This is a classic dish, and a very tasty one!
I was in Rome for one day and had the chance to grab “carciofi alla Giudea” for a bite!
It all begins with an excellent product. The roman artichoke. Look at it! Nice, round, plumb, a sphere full of flavors!
The artichoke is fried twice, once as a round object with a bit of the stem sticking out, then it is flattened so that the leaves become like an umbrella and then fried again, until the leaves become crispy. These crispy leaves, partnered with the sweet tender flesh is an unforgettable combination.
Ρωμαίοι για επιδόρπιο φάτε τις αγκινάρες
μήπως και χωνέψετε τις πράσινες γκολάρες
πεταχτηκε ο φιλοσοφος μπροστα,
απεκδυθηκε τον μανδυα του
και ενεδυθη την φορμα του καγκελωμενου βαζελου της Θ13!
εμπρος παιδια και τους φαγαμε!
Τι ωραια ιδεα καλε μου! Εχουν οι Ρωμαιοι τον τροπο τους με τις αγκιναρες. Υπαρχει νομιζω κι ενα φαγητο που λεγεται καρτσιοφι αλλα ρομανα, με σκορδακι στο φουρνο. Φανταζομαι τηγανισμμα σε αγνο λαδακι! Τι αλλο μου θυμισατε τωρα.. εκει στα παραλια του Μοντερεϋ καλλιεργειται πολυ η αγκιναρα. Παιρνουν τις καρδουλες, τις βουτανε σε κουρκουτι και τις τηγανιζουν. Δεν τρελλαινομαι πολυ γι αυτο, μαλλον εξαρταται απο το κουρκουτι και την αρτυση. Τελος εχω να πω αυτη ειναι η μεγαλειοτης του μπλογκινγκ. Διαβαζουμε κατι και ο νους αρχιζει να ταξιδευει ναι να αναπολει. Καλο Σαββατοκυριακο.
χαιρετε δεσποιναριον! σας στελνω δυο αγκιναρουλες μια τηγανητη και μια στο φουρνο!
στη ρωμη και στο λατσιο τις αγκιναρες τις τρωνε με ολους τους τροπους!
φτιαχνουν και μια εκπληκτικη φτιτατα!
πολυ μου αρεσει αυτη η προσεγγιση του μοντερευ, στειλε μου σε παρακαλω ενα μεζεδακι!
φιλακια!
fried artichoke is a new one for me – another taste to try when our artichokes are ready for eating (which will be much later in the season)
μαρια να το δοκιμασεις οπωσδηποτε, ειναι το αριστουργημα!
Αρρωστη ξεαρρωστη σταματω στον αγαπημενο μου Παναθηναιο για δυο λεπτα.Ολα σ’αυτο το μπλογκ εχουν την σημειολογια τους.Η αναφορα στη Ρωμη ειδικα σημερα,το ονομα που εχει διαλεξει ο φιλος μου,η αγγιναρα ισως οχι.Λοιπον ευχομαι σε λιγες μερες με αγγιναρες η χωρις η Ρωμη να ειναι η πιο γλυκια πολη ever για τον Παναθηναικο σας.
Το αξιζετε αλλωστε!!!!
Εδω που ειμαι περιβαλλομαι απο τασακια,κουπες,σηματακια της ομαδας και υπαρχει και ενα κασκολ στο αυτοκινητο.
Αρα υπαρχει τουλαχιστον ενας Παναθηναικος σ’αυτο το σπιτι.Πολλα φιλια λοιπον και τυχη για να πανηγυρισετε την προκριση.
και εχθες σε σκεφτομουνα και ελεγα “που ειναι η γιαννα;”
περαστικα, περαστικα, και ευχαριστω για τις ευχες!
δεν υπαρχει κανενας συμβολισμος, απλα ημουνα στη ρωμη, και μαλιστα τη βραδυα που εμεις παιζαμε εδω,
αναποδα βρε παιδι μου!
τωρα που αρχιζει και ξεκαθαριζει η εικονα
καταλαβαινω οτι στο σπιτι υπαρχουν και οι δυο μεγαλοι του ελληνικου ποδοσφαιρου!
και τολμω να υποθεσω οτι ο βαζελος ειναι ο συζυγος!
φιλακια!
έμεινα να χαζεύω το καλάθι με τις αγκινάρες!
Δυστυχώς στην περιοχή μας οι αγκινάρες κυκλοφορούν κυρίως το καλοκαίρι,αργούν να γίνουν λόγω του ψυχρότερου κλίματος και αυτές που υπάρχουν αυτή την εποχή έρχονται μαυρισμένες από τις νότιες περιοχές.Είχα κάνει τη συνταγή με μπέικον που μας είχατε φέρει,θα δοκιμάσω την τηγανητή αλλά και αυτή που ανέφερε το Δεσποινάριον με κουρκούτι.
Να ευχηθώ και από εδώ περαστικά στη Γιάννα μας που μας έλειψε πολύ!Το δε σχόλιό της για το τριφύλλι δείχνει για ακόμη μια φορά τη γλύκα και την υπεροχή της.
καλήν εσπέρα
αυτες οι αγκιναρες ειναι αλλο πραμα να τις βλεπεις και αλλο να τις γευεσαι! αριστουργημα! τετοια σαρκα βελουδο και γλυκα, μαζι με πικρα! μαθημα και γευση ΖΩΗΣ