Posted by 
Σημερα ειναι τα Εισοδια της Θεοτοκου. Σημερα ειναι η γιορτη του Ταιβ. Ψαχνοντας στα χαρτια μου βρηκα αυτη την ασπρομαυρη φωτογραφια απο τη δεκαετια του 1970 στη Ροδο.
Ο Ταιβ παντα ηθελε να γιορταζει τη γιορτη του, ασχετως του οτι δεν το ελεγε. Μια θα βγαιναμε εξω να γιορτασουμε, μια θα μεναμε στο σπιτι της με μαγειρεματα και οινοπνευματα.
Η χαρα της αμετρητη οταν ντυνοτανε για να υποδεχθει τους προσκαλεσμενους.
Την ιδια χαρα εκανε και οταν ετοιμαζε τη γιορτη του μπαμπα η τις δικες μας, της αδελφης μου και τη δικη μου.
Ενα απο τα προσωνυμια του Ταιβ ηταν “καλλιτεχνης”. Το απεκτησε οταν συνειδητοποιησα οτι οσα ερεθισματα ειχα για την τεχνη τα ειχα απο εκεινην. Ο μπαμπας ηταν τεχνοκρατης και πραγματιστης.
Για τον Ταιβ τον καλλιτεχνη λοιπον, ηθελα να βρω μια απεικονιση των Εισοδιων. Και η φυσικη επιλογη ηταν το σχετικο εργο του Μανουηλ Πανσεληνου.
Ο Ταιβ λατρευε τον Μανουηλ Πανσεληνο. Τον θεωρουσε αξεπεραστο καλλιτεχνη.
Τα Εισοδια της Θεοτοκου απο την Μονη Πρωτατου στο Αγιο Ορος ειναι απο τα μεγαλειωδη εργα του, γεματα κινηση και χρωμα, αλλα και μια ευγενεια και συστολη που χαρακτηριζει τον ωριμο καλλιτεχνη.
Ταιβ καλλιτεχνη μου λειπεις πολυ!!!
Εξαδελφε, με το που ειδα την φωτογραφια περιμενα να την ακουσω να γελαει, μ’ εκεινο το γελιο που κυλουσε σε πολλα επιπεδα και κατεληγε σε μια νοτα προς τα πανω.
Περιεργο,αλλα περισσοτερο απο το προσωπο θυμαμαι τον ηχο της φωνης της και τα χερια της τα αεικινητα.
Σε γλυκοασπαζομαι.
Εξαδελφη!!!!!
Επιστημονικες μελετες εχουν αποδειξει οτι η οραση ειναι ασθενεστερη απο την ακοη και την οσφρηση. Ως εκ τουτου θυμομαστε πιο εντονα μια φωνη απο ενα προσωπο. Η την μυρωδια ενος πιατου απο την οπτικη του πλευρα. Σε ασπαζομαι!!!!
Τι ομορφη γυναικα ο Ταϊβ! Τι γλυκεια και αρχοντικη! Οταν πριν δυο χρονια ανοιξαμε αυτο εδω το ατελιε, ηταν ακομα στη ζωη. Την γνωρισαμε απο τις αναρτησεις του αγαπητωτατου. Μαζι σ΄αυτο το χωρο ζησαμε την αγωνια του για την φθινουσα υγεια της. Και μαζι κλαψαμε οταν εφυγε. Δε μας εβλεπε κανεις πισω απο μια οθονη, αλλα κλαψαμε. Η καλλιτεχνικη φυση του Ταϊβ περασε στην επομενη γενια στον αγαπημενο μας φιλο. Ευχομαι να ζει παντα στη μνημη σας με αγαπη. Ετσι ομορφη, γλυκεια και αρχοντικη.
Δεσποιναριον!!!!!
Ευχαριστω για την αγαπη και την υποστηριξη!!!!
Αι σεντ γιου μαι λαβ.
Έμεινα ώρα να θαυμάζω τη μορφή Της, ευχαριστούμε πολύ που μας κάνετε κοινωνούς τέτοιων ιερών στιγμών!
Χρόνια πολλά στην αδερφή σας και σε σας, να τη θυμάστε έτσι με τρυφερότητα όπως της αξίζει!
Χρόνια πολλά και στην εξαδέλφη είτε γιορτάζει είτε όχι, εξάλλου σήμερα όλο το ατελιέ γιορτάζει και προτείνω να καθιερώσουμε τη σημερινή μέρα, ημέρα εορτής του ατελιέ, ημέρα χαρμολύπης!
Ρούλα η λέξη χαρμολύπη που χρησιμοποιείτε είναι το πλέον πρέπον του καθ ημάς τρόπου. Η μεγάλη γιορτή φέρνει απέναντι την χαρά της παρουσίας των εορταζόντων με την λύπη της απουσίας εκείνων που έφυγαν. Η αλήθεια δεν είναι ορθότης, δεν είναι veritas, αλλά α-λήθεια, η μάχη της φανέρωσης με την απόκρυψη, με την λήθη. Εν αιδώ όντες δεν πάμε να ξεβρακώσουμε το είναι, αλλά το δεχόμαστε όπως είναι, παρουσία στον φόντο της απουσίας. Χαρμολύπη. Συναμφότερον.
Ρουλα!!!!!!!
Δεκτη η ημερα της χαρμολυπης!!!!!!
Πραγματικά χωρίς αμφιβολία πέρασε όπως λέει και το δεσποινάριον στην επόμενη γενιά. Το πήρατε, το χετε αγαπημένε μας. Είναι ιδιαίτερο και απίστευτα αριστοκρατικό το πρόσωπο του Ταιβ. Δυναμική και γλυκιά μαζί. Με αγάπη και ζεστασιά να είναι πάντα κοντά στη σκέψη δάσκαλε.
Με ασπασμό και θαυμασμό μαζί σας καλησπερίζω:)
Κατερινακι εορταζον !!!!!!!!
Ευχαριστω καλη μου για τα γλυκα σου λογια.
Τελευταίος και καταϊδρωμένος προσπαθώ να ανασύρω μνήμες σχεδόν μια ζωής. Η λήθη έχει εύκολο παιχνίδι με τους άρχοντες. Είναι γιατί η αρχοντιά φανερώνει λιγότερα από όσα κρύβει. Το εγκάρδιο χαμόγελο, η ζεστή φιλοξενία, η συμφωνία εκεί που υπάρχει διαφωνία, μόνο σημαίνουν τον πλούτο που αποκρύπτεται. Η απόκρυψη διαφυλάσσει τον πλούτο από το αμέθεκτο βλέμμα, του προσδίδει ότι χαρακτηρίζει κάθε πλούτο, την σπανιότητα. Η απόκρυψη της αρχοντιάς είναι συνάμα η γέφυρα με την απουσία του άρχοντα. Φέρνει την απουσία κοντά με την αποκρύπτουσα παρουσία. Φανερώνει την αγάπη σαν συνένωση παρουσίας και απουσίας, σαν αιωνιότητα.
Ήθε να παραμένουμε του λόγου της φύλακες, σύλ-λογοι της, την μνήμη της διαιωνίζοντες.
Μανωλη!!!!!!!
Σου ειχε αδυναμια ο Ταιβ!!!!!
Η 21 Νοεμβριου κηρυσσεται σε ημερα χαρμολυπης με ισχυ απο το ετος 2011.
Να ειμαστε καλα να βρεθουμε.
θεωρώ τη σημερινή μέρα μεγάλη γιορτή και αυτό το μικρό αφιέρωμα που είδα μόλις τώρα, της δίνει και κάτι πολύ οικείο…
πράγματι ωραία και άξια γυναίκα η μαμά σου απ’ οσα λες και γράφεις, αλλά και μακάρι όλα τα παιδιά να στέκονται δίπλα στους γονείς, όπως εσύ…
ο πίνακας του Μανουήλ Πανσέληνου εμπνευσμένος…
καλό βράδυ και να τη θυμάσαι με χαρά πάντα
Ναταλια!!!!!!!
Ευχαριστω θερμα για τα λογια και την παρουσια σου.
Να την θυμαστε παντα με ολη αυτη την αγαπη και την περηφανεια που φαινεται, οταν γραφετε για αυτην. Θυμαμαι και εγω πολυ καλα τα γεγονοτα οταν αρωστησε και οταν εφυγε γιατι αυτο εδω το κατωφλι το διαβαινουμε και μαθαινουμε τα συμβαντα σαν να σας βλεπουμε!Ναστε παντα γερος και δυνατος,να την θυμαστε και οπως εχουμε ξαναπει, οι ανθρωποι μας δεν φευγουν ειναι παντα διπλα μας!!Σας καληνυχτω, σας σκεφτομαι και σας νοιωθω!!
Ορφια!!!!!!!!
Να εισαι καλα και να εχεις παντα την ευγενεια και αγαθοτητα ψυχης που σε ανεδειξε στην ποιητρια του ατελιε!
Πολυ σημαντικη μερα για την αγαπημενη μνημη.
Μοιαζει υπεροχος ανθρωπος.Λαμπερος και ζωντανος με μια αρχοντικη χαρη.
Να εισαι γερος και να διατηρεις αυτη τη μνημη ζωντανη.Οσο μακρυα κι αν ειναι η αυρα της θα σε συντροφευει.
Γιαννα!!!!!!!!!!
Ξεκουραστηκες καθολου απο τα δημοτικα;;;;;;;
Πολλα φιλια