One dish, one and only, a treat elevating the humans to heaven!
From Dario Cecchini’s macelleria in Panzano, Toscana.
A wonderful cut that came all the way to Athens.
Grilled on hot charcoals.
Until golden brown and crisp.Served on the carving board. The potatoes were the only accompanying food, just like a shock absorber, so that the senses do not get totally deranged.
Sliced to the very end of the very bone.
Juicy and pink divinity, real meat not to be forgotten until the next time.
Ω ρε μανα μου! Τι μπιστεκα ειναι αυτη? Και την φερατε ωλ δε γουεη απο την Τοσκανη; Αυτο ειναι μερακι! Τζουσυ και σενιαν οπως πρεπει!
Υπερθεαμα σε εκθεση φωτογραφιας με γευση απο Ιταλια και Ελλαδα σε αγαστη συνεργασια.
Μπορω να την ψησω λιγο περισσοτερο εγω,που δεν αγαπω το αιμα;Ξερω ξερω δεν συμφωνεις μαζι μου αλλα κατανοηση παρακαλω.
Από σαράντα κύματα πέρασε η μπιστέκα, άριστα διατηρημένη παρά ταύτα! Όσο θα ψήνεται λίγο περισσότερο για τη Γιάννα μας, αν μου επιτρέπετε θα βάλω δίπλα στα καρβουνάκια πατατούλες Νευροκοπίου σκέτη γλύκα, τρέφομαι πλέον με ελάχιστο κρέας και πολύ ψάρι.
καλή εβδομάδα
Είχα την τύχη να είμαι κοινωνός της γεύσης της. Άρρητη όπως άρρητη η διαδρομή που ακολούθησε. Άρρητη όπως κάθε απο-κάλυψη.