Damianos Fish Tavern, Ambelas, island of Paros, Greece

Update

The fish tavern has closed.

In its place today you can find the “Blue Oyster” bar/restaurant.

Original Article

A touch of the unforeseen landed me on the island of Paros for a short visit in October. The tourist season in Paros is very short, only three months, June, July, September. As a result in the first half of October the options for a decent meal to the visitor are limited.

Initially I wanted to go to Ventouris, a fish tavern I have enjoyed in the past, but as I have heard the tavern was closed. Instead, I opted for the fish tavern of Damianos, 100 meters from Ventouris. Here is my report.

The tavern is literally by the sea. However, the days before my arrival there were quite strong winds that prevented the fish boats from fishing. The result is that the fresh fish available was minimal (literally). When nature tries you you have to resort to the means by which man has been able to preserve food. In this case, salt curing provided the answer to the question: “what  do you recommend for today?”

Salt cured red mullet with garlic and rosemary

Manos brought to me the red mullet fillets that have been salt cured, then thoroughly cleaned from the salt and stored in olive oil, thin slices of garlic and rosemary. The taste was wonderful, intense, full of flavor, and the flesh juicy and firm. Eduardo, the Peruvian who has made Paros his home for the last 15 years, told me the story of the dish. It started from a village on the Peloponnese and was modified by Damianos, the owner of the tavern.

Salt cured sardines – frissa

The next delicacy was salt cured frissa, the large sardine fished in the waters of the Aegean.  Here what impressed me was the balance of the salty taste, and the moist flesh of the fish. One thing is obvious, Damianos knows how to salt cure fish!!!

Potatoes with onions and capers

The island of Naxos can be seen from Ambelas. It is less than 5 nautical miles away. Manos told me that they had received some nice potatoes from Naxos. they boiled them, dressed them with olive oil, and served with parsley, onions and capers which grow in abundance on Paros. I Was lucky to taste this dish, that in its simplicity was magnificent!!!! The flesh of the potato was sweet, soft and almost creamy. The combination with the onions and the capers was harmonious.

Vegetables

This dish of assorted vegetables came to partner with the main protein dish of the meal, chick peas!!! Chick peas  grown on the island of Paros are limited in quantities but delicious. They cook them in the oven with plenty of onions and herbs (mainly oregano). They are soft, tender, and have smoky flavor.

Chick peas

At the end, a simple and delicious local sweet, called “patsavouropita”, literally translated as “rag-pie”. It is made with fillo, and a mix of eggs, milk, flower, and a bit of lemon peel.

Eating is Damianos was a pleasure of discovery of the technique and joy of salt curing done with expertise and skill. But the potatoes with the onions and the capers topped the bill for me as the simplest and most flavorful dish. Talking to Eduardo after the meal, he promised to me that next time (assuming that fish and seafood will be available) he will prepare the original Peruvian cheviche. For those who have tasted the original Peruvian cheviche, this sounds like a very good reason for another quick visit to Paros. Thank you Eduardo, Manos, and Thodoris, for a wonderful meal and your hospitality.

Au revoir!

17 comments

  1. Η θάλασσα του φθινοπώρου μοιάζει με φωτεινό μηδέν.

    Είναι ο φόντος όπου αποκαλύπτονται, όπου αληθεύουν, αυτά που νομίζαμε ότι ξέραμε.

    Αυτά που άλλοι μας τα αξιολόγησαν, άλλοι μας τα αποτίμησαν, άλλοι μας έπεισαν να τα ανταλλάξουμε, για γυάλινες χάντρες.

    1. ειναι και η ερημια, η γαληνη, το τοπιο που εχει ηρεμησει απο την καψα του καλοκαιριου και επανακτα την “φυσικη” του διασταση…
      η ωρα της αληθειας δεν ειναι μια ωρα καταστροφης, φωτιας, θυελλας, ειναι μια ωρα απολυτης ηρεμιας…

  2. ΗΣΟΥΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ;Καλα να μην αρχισω και εδω! Τι υπεροχο γευμα που ηταν αυτο! Καλα ο Δαμιανος φιλεταρει και τα μπαρμουνια; Τον λατρευω να του πητε! Αλλα πραγματικα εκεινη η πατατα με την καππαρη και το κρεμμυδακι ειναι ολα τα λεφτα! Βρε παιδι μου τελος! Οι απλες γευσεις δεν υποκαθιστανται με τιποτα. Να δουμε τι θα πει περι του ιχθυος η επαϊουσα Ρουλα της δυναστειας των αλιεων! Την αγαπη μου στο ατελιε!
    Φευγω σιγοτραγουδωντας .. θα παρω μια ψαροβαρκα μωροο μου θα παρω μιαααααα ψαροοοοοβαρκα, μαζι σου να καλαρω να παω να βγωωωω στην Παααααρο!

    1. ναιν, ναι, ναι!!!!!!!!!!!! και αναφερομαι βεβαια στο υπο-σχολιο περι πατατας!!!!!!!!!!
      και προκαλω απο του βηματος τουτου και τον ιδιο τον θεο της συγχρονης μαγειρικης, τον Φερραν Αντρια να τολμησει να αναπαραγει δια των μεθοδων του το μπουκετο γευσεων της ταπεινης πατατας με το ακομη ταπεινωτερο κρεμμυδι και την τσαχπινα καπαρη να κουνα την ουρα της…..
      “η πιο καλη πατατο- σαλατα ειμαι εγωωωωωωωω, γιατι με γευση ολους τους μεθωωωωωωωω!!!!!!!!!!!”

    1. Γαβριηλ, Ροδιτη και Πλεοντα,
      εχω μαθει να εκτιμω την ομορφια οπου και αν την συναντησω και μαλιστα και στην μικροτερη κλιμακα….
      αποφευγω τις συνολικες αξιολογησεις, αφου ποτε δεν με οδηγησαν καπου….
      με αυτο το πνευμα αναγνωριζω τον ενθουσιασμο που κρυβει το σχολιο σου για την Ναξο,
      θα μου επιτρεψεις ομως να μην εισελθω εις διαγωνισμο ομορφιας και αλλων λοιπον στοιχειων….
      εγω εκεινο που προσπαθησα να γραψω ειναι οτι περασα ομορφες στιγμες στην φθινοπωρινη Παρο….
      και να τις περιγραψω βεβαια, ξεκινωντας απο τα μεζεδακια….

  3. Πειρατήηηη,ε πειρατήηηη! σε σας μιλάω καλέ με τη βάρκα παρά θῖν’ ἁλός, περιμένετε, έχω φίλους αγαπημένους μέσα!
    Σωστός, πολύ σωστός ο Μάνος, πήρε την ταπεινή φρίσσα που εμείς δεν καταδεχόμαστε και την ανέδειξε. Η φρίσσα ή σαρδελλομάνα όπως τη λέμε εδώ στη δυναστεία των αλιέων έχει περισσότερα κοκκαλάκια και είναι λιγότερο λιπαρή από τη σαρδέλλα, πετιέται από τους ψαράδες. Έτσι όμως φιλεταρισμένη και σωστά ψημένη στο αλάτι υποθέτω θα είναι μούρλια. Όσο για τη συνταγή με φιλέτο μπαρμπουνιού ομολογώ πρώτη φορά την ακούω, πρέπει να είναι εξαιρετικό πιάτο, έτσι ακριβώς κάνω το γαύρο. Το φιλετάρισμα δεν το βαριέμαι, το ξεσκόνισμα όμως…
    Το μυστικό όμως δεν μας το είπατε που είναι και η επιτυχία του σωστού ψησίματος στο αλάτι, πόσες ώρες το κρατά;
    Απορία δεύτερη, αύριο θα μου φέρουν τσιπούρες αλανιάρες, βοηθήστε παρακαλώ αν έχετε την ευγενή καλοσύνη, μην την πατήσω όπως τότε με τις παλαμίδες που χτυπιόμουνα γιατί δεν το είχα σκεφθεί. Έκτοτε παλαμίδες γιοκ, όσες απέδρασαν,απέδρασαν, μόνο τους μετανάστες επιτρέπουν να περάσουν τα σύνορα ελεύθερα.
    καλήν εσπέρα σε όλο το ατελιέ

    1. βρε Ρουλα κουκλα μου, ειπαμε, εισαι τσαχπινα, αλλα περιμενεις με το που θα κουνησεις την πυρα σου οτι θα αποκαλυφθουν τα μυστικα αιωνων;
      δηλαδη το πως το ψηνουμε το μπαρμπουνι θα το μολογησουμε ετσι, χυμα και σταρατα;
      οχι βεβαια!!!!! η παραδοση πρεπει να φυλασσεται!!!!!
      περα απο την πλακα, η τεχνη ειναι δυσκολη, και δεν ειναι θεμα μονο χρονου
      για το λογο αυτο, για τις τσιπουρες, η προταση ειναι μια: καρβουνο
      κι οσες περισσεψουνε καταψυξη για την επομενη φορα
      καλη ορεξη!!!!

  4. …Τι πιατα ειναι αυτα και συνδυαζομενα με υπεροχο νησακι….ε!! ειναι η υπερτατη απολαυση!! Αυτη ομως τη “πατσαβουροπιττα” την εβαλα στο ματι….!!! Καλο βραδυ σε σας και σε ολο το αγαπημενο μας ατελιε!!

    1. αλλο πραμα, ορφια, αλλο πραμα, και ειναι και ελαφρια παναθεμα τη, οποτε το μισο ταψακι φευγει για πλακα….
      καλο βραδυ

  5. Το ψάρι δεν είναι από τα αγαπημένα μου εδέσματα, αλλά αυτό το μπαρμπουνάκι μου άνοιξε την όρεξη βραδιάτικα!!! Την καλησπέρα μου!!

Comments are closed.