Happy Valentine’s Day!

1. Happy Valentine’s to you too!!!!!!

   1. καλως το μαρθακι! πως ειναι το σικαγο; καλη σαρακοστη!

2. Όλα μα όλα τα κλέβω, δικά μου τα κάνω!!
   Δάσκαλε μη πείτε τι κακό κορίτσι, που όλα δικά της τα θέλει,please!!!

   Τουλίπες και paradise lost, σε πρώτη γραμμή!

   Καλό βραδάκι σας φιλώ

   1. μα πως να πω κακο κοριτσι στο αστερι του ατελιε, κι ας σε κακομαθαινουμε, ολοι εδω σε εχουμε στα οπα οπα!
      παρτα δικα σου λοιπον, κι αλλα τοσα!πλακα πλακα, το εργου του νολντε ειναι συγκλονιστικο να το δεις ζωντανα!

3. την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου εκφράζονται κρυφά συναισθήματα ανωνύμων ερώτων…

   κι αυτό είναι το ωραίο της ημέρας…
   happy valentine’s

   1. ναταλια μου, με μια προταση με ξαπλωσες στο εδαφος να κοιτω τα αστερια! αυτα τα κρυφα συναισθηματα που ισως δεν εκφραστηκαν και ποτε!

      1. αν δεν εκφράστηκαν ποτέ… κακώς

         ίσως και να προλαβαίνεις ακόμα χαχαχα

         1. ειναι αργα για δακρυα στελλα…

            υγ. σκετη χαρμολυπη το σχολιο σου βρε ναταλια, μια γελιο μια δακρυ!

4. μισό λεπτό,ακόμη μασουλάω τυρόψωμο που παρεπιπτόντως έτυχε θερμής υποδοχής!
   μια βόλτα παρά θιν’ αλός την προτιμώ και μάλιστα έτσι όπως την απέδωσε ο Emil Nolde τα έργα του οποίου μας παρουσιάσατε σε δυο μέρη,αν δεν κάνω λάθος.

   1. να καταλαβω οτι το τυροψωμο πηγε καλα; να χαρω δηλαδη;
      να πατε στην παραλια ρουλα, να πατε, κι ο νολντε ειναι αριστος οδηγος και προπομπος!

5. Ουη λαβ γιου του!

   Ευχες για παθιασμενες αγαπες σε ολα τα μελη του ατελιε!

   1. Δίψα ο έρωτας κι αρμύρα
      Πίναμε απ’ το ίδιο στόμα
      Μου ‘παιρνες πίσω ό,τι σου πήρα
      Τρώγαμε απ’ το ίδιο σώμα

      Μην μου χαρίσεις άλλη μάχη, πάλεψε με
      Γίνε μια θάλασσα αφρισμένη, νίκησέ με
      Μην παραδίνεσαι στο τέλος, κανε κάτι
      Δώσε μου όλο το νερό και το αλάτι

      Αίμα ο έρωτας και δίνη
      Πιάσου απ’ τις πληγές και ανέβα
      Κάψαμε ότι είχε μείνει
      Ματώσαμε απ`την ίδια φλέβα

      Οδυσσέας Ιωάννου

      Ερωτευμενοι και μη του “ατελιε”….χαιρετω σας..!!!

      1. εμπρος λοιπον στην μαχη! ασπιδες κρανη και ξιφη προς επιθεωρηση!

   2. απυθμενο παθιασμενο αλογιστο καυτο καταστροφικο θυελλωδες ανομολογητο σκοτεινο ευλογημενο αξημερωτο ανειπωτο παθος!

6. Του Βαλεντίνου η γιορτή είν για ερωτευμένους
   είναι για νεοσύλλεκτους μα και για μεστωμένους

   1. κι εγω νεοσυλλεκτος ειμαι

7. Αγαπητό ατελιέ καλή σαρακοστή. Κάνοντας χρήση της καθ ημάς “οικονομίας” (ερμηνείας του νόμου σαν δρόμου και όχι σαν επιταγής) σας υποβάλλω, εν μέσω νηστείας, τις γαστρονομικές εμπειρίες μου από το Gordon Ramsey http://www.gordonramsay.com/royalhospitalroad/ στο Λονδίνο που ήμασταν το περασμένο Σαββατοκύριακο. Σεφ η Clare Smyth που κρατάει τα 3 αστέρια εδώ και δύο χρόνια. Καθότι μισώ την χλίδα και τα νεοπλουτίστικα γαστρονομικά πειράματα σε χώρες που δεν έχουν γαστρονομία δεν διανοήθηκα να πάω σε τέτοιο restaurant στο Λονδίνο. Υπέκυψα στις πιέσεις της κόρης μου που έχει δει εκπομπές του Ramsay στην τηλεόραση. To restaurant απ έξω ασήμαντο, κανένα στοιχείο επίδειξης. Η αίθουσα πολύ μικρή, σαν μεγάλο living room, με λιτό ανεπιτήδευτο διάκοσμο. Μεσημέρι: το κοινό κυρίως οικογένειες, με εφήβους όπως εμείς, μια γιαγιά με τα εγγονάκια της, δύο ηλικιωμένες κυρίες, ένας πληθωρικός Ιταλός με την γυναίκα του. Ο κόσμος ήξερε τι γύρευε. Η κουζίνα της Clare ήλθε να επιβεβαιώσει την πρώτη εντύπωση: καμία επίδειξη, ανάδειξη του terroir με προτεσταντική λιτότητα. Ζήτησα αλλαγή του μενού. Η Clare το έκαμε με τα χαράς (ακούσατε Γάλλοι!). Στην θέση ενός ψαριού μπήκε ο νικητής: ψαχνό από πόδι από γουρουνάκι γάλακτος με ενδιάμεσες στρώσεις από black pudding (budin noire). Δίπλα του ένα vaul-au-vent με αυγό ορτυκιού. Το black pudding έδινε μια γλυκύτητα στο χοιρινό και οδηγούσε σε ένα σύνολο έτοιμο να απογειωθεί πλην όμως στην γη, λιτό. Terrine από foie gras πάπιας με ζελέ Madeira και confiture από rhubarb: πιο προσγειωμένη αίσθηση από τις αέρινες γαλλικές terrine. Η σχετικά βαριά γεύση του ζελέ άφηνε κενά στην σχέση με την μονοδιάστατη terrine (έλλιπε η χήνα) που πήγαινε προς το γλυκό. Το rhubarb ήταν εκείνο που ισορροπούσε το σύνολο. Δίπλα δύο κομματάκια καραμελωμένη paτa negra. Ραβιόλι με αστακό και καραβίδα: μύριζε θάλασσα. Γλυκύ και τραγανό συνάμα (προφανώς ελάχιστα βρασμένο) έδενε με το chuttney τομάτας. Πιτσούνι με σάλτσα από χουρμάδες και καραμελωμένη παντσέτα: απίστευτο. Η διακριτικά επεξεργασμένη σάλτσα ήταν απλώς το φόντο στο οποίο φτερούγιζε το περιστέρι. Πάντα λιτά και κοντά στη γη. Προσγείωσα παντόφλα. Η patisserie κτυπάει τον οποιονδήποτε Γάλλο. Τόσο η κλασσική tarte tatin που πήρε η κόρη μου όσο και ο κύλινδρος από σοκολάτα φουντουκιού με γέμιση από mousse με ginger και φρούτα του δάσους δεν περιγράφονται. Σφαίρες από άσπρη σοκολάτα γεμάτες με παγωτό φράουλα. Όταν τους είπα ότι μετέχω γαστρονομικού (και όχι μόνον) ατελιέ μας πήγαν στην κουζίνα: το μόνο που δεν έρχεται έτοιμο απέξω είναι το ψωμί. Δώσαμε συγχαρητήρια στην Clare για την πολύπλοκη-απλότητα των συνθέσεων της και στον ζαχαροπλάστη για τον ίδιο λόγο. Η Clare επέβλεπε γύρω στους δέκα μαγείρους και πέντε ζαχαροπλάστες. Απέριττη όπως η κουζίνα της. Μόνο ψεγάδι οι συνεχείς προσφωνήσεις των πελατών στα γαλλικά και το κέντρο βάρους της κάρτας κρασιών στο Bordeaux. Υπάρχει ακόμη δέος στο ιερό τέρας από την άλλη μεριά του καναλιού. Να μην ξεχάσω τον ευγενέστατο Sommelier που μας συνδύασε το foie gras με ένα σχετικά άγλυκο γερμανικό Riesling vintage tardive και το γεύμα με ένα chardonnay Βουργουνδίας. Δεν μπορώ να κρίνω αν όντως είναι για 3 αστέρια. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έμεινα με μια αίσθηση ελλειμματικής πληρότητας, όπως στην θέα ενός ξερού κήπου zen, όπου αυτά που παραλείπονται αναδεικνύουν αυτά που φαίνονται.

   1. Μανώλη μας καλώς ήρθατε!Την άλλη φορά που θα λείπετε τουλάχιστον θα ξέρουμε ότι κάτι καλό θα μας ετοιμάζετε πάλι.Τι να πρωτοσχολιάσω!Η κορούλα σας θησαυρός!Μ’αρέσει που συμμετέχει με ενεργό και δημιουργικό τρόπο στις εξορμήσεις σας.Οι εκπομπές του Ramsay παίζονται και εδώ.Υπάρχει βέβαια και η αντίστοιχη ελληνική.
      Πολύ εύστοχη η ερμηνεία που δώσατε του κανόνα “κατ’ οικονομία” ως δρόμος και όχι ως επιταγή.
      Δεν μπορώ να κρίνω τα αστεράκια του του Gordon ΑΛΛΑ εκείνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι η περιγραφή και τα σχόλιά σας είναι για πολλά αστεράκια!!!!!
      ένα μεγάλο ευχαριστώ που τα μοιραστήκατε αυτά μαζί μας!

      1. να που εχουμε και μια τριαστερη μαγειρισσα! ελπιζω να αναφερω κι αλλη μια στο συντομο μελλον! ευχαριστουμε μανωλη!

8. Καλημερα….καλημερα…
   Δασκαλε σας..”σκουνταω..” περασε ο βαλεντινος…δεν μας βαζετε κανενα απο εκεινα τα ωραια φαγακια που εσεις μονο ξερετε..και μας καλοπιανετε??? 🙂 🙂 🙂 🙂 😉
   Ηλιολουστες καλημερες και παλι..

   1. ειμαι σε προγραμμα “ψεκαστε και σκουπειστε και αντε μετα να γ..θειτε”, οποτε δεν προλαβαινω να κανω αναρτηση, θα πρεπει να ικανοποιηθειτε με τα μεζεδακια που αναρτω αιφνιδιως στο φεισμπουκ, καλη μου ορφια! και μια και ο λογος περι αυτων, δεν ειναι και οτι οτι … καπνιστο χελι με φουα γκρα και καραμελωμενο μηλο! οχι παιζουμε!!!!!

      1. Δασκαλε…αμα ειναι….να πιεστειτε….στο προγραμμμμααααα…τοτε ναμην επιμενουμε..εξαλλου γιαυτο τοειπα εγω…μπας και τα καλουδια στο φεισμπουκ…αναλυθουν…εδω,….πιο λεπτομερως…αλλα δεν πειραζει….θα βαλουμε την φαντασια μας να δουλεψει….!! :);)

9. Ανταπόκριση από το Λονδίνο

   Μεγάλη Δευτέρα βράδυ Leicester Square: απειλητικοί οι τίτλοι του κίτρινου τύπου στα newstands. Η Ελλάδα φταίει για όλα, οι Έλληνες να ματώσουν. Μια γελιογραφία έδειχνε έναν τριχωτό μουστακοφόρο δισκοβόλο που δεν μπορούσε να σηκώσει ένα Ευρώ που εκτελούσε χρέη δίσκου. Πουλούσαν και κάποιες γερμανικές εφημερίδες με αντίστοιχους τίτλους σε στρατιωτική γλώσσα. Δεν θα με ένοιαζε αν δεν γνώριζα την υφέρπουσα νοοτροπία εξήσωσης σημαινόντων με σημαινόμενα, ταύτισης της πραγματικότητας με νοήματα, νοήματα προερχόμενα από θεσμούς, από αυθεντίες.
   Θέατρο Duke of York λίγο παρακάτω: η 12η νύχτα του Σαίξπηρ. Στον ρόλο του γελωτοποιού Έλληνας: ο Μίλτος Γερολήμου. Ουσιαστικά παίρνει την παράσταση. Εκμεταλλευόμενος το ανατολίτικο περιβάλον της φανταστικής Ιλλυρίας παίζει σαν τον Καραγκιόζη πετώντας που και που μερικά ελληνικά. Το κοινό δεν περίμενε το τέλος, τον αποθεώνει κατά την διάρκεια της παράστασης. Η ανθρώπινη πραγματικότητα υποστιάζεται στην ετερότητα του προσώπου που, πραγματούμενη σαν ελευθερία πέρα από κάθε προσδιορισμό οποιασδήποτε αυθεντίας, συγκεφαλαίωνει τον κόσμο. Γνωρίζεται μόνο με την σχέση, που προυποθέτει όμως έξοδο από τον κόσμο των νοημάτων και των θεσμών, έξοδο από το εγώ.

   1. Προφανώς Μανώλη θα εννοείτε την Καθαρή Δευτέρα και όχι τη Μεγάλη Δευτέρα εκτός εάν την περίοδο που διανύουμε την παρομοιάσουμε με την Μεγάλη Εβδομάδα,την εβδομάδα των παθών που από σημειολογική άποψη είναι σωστή βέβαια.
      Έχει ενδιαφέρον η είδηση που έχει δημοσιευθεί και ίσως έτσι εξηγείται και η στάση του κίτρινου της γηραιάς Αλβιώνος.
      http://www.sofokleousin.gr/archives/51164
      Αν κάναμε “σόπινγκ θέραπυ” στη χώρα τους αγοράζοντας 6 φρεγάτες και 30 μαχητικά όπως κάναμε στη Γαλλία και Γερμανία αντίστοιχα,τότε σίγουρα θα είχαν άλλη στάση.
      ‘Οπως και νάχει,σαν λαός αποδείξαμε ότι αντέχουμε,περάσαμε τόσα και τόσα,δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να μας ρίξουν και το ηθικό, έχουμε σταθερά σημεία αναφοράς,έχουμε πολιτισμική συνέχεια άσχετα που οι πολιτικοί μας δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.
      ανταποκρίτρια από τη Θράκη 🙂

      1. Ρούλα καλησπέρα σας. Λάθος η Μεγάλη Δευτέρα! Μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου η αρθρογραφία ήταν αρκετά αντικειμενική μια και περιοριζόταν στον σοβαρό τύπο. Τώρα το πράγμα έχει ξεφύγει. Νομίζεις ότι από εμάς κρέμεται το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.

         1. ναι, ειμαστε η κερκοπορτα του ευρωπαικου νομισματικου συστηματος!
            και καλα να μιλανε οι γαλλοι και οι γερμανοι, ειναι οι κολωνες του συστηματος!
            οι εγγλεζοι με ποια ιδιοτητα μιλανε; αυτοι εδω και χρονια καθονται απεξω και μαλλον θα συνεχισουν να το κανουν!
            για μενα η ολη σταση της ευρωπης ειναι απογοητευτικη, ειναι ενα συνοθυλευμα ασπονδυλων γραφειοκρατων
            μερκελ και σαρκοζυ μπροστα στον ντε γκωλ και τον σμιτ ειναι μαλλον πολυ ολιγοι!
            το προβλημα μας μπορει να λυθει, αλλα η επιμονη να λυθει μεσα απο την ευρωπη ειναι προβληματικη και λανθασμενη

      2. Μου δώσατε μια ιδέα!να τους απαντήσουμε με σκίτσο την Ελλάδα στο ρόλο του Άτλαντα να σηκώνει στους ώμους το ευρώ!
         και για να το χοντρύνουμε ακόμη περισσότερο,την Ελλάδα στο ρόλο του ταύρου-Δία και θέμα την αρπαγή της Ευρώπης.
         Εκείνο που με ενοχλεί περισσότερο στην όλη κατάσταση είναι ότι ο πρωθυπουργός συμπεριφέρεται ως υπηρεσιακός,είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία και στις συνεντεύξεις του στο εξωτερικό εκείνο που κάνει είναι να ρίχνει ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση,όχι ότι δεν έχει και αυτή τις ευθύνες της όπως όλοι τους που μας παραμύθιαζαν.

         Πού είσαι Αριστοφάνη για να δεις
         πώς μας κατάντησε ο καθε εις

         1. τεραστιο το ελλειμμα ηγεσιας στην Ευρωπη αλλα και στην χωρα μας!
            και γιατι αλλωστε εμεις να ειμαστε διαφορετικοι;
            αυτες οι αστειοτητες περι εξεταστικης ειναι για τα μικρα παιδια να φανε το φαι τους!

            εγω ειμαι υπερ κυβερνησης εθνικης ενοτητας, η συναινεση πρεπει να περναει και απο την εκτελεστικη εξουσια
            οσο στραβοι και κουτσοι κι αν ειναι οι δυο μεγαλοι πρεπει να τα βρουνε μεταξυ τους και να οδηγησουν τη χωρα μπροστα
            keep dreaming
            keep walking
            (με τετοια χαλια ενα ουισκακι το εχω αναγκη!)

Comments are closed.