Pan fried galeorhinus galeus with herbal aioli and baby spinach salad – Τηγανητος γαλεος με αρωματικο αϊολί και σαλατα απο τρυφερο σπανακι

Today I Was lucky to find in my fishmonger fresh and tender galeorhinus galeus (also known as tope shark).

Σημερα ειχα την μεγιστη τυχη να βρω στον ψαρα μου ενα μικρο γαλεο, σκετο τρυφερουδι.

Galeus is made for pan frying. Searing hot oil, crusty outside, juicy and tender inside.

Ο γαλεος θελει τηγανι. Καυτο λαδι και μερακλιδικο τηγανισμα για να ειναι τραγανος απεξω και ολοζουμος απο μεσα.

I always take care to cut the pieces rather large so that they don’t dry up in the frying process.

Φροντιζω τα κομματια να ειναι χοντρουλα για να μην ξεραινονται στο τηγανι.

It is customary in Greece to accompany the dish with garlic sauce based on bread or potatoes. I opted for my version of aioli.

Αντι ομως για σκορδαλια, και με δεδομενο το φρεσκο σκορδο του κηπου, παρασκευασα αρωματικο αϊολί.

I always prepare the mayo on the spot, and today I Added fresh chopped garlic from my garden. An extra herbal touch was given by chopped parseley and criander. The bouquet of flavours in the herbal aioli are the stuff dreams are made of.

Παρασκευαζω το αϊολί παντα με βαση την μαγιονεζα, που φτιαχνω επι τοπου, ολοφρεσκια, και στην οποια εν προκειμενω προσεθεσα τεμαχισμενο μαϊντανο και κολιανδρο, μαζι με το φρεσκο σκορδο.

To humble meal was supplemented by baby spinach salad, dressed in olive oil and lemon juice, sprinkled with chopped fresh onions and coriander, just cut from my garden.

Το γευμα συμπληρωθηκε απο σαλατα με τρυφερο φρεσκο σπανακι, που μολις ειχε κοπει απο τον κηπο.

Words fail me.

Τα λογια εν προκειμενω ειναι φτωχα.

The combination of galeus’ tender juicy flesh with the herbal aioli sent me in a drunken spree. And I only had fresh water to drink. I did not want to compromise the delirium of tastes and flavours that so handsomely my garden and the sea offered to me today.

Ο συνδυασμος του γαλεου με το αρωματικο αϊολί και το υπεροχο τρυφερο τραγανο σπανακι με εριξε εις μεθην μεγαλην. Και ηπια μονο νερακι καθαρο. Δεν ηθελα να χασω την πανδαισια των αρωματων που τοσο απλοχερα μου προσεφερε ο ταπεινος κηπος και η ανοιξιατικη ελληνικη γη.