Posted by As promised to a creative and very naughty creature from the North of Greece, I publish today some pictures from the wonderful city of Donostia, or San Sebastian. In the Basque Country it is common to have two names, one in the Basque language and another in Spanish.
I can spend hours looking at this inviting bay, the Bay of Concha. This is the view from the Hotel Monte Igueldo, where I usually stay.
The small island in mouth of the bay is the Santa Clara Island, while the hill on the opposite side is Monte Urgull.
This is another shot from Monte Igueldo, and the golden sand stretch that you see on the right is the Ondaretta Beach, awonderful place to swim and relax during the summer months. As I write this, the outside temperature is below zero, so I do not think I will swim tomorrow.
Shot taken from the northern edge of Ondaretta Beach, at the beginning of the Passage to the Comb of the Wind. The Atlantic can very quickly build up a storm over the beautiful city.
And a storm it was around 5 pm today. After taking this photo and walking back about 100 meters, I realized that due to the spray of sea water my rain coat was soaking wet.
Things were not much better in the morning today. This is what I could see from my balcony.
During an interval of the multiple snow, hale and rain falls of the day, I took a shot of the Jesus Statue on Mount Urgull.
Santa Maria is the most imposing Church in the Old town (18th century, baroque style).
Storm or no storm, the Basque fishermen do not back off. This large trawler had just arrived, and was unloading around noon. the city restaurants and bar are full of the freshest seafood.
Uncomfortable bedfellows.
Kokotxas (cheeks) de bacalao! Only 24 EUROs per kilo.
The shop were I buy the bacalao.
The fish market (Pescaderia), now under enovation.
The station of the cable car that takes you to the top of Mount Igueldo.
Fragment of the sculpture “Liberte” by Eduardo Chillida.
μισό λεπτό να συνέλθω!μιλ μερσί!κάνω τούμπες χαράς,πάει η κατάθλιψη,πάνε όλα.
παίρνω το παλτουδάκι σας να το στεγνώσω και τρέχω να απολαύσω το ταξείδι.
ευχαριστώ,ευχαριστώ,ευχαριστώ,ευχαριστώ,ευχαριστώ
υγ.πολύ μου άρεσε το νότυ 🙂
με ενα ωραιο μεζεδακι
θα στεγνωσει και το παλτουδακι
αυγοταραχο να φαω
κι υστερα θα τραγουδαω
ερχομαι απο τη βασκια
αλλα η σκεψη μου ειναι στην θρακια
και το ωραιο καρναβαλι
τη γιορτη την παραζαλη
καλην ανταμωση ρουλα, καπου καποτε!
Μπαρδον μηπως εννοειτε.. naughty? Ετσι που το γραψατε μου θυμισε το χοτυ εντ δε νοτυ! ΦΦ! Παντως ειναι υπεροχες οι φωτογραφιες σας. Θελεις να μπεις στο πρωτο κουτουκι, να βγαλεις το παλτο και να παραγγειλεις τσαϊ.
Το Ρουλακι γιατι ειχα καταθλιψη;
Να μην εχει! Αν ειναι να κανω και κωλοτουμπες για να γελασει.
Η πεμπτη φωτογραφια απο το μπαλκονι, ΦΑ ΝΤΑ ΣΤΙ ΚΗ! Μπουενος διας ατελιε!
ενταξει κυρια καθηγητρια,
ενα λαθακι καναμε κι εμεις ναουμ!!!
κοψε κατι μανταμ!
δεν τα μαθαμε και στο σχολειο τα εγγλεζικα
στο δρομο τα μαθαμε
στρητσμαρτ για νοου!
ρουλα και καταθλιψη ειναι ασυμβατες ευθειες,
αρα και τεμνομενες εσαει
καθοσον δεν τεμνονται!
καλημερα στην ντι σι!
Τι υπεροχα μερη … και οι φωτογραφιες καλλιτεχνικοτατες …ειδικα ετσι που φωτογραφισατε το γλυπτο του Eduardo Chillida…φαινεται η αρτιστικη ματια σας….!!
Πολυταξιδεμενε μας καλλιτεχνη δασκαλε…τις καλημερες μου..!
οπως εγραψε στη συνεχεια και ο μανωλης, εγραψε εδω και η ποιητρια του ατελιε μας!
ο Eduardo Chillida σε καποια απο τα γραπτα του ανεφερε οτι για να υπαξει τεχνη πρεπει να υπαρχουν δυο συστατικα στοιχεια τουλαχιστον:
1. ποιηση
2. συνθεση
Η τελευταία φωτογραφία είναι αριστούργημα Ο δάσκαλος ενώνει τον λόγο του με τον λόγο του Βάσκου γλύπτη και στοχαστή. Η ελευθερία για τον ευρωπαικό υπαρξισμό είναι η εισαγωγή του μηδενός στον κόσμο. Ένα μηδέν που χωρίζει το παρελθόν μου από το μέλλον μου, το δικό μου μηδέν. Όμως το μηδέν μου δεν είναι το απόλυτο μη-είναι. Βιώνουμε μόνο το είναι, έχουμε ριχτεί σε αυτό. Το μηδέν μου με βγάζει από το παρελθόν μου και προετοιμάζει το μέλλον μου, σαν προσδοκία. Είναι μηδέν που παραπέμπει στο παρελθόν και στο μέλλον. Η ελευθερία και το μηδέν δεν θα είχαν νόημα αν δεν ήταν κίνηση προς κάτι. Η κίνηση γεννιέται από έλλειμμα και στοχεύει στην συμπλήρωση του ελλείμματος, να καταστήσει την ύπαρξη μη ελλειμματική, σώα. Όμως η μη-έλλειψη, η νιρβάνα, θα αναιρούσε την ελευθερία και δεν γνωρίζουμε τίποτε έξω από αυτήν. Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι, να ζούμε το προσωπικό μας μηδέν που χωρίζει τον χρόνο και τον τόπο στα δύο. Ο ουρανός και η γη υπάρχουν σαν σύνθεση, όχι σαν σύντηξη.
μανωλη μου με συγκινεις με αυτα που γραφεις, και για το λογο αυτο θα τα παρω και θα τα βαλω σε ξεχωριστη σελιδα, και θα καμαρωνω σαν το γυφτικο σκεπαρνι!
Hotel Monte Igueldo…
magnificent location and view
I almost forgot the economical abyssos we are these days:)
ola…
ναταλια
ειναι μοναδικη η θεα και η τοποθεσια και ολοκληρη η πολη
και ολα οσα κρυβει
οσο για την αβυσσο, φοβαμαι οτι δεν εχουμε δει ακομη τιποτε!
αλλα η φτωχια θελει καλοπεραση!
Φωτογραφιες εξαιρετικες.Ταξιδεψαμε μαζι σας για να ξεχναμε τις δυσκολιες.Φιλι+φιλι=2 φιλια
γιαννα μου με τα τρεχαματα σου σε χασαμε!
εγω ταξιδεψα τριτη κι ετσι δεν επεσα πανω στην απεργια…
τι να πω, οι εικονες που εφερα απο την ισπανια ειναι διαφορετικες
τα αεροπλανα γεματα, τα αεροδρομια γεματα κοσμο, και ειναι φεβρουαριος!
καλα κουλουμα και ο θεος βοηθος!