ολα αυτα τα υλικα που ειναι καλα και ντοπια
Μανωλης:
Οι αγγελοι κατεβηκαν εδω στη Βαυαρια
κι εγω θα φιαξω μπακλαβα να φαει η Μαρια
Ορφια :
Για δες τι τον ενεπνευσα να γραψει ο καλος μας
που ειναι ο διευθυντης μα και ο δασκαλος μας
(υφος ποια ειμαι επι τελους..)
Γιαννα:
Αχ τι μου λενε μπακλαβα.. μωρε παιδια συγνωμη
εγω τορονια γευομαι και παγωτα στη Ρωμη
ΑΤΕΛΙΕ: Ολαρια ολαρα φερτε μου ενα μπακλαβα
Περαστικος 1:
Αχ εχω βαρυστομαχια δεν επρεπε να φαω
τωρα φοβαμαι πως ευθυς στην κολαση θα παω
Περαστικος 2:
Με σενα ασχολουμαστε συνεχεια χαμενο
σκασε και θελω μπακλαβα, ακομα περιμενω
Ρου απο Ξου:
Ελατε μη τσακωνεστε εχω γλυκο για ολους
για αχρηστους για χρησινους και για ονειροπολους
ΑΤΕΛΙΕ Γιες γιες γιες ενα κομματι αμιγες!
ΕΓΩ:
Εγω ειμαι ο συγγραφευς σε τουτο το εργακι
κι οχι το παρεπηδημον αυτο το δεσποινακι
δεσποιναριον:
Μα Νικο παρασυρθηκα στα συννεφα πεταω
δωστε μου ενα μπακλαβα γιατι αλλοιως δε σκαω
Ρου απο Ξου:
Στον Πειραια συννεφιασε και στην ΑΘηνα βρεχει
μα εδω στην Ξου αγαπες μου καλα γλυκακια εχει.
ΑΤΕΛΙΕ
Βιβα Ρουλα και προχωρα
και σε θελει ολη η χωρα
δεσποιναριον:
Φρενο βαζω στον οιστρο μου για να μη σας κουρασω
και παω στο πατισερι γλυκο να αγορασω
ναναι πολυ κρατσανιστο και ναχει φυστικακια
και το σιροπι να κολλα στα ωραια φυλλαρακια
Περαστικος 1:
Μα οτι να της ταξουμε και οτι να της πω
αυτη η δεσποιναριον δε βγαζει το σκασμο
δεσποιναριον:
αμεσως υποκλινομαι και παω στα καμαρινια
να φαω το μπακλαβακο μου να μην ακουω γκρινια!
ΑΤΕΛΙΕ
ναι ναι ναι ναι ναι ναι
φιαξε μας κι ενα καφε!
Σημειωση 1: Απο τη συνθεση του εργου, προεκυψε και η απαντηση στο μυστηριο της προελευσης των περαστικων. Ησαν δυο ναυτες στην ελληνικη φρεγατα που μετειχε στον πολεμο του κολπου το 2003, και λιποτακτησαν. Περασαν 6 χρονια σε χωρες της Αραβικης χερσονησου χορευοντας ζειμπεκικο με τους βεδουινους και παμπλουτους Κινεζους και κατεληξαν στην Αθηνα οπου τους μαζεψα. Στο αμπεχωνο τους βρηκα μια μικρη φωτογραφια του Γιαννη Τσαρουχη.
Σημειωση 2: Στην Αμερικη οι περαστικοι μετεβησαν οπως απεκαλυφθη με τη βοηθεια αγγελων που ειχαν γνωρισει στην Αραβια καθως εχορευαν ζειμπεκιες. Οι αγγελοι μαγευτηκαν απο τον ζειμπεκικο και μετεφεραν τους περαστικους στα φτερα τους.
despinarion: ENCORE!! ENCORE!!!!
Περαστικος 1.
Φυγαμε απ την κολαση που λεγεται ντη ση
και ηρθαμε λιγουρηδες εδω, εγω κι εσυ!
Περαστικος 2.
Και παντα συνεχιζουμε τον ιδιο τον χαβα
απτοητοι οι ζητουλες για ενα μπακλαβα
δεσποιναριον:
αχ επι τελους φυγανε οι 2 καταραμενοι
και μπακλαβαδες γευονται τρελλοι και μαγεμενοι.
Ρ. απο Ξ.
Εχω ενα σωρο ταψια που εχουν απομεινει
μετα απ την επιδρομη, τωρααα ποιος θα τα πλυνει
ΑΤΕΛΙΕ εν χορω
Ευγε Ρουλα ευγε Ρουλα ομορφη βασιλοπουλα
Νικος:
Η πεννα μου πηρε φωτια με τουτα τα σοροπια
και ολα αυτα τα υλικα που ειναι καλα και ντοπια
Μανωλης:
Οι αγγελοι κατεβηκαν εδω στη Βαυαρια
κι εγω θα φιαξω μπακλαβα να φαει η Μαρια
Ορφια :
Για δες τι τον ενεπνευσα να γραψει ο καλος μας
που ειναι ο διευθυντης μα και ο δασκαλος μας
(υφος ποια ειμαι επι τελους..)
Γιαννα:
Αχ τι μου λενε μπακλαβα.. μωρε παιδια συγνωμη
εγω τορονια γευομαι και παγωτα στη Ρωμη
ΑΤΕΛΙΕ: Ολαρια ολαρα φερτε μου ενα μπακλαβα
Περαστικος 1:
Αχ εχω βαρυστομαχια δεν επρεπε να φαω
τωρα φοβαμαι πως ευθυς στην κολαση θα παω
Περαστικος 2:
Με σενα ασχολουμαστε συνεχεια χαμενο
σκασε και θελω μπακλαβα, ακομα περιμενω
Ρου απο Ξου:
Ελατε μη τσακωνεστε εχω γλυκο για ολους
για αχρηστους για χρησινους και για ονειροπολους
ΑΤΕΛΙΕ Γιες γιες γιες ενα κομματι αμιγες!
Νικος:
Εγω ειμαι ο συγγραφευς σε τουτο το εργακι
κι οχι το παρεπηδημον αυτο το δεσποινακι
Εγω:
Μα Νικο παρασυρθηκα στα συννεφα πεταω
δωστε μου ενα μπακλαβα γιατι αλλοιως δε σκαω
Ρου απο Ξου:
Στον Πειραια συννεφιασε και στην ΑΘηνα βρεχει
μα εδω στην Ξου αγαπες μου καλα γλυκακια εχει.
ΑΤΕΛΙΕ
Βιβα Ρουλα και προχωρα
και σε θελει ολη η χωρα
δεσποιναριον:
Φρενο βαζω στον οιστρο μου για να μη σας κουρασω
και παω στο πατισερι γλυκο να αγορασω
ναναι πολυ κρατσανιστο και ναχει φυστικακια
και το σιροπι να κολλα στα ωραια φυλλαρακια
Περαστικος 1:
Μα οτι να της ταξουμε και οτι να της πω
αυτη η δεσποιναριον δε βγαζει το σκασμο
Εγω:
αμεσως υποκλινομαι και παω στα καμαρινια
να φαω το μπακλαβακο μου να μην ακουω γρινια!
ΑΤΕΛΙΕ
ναι ναι ναι ναι ναι ναι
φιαξε μας κι ενα καφε!
Σας λατρευω ολους!
Καλλιτεχνες..μου εσεις..!!!! Τι παιδια ειστε εσεις καλε??..Το απογειωσατε το ατελιε…!!!! Σλρουπ….!!!(σαλια απο το σιροπι..)
Φιλιααα πολλα!!! (Δεν την γλυτωνουμε την φιλολογικη βραδια….ετσι που παμε…!!!Αντε οργανωστε..την
…:) 🙂 Με την Δεσποινα μας….σε απευθειας μεταδοση…)
εσυ που εδωσες το σκιρτημα για τη συνθεση
εσυ θα περπατησεις πρωτη
μου τηλεφωνησαν απο το ΔΗΠΕΘΕ Καλαματας και ζητανε τα δικαιωματα να ανεβασουν το θεατρικο…
τα δινετε παναθηναιε?
με το συμπληρωμα της δεσποινας βεβαιως 🙂
α! καλη χρονιά και πολλες δημιουργιες στο ατελιέ
απο καπου πρεπει να ξεκινησουμε!
δεν θα παμε με τη μια στο Ολντ Βικ!
προχωρα ναταλια!
ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ
Ρ. από Ξ.:κάθεται κατακόκκινη και συγκινημένη,με κλειστό το στόμα αυτή τη φορά για την απρόσμενη επιτυχία του έργου και τα πολλά ανκόρ,νομίζει ότι ονειρεύεται,πετάει από τη χαρά της,δίνει φιλάκια στο αγαπημένο της ατελιέ,φιλάει το Δεσποινάριον στα μαλλάκια με το νιου λουκ που ανέδειξε την νεανικότητά της,καλωσορίζει τη Γιάννα από το ταξείδι της και με την Όρφια α λα μπρατσέτα πάνε να φέρουν τον συγγραφέα και σκηνοθέτη επί σκηνής που ως γνωστόν είναι σεμνός όπως όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι.
ΑΤΕΛΙΕ ΕΝ ΧΟΡΩ:υποκλίνεται πρώτα στο συγγραφέα- σκηνοθέτη και μετά στο εκλεκτό κοινό.
ΘΕΑΤΗΣ:έχω την εντύπωση ότι ο δάσκαλος σκέφτεται και ονειρεύεται με έργα ζωγραφικής.ENCOOOORE!!!!
μέχρι και το ταπεινό πλην θεικό μπακλαβαδάκι το απογείωσε στα ουράνια!ENCORE!!!ENCORE!!!
εγώ κόλλησα στο μπάκλαβα…και έχασα όλα τ’αλλα…
ο καθενας διαλεγει το δρομο του, αργα η γρηγορα ομως οι δρομοι συναντωνται, εστω κα για λιγο
οποτε θα σου δωσουμε και λιγο ραβανι! με κρεμα απο γαλα βουβαλου κερκινης!
να εισαι καλα κουκ και κολλα οπου θελεις!
Πάνω ψηλά στον ουρανό φτιάχνουνε μπακλαβάδες
εκιά μωρέ θε ν ανεβώ να φύγουν οι νταλκάδες
Μα θέλει η ψυχή φτερά τη γη για να αφήσει
ο στοχαστής του Μαρουσιού θα της τα ζωγραφίσει
τι ωραια που το εξεφρασες μανωλιε!
η ψυχη θελει φτερα τη γη για να αφησει!
ετσι συναντησαμε τους αγγελους!
στο ανεβα τους βεβαια, γιατι ως γνωστο κανουνε και βουτιες ιλλιγγου για να χορεψουνε κανα ζειμπεκικο
οσο για την ψυχοθεραπεια, προς τα μπακλαβαδακια παμε ολοταχως!
Προς απαντες τους προσελθοντες:
1. υπαρχει νεα εκδοση, στην οποια προσεθεσα ως επιλογο το αριστουργημα του δεσποιναριον
2. προσεθεσα νεα εικαστικα κομματια
3. προσεθεσα σημειωσεις
4. αναλυτικες απαντησεις στα υπεροχα σχολια σας απο αυριο
5. τσιαο!
Χα χα εισαι πολυ γλυκο πλασμα και σ΄ευχαριστω που εβαλες και το ” εμπνευσμενο μου ” μετα το δικο σου. Αυτο ειναι τελικα. Εδω μεσα εχουμε μπορεσει να μιλαμε ανοιχτα, ειλικρινα και ομορφα. Δεν συμβαινει παντου αυτο. Οχι μονο το μπλογκ ειναι χαρμα οφθαλμων αλλα και το κλιμα που εχεις καλλιεργησει ειναι μοναδικο. Καλη εβδομαδα σε ολους.
δεσποιναριον γλυκυτατον και εμπνευσμενον,
η παρεα εχει την αξια, ο καθενας μας μεσα σε αυτην ουσιωνεται
καλην εβδομαδα (ελπιζω να τα εβγαλες τα αυτακια!)
Καλε παιδακια μου τι γινεται εδω μεσα;Λιγο ελειψα και σεις με ενα μπακλαβαδακι απογειωθηκατε για τον παραδεισο.Σας ευχαριστω που μου κρατησατε θεση.Κρατς κρατς,αχ τι τραγανο φυλλο!
Τωρα βεβαια μου λυθηκε και η απορια,γιατι ο Αγιος Πετρος εχει χασει τα δαχτυλακια του στο γνωστο αγαλμα του στο Βατικανο.Τον φαγανε οι δρομοι τον ανθρωπο-συγγνωμη τον Αγιο-πηγαινε-ελα Βατικανο Ξανθη τι να σου κανει το ποδαρακι ταφτυσε.Ασε που νομιζω οτι το βραδυ οταν αποσυρονται ολοι, το ριχνει στο χορο με τους αγγελους του αγκαλια και τους μαθαινει τα βηματα του ζειμπεκικου,γιατι μια ζωη την εχουμε αν δεν την γλεντησουμε!
Ρουλακι μου γλυκο μαγεψες με την ζαχαροπλαστικη σου και ολοκληρο θεατρικο γραφτηκε για σενα.
Χειροκροτω τον συγγραφεα-δασκαλο-σκηνοθετη-γευσιγνωστη-ενορχηστρωτη και τη μουσα του.
Φιλια σε ολους σας.
καλά,από χθες είμαι με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά!όπως είδες Γιάννα μας όλοι συμμετείχαμε στο πρώτο θεατρικό ωσεί παρόντες,ο δε επίλογος του Δεσποινάριον όπως είπε και ο δάσκαλος, αριστουργηματικός και έδειξε για άλλη μια φορά έμπρακτα και με ευρηματικότητα την αγάπη με την οποία μας περιβάλλει η συμμαθήτρια.Τα δίστιχα επίσης που μας αφιέρωσε για τον καθένα ξεχωριστά μας συγκίνησαν όλους.ΟΥΦ!πάλι συγκινήθηκα!
καλή εβδομάδα
Ρουλα Μουσα του Ατελιε!
Συνεχισε και μη σταματας! Εικονες, Ηχους, και οραματα αναμενομε!
και που να δεις τι εχει το προγραμμα της σαιζον!
γιστι εμεις βεβαια δεν περιοριζομεθα σε μια παρασταση!
και καθως περιμενεις το προγραμμα, φαε και κανα μπακλαβαδακι να σταννιαρεις!
Καλως Ηρθες Γιαννα Μας!
Μας Ελλειψες!
Αγαπητέ μου, μήπως κρατήσατε την διεύθυνση του μαγαζιού στον παράδεισο; Θα πάω που θα πάω μια μέρα! Να μην πάω συστημένη; Να έχω έναν μπούσουλα να ξέρω να μην ψάχνω ανάμεσα στα σύννεφά και τους αριθμούς κατοικίας των αγγέλων!!
Τέλειος…
Πηνελοπη μου, ειναι πολυ απλο. Θα σε οδηγησει η μυρωδια του βουτυρου, ο ηχος απο τα φυλλα που τσακιζονται και τους αναστεναγμους των απολαμβανοντων!
Καλησπέρα αγαπημένε μας δάσκαλε και ατελιέ μου λατρευτό. Διάβαζα διάβαζα και τελειωμό δεν είχα. Μα τι δημιουργική έμπνευση!!
Που να τρυπώσω, που?? Σε ποιό σύννεφο και τι να πω?? Στον Άγιο Πέτρο, στους αγγέλους ή στη φωνή απ το υπερπέραν.
Ας τραγουδήσω…………..
Ασπασμός!
να το και το κατερινακι μας!
που ησουνα εσυ παιδι μου και σε χασαμε;
ολοκληρη στρατια αγγελων κινητοποιησαμε για να σε βρει κι απετυχε!
τελικα ο μπακλαβας ομως σε εβγαλε απο την φωλιτσα σου και τσουπ!
η φωνη απο το υπερπεραν τωρα σε καλει να μας τραγουδησεις τα ομορφα σου και να μας γοητευσεις!
Πρόδρομος Σχέσης
(η οντολογία του μπακλαβά)
Παράδεισος-Άγγελοι, Κόλαση-Διάβολοι
Οντοποίηση-προσωποποίηση του καλού και του κακού σε ένα κόσμο υποταγμένο στην Νευτώνεια-Ευκλείδεια αξιωματική, στον Αυγουστήνειο προκαθορισμό. Τα φαινόμενα μιλούν όμως άλλη γλώσσα. Αλήθεια πια είναι η εμπειρία μιας παρέας με κολλητούς φίλους, ενός ερωτικού ραντεβού; Πια είναι η εμπειρία ενός γερού καυγά, μιας αντιδικίας; Είναι οι απερίγραπτες εμπειρίες της σχέσης και της μη-σχέσης. Σημαίνοντα παραδείσου και κόλασης σε έναν κόσμο ελευθερίας όπου τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο.
Μπακλαβάς
35 τα φύλλα. Το βούτυρο από την Ούρφα. Τα φυστικάκια τραγανά. Το σιρόπι με ροδόνερο. Πολύ δουλειά, μεγάλη μαστορική. Στην ανατολή δεν είναι ένα απλό επιδόρπιο που ταιριάζει με κάποια κυρίως πιάτα και κάποια ηδύποτα. Είναι γλυκό τραταρίσματος. Το προσφέρουμε και μας το προσφέρουν όταν αρχίζει μια συνάντηση. Η πολυπλοκότητα του φανερώνει την εκτίμηση του προσφέροντος. Είναι η αρχή μιας συνεύρεσης. Πάνω σε αυτήν την βάση αρχίζει η συζήτηση, η παρέα, λαμβάνει χώρα η σχέση. Ο μπακλαβάς είναι ο πρόδρομος της σχέσης, δηλαδή ο άγγελος του παραδείσου.
Μανώλη μας,συνήθως όταν λέμε για κάτι σπουδαίο και χάνουμε τα λόγια μας,η συνηθισμένη έκφραση είναι “δεν περιγράφεται”.Εσείς και το περιγράψατε και το αναλύσατε και δώσατε τη σωστή του διάσταση.το ΑΑΑΑ! και το ΩΩΩΩ! το υποτάξατε στην Νευτώνεια-Ευκλείδεια αξιωματική!
όσο για τα θεικά μπακλαβαδάκια ήταν από την παρακάτω διεύθυνση και τα παρέλαβα αυθημερόν.στέλνω το λινκ σε μετάφραση από την τουρκική,αν και δεν έχει καλή απόδοση.σας τα τρατάρω με διακτινισμό και πολλή αγάπη.
http://translate.googleusercontent.com/translate_c?hl=el&sl=tr&u=http://www.karakoygulluoglu.com/&prev=/search%3Fq%3Dkarakoygulluoglu.co
Σας ευχαριστώ πολύ για το link. Ενας Τούρκος συνάδελφος θα έλθει σε επικοινωνία μαζί τους για να δούμε αν μπορούμε αν κάνουμε παραγγελία. Μου είπε ότι είναι από τους καλύτερους.
μανωλη, ο μπακλαβατζης αυτος ειναι απο τους μεγαλους της Πολης! ορμα!
ρουλα, ο μπακλαβατζης αυτος εχει ανοιξει μαγαζι και στην αθηνα, νομιζω στην οδο νικης, απεναντι απο το υπουργειο εθνικης οικονομιας
ειναι απο τους διεθνως γνωστους!
οι πληροφοριες που εχω απο τους φιλους και τους γνωστους ειναι οτι η πρωτευουσα του μπακλαβα στην τουρκια ειναι στο Γκαζιαντεπ, που ειναι το κεντρο της καλλιεργειας φυστικιων στην Τουρκια.
ρουλα, ο μπακλαβατζης αυτος εχει ανοιξει μαγαζι και στην αθηνα, νομνιζω στην οδο νικης, απεναντι απο το υπουργειο εθνικης οικονομιας
ειναι απο τους διεθνως γνωστους!
οι πληροφοριες που εχω απο τους φιλους και τους γνωστους ειναι οτι η πρωτευουσα του μπακλαβα στην τουρκια ειναι στο Γκαζιαντεπ, που ειναι το κεντρο της καλλιεργειας φυστικιων στην Τουρκια.
η πρωτη ρηξη με το αυγουστηνειο μοντελο επερχεται με την καθοδο των αγγελων στη γη για να χορεψουν ζειμπεκιες στα χαμαιτυπεια της αραβικης χερσονησου, αναμεσα σε βεδουινους και σωματεμπορους, αναμεσα σε πρακτορες και μουτζαχεντιν
ο αγγελος μετατρεπεται σε φθαρτο ον, εκτεθειμενο στην αμαρτια και τον πειρασμο (που ειναι και κατα πολυ χειροτερος, γιατι διαρκει)
η δευτερη ρηξη επερχεται με την καθοδο του αγιου πετρου στην γη για να γευθει μπακλαβα, δηλαδη για να επιστρεψει στην θνητη του κατασταση μεσα απο την απολαυση και την ηδονη
μεσα παο τη γευση, την οραση, την οσφρηση. ο αγιος πετρος ανακτα το χαμενο του Σωμα, και ως εκ τουτου μπορει να λειτουργησει ως ολοκλωμενη μηχανη απολαυσης, φθαρτη αλλα δυνατη! η ολοτητα σωματος και ψυχης αποτελει τεραστιο θεμα που θα μας απασχολησει με την πρωτη ευκαιρια
στο μεταξυ να προσεχετε τους παγους, και να τρωτε τον μπακλαβα σας!
Συννεφα, αιθερες, ταξιδια μαγικα του νου και της καρδιας…προπαντων της καρδιας…και ολοι εδω…οι αγαπημενοι..συνταξιδιωτες…αγαπησιαρηδες, ζεστοι, ονειροπολοι…τι κι αν δεν εχουμε βρεθει, τι κι αν δεν εχουμε κοιταξει τα ματια ο ενας του αλλου…, η γραφη μας, που φαινεται οτι γινεται απο καρδιας…ειναι τοσο μα τοσο ζωντανη,..σαν να τα λεμε με λογια…σας αγαπω πολυ…!!
(δικος σας…για ολους εσας..τους ονειροπολους..)
Θελω να μου χαρισεις κατι /Ανθη Δοξιαδη Τριπ
– Θέλω να μου χαρίσεις κάτι
– Ό,τι θες.
– Ό,τι θέλω; Τ’ ορκίζεσαι;
– Στ’ όρκίζομαι.
– Είναι δύσκολο.
– Δεν πειράζει.
– Είναι ακριβό.
– Δεν με νοιάζει.
– Είναι σπάνιο.
– Τόσο το καλύτερο.
– Είναι επικίνδυνο.
– Δεν φοβάμαι.
– Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις.
– Θα γίνω νερό να σβήσω την φωτιά.
– Μπορεί να σου γλιστρήσει απ’ τα χέρια και να φύγει.
– Θα το ξαναπιάσω.
– Μπορεί να πάει πολύ μακριά.
– Θα το κυνηγήσω.
– Μπορεί να χαθεί στον ουρανό.
– Θα γίνω πουλί να το ψάξω.
– Μπορεί να βυθιστεί στη θάλασσα.
– Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω.
– Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι.
– Θα περιμένω τα χαράματα.
– Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε.
– Θα φέρω τ’ άστρα να φωτίσουν πιο νωρίς.
– Είναι τόσο μικρό, δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις.
– Θα ζητήσω σ’ ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει.
– Κι αν είναι μεγάλο σαν σπίτι;
– Θα φέρω γερανό.
– Κι αν είναι μεγάλο σαν βουνό;
– Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό.
– Υπάρχει;
– Θα τον φτιάξω.
– Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς;
– Δεν ξέρω.
– Τότε;
– Τότε θα μάθω.
– Από που;
– Από τα βιβλία.
– Κι αν δεν το λένε τα βιβλία;
– Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς.
– Κι αν έχει πεθάνει;
– Θα βρω τον άλλον γέροντα.
– Ποιον άλλον γέροντα;
– Εκείνον που ξέρει όλα τα βότανα.
– Όλα τα βότανα;
– Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν.
– Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό;
– Όχι εκείνος, εγώ. Θα μου δώσει βότανα να πιω, να γίνω τόσο δυνατός, που θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.
– Εμένα θα μπορείς να με πάρεις αγκαλιά;
– Πάντα.
– Τώρα.
– Τώρα. Έλα, τι θέλεις;
– Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
– Ό,τι θέλεις.
– Ό,τι, ό,τι θέλω, τ’ ορκίζεσαι;
– Στ’ ορκίζομαι.
– Θέλω … θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά.
– Να το φτιάξουμε.
– Με τι;
– Με τι θέλεις;
– Δεν ξέρω.
– Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά.
– Όχι, όχι δεν είναι έτσι.
– Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να το κουρδίζεις.
– Όχι, όχι, δεν θέλω κλειδί.
– Γιατί;
– Μπορεί να το χάσω.
– Θα στο κρεμάσω στον λαιμό.
– Μπορεί να χαθώ κι εγώ.
– Θα έρθω να σε βρω.
– Κι αν δεν μπορείς να με βρεις;
– Θα μπορέσω.
– Κι αν είναι σκοτάδι;
– Θ’ ανάψω κερί.
– Κι αν λιώσει το κερί;
– Ως τότε θα σ’ έχω βρει.
– Κι αν όχι;
– Θα ψάχνω ώσπου να σε βρω.
– Πόσο θα ψάχνεις;
– ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
– Τι θα πει για πάντα;
– Ότι Σ’ ΑΓΑΠΩ!
– Κι εγώ τι θα κάνω ώσπου να με βρεις;
– Μπορείς να κοιμηθείς.
– Που;
– Κάτω από μια μυρσινιά.
– Που έχει μυρσινιές;
– Παντού.
– Έχει και λιοντάρια παντού;
– Όχι.
– Που έχει λιοντάρια;
– Στην ζούγκλα.
– Είναι κοντά η ζούγκλα;
– Πολύ μακριά. Στην άλλη άκρη του κόσμου…
– Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ;
– Ποτέ.
– Τ’ ορκίζεσαι;
– Στ’ ορκίζομαι.
– Ξέχασα τι θα πει για πάντα.
– Θα πει ότι σ’ αγαπώ.
– Πόσο;
– Ως τον ουρανό.
– Ναι, ναι. Να κοιμηθώ τώρα;
– Ναι.
– Θα με πάρεις αγκαλιά;
– Ναι.
– Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
– Ό,τι θέλεις.
– Ό,τι, ό,τι θέλω, τ’ ορκίζεσαι;
– Ναι.
τωρα το καταλαβα το κολπο! με κατι τετοια σχολια πας να με παγιδευσεις να ξαναγραψω κανενα σκετσακι!
ομως μια ειναι η πραγματικοτης: χωρις μπινελικακια δεν γινεται παιχνιδι!
ο Λογος ορφανος απο την τερψη και την συναφη απολαυση δεν δυναται να παραξει Τεχνη!
υγ. πως μεγαλοπιανομαι ο ανθρωπος: και δεν εχω ακομη αρχισει!
Δασκαλε μας…αγαπητε μας δασκαλε…εννοειται οτι η πνευματικη τροφη θελει και γεματο στομαχι ..οποτε..περιμενουμε τα καλουδια σου..!!
Καλησπερες!
ορφια καλη μου, το γεματο στομαχι δεν λεει τιποτα
θελουμε ηδονισμενο, ευχαριστημενο στομαχι!
και κατ’ επεκτασιν και σωμα!
η διευθυντρια βορειου ελλαδος και θρακης απεργει μαλλον σημερα, οποτε θα πρει κατι να σκαρφιστω!
Όπως η άμμος ξεγλυστρά μέσα απ την παλάμη
έτσα τσ οι όρκοι πούδωσα επήγανε χαράμι.
Τούβλα μωρέ να ήντονε οι όρκοι μου οι δοσμένοι
πολυκατοιτσία στα Χανιά θάχα μ αυτούς χτισμένη.
μανωλη κοψε καιτ, γιατι θα σε παρεξηγησει το ατελιε
ως μεγιστο θεομπαιχτη και ζαβολιαρη μεγαλης ολκης!
σιγα την πολυκατοικια!
κοριτσια ουτε περιπτερο δεν εχτιζε, απλα τα μεγαλοποιει επειδη ειναι καλος ανθρωπος
Σε όποια φωλιά και να κρυφτώ
το ατελιέ δεν το ξεχνώ.
Καλέ μου δάσκαλε ,να πω???
Η Βέρνη μου πήρε το μυαλό!
Τα εγκάρδια φιλιά μου:))
πω πω πω!!! μου φαινεται το επομενο σκετσακι θα εχει μεσα και φιγουρες στη Βερνη
τωρα ομως κατερινακι μου,
η βερνη σου πηρε το μυαλο η τα περιχωρα;
λαλησε την αληθεια και θα ελευθερωθεις!
κι αν ειναι ποθος αυτο που νοιωθεις,
θα γινει ενα πανεμορφο ανθος
να στολιζει το λαμπερο σου προσωπο
νάμαι και γω.αργώ μεν αλλά δεν απεργώ.σε κοπή πίτας πήγα αγαπημένοι μου και μάλιστα για καλό σκοπό!
φόρεσα το παλτουδάκι μου,το ιταλιάνικο μαύρο καπελλάκι μου,άσκησα τα καθήκοντά μου ως φωτογράφος της εκδήλωσης,χόρεψα με το λύκειο ελληνίδων που είχε κληθεί να συνδράμει και αυτό στην εκδήλωση,έστειλα μέρος του υλικού με μέιλ εκεί που έπρεπε,χάρηκα με την επιτυχία της εκδήλωσης που όπως είπα έχει ιερό σκοπό και νάμαι!
για να δω τι θα σκαρφιστώ να μαγειρέψω τώρα μου λέτε για αύριο?νομίζω ήδη το βρήκα!γαρίδες,που όπως και να τις κάνεις μαγειρεύονται γρήγορα αρκεί ο καλός μου ψαράς μαζί με το αυγοτάραχο που παρήγγειλα να έχει και γαρίδες.
Τον Μανώλη βέβαια όχι μόνο δεν τον παρεξηγούμε αλλά χαίρει και ιδιαίτερης εκτίμησης από το ατελιέ.εξάλλου ο αυτοσαρκασμός είναι ύψιστο δείγμα πολιτισμού και αυτοπεποίθησης.
σας φιλώ
αυτες οι μικρες προτασεις απο τις οποιες ξαφνικα ξεπηδα ενα αυγοταραχο ειναι σκανδαλωδεις και λειτουργουν ανατρεπτικα και αποσταθεροποιητικα!
δηλαδη ρουλα μας, εμεις πως θα ζησουμε οταν μας τριβελιζει το μυαλο η σκεψη οτι καπου εκει διπλα σας εχει προσγειωθει ενα κομματι λατρευτου αυγοταραχου;
το υπαρξιακο προβλημα που δημιουργειται ειναι αξεπεραστο!
Αγαπημενο ατελιε..μια γλυκεια καληνυχτα..!
Σας φιλω…
Πολύ ησυχία!
Δεν μπορεί κάτι θα μαγειρεύει ο διδάσκαλος!
και το θέμα είναι Μανώλη ότι αφού μαγειρέψουμε τότε θα τα εμφανίσει και άντε να τρέχουμε μετά.
τουλάχιστον έδωσε σημάδια ζωής και αυτό μας χαροποιεί.πάντως ότι και να’ναι το γλυκό περγαμόντο που θα κάνω,μπορεί να το συνοδεύσει για να κεράσω μετά
και το ηξερα ο ανθρωπος οτι θα βασανιστω ανευ λογου, εγινε η αρχη με το αυγοταραχο και απλα εγραψα μια προτασουλα ηπιας διαμαρτυριας, τωρα που μουρθε το περγαμοντο στο κουτελο θα οργανωσω εξορμηση διαμαρτυριας! ελεος!!! διαταρασσεται το λιτο οικοδομημα της ζωης μου!!! και πανω που συνηθησα να ζω χωρις περγαμοντο και αυγοταραχο με αποσταθεροποιει η ρουλα !!!!!
μανωλη μου η παρελθουσα εβδομας περιελαμβανε συνεχεις και επαναλαμβανομενες διακορευσεις σε επαγελματικο επιπεδο, εσωτερικες και εξωτερικες, οποτε ο διακορευμενος δεν ομιλει! ουτε συγγραφει! απλα προσπαθει να υποδεχτει μια κανονικη μερα! βεβαια στο επιπεδο το “πισω” απο το παραβαν ολο και κατι σιγοψηνοτανε!
Καλησπέρα!
Το να συνδυάζεται ο Τσαρούχης με τον μπακλαβά δεν το περίμενα με την καμία!!!!
Οφείλω, πάντως, να ομολογήσω ότι η όλη εμπειρία ήταν πολύπλευρη – σε γαστριμαργικό, παραστατικό και λογοτεχνικό επίπεδο!
Πάντα τέτοια!
καλως τον!!!
οι αγγελοι φταινε για ολα πανα, οι αγγελοι!
σημειωνω παντως οτι ο τσαρουχης μετειχε ως αγιος πετρος!
ευχαριστω για τα καλα σου λογια, και ευχομαι καλη χρονια!