Posted by In the early hours of Friday, 2nd September 2011, the attempt to rescue Greece from bancrupty suffered yet another setback. The discussions between the Greek Government and the “troika” of The Euroepan Commission, the International Monetary Fund (IMF) and the European Centeral Bank broke down and will commence after ten days.
The agreed measures for the rescue of Greece apparently do not work. The two sides (or four) do not agree on the reasons. The Greek Government represented by the Minister of Finance Mr. Venizelos is actually fudging the issue.
All the pain and misery these measures have imposed on the financially weaker members of the Greek Society like the low level pensioners, appear to have been in vain. The situation is simply becoming worse. The country is now “officially” in deep recession, estimated to exceed 5% in 2011.
In addition to the now broadly recognized inefficiency of the Greek Government, we have the inability of the troika to make the necessary revisions and adjustments to the “measures” so that the “recipe” works. So Greece is lost in the midle of its worst crisis after the second world war, not knowing what to do, and unfortunately, being unable to do anything (perduta).
The situation gets a lot worse for Greece, as Portugal, Ireland and Spain have in a very short period of time have had positive results of their recovery efforts.
Greece is becoming increasingly isolated (sola).
The probability of Greece being abandoned by the European Community members is increasing to frightening levels (abbandonata).
The similarities between Greece and Manon Lescaut end here. Manon dies in the hands of her true love, Des Grieux. In the case of Greece, there is no one to die for. In addition, the end seems to be taking a long time. It is as if there is an Intensive Care Unit bed in the middle of the swamp, and some weird doctors have put the dying country in the respirator. The brain has stopped functioning, only the heart works with mechanical support.
Manon died a dignified death. May be they must let Greece off the respirator.
1.Έχει γίνει διάγνωση ότι υπάρχει εγκεφαλικός θάνατος, κοινώς ο ασθενής είναι κλινικά νεκρός;
2.Είναι σε θέση να κάνει τη διάγνωση ο θεράπων ιατρός;
3.Το γνωρίζει και το αποκρύπτει;
4.Η μη αναστρέψιμη βλάβη που προκάλεσε, τιμωρείται;
Παρακαλείται ο τελευταίος να αποσυνδέσει τον αναπνευστήρα, είναι δυσβάχτατη η επιθανάτιος αγωνία στο θάλαμο απομόνωσης.
Ας μην ανησυχούμε όμως, μας έρχεται οσονούπω μια ξεγυρισμένη συγκυβέρνηση για το καλό της πατρίδος που τόσο καλά γνωρίζουμε ότι την υπολήπτονται.
Πώς μπλέξαμε με κομπογιαννίτες και τσαρλατάνους αυτόκλητους σωτήρες, μου λέτε;
Ρουλα!!!!!!! Το τοπιο ειναι τοπιο ομιχλης. Τιποτε δεν ειναι δεδομενο. Πορευομεθα εν τω μεσω της νυκτος και η ομιχλη καλυπτει τα παντα. Η ανεπαρκεια της πολιτικης εχει δημιουργησει το διαφαινομενο αδιεξοδο. Οχι μονο στην Ελλαδα, αλλα και στην Ευρωπη. Οι κομπογιανιτες και οι τσαρλατανοι εξ ημων προερχονται, και καλεσαν και τα φιλαρακια τους απεξω. Η κερκοπορτα και παλι ανοιξε εξ ημων των ιδιων. Επειδη η πολυ αναλυση βλαπτει, το μονο που πρεπει να κανουμε τωρα ειναι να βσλουμε τα χερια μας να καλυψουμε το κεφαλι μας, να σκασει η βομβα, να κατασιγασει ο πανικος, και μετα βλεπουμε. Αρκει να ειμαστε ακομη ζωντανοι μετα την εκρηξη.
Μόνος, χαμένος, εγκαταλελειμμένος είναι εκείνος που δεν είνει παρών στον εαυτό του, που δεν είναι δηλαδή παρών στο κόσμο, δεν είναι ότι είναι. Είναι υπό την κατοχή του μέλλοντος, του φόβου και της ελπίδας για τα κακά ή τα καλά που θα φέρει. Είναι υπό την κατοχή του παρελθόντος, των ενοχών για λάθη που έγιναν, των ερωτημάτων για το τι θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερα. Όμως το μέλλον δεν είναι, θα είναι. Το παρελθόν δεν είναι, ήταν. Ότι είναι είναι εδώ και τώρα, είναι η απέραντη ετερότητα αυτής της στιγμής, το ανεπανάληπτο αυτό μοναδικό σημείο του χωροχρόνου. Σε αυτό το εδώ και τώρα ίσως να δει κανείς, την ευλογημένη γη που ζητά να δώσει να προιόντα της, τα νησιά που ζητούν επισκέπτες όλο τον χρόνο, την Επίδαυρο και το Ηρώδειο που ζητούν την αποκάλυψη της αλήθειας κάθε μέρα, την αρχαία αγορά που ζητά πολίτες, και πολλά άλλα ακόμη. Τότε θα καταλάβει ότι δεν είναι μόνος, ότι η εν-τω-κόσμω ύπαρξη είναι σχέση. Εκτός αν στρίψει το βλέμμα στο μη-είναι που λέγεται μέλλον και συνεχίσει να ζει με τον φόβο και την ελπίδα της επόμενης δόσης.
Di pace ora la tomba invoco? Tutto e finito?
Αν και αυτο φαινεται να ειναι το μελλον μας, δεν θελω να το πιστεψω…
Dear Visitor,
It may be the time to invoke the grave of peace, to rest our soul.
Ισως ηλθε η ωρα να αναζητησομε την γαληνη του ταφου.
Παρολα αυτα τα διαφαινομενα, εξακολουθω να διαθετω καποια στοιχεια αισιοδοξιας, επειδη καθε καταστροφη μπορει να αποτελεσει μια καινουργια αρχη.
Δηλαδη την ωρα που ολα φαινεται να τελειωνουν, ολα αρχιζουν.
Καλημεριζω