Today I want to write about “existentialism”. Existentialism is a mutli-faceted term. In this post, I refer to a particular way of looking and experienting the human condition. this way has been expressed in philosophy, literature, the movies, the arts.
K. Kohlwitz, Lamentation: Memorial for Ernst Barlach, 1940Let's start with Cartesius' "Cogito, ergo sum", "I think, therefore I am".Barlach, Die Verlassenen (The Abandoned), 1930-34, Lithograph
Sartre turned Cartesius up side down, by saying “existence precedes essence”.
Barlach, Man
But is was Heidegger before Sartre who actualy turned against all tradition and proposed that being is time.
Barlach: the shivering crone
But how did it all begin? The answer lies somewhere in between Cartesius and Heidegger. But where? And is it only one or many potential sources of this new way of looking at “being”? The starting point for my post is Soren Kierkegaard, the Danish philosopher and writer.
Kierkegaard
Kierkegaard was a Danish philosopher and writer. He lived in the first half of the 19th century and has written many diverse books. I prefer to quote directly from his writings, rather than attempt to interpret him, a task for which I am not sufficient by any stretch of the imagination.
“Philosophy is perfectly right in saying that life must be understood backward. But then one forgets the other clause – that it must be lived forward. The more one thinks about this clause, the more one concludes that life in temporality never becomes properly understandable, simply because never at any time does one get perfect repose to take a stance- backward.” Kierkegaard, Journals and Papers, I-VII, Bloomington:Indiana University Press (IV A 164)
“Time present and time past
Are both perhaps present in time future,
And time future contained in time past…
…What might have been is an abstraction
Remaining a perpetual possibility
Only in a world of speculation.
What might have been and what has been
Point to one end, which is always present.”
T.S. Elliot, Four Quartets
“All essential knowledge concerns existence, or only that knowledge that relates to existence is essential, is essential knowledge. All knowledge that is not existential, that does not involve inward reflection, is really accidental knowledge, its degree and compass are essentially a matter of no importance.” Kierkegaard, Concluding Unscientific Postscript
“Marry, and you will regret it. Do not marry, and you will also regret it. Marry or do not marry, you will regret it either way. Whether you marry or you do not marry, you will regret it either way. Laugh at the stupidities of the world, and you will regret it; weep over them, and you will also regret it. Laugh at the stupidities of the world or weep over them, you will regret it either way. Whether you laugh at the stupidities of the world or you weep over them, you will regret it either way. Trust a girl, and you will regret it. Do not trust her, and you will also regret it. … Hang yourself or do not hang yourself, you will regret it either way. Whether you hang yourself or do not hang yourself, you will regret it either way. This, gentlemen, is the quintessence of all the wisdom of life.” Kierkegaard, Either/Or “Οδός άνω κάτω μία και ωυτή”
Ηράκλειτος (Απ. 60)(Ευχαριστω τον Μανωλη για το σχολιο του και την παραπομπη στον Ηρακλειτο)“The way up, the way down, one and the same”Heracletus (The Heracletus quote was contributed in a comment by Manolis)Gustav Moreau: Prometheus“To be able to forget always depends upon how one remembers, but how one remembers depends upon how one experiences actuality. ….nil admirari (marvel at nothing) is the proper wisdom of life. No part of life ought to have so much meaning for a person that he cannot forget it any momenthe wants to; on the other hand, every single part of life ought to have so much meaning for a person that he can remember it at any moment. ….A person’s resiliency can actually be measured by his power to forget…..forgetfulness is not identical with the art of being able to forget. ” Kierkegaard, Either/OrPoster created by Robert Ullmann“My Cordelia, I am in love with myself, people say of me. …And why? Because I am in love with you; for you I love and you alone and everything that that truly belongs to you, and thus I love myself because this self of mine belongs to you, so that if I stopped loving you, I would stop loving myself.” Kierkegaard, Either/OrBrancusi: The sleeping Muse
Εξαιρετικά τα αναφερθέντα αποσπάσματα του λόγου του μεγάλου φιλόσοφου και μυστικού θεολόγου. Δεν έχω διαβάσει κείμενα του παρόλο τις συχνές αναφορές στο όνομα του στην βιβλιογραφία. Θα πρέπει να το κάμω όταν η τανάλια της μέριμνας (δηλαδή του χρονισμού του χρόνου) χαλαρώσει.
Μανωλη!!!!!!
Αξιζει η αναγνωση των πρωτοτυπων!!!!!!!
Ο Κιρκεγκαρντ ειναι εξαιρετικα ιδιομορφος και ιδιοφυης συγγραφεας. Πολλοι μαλιστα εκ των μελετητων τον χαρακτηριζουν πλειστως ως “συγγραφεα”.
Μετά από μια ώρα περίπου μπροστά την οθόνη του υπολογιστή διαβάζοντας την ανάρτηση είχα την αίσθηση ότι για λίγο απογειώθηκα και αναπολώ τα φοιτητικά μου χρόνια, που είχα χρόνο να διαβάζω, να συζητώ. Νομίζω ότι έστω και λίγο κατανοώ την πνευματική κατάσταση της κοιμωμένης μούσας αλλά λέω να αρχίσω να προσγειώνομαι σιγά σιγά, η αιθεροβάμων 🙂
υγ. το απόσπασμα από το Either/Or, εξαιρετικό!!!!
Ρουλα!!!!!!!
Ενας πλους υπερανω της υδρογειου παντα βοηθα την καθημερινοτητα!!!!!
Νομιζω οτι ο υπαρξισμος εχει χασει την θεση που ειχε καποτε σαν φιλοσοφια απλα γιατι ο κοσμος ασχολειται με πραγματα “accidental” το οποιο μεταφραζω περιστασιακα. Εχει γινει δηλαδη υλιστικος. Ποιος μας λεει οτι η ζωη δεν ειναι περιστασιακη; Η φιλοσοφια του either/or ειναι πολυ σωστη, μα δεν μπρουμε να τα απαρνηθουμε ολα για να μην το μετανιωσουμε. Ας το μετανιωσουμε κι ας εχουμε να λεμε οτι το ζησαμε. Βλεπω οτι αυτο ειναι το πρωτο μερος, αρα εχει κι αλλα. Και θελω να σας θυμισω οτι εχουμε ακομα μερικες εκατονταδες τροπους για να πεθανουμε. Θα τα προλαβουμε ολα σ’ αυτη τη ζωη;
Δεσποιναριον!!!!!!!!!
1. Κατα την ταπεινη μου γνωμη το υπαρξιακο αδιεξοδο του συγχρονου ανθρωπου ειναι δεδομενο. Δεν θεωρω οτι ο υπαρξισμο ειναι “πνευματικος”, το αντιθετο, ειναι πολυ κοντα στην ανθρωπινη κατασταση.
2.Εκεινο που εγω καταλαβαινω εκ του αποσπασματος αλλα και του κειμενου εν τω συνολω ειναι οτι ολες οι αποπειρες για την ληψη “ορθων” αποφασεων εινια καταδικασμενες εν πολλοις σε αποτυχια ως προσπαθειες, αφου στο τελος αυτο που συμβαινει δεν μπορει να αξιολογηθει ως διαφορετικο απο το αλλο. Δεν προσκλαει στην απαρνηση, αλλα στην επιγνωση του περιορισμενου των ανθρωπινων δυνατοτητων.
3. Παραλαμβανω εξ υμων μιαν λεπτοτατην αλλα υπαρκτην εν ταυτω σαρκαστικην υπομνησιν του επους με τους 1001 τροπους αποδημησεως εις τον Κυριον, επιπλεον ολων των αλλων. Αδυνατω να απαντησω, κλινω την κεφαλην και προσευχομαι.
“Οδός άνω κάτω μία και ωυτή”
Ηράκλειτος (Απ. 60)
Ομόλογος του είναι ο Kierkegaard λέει τα ίδια. Για μας τους σύγχρονους, τους υπολογίζοντες και σχεδιάζοντες, μήνυμα ακαταλαβίστικο, απαισιόδοξο, μη προοδευτικό. Ακούγεται σαν τον ήχο του ξυπνητηριού στον λήθαργο της λήθης του είναι. Του είναι που δεν μας κάνει την χάρη να γίνει αντικείμενο επί του οποίου μπορούμε να επι-σταθούμε.
Μανωλη!!!!!!!!!!!
Ανευ της αδειας σου παρεθεσα σε δευτερη τροποποιηση το αποφθεγμα του Ηρακλειτου στο αρθρο. Ευχαριστω, και ελπιζω να εγκρινεις την πραξη μου.
Ελατε παιδι μου, ο σαρκασμος εχει χιλιες μορφες, ο δικος μου λεγεται πειραγμα και γινεται παντα με το ενα ματι κλειστο. Αλλοιμονο μου αν μεχρι τωρα δε το εχεις καταλαβει. Καλο Σ/Κ.
Δεσποιναριον!!!!!!!
Οταν αστειευομεθα λεμε τις μεγαλες αληθειες!!!!!!
Και με τον σαρκασμο ετι περισσοτερον!!!!!
Προσευχομαι για να εχω δυναμη γιατι ο δρομος ειναι μακρυς.
Εχω τοσα και τοσα να κανω….
Εσεις απλα μου το θυμησατε με τον δεικτικο σας τροπο!!!!!
Και σε εσας καλο Σ/Κ!!!!!
that is an excellent post…
“either/or” must be a remarkable book, showing valuable thoughts of Kierkegaard…
Ναταλια!!!!!!!!!!
Ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Ο Κιρκεγκαρντ ειναι εξοχος συγγραφεας, και το “ετσι /αλλιως” ειναι απο τα πιο καλογραμμενα εργα του.
Posted by 
Εξαιρετικά τα αναφερθέντα αποσπάσματα του λόγου του μεγάλου φιλόσοφου και μυστικού θεολόγου. Δεν έχω διαβάσει κείμενα του παρόλο τις συχνές αναφορές στο όνομα του στην βιβλιογραφία. Θα πρέπει να το κάμω όταν η τανάλια της μέριμνας (δηλαδή του χρονισμού του χρόνου) χαλαρώσει.
Μανωλη!!!!!!
Αξιζει η αναγνωση των πρωτοτυπων!!!!!!!
Ο Κιρκεγκαρντ ειναι εξαιρετικα ιδιομορφος και ιδιοφυης συγγραφεας. Πολλοι μαλιστα εκ των μελετητων τον χαρακτηριζουν πλειστως ως “συγγραφεα”.
Μετά από μια ώρα περίπου μπροστά την οθόνη του υπολογιστή διαβάζοντας την ανάρτηση είχα την αίσθηση ότι για λίγο απογειώθηκα και αναπολώ τα φοιτητικά μου χρόνια, που είχα χρόνο να διαβάζω, να συζητώ. Νομίζω ότι έστω και λίγο κατανοώ την πνευματική κατάσταση της κοιμωμένης μούσας αλλά λέω να αρχίσω να προσγειώνομαι σιγά σιγά, η αιθεροβάμων 🙂
υγ. το απόσπασμα από το Either/Or, εξαιρετικό!!!!
Ρουλα!!!!!!!
Ενας πλους υπερανω της υδρογειου παντα βοηθα την καθημερινοτητα!!!!!
Νομιζω οτι ο υπαρξισμος εχει χασει την θεση που ειχε καποτε σαν φιλοσοφια απλα γιατι ο κοσμος ασχολειται με πραγματα “accidental” το οποιο μεταφραζω περιστασιακα. Εχει γινει δηλαδη υλιστικος. Ποιος μας λεει οτι η ζωη δεν ειναι περιστασιακη; Η φιλοσοφια του either/or ειναι πολυ σωστη, μα δεν μπρουμε να τα απαρνηθουμε ολα για να μην το μετανιωσουμε. Ας το μετανιωσουμε κι ας εχουμε να λεμε οτι το ζησαμε. Βλεπω οτι αυτο ειναι το πρωτο μερος, αρα εχει κι αλλα. Και θελω να σας θυμισω οτι εχουμε ακομα μερικες εκατονταδες τροπους για να πεθανουμε. Θα τα προλαβουμε ολα σ’ αυτη τη ζωη;
Δεσποιναριον!!!!!!!!!
1. Κατα την ταπεινη μου γνωμη το υπαρξιακο αδιεξοδο του συγχρονου ανθρωπου ειναι δεδομενο. Δεν θεωρω οτι ο υπαρξισμο ειναι “πνευματικος”, το αντιθετο, ειναι πολυ κοντα στην ανθρωπινη κατασταση.
2.Εκεινο που εγω καταλαβαινω εκ του αποσπασματος αλλα και του κειμενου εν τω συνολω ειναι οτι ολες οι αποπειρες για την ληψη “ορθων” αποφασεων εινια καταδικασμενες εν πολλοις σε αποτυχια ως προσπαθειες, αφου στο τελος αυτο που συμβαινει δεν μπορει να αξιολογηθει ως διαφορετικο απο το αλλο. Δεν προσκλαει στην απαρνηση, αλλα στην επιγνωση του περιορισμενου των ανθρωπινων δυνατοτητων.
3. Παραλαμβανω εξ υμων μιαν λεπτοτατην αλλα υπαρκτην εν ταυτω σαρκαστικην υπομνησιν του επους με τους 1001 τροπους αποδημησεως εις τον Κυριον, επιπλεον ολων των αλλων. Αδυνατω να απαντησω, κλινω την κεφαλην και προσευχομαι.
“Οδός άνω κάτω μία και ωυτή”
Ηράκλειτος (Απ. 60)
Ομόλογος του είναι ο Kierkegaard λέει τα ίδια. Για μας τους σύγχρονους, τους υπολογίζοντες και σχεδιάζοντες, μήνυμα ακαταλαβίστικο, απαισιόδοξο, μη προοδευτικό. Ακούγεται σαν τον ήχο του ξυπνητηριού στον λήθαργο της λήθης του είναι. Του είναι που δεν μας κάνει την χάρη να γίνει αντικείμενο επί του οποίου μπορούμε να επι-σταθούμε.
Μανωλη!!!!!!!!!!!
Ανευ της αδειας σου παρεθεσα σε δευτερη τροποποιηση το αποφθεγμα του Ηρακλειτου στο αρθρο. Ευχαριστω, και ελπιζω να εγκρινεις την πραξη μου.
Ελατε παιδι μου, ο σαρκασμος εχει χιλιες μορφες, ο δικος μου λεγεται πειραγμα και γινεται παντα με το ενα ματι κλειστο. Αλλοιμονο μου αν μεχρι τωρα δε το εχεις καταλαβει. Καλο Σ/Κ.
Δεσποιναριον!!!!!!!
Οταν αστειευομεθα λεμε τις μεγαλες αληθειες!!!!!!
Και με τον σαρκασμο ετι περισσοτερον!!!!!
Προσευχομαι για να εχω δυναμη γιατι ο δρομος ειναι μακρυς.
Εχω τοσα και τοσα να κανω….
Εσεις απλα μου το θυμησατε με τον δεικτικο σας τροπο!!!!!
Και σε εσας καλο Σ/Κ!!!!!
that is an excellent post…
“either/or” must be a remarkable book, showing valuable thoughts of Kierkegaard…
Ναταλια!!!!!!!!!!
Ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Ο Κιρκεγκαρντ ειναι εξοχος συγγραφεας, και το “ετσι /αλλιως” ειναι απο τα πιο καλογραμμενα εργα του.