Posted by Το σημερινο αρθρο αναφερεται στο αδιεξοδο της Ελληνικης κρισης. Ισχυριζομαι οτι υπαρχει δομικο και θεμελιακο αδιεξοδο το οποιο μεχρι σημερα δεν εχει εκλειψει, με αποτελεσμα να τιθεται υπο αμφισβητηση η αποτελεσματικοτητα του μνημονιου και του συνολου των μετρων που λαμβανονται σημερα. Ελπιζω βεβαια να κανω λαθος μεγαλο, και ευχομαι να μην ειναι καθολου ετσι τα πραγματα.
Ας τα παρουμε απο την αρχη.
Στην προσφατη συζητησητου νομοσχεδιου για τα εργασιακα στη Βουλη, ο υπουργος κ. Παπακωνσταντινου απεσυρε διαταξη συμφωνα με την οποια διαγραφονται χρεη 24δις προς το Δημοσιο. Η διαταξη θα επανελθει τροποποιημενη, με την ευθυνη και την δυνατοτητα διαγραφης να ανατιθεται στο Ελεγκτικο Συνεδριο. Το ποσο αυτο ειναι περιπου το 20% των δανειων που εχομε λαβει προσφατα με το μνημονιο!
Ξεκινω λοιπον με το ερωτημα:
“Πως θα μπορεσουμε να ξεπερασουμε την κριση οταν το Δημοσιο δεν μπορει να εισπραξει αυτα που του χρωστανε;”
Ειναι γνωστο οτι μεχρι σημερα εχουν ληφθει και εφαρμοσθει μετρα κυριως για την περιστολη των λειτουργικων δαπανων του δημοσιου. Σταδιακα βλεπουμε οτι μετρα εφαρμοζονται και στον ιδιωτικο τομεα, με αποκορρυφωση τα εργασιακα, και στοχο τη μειωση του κοστους της εργασιας, αρα (κατα την συλλογιστικη της τροικας) και την βελτιωση της ανταγωνιστικοτητας των προιοντων και υπηρεσιων.
Πως ομως θα μπορεσουμε να βγουμε απο την κριση, δηλαδη να αποπληρωσουμε τα δανεια μας και να καλυψουμε τα ελλειμματα μας οταν δεν μπορουμε ως κρατος να εισπραξουμε αυτα που μας οφειλουν;
Αυτη η αδυναμια – ανικανοτητα αποτελει κατα την αποψη μου τεραστιο προβλημα και οδηγει μαθηματικα στο αδιεξοδο της κρισης. Γιατι δεν θα μπορεσουμε ποτε να αποπληρωσουμε τα δανεια που εχομε λαβει αν δεν μπορεσουμε να επαναφερουμε τα εσοδα του κρατους στο επιπεδο που πρεπει να ειναι, δηλαδη στο επιπεδο οπου η φοροδιαφυγη εχει περιορισθει σε πολυ μεγαλο βαθμο.
Εξ αλλου η μεχρι σημερα πορεια εφαρμογης μετρων μειωσης του κοστους δεν εχει αποφερει τα αναμενομενα. Ευρισκομεθα μαλιστα και σε ενα σημειο οπου ολα τα πενιχρα οφελη απο την εφαρμογη αυτων των μετρων κινδυνευουν να εξανεμισθουν απο την κοινωνικη αγανακτηση που αυτα προκαλουν στις ευαλωτες και ασθενεις οικονομικα ομαδες.
Ο ερπων λαικισμος που κυριαρχει στον πολιτικο λογο της χωρας μας εχει οδηγησει και στο φαινομενο να θεωρουμε οτι ο ΟΣΕ αποτελει ενα απο τους κυριους λογους της χρεωκοπιας της! Και κατα συνεπεια ενα νοικοκυρεμα του ΟΣΕ θα συμβαλει στη λυση του προβληματος! Παρομοιως και με την απελευθερωση των “κλειστων” επαγγελματων!
Δηλαδη καποιες δευτερευουσες αιτιες – εστιες δημιουργιας του χρεους αναδεικνυονται σε κυριες συνιστωσες του προγραμματος ανακαμψης! Ελεος!
Επανερχομαι στο κυριο σημειο του επιχειρηματος μου: “χωρις αποτελεσματικο και κοινωνικα δικαιο φορολογικο και εισπρακτικο συστημα δεν υπαρχει ανακαμψη”. Τα μεχρι σημερα δεδομενα δεν ειναι θετικα. Φαινεται μεσα στη διαδρομη των τελευταιων 12 μηνων κορυφωσης της κρισης οτι παρολα τα πολλα λογια δεν υπαρχει καμια βελτιωση στην εισπραξη των φορων, ουτε βεβαια και στην φορολογια καθεαυτη.
Η μεγαλη φοροδιαφυγη πραγματοποιειται απο τους ευπορους και τους πλουσιους. Τα πανηγυριωτικα γιουργια στα ιατρεια 10 μεγαλογιατρων ειναι τοσο πειστικα οσο και τα δακρυα του κροκοδειλου. Επι της ουσιας δεν εχει αλλαξει τιποτε.
Η πολιτικη και η εκτελεστικη εξουσια ειναι αδυναμες μπροστα στο τερας του νεοελληνα νεοπλουτου, που ειναι δημιουργημα της.
Η δε συμπαθης ταξη των νεοπλουτων δημιουργει ενα πανισχυρο προτυπο για ολους τους αλλους, που διερωτωνται ευλογως: “μαλακας ειμαι να παω να πληρωσω, αφου οι ματσωμενοι δεν πληρωνουν;”.
Το συμπερασμα απλο και αβιαστο. Δεν υπαρχει βασιμη ελπιδα βελτιωσης των εισπρακτικων μηχανισμων του κρατους σε βαθμο που απαιτειται για την εξοδο απο την κριση.
Τα μετρα περικοπης των δαπανων δεν μπορουν απο μονα τους να αποδωσουν ολα τα αναμενομενα.
Αδιεξοδο λοιπον και στασιμοτητα, εν τω μεσω της κοινωνικης αναταραχης που προκαλειται απο τα ασθενεστερα οικονομικα στρωματα, που πληττονται αμεσα και αισθητα απο τις περικοπες. Και ειναι βεβαιο οτι η κατασταση των ασθενεστερων στρωματων θα χειροτερεψει, παρασυροντας ισως και καποια μεσαια στρωματα που μεχρι σημερα ηταν σχετικα αλωβητα.
Ο συνδυασμος της κοινωνικης αναταραχης με την ελλειψη αποτελεσματικοτητας των επαχθων μετρων μπορει να οδηγησει σε νεες πολιτικες πρακτικες, και ριζικες ανατροπες των παγιωμενων και εγκατεστημενων δομων, προσωπων, κομματων. Αν δε υποθεσει κανεις οτι ολα αυτα θα διαδραματισθουν με φοντο την πραγματικη χρεωκοπια της χωρας και την εξοδο απο την ευρωζωνη, τοτε θα μπορουσαμε να μιλησουμε και για νεα πραγματικοτητα. Ιδωμεν…
They “all” (Ireland, US etc) are doing the same thing, because the bankers are running everything unfortunately.
αγαπητη Μαριου,
ευχομαι εις πεισμα των τραπεζιτων καλα χριστουγεννα και κουραγιο για τη συνεχεια του πολυταραχου βιου που μας αναμενει!
“Η Ελλάς, κατηνάλωσεν ολόκληρον τεσσαρακονταετίαν εις αγόνους συζητήσεις περί κομμάτων και κομματαρχών΄ άπαν σε το χρήμα, αντί έργων χρήσιμων προς πόλεμων ή προς ειρήνην, εδαπάνησεν εις συντήρησιν κοπαδίου κομματικών κηφήνων, χάριν των οποίων στέργει την πενίαν, την κακοπραγίαν, την ασημότητα και τους εμπαιγμούς του κόσμου όλου.”
Ε. Ροΐδης, 19ος αιών
αυτο το κοπαδι με τους κομματικους κηφηνες ειναι διαχρονικο!!!!
και οι μπαγασηδες ουτε μελι δεν βγαζουν!!!
Χμμμμ. Μεγαλη συζητηση απαιτει το θεμα που εθεσες,εξαδερφε.Να συνεισφερω επισημαινοντας μερικα σημεια.
1.Η “φορολογικη συνειδηση” ΔΕΝ ειναι εγγεγραμμενη εις το DNA των κεντρο-βορειοευρωπαιων αδελφων μας.Αποκτηθηκε μετα βασανων και κοπων, επειδη τα κρατη και οι εκαστοτε κυβερνησεις ΗΘΕΛΑΝ να εισπραξουν τα χρεωστουμενα…Αρα,κατι χαζοχαρουμενα σποτακια στην ελληνικη τηλεοραση απευθυνονται σε οσους ηδη ειναι μαλακες και πληρωνουν τους φορους τους κανονικοτατα.
2.Οι “εχοντες και κατεχοντες” ουδεμια πατριωτικη αναγκη αισθανονται να βαλουν το χερι στην τσεπη.Ηδη με τις πρωτες αναταραξεις πηραν το χρημα τους και το εστειλαν εις τοπους χλοερους,σε offshore και τραπεζες του εξωτερικου.
3.Οι “εχοντες και κατεχοντες” προτιμουν να δινουν ενα ποσοστο των οσων χρωστανε ως συνεισφορα στον προεκλογικο αγωνα επιλεγμενων πολιτικων,οι οποιοι αφου εκλεγουν,δεν μπορουν να γινουν τοσο αχαριστοι ωστε να βαλουν χερι στους υποστηρικτες τους.
4.Αιωνες τοιουτων συναλλαγων εχουν διαμορφωσει μια αδιαρρηκτη σχεση μεταξυ χρηματος και πολιτικης εξουσιας,αρα και ο εισπρακτικος μηχανισμος (Εφοριες κλπ) εχουν μπει στο παιχνιδι και οπως ολοι γνωριζουμε τα παιρνουν κι αυτοι για να κανουν τα στραβα ματια…
5.Απο κοντα και η Δικαιοσυνη,αναβαλει επι δεκαετιες την εκδικαση υποθεσεων μεγαλοοφειλετων (βλεπε Νταλαρας,Βοσκοπουλος κλπ) μεχρι η υποθεση να ατονησει,να ξεχαστει και να παραγραφουν τα χρεη.
Που παει να πει,αγαπητε μαιτρ,οτι μεχρι να αποκτησουμε κυβερνηση που πραγματικα να αγαπαει αυτον τον ερμο τοπο και τους ιθαγενεις του δεν θα βρεθουμε σε θεση να εισπραξουμε φορους.
υ.γ Για παραδειγμα,απο το χωρο μου,οι ραδιοφωνικες και τηλεοπτικες συχνοτητες ειναι συμφωνα με το Συνταγμα δημοσιο αγαθο.Δυο δεκαετιες μετα την απελευθερωση τους κανεις καναλαρχης/ιδιοκτητης ραδιφωνου δεν εχει πληρωσει μια δραχμη. Προχθες διαβασα οτι αναβαλεται (για πολλοστη φορα) το ξεκαθαρισμα των συχνοτητων για 6 μηνες και….βλεπουμε,τα κοροϊδα(εμεις) θα το ξεχασουν κι ολα μελι γαλα….
Γι ‘αυτο ας μην τρεφουμε ψευδαισθησεις. Οινος,ταξιδια κι ερωτες κι ας παει και το παλιαμπελο,δεν νοιαζομαι σταλια (Οπα μας:))
αγαπητωτατη εξαδελφη, ποσο ορθα ομιλησατε!!!
ποσοι ομως δυνανται να σας ακουσουν;;;;
τουλαχιστον ας πιουμε ενα ποτηρακι…
Προσυπογράφω τις εύστοχες επισημάνσεις της εξαδέρφης Δέσποινας και αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και την έλλειψη σοβαρής αναπτυξιακής πολιτικής συν το γεγονός ότι τα μέτρα επ’ ουδενί δεν ικανοποιούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα για να επιτευχθεί η κοινωνική συναίνεση, η νέα πραγματικότητα διαγράφεται ζοφερή για την πλειοψηφία που κάποια στιγμή θα πρέπει να ξεκουνηθεί από τον καναπέ και να πηγαίνει τουλάχιστον να ψηφίζει. Οι κομματικοί και κρατικοί κηφήνες που ανέφερε ο Μανώλης δια στόματος Ροίδη ζουν και βασιλεύουν, οι πολιτικοί εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα προνόμια σε μισθούς που δεν ανταποκρίνονται στην παραγωγή αποτελεσματικού έργου και περιφέρονται σε διαύλους ως μωραί παρθέναι με κροκοδείλια δάκρυα για το πολιτικό κόστος και από την άλλη επιβάλλουν θυσίες στους υπηκόους επικαλούμενοι το συμφέρον της πατρίδας.
Οψόμεθα…
ρουλα!!!!
διανυομεν περιοδον κρισιμον, καποια στιγμη ισως το καζανι θα σκασει….