Greek Ratatuille (Briam, Turlu) with two kinds of Herba Basilici (Basil)

As Summer is now with us, I felt like greeting it with a dish that resembles ratatuille, but is influenced by the flavours of Eastern Mediterranean and Georgia. I took the Greek briam or turlu recipe, and modified it to adopt some elements of its Gerogian relevant dish. This modification is the use of “Rehani”, a variety of basil that has bluish and green leaves, and hot green peppers. Here is what happenned.

Rehani, growing in Lali's garden My good friend from Georgia, Lali, grows in her garden “Rehani”, which you see in the picture above. It belongs ot the family of “basil”, but has bluish leaves and more assertive taste. Rehani is used in briam, and in fresh salads. I decided to follow this trail of freshness, and went to a farm outside Athens, near Marathin, where they grow organic vegetables, and bought eggplants, tomatoes, and zucchini.

Eggplants

The first ingredient that goes in the baking tray is the eggplants.

Green and red eppers, and zucchini

I then added sliced zucchini and chunks of red and green peppers, coarse sea salt and black peppers, along with finely chopped hot green pepper.

Fresh Tomatoes

I use only fresh tomatoes, plenty of them, and do not bother to pulp them. I just cut them in chunks and throw them on top of the previous stuff.

Ready for the oven Finally, I add chopped dry onions, chopped rehani and wide leaves of vasil, and parseley, more sea salt and black pepper, and some olive oil to add taste. Bake in 250 degrees celcius for about one hour, and let it rest for 30 minutes before eating.

Ready to serve

This dish is a triumph of nature! All the cook needs to do is to know how to bake it so that it does not try out, nor is it too watery. The rest is left to the natural flavours of the super fresh and excellent ingredients!!! With dishes like these, I would be a vegetarian anytime!

3 comments

  1. Οποία έμπνευση να προσθέσετε βασιλικό στο ελληνικό ρατατούιγ! Σας βγάζω για άλλη μια φορά το καπέλλο, έχω ιδιαίτερη αδυναμία στο βασιλικό και κάθε καλοκαίρι βάζω διάφορα είδη. Τον κουρεύω όταν μεγαλώσει, ξαναφουντώνει και έχω μέχρι το Δεκέμβριο. Ο αγιωργίτικος που έχω, πέρυσι έφτασε πάνω από ένα μέτρο μετά από τρία κουρέματα, πλένω τα φύλλα και τα βάζω στον καταψύκτη αφού έχουν στεγνώσει καλά και έχω προμήθεια για όλο το Χειμώνα, πιστέψτε με δεν χάνει το άρωμά του.
    Το μελωμένο ζουμάκι όταν κρυώσει από αυτό το φαγάκι είναι βάλσαμο αλλά και πειρασμός για ψωμομπουκίτσες.
    υγ. έχω να καταγγείλω ότι μας αποκρύψατε ότι η υπέροχη εξαδέρφη σας έχει μπλογκ και το ανακάλυψα τυχαία.

    1. Ρουλα!!!!!!!!!
      Ευχαριστ, ευχαριστω, αλλα η εμπνευση για τον βασιλικο ειναι Γεωργιανη, στο μπριαμ στην μακρινη αυτη χωρα βαζουν τον ντοπιο βασιλικο, το ρεχανι, που μου εφερε η Λαλη. Λατρευω κι εγω τον βασιλικο και δεν περιμενα μια τετοια εκρηξη γευσεων και αρωματων. Δοκιμασε το με τον Αγιοργιτικο.
      Η υπεροχη ξαδερφη ειναι οντως υπεροχη, και ομολογω οτι ειμαι ενοχος αποκρυψεως, αποσιωπησεως και υποκρυψεως.

  2. Οποία έμπνευσις η συνταγή σου ,αγαπημένε μου!!
    Τόλμησα, ελλείψει άνηθου να βάλω αγιοριτικο βασιλικό και μαιντανό στον φρέσκο αρακά!!! Απίστευτο!
    Ρούλα,προ δύο ωρών κούρεψα τον βασιλικό και ηδη τα 6 πρώτα σακουλάκια αναπαύονται στην κατάψυξη :] Ευχαριστω για την συμβουλή!!!

    ΥΓ Ως γνήσιος Ανατολίτης,παρά το ευρωπαϊκόν επίχρισμα,ο μαίτρ κρύβει τις γυναίκες της οικογένειας πίσω από τις διπλοκλειδωμένες πόρτες και τα λεπτοδουλεμένα καφασωτά,τα “μουσαραμπίγια” :]

Comments are closed.