Posted by Today I present a dish from Romania, which I like very much. It is carp marinated in brine, then grilled or baked, and immersed in a mix of red peppers, chillies, parsley, and garlic. It is served with steaming hot polenta (mamaliga in Romanian).
Carp is a sweet water fish that is found in abundance in Romania. You can find it alive in the market, and bring it home to cook.
Kalin, my good friend in Bucharest was kind enough to treat me to a truly exceptional dish.
He bought the fish alive in the market, and brought it to the kitchen of the wonderful Boutique Hotel Christina (which is his latest entrepreneurial project) , where Katalin, the young talented chef got to work to prepare the Romanian traditional dish.
The fish is gutted, descaled, and filetted. The sumptuous chunks are then put in a brine (saramura in Romanian) for a while, and then baked (or grilled). In parallel, cloves of garlic and chilli peppers are sauteed and sweet red peppers are added. the mix is drowned in the brine of the fish.
The baked chunks of the carp are then served, with the tasty mix on top, and a good portion of steaming hot polenta.
Absolutely delicious!!! We enjoyed the dish with a wonderful white Romanian wine, “Livia” (the grape is Feteasca Alba). Thank you Kalin, thank you Katalin!!!
Ευχαριστούμε που μοιραστήκατε το νόστιμο πιάτο μαζί μας! Οι λέξεις σαλαμούρα και μαμαλίγκα χρησιμοποιούνται και εδώ, δεν ξέρω αν ισχύει και για άλλες περιοχές της Ελλάδας αλλά υποθέτω ότι τα ρουμάνικα όπως και τα βλάχικα ως λατινογενείς γλώσσες που είναι θα έχουν αρκετές κοινές λέξεις. Όσο για την πολέντα που την είχα δει για πρώτη φορά προ αμνημονεύτων χρόνων στην τιβί σε μια σειρά γευστικών ταξιδιών και αναρωτιόμουν τι να είναι αυτό το κίτρινο που χρησιμοποιούν για την παρασκευή της. Με έκπληξη ανακάλυψα ότι είναι το κατσαμάκι που έθρεψε γενιές και γενιές πεινασμένων αγροτών στα χρόνια της κατοχής και όχι μόνο. Από διηγήσεις των παλαιοτέρων έμαθα ότι το χοντροαλεσμένο καλαμπόκι είτε το έκαναν χυλό είτε σε μορφή πουρέ είτε μετά το βράσιμο το άπλωναν σε ταψί για να στερεοποιηθεί και να το σερβίρουν με γλυκό κυδώνι.
καλό σ/κ στο ατελιέ με πολλή αγάπη σε φθινοπωρινό φόντο με βροχή, αέρα, κεραυνούς αλλά και αφράτη κουβερτούλα που μοσχοβολά λεβάντα.
Ρουλα!!!! Κατσαμακι ειναι το καλαμποκι;! Πρωτη φορα το ακουω. Τα Βαλκανια ειναι μια μεγαλη κολυμβηθρα και οι κοινες λεξεις ειναι κανονας. Στα Ρουμανια εχουν την ιδια λεξη με εμας για τα βυσσινα και τα καϊσια (βερυκοκα). Ενα δε λικερ με βυσσινο που φτιαχνουν στα σπιτια, το λενε “βυσσινατα”. Η μαμαλιγκα ειναι ιδιαιτερα γευστικη και ταιριαζει γαντι με τις ντοπιες γευσεις. Καλο σ/κ και σε εσας!!!
..και εμείς με τη σειρά μας να σας ευχαριστήσουμε δάσκαλε που τέτοιες νοστιμιές τις μοιράζεστε μαζί μας. Θα το ξαναπώ όπως το νοιώθω. Τα θαλασσινά είναι “στο στοιχείο σας”. Κάθε φορά που διαβάζω τα εξαιρετικά πιάτα που μας προσφέρετε,ότι έχει θαλασσινό έχει μια ιδιαίτερη περιγραφή μοναδική που μεταφέρει τη νοστιμιά αμέσως στον αναγνώστη.Σε εμάς.
Ε και αφού έχει τσίλι μπαίνει στα αγαπημένα.
Καλή Κυριακή σε σας και στο Ατελιέ το αγαπημένο:))
καλημερα Κατερινα με τον καλο τον λογο! ειναι ωραια τα ψαρακια, δεν ειναι;
ευτυχειτε, και τρωγετε ψαρακια και θαλασσινα!!!
Αγαπητοί συμπολίτες του ατελιέ.
Ολίγον εκτός θέματος, σας καταθέτω τις εμπειρίες μου από την Κίνα.
https://docs.google.com/document/edit?id=16ljROKJb0dHNNuX0Va2LSwiOCzYkYyS2ITzhx3155Tk&hl=en_GB&authkey=COekvasD
ΥΓ: στο Πεκίνο ο κυπρίνος είναι καθημερινό φαγητό.
Αγαπητέ Μανώλη και οικογένειά του
ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για την κατάθεση όχι μόνο των εμπειριών σας αλλά και της ψυχής σας σε αυτό το οδοιπορικό! Μας μεταφέρατε όχι μόνο εικόνες αλλά και τον παλμό, την ψυχή, την ιστορία μιας χώρας που τα μεγέθη της είναι τεράστια, τρομάζουν και μόνο στο άκουσμα. Την πρώτη φορά που έριξα μια φευγαλέα ματιά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν, μα τι κρίμα να μην έχουμε και εικόνες. Τώρα όμως που το διάβασα προσεκτικά, απόλαυσα το ταξίδι, οι εικόνες είναι περιττές, αποδώσατε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο όλα αυτά που προανέφερα και κάτι παραπάνω. Η φράση ” Η ετερότητα μοιάζει να χάνεται στον γιγαντισμό της νέας πόλης και να συνθλίβεται στον συνωστισμό της παλιάς” ενδεικτική της αφήγησής σας όπως και η φράση “Είναι αυτό που θέλει να γίνει η Κίνα.
Είναι αυτό που δεν πρέπει να γίνει η Κίνα.
Το αντί-μετρο.”
Όπως καταλάβατε ενθουσιάστηκα, το ίδιο φαντάζομαι με τους υπόλοιπους και μακάρι να το δημοσιεύατε.
Μια σκέψη κάνω, λέω μήπως θα ήταν μια πολύ καλή αρχή για τη δημιουργία δικού σας ιστολογίου, κρίμα είναι αυτός ο θησαυρός να κρύβεται πίσω από μια ηλεκτρονική παραπομπή.
υγ. @μέγα διδάσκαλο
δεν συμφωνείτε και εσείς;
Ρούλα ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Έχω μια επιλογή από τις φωτογραφίες που τράβηξα την οποία παραθέτω στο ατελιέ
http://picasaweb.google.de/manolis1983/China2010?authkey=Gv1sRgCOTAx4mCjfGAKA&feat=directlink
Οι εικόνες δεν μπορούν αν αντικαταστήσουν τα φαινόμενα που εμφανιζόμενα στον προσωπικό δρόμο του κάθε ανθρώπου γίνονται βάση εμπειρίας προσωπικής. Πιο πολύ βοηθούν εκείνον που είχε τις εμπειρίες να τις ανασήρει από την μνήμη του.
Για δικό μου ιστολόγιο δεν έχω αυτή την εποχή χρόνο. Όμως το σκέφτομαι και σας ευχαριστώ πολύ για την ενθάρηνση.
Προς το παρόν έχω μαζέψει τα σχόλια που έχω κάμει σε μια συλλογή την οποία θα καταθέσω στον διδάσκαλο ευκαιρίας δοθείσης.
Μανωλη μου, καλως τονα και παλι, δεν μπορω παρα να συμφωνησω με την Ρουλα οτι αυτο το υλικο χρειαζεται τη στεγη και τη φροντιδα του συγγραφεα.
Στο μεταξυ, ευχαριστω που το μοιραστηκες μαζι μας.
Και οποια συμπτωση, ενα νεος Κινςζος λατρης της μουσικης του Μπαχ, εκανε παραπομπη στο αρθρο μου περι Μπαχ!
και πάνω που αναρωτιόμαστε αν είστε καλά, πού χαθήκατε, έρχεστε με τις ταξιδιωτικές σας εμπειρίες και με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο που ομολογουμένως δεν τον ήξερα! ευχαριστούμε που τα μοιραστήκατε μαζί μας, δεν τα έχω διαβάσει ακόμη, σπεύδω να τα μελετήσω!
καλός ο κυπρίνος στη σαλαμούρα, εξαιρετικό έδεσμα θα έλεγα και στη φωτογραφία δείχνει ζουμερό και φρεσκομαγειρεμένο…
αλλά καμια συνταγή με συμιακό γαριδάκι στην ελληνική, δεν θα μας προσφέρετε?
Αγαπητωτατη Ναταλια, η συμπεριφορα σας ειναι το λιγωτερο προκλητικη και σκανδαλωδης! Αφενος αγνοειτε προκλητικα το οτι ευρισκομαι εις παραδουναβιες χωρες και μακραν του Αιγαιου, αφετερου πηγαινετε και βυθιζετε την μαχαιρα εις το ευαισθητωτατον σημειον, αφου η Συμη και η παραλια του Αη Γιωργη ειναι απο τα πλεον αγαπημενα μερημου, και το γνωριζετε!
Κλεινω λοιπον αφιερωνοντας στην απονη και ασπλαχνη οντοτητα σας το ασμα:
“Ασε με να πιω το δηλητηριο
ειναι η ζωη μου ενα μαρτυριο….”