Posted by
“Amen, I say to you, this very night before the cock crows, you will deny me three times.”
Jesus spent one night in the garden of Gethsemane after the Last Supper and prior to his arrest by the mob.
He went there to pray accompanied by St. Peter, St. John and St. James.
Mosaic in San Marco, Venice (1200)
His state of mind was confused and ambivalent.
He prayed three times.
It appears to be a discussion with his Father, but it is in essence a discussion with himself.
Before committing to the Sacrifice.
Agony in the Garden refers to this state of mind.
Mosaic in San Marco, Venice (1200) – Detail
Jesus is sad and anxious.
He is not ready yet for the Sacrifice.
“My Father, let this Cup pass by me”.
Buoninsegna (1308)
Human, all too human!
This is the Greatest moment in the life of Jesus as a Human!
He openly admits that his desire for life is greater than his willingness to save humanity.
“My Father, if it is not possible that this cup pass without my drinking it, your will be done!”
Giovanni Bellini (1495)
He asked his pupils to stay awake and pray, but every time he checked up on them they were asleep.
“The spirit is willing, but the flesh is weak”
Andrea Mantegna (1460)
Boticcelli (1500)
El Greco (1595)
“Jesus answered him, “Friend, do what you have come for.” Then stepping forward they laid hands on Jesus and arrested him.”
El Greco (1608)
(All quotations from the Gospel by Mathew)
Η ύπαρξη πιστοποιείται σαν αυτοσεινηδησία. Η συνείδηση, σαν απόλυτη διαφάνεια, μπορεί να δει εαυτό της μόνο όταν έχει αντικείμενο. Το αντικείμενο, σαν φαινόμενο, υποστασιάζει την συνείδηση που τώρα μπορεί να παρουσιαστεί στον εαυτό της και να πιστοποιείσει ότι υπάρχει. Υπάρχω όχι καθ εαυτόν αλλά επειδή ο αντικείμενος κόσμος υπάρχει. Ο κόσμος, το ίδιο μου το σώμα, ο άλλος, αποτελούν το είναι που είναι η βάση της αυτοσυνειδησίας μου, βάση που συνεχώς με στηρίζει στο είναι. Ακόμη και το μηδέν εμφανίζεται στην επιφάνεια του είναι. Είναι μηδέν από κάτι, είναι η διαχωριστική μεμβράνη που ξεχωρίζει τα όντα, ανήκει στο είναι. Ο κόσμος είναι ένα συμπαγές είναι που γεμίζει τα πάντα. Ο χρόνος, αχώριστος σύντροφος της ύπαρξης, εμφανίζει το κόσμο σαν καθ έκαστο, σαν μορφή. Τεμαχίζει το είναι. Το εμφανίζει σαν περατότητα. Η ύπαρξη εν χρόνω φαίνεται σαν ατέλειωτο ταξίδι, από καθ έκαστο σε καθ έκαστο, από μορφή σε μορφή, κίνηση από το επιμέρους στο όλον, από το έλλειμμα στην πληρότητα, στην σωτηρία. Ο χρόνος είναι λοιπόν πρωταρχικό υπαρκτικό έλλειμμα και ως εκ τούτου, δίψα ζωής.Ύπαρξη εν χρόνω σημαίνει δίψα ζωής. Δίψα ζωής στην οποία ο Χριστός έδωσε προτεραιότητα στον κήπο της Γεθσημανής. Γιατί δίψα ζωής είναι δίψα για σωτηρία.
Όταν σας διαβάζω, κάθε τι που διαβάζω εδώ, μ ένα μαγικό ραβδάκι με γαληνεύει.Οι εικόνες με καθηλώνουν.
Σας ευχαριστώ και για την προηγούμενη απάντησή σας ,αγαπημένε δάσκαλε, στο σχόλιό μου και για τη σοφή σας σκέψη.
Καλή Ανάσταση καλό Πάσχα με αγάπη και φιλί.
καταπληκτικοί οι πίνακες που αναρτησες…
ποτέ δεν είχα φανταστεί την τόσο μεγάλη σημασία των γεγονότων στον Κήπο της Γεσθημανής… πόσα συναισθήματα φανερώνονται και πόσες υπέροχες φράσεις ακούγονται
ωραίο post… και διαφορετικό
ξεχασα τις ευχές…
καλή Ανάσταση, όπου και να είσαι
Λίγες ώρες πριν την Ανάσταση έρχομαι να ευχηθώ από καρδιάς στον καθένα ξεχωριστά,Καλή Ανάσταση!
Γιάννα,Δεσποινάριον,Κατερίνα,Μανώλη,Ναταλία,Όρφια αλλά και σε όλους τους επισκέπτες εύχομαι να περάσετε καλά με τους αγαπημένους σας και σας στέλνω το φιλί της αγάπης.
Όσο για εσάς προσωπικά εκτός από το φιλί της αγάπης στέλνω και ένα μεγάαααλο ευχαριστώ για τις αναρτήσεις που μας χαρίζετε!
***********Κ Α Λ Η Α Ν Α Σ Τ Α Σ Η***********
Λιγο μετα την Ανασταση τη δικη σας ερχομαι να ευχηθω Χριστος Ανεστη, αγαπητο Ατελιε. Θα ηθελα να ειμασταν ολοι στο ατελιε και να τρωμε μεγειριτσα. Που θα την ειχαμε φιαξει ολοι μαζι. Που ομως δε θα ειχα καθαρισει εγω τα αντερακια γιατι μου γλυστραν απο τα χερια. Καλο Πασχα λοιπον και Αγαπη στις καρδουλες σας. Παναθηναιε εφεντη, σε φιλω σταυρωτα!
Διδάσκαλε, Ρούλα, Δέσποινα, Όρφια, Γιάννα, Κατερίνα, Ναταλία, αγαπημένο ατελιέ, ψηφιακέ διαβάτη
Χριστός Ανέστη!
Η ελληνική Ανατολή σημαίνει την σταύρωση και την ανάσταση σαν γεγονός φανέρωσης της ελευθερίας του προσώπου. Ελευθερίας από τα δεσμά του προκαθορισμού της ουσίας, ανθρώπινης ή θεϊκής. Η όντως ζωή δεν εμφανίζεται σαν εξαγορά κόλασης ή σαν αντιμισθία παραδείσου, αλλά σαν παράδοση στον άλλον, σαν έρως.
Αληθώς Ανέστη Μανώλη και οικογένειά του!
Για άλλη μια φορά με μια φράση σας “Η όντως ζωή δεν εμφανίζεται σαν εξαγορά κόλασης ή σαν αντιμισθία παραδείσου, αλλά σαν παράδοση στον άλλον, σαν έρως” δώσατε το μήνυμα της ημέρας!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Σε ολες τις αγαπημενες φιλες και τους αγαπημενους φιλους του ατελιε κι μη, ευχομαι κι εγω με τη σειρα μου Χρονια Πολλα και Καλη Δυναμη, Φαντασια, Δημιουργικοτητα, Ευαισθησια και πανω απολα Αγαπη.