Posted by 
Cappadoccia (Kapadokya), a beautiful mysterious place.
In the 4th century AD it was the center of major developments in Christian theology and philosophy.
The tradition of the Christian Orthodox religion remains strong even today in the rough and mysterious landscape.
A lot of men are abandoning the life we know to become monks leaving in the caves carved inside the rocks centuries ago.
This is the story of one of them.
His name is Kostas T. He grew up in a city in the North of Greece.
As a Lyceum student he distinguished himself in carving names and hearts in trees, and there are a lot of them in the countryside around the city.
After serving in the Greek Army he started working as a model.
His success brought him a lot of female admirers.
As it usually happens, none of them captured Kostas’ heart.
The lucky ones got to experience his extra-ordinary love making for one night, or two.
No one seemed to be able to tame the young stud, until he met Iphigenie M, a beautiful heiress of a ship owning family of the island of Andros.
Happiness was knocking on their door.
But life was hard on Kostas.
Quite accidentally, Iphigenie met Sophie M, an Australian girl who was working in Greece as a waitress after having divorced her Greek husband.
They became fiends and she was introduced to Kostas.
After a few days, a Ménage à trois (a French term which originally described a domestic arrangement in which three people having sexual relations occupy the same household – the phrase literally translates as “household of three”) was formed, the two women and Kostas becoming entangled in a world of passion.
Days and months passed by.
One morning, Kostas woke up in a state of deep anxiety.
He went to his two lovers and declared that this cannot continue any more.
He was hoping to convince Iphigenie to dump Sophie and then marry her.
Alas! Iphigenie was caught in the nets of Sophie!
Sophie got so upset with Kostas wanting to break up the trio, that she started eating hamburgers one after the other, and then to burn the calories she was washing cars. The photo above is proof of her condition.
After doing this for fun she opened a car laundry serving the best hamburgers in the Eastern Mediterranean.
Iphigenie tasted the hamburgers and decided she was going to stay with Sophie.
A hamburger changed Kostas’ life!
Kostas became a wreck and started having visions of meeting Death.
Suicide was imminent.
And then things took a totally unexpected turn.
Kostas was spending a lot of time with his parents trying to clear his mind.
One evening, after dinner, he found a book in his father’s library, opened it and started reading it.
It was a book by Saint Basil on the Human condition.
Saint Basil writes,
“Examine what sort of being you are. Know your own nature, that your body is mortal but your soul is immortal, and that our life is twofold in kind. One kind is proper to the flesh, quickly passing by, while the other is akin to the soul, not admitting of circumscription. Therefore be attentive to yourself, neither remaining in mortal things as if they were eternal, nor despising eternal things as if they were passing. Look down on the flesh, for it is passing away; take care of the soul, for it is something immortal…
For when the body enjoys well-being and becomes heavy through much fleshiness, the mind is necessarily inactive and slack in its proper activity; but when the soul is in good condition and through care of its own goods is raised up toward its proper greatness, following this the state of the body withers.”
Kostas was struck by thunder.
He kissed his parents good bye and started the long journey to Cappadoccia.
His life was never going to be the same.
Once he arrived there, he enlisted in the Christian Orthodox legion of monks and started praying.
He never lifted his eyes above to see the sky.
He never breathed freely the fresh air.
His eyes were almost shut, open only enough for him to read and cry.
One day he lifted his face and looked up.
What he saw in front of him was like a vision.
A beautiful woman on a bicycle.
The woman on the bicycle was a psychoanalyst, who was visiting Cappadoccia for a few days.
She needed this break.
Her job was full of the joys and sorrows of the human affairs, and she needed to get away from all that.
Her name was Elektra, and was French from the region of Alsace. She lived and worked in the city of Colmar.
The woman noticed him. and responded enthusiastically.
to be continued….
Δάσκαλε καλέ μου δάσκαλε τι ταλαιπωρία αυτό το παιδί!!Γιορτάζει κιόλας σήμερα τι να σκεφτώ!!
Μήπως οι γυναίκες του ατελιέ να πηγαίναμε μέχρι Καππαδοκία να πούμε καμμιά κουβέντα?? Τι Ηλέκτρα τώρα και ψυχαναλήσεις, εμείς δάσκαλε εμείς!!
…για συνεχίστε περικαλώ!!
ανταποκρινομενος εις το ενθουσιωδες αισθημα και συναισθημα μετα του οποιου αγκαλιασατε τον βασανισμενο Κωστα, θα δω τι μπορω να κανω για να ανοιξει η πορτα στις κοπελλες του Ατελιε
παρακαλω ομως να μην εισθε μοναχοφαγες
και η Ηλεκτρα καθως πρεπει κοπελλα ειναι, μπορει να γινετε και φιλες
αναμεινατε την συνεχεια …
Κατριν κατω τα χερια απο τον ιερομοναχο της Καππαδοκιας. Τον ειδα πρωτη στο προηγουμενο ποστ!
Παντως δεν ειναι κακη ιδεα να οργανωσουμε μια σταυροφορια αλα μπρανκαλεονε για να σωσουμε την κατασταση και να στειλουμε την οικολογα Ηλεκτρα με το ποδηλατο στην Αλσατια για ταρτες και μπυρες.
Πολυ ενδιαφερουτσα η ιστορια και ως σεναριο και ως πλοκη και ως πολυπλοκος εμπλοκη! Και γεματη στοιχεια γαλλικης κουλτουρας που με γαλουχησε. Αφηστε που ΤΩΡΑ ΞΕΡΩ το σωστο καρ σετινγκ για να φας χαμπουργκερ. Χε χε!
πω πω!!!!
και ειπα στην καημενη την Κατερινα να μην ειναι μοναχοφαγος!!!
εδω εχομε την επελαση του Αττιλα!!!
ουτε ψιχουλο δεν θα μοιραστει το δεσποιναριον απο τον Κωστα!!!
ευτυχως μετα ηρθε στα συγκαλα της και ομολει περι σταυροφοριας
(αυτη η σταυροφορια πασπαρτου εχει γινει)
του ατελιε
παρατηρω βεβαιως την απολυτη συμφωνια με την Κτερινα σε οτι αφορα τον εξοστρακισμο της Ηλεκτρας
(για οσους δεν το εχουν καταλαβει ακομη, η Ηλεκτρα ειναι το Λελουδι)
γιατι καλε κοριτσια;
μπορει να σας αρεσει!
ασε που μετα θα σας καλεσει στην Αλσατια!!!
να παραγγειλω τα χαμπουργκερς η ειναι νωρις;
καλημερα σας!!!
σχόλιο πρώτο
Επιτέλους,κορίτσια,ο δάσκαλος αποφάσισε να βάλει και έναν ωραίο,θυμάστε τη λίστα με τους “ωραίους” που μας πρότεινε;Λοιπόν για να μην τον τρομάξουμε,θα μιλήσω εγώ μιας και είναι από τα μέρη μου,θα μιλήσω στη γλώσσα του.”έλλλα βρε μανάρι μ’,τι τα θες τα καλογεριλίκια,δεν τόχεις,έλλα Σε λέω,όλη η χώρα ένα μοναστήρι θα γίνουμε με τους μπάστακες που καλέσαμε,μη Σε πω ότι θάχεις και τα τυχερά σου”.
σχόλιο δεύτερο
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην Ορφιαλένα μας,να τη χαιρόμαστε , πολύχρονη!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και στον Κώστα με την ευχή να βρει το δρόμο του,να γαληνέψει η ταραγμένη και ανήσυχη ψυχή του!μήπως όμως αυτή η διαρκής αναζήτηση του αληθινού φωτός είναι και η κινητήρια δύναμη για τη ζωή;Εξάλλου κάτω από τα φαινομενικά ήρεμα νερά πολλές φορές υπάρχουν και ισχυρά ρεύματα.Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
ΟΙ ΜΟΝΑΧΕΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ
1.<> της Κάθριν Χούλμε, βιβλίο χαρισμένο στην αδερφή μου από τη φίλη της Θ. σε ηλικία 14 χρονών.
2.Η ταινία που είδα στην τιβί βασισμένη στο ίδιο βιβλίο με την εκπληκτική Όντρεϊ Χέπμπορν.
3.Η φίλη της αδερφής μου,Θ. που χάρισε το βιβλίο,που μετά από λαμπρές σπουδές,έντονη ζωή και γάμο με τον έρωτα της ζωής της,αποσύρεται σε μοναστήρι σε ηλικία 35 χρονών.Δεν το περίμενε κανείς,ούτε και ο έρωτάς της.
4.Η φίλη μου Ε. από τα φοιτητικά χρόνια,μετά από ένα κύκλο σπουδές-γάμο,αποφασίζει ξαφνικά να γίνει μοναχή σε ηλικία 32 ετών,έτσι ξαφνικά και αυτή.
5.Ο αδερφός του παππού από τη Μυτιλήνη,μετά από ένα ταξίδι στην Αμερική πήγε μοναχός στο Άγιο όρος όπου και εκοιμήθη κατά την εκκλησιαστική έκφραση.Θα ήθελα πολύ να τον ρωτήσω γιατί αρνήθηκε να δώσει λίγο αλεύρι στα 2 ανήλικα ανήψια του που με κίνδυνο της ζωής τους,πάνω σε μια ψαρόβαρκα με πανιά ταξίδεψαν από το νησί,στα χρόνια της γερμανικής κατοχής,καλή ώρα!Παρά μόνο έδωσε μια χούφτα καρύδια σε 2 δεκαεξάχρονα που επέστρεψαν ακόμη πιο ταπεινωμένα και νηστικά.Τότε δεν έφευγε ούτε βελόνι από το περιβόλι της Παναγίας.
Σταματώ εδώ,πάλι πολλά έγραψα.
Σας φιλώ
διόρθωση.ο τίτλος του βιβλίου που έγραψα με εισαγωγικά και δεν μπήκε είναι η ιστορία μιας μοναχής (The Nun’s Story)
αυτο δεν ειναι σχολιο Ρουλα μου, ποταμι ειναι και μαλιστα αγριεμενο!
(προς μεγαλη μου ευχαριστηση)
ελλλα, ελλλα μαναρι μ’!!!!
πολυ ομορφα ξηγηθηκες και οπως με πληροφορουν ο Κωστας κοκκινησε στο ακουσμα του αυθορμητου και φλογερου καλεσματος, στρεφοντας για μια στιγμη το προσωπο του μακρυα απο τους βοστρυχους της Ηλεκτρας
οσο για την ατακα
“ενα μοναστηρι θα γινουμε με τους μπαστακες”
αυτη θα μεινει στα χρυσα βιβλια της λογοτεχνιας!!!
ομολογω οτι στον αμεσο κυκλο μου εν ενθυμουμαι περιστατικο μοναστικου βιου
εμεινα ομολογω αναυδος απο τον αδελφο του παπου, αυτη η σκληροτητα των ανθρωπων με ταραζει!
ειναι η πραγματωση του κτηνους!
για τις δυο φιλες τι να πω;
εχουμε μαθει να συνδεουμε την αποσυρση απο την κοινωνια με ενα δραμα, μια καταστροφη που δεν μπορει να την διαχειριστει ο ανθρωπος και αποσυρεται για να μην τρελλαθει, να μην αυτοκτονησει
αυτην την συμπεριφορα της αποσυρσης εν μεσω βιου πλουσιου και κεχαριτωμενου, δεν την εχω ματακουσει!
αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου!!!
σε ευχαριστω πολυ ρουλα μου που τα μοιραστηκες με το ατελιε, ειναι συγκλονιστικα ολα σαν περιστατικα και καποια στιγμη ισως τα ξαναβρουμε μπροστα μας
τωρα ομως με καλουνε απο την Καππαδοκια, ο Κωστας εχει κατι ερωτησεις για τις κοπελλες του ατελιε και παω να δω τι θελει να μαθει
To be continued
Ο γόης Κώστας καίει καρδιές. Η όμορφη και πλούσια Ιφιγένεια τον ερωτεύεται. Η Σοφία έρχεται αναπάντεχα και φέρνει τα πάνω κάτω. Ο Κώστας συντρίβεται, ανακαλύπτει ένα νέο κόσμο στα πατερικά κείμενα και αναχωρεί. Αναχωρεί προς ησυχασμόν σε μοναστήρι της Καππαδοκίας. Ησυχασμό μάλλον ανήσυχο γιατί εμφανίζεται η Ηλέκτρα από την Αλσατία. Και μετά; Μόνο τέλος δίνει νόημα στα συμβάντα. Τα κάνει ιστορία, περιπέτεια. Το τέλος σταματάει τον χρόνο, αλλάζει το υπαρκτικό επίπεδο των συμβάντων, τα κάνει αντικείμενο. Αντικείμενο που μπορώ να το δω από διαφορετικές γωνίες, να το ερμηνεύσω σε συνάρτηση της πορείας μου στον κόσμο. Το τέλος θα μου επιτρέψει να κρίνω τον Κώστα σαν άγιο ή σαν καταθλιπτικό, σαν μοναχό ασκητή ή ρίψασπι. Στην πραγματικότητα όμως το τέλος θα έχει παγώσει την ζωή σε ένα αντικείμενο, βορά των ερμηνειών, οθόνη προβολής των αγωνιών και επιθυμιών μου. Η α-τέλεια αφήνει τον χρόνο ζωντανό, δείχνει τον κόσμο σαν αυτό που είμαστε, σαν έλλειμμα, σαν κίνηση, σαν συνέχεια.
οταν το νοημα αποδοθει πληρως, η ζωη γινεται ιστορημα, αποκτα υποσταση εξω απο τους πρωταγωνιστες και η ζωη “παγωνει”
η α-τελεια κρατα τη ζωη ζωντανη
το ζητουμενο λοιπον ειναι φυσικον τελος αλλα με α-τελεια νοηματος
τι ιστορια κι αυτη…
πες του Κωστα, το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής…
σε βλεπω στο πλατωνικο στρατοπεδο αραχτη και ψυχραιμη
μεσα ομως στην ψυχη του Κωστα τα παντα ειναι εν βρασμω
οσο για την Ηλεκτρα, ασε να τα γραψω καλυτερα στο επομενο επεισοδιο
…εγω λεω να μοιραστουν οι ρολοι εδω και τωρα….και θα σας μηνυσω ποιον θελω δι εμε…!!!
Δεν θα αφησουμε το δεποιναριον…να μας ..¨φαει”.. τον καλυτερον…(ρολον εννοω ντε!!)..
Φιλω σας…!!!
ορφια μη βιαζεσαι!
μπορει να υπαρχουν κι αλλοι αντρες στα προσεχη επεισοδια!
Καλόγερος θε να γενώ εις την Καππαδοκία
να πάω στον παράδεισο έχω την προσδοκία
Καταμεσής της άσκησης στο φόρτε απ την νηστεία
κατέφθασε ο Εξαποδός από την Αλσατία
Με τράβηξε ο άτιμος στον πιο βαθύ τον πάτο
με foie gras, vendage tardives, και riesling μυρωδάτο
Έτσι ήμαστε οι Έλληνες πάντα οι άλλοι φταίνε
του κάτω κόσμου τα στοιχειά να μας εφάνε θένε
ο εξαποδω ο εξαποδω
μας εφερε το χρεος και ολο το κακο
εμεις παρθενες ειμαστε και παρθενες θα παραμεινουμε!
καταρα στους διακορευτες!
ωραιο love story παντως… μιας και εχουμε εξεταστικη διαβαζουμε και μπαινουμε ελαχιστα στο internet..παντως το blog πετάει!! οταν βρουμε χρονο θα σας αφηγηθουμε οποσδηποτε μια αστεια ιστορια που μας συνεβη η οποια κατεληξε να τρωμε ινδικη κουζινα πανω σε περσικα χαλια σε μια ταρατσα στα Πατησια !!
καλη επιτυχια κοριτσια, και οταν τελειωσετε με το καλο, ελατε να μας πειτε τις ομορφες ιστοριες σας!
βρειτε λιγο χρονο για να διαβασετε και την συνεχεια των δραματων του Κωστα