Σημερα ειναι ημερα περηφανιας για την οικογενεια του Παναθα μας!!!!!!
Για να θυμουνται οι παληοι και να μαθαινουνε οι νεοι!!!!!
Λεωφ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ,πρίν ἀπό 42 χρόνια (28 Ἀπρ.1971).
Δειτε ενα καταπληκτικο βιντεο για την μεγαλη νικη που μας εστειλε στο Γουεμπλεύ.
Θερμες ευχαριστιες στον “ΑΒΕΡΩΦ“!!!
Στις 14 Απριλιου 1971 ο Παναθηναϊκος χανει στο Βελιγραδι απο τον Ερυθρο Αστερα με 4-1.
Διαβαστε το σχετικο αρθρο στην Πρασινη Ζωνη. (Με θερμες ευχαριστιες).
Δυο εβδομαδες αργοτερα, στισ 28 Απριλιου 1971, ο ΠΑΟ των ονειρων μας συνετριψε τον Ερυθρο Αστερα Βελιγραδιου στη Λεωφορο με 3-0 και προκριθηκε στον τελικο του Γουεμπλεϋ.
Στις 2 Ιουνιου 1971 πατησαμε το χορταρι στο Γουεμπλεϋ! ΠΑΟ ΟΛΕ!!!!
Με την ευκαιρια, να θυμηθουμε και τον υμνο της ομαδαρας μας, μαζι με ενα κολαζ φωτογραφιων απο την ιστορικη Λεωφορο.
Σε εποχές διάχυτης συνομωσιολογίας και μηδενιστικής απαξίωσης των πάντων έρχεται το βίντεο που παρέθεσες να καταδείξει:
α) τα γκόλ δεν σώζονταν
β) οι παίκτες είχαν άριστη προσωπική επίδοση
γ) η ομάδα έπαιζε σαν καλοκουρδισμένο σύνολο
δ) ο αγώνας έμεινε αμφίρροπος μέχρι το τέλος με πολλές χαμένες ευκαιρίες εκατέρωθεν.
Κύριες συνιστώσες του έπους ήταν επομένως:
α) η εξαίρετη απόδοση των περισσοτέρων παικτών κάτω από συνθήκες πίεσης λόγω της ήττας στον πρώτο αγώνα
β) η σοβαρή προετοιμασία και η στρατηγική του Πούσκας
Το έπος, όπως κάθε έπος, μπορεί μόνον να μας διδάξει όταν καταλάβουμε ότι ήταν αποτέλεσμα συντονισμένης προσπάθειας και προετοιμασίας. Όσο το θεωρούμε αποτέλεσμα αφανών δυνάμεων θα μένουμε στον μίζερο ρόλο του αιώνια αδικημένου: εκείνου δηλαδή που νομίζει ότι τα φαινόμενα απατούν.
θυμαμαι στη δεκαετια του 60 οταν εχανε ο γαυρος εφταιγε το “συστημα”… σημερα ακομη μιλανε για χουντα, ασλανιδη, γινανε ολοι οι γαυροι αντιχουντικοι… δυστυχως σημερα και εμεις με τα χαλια που εχουμε τα βαζουμε – η διοικηση εννοω – με ολους εκτος απο το απλο και πασιφανες οτι δεν παιζουμε μπαλλα!
Σε εποχές διάχυτης συνομωσιολογίας και μηδενιστικής απαξίωσης των πάντων έρχεται το βίντεο που παρέθεσες να καταδείξει:
α) τα γκόλ δεν σώζονταν
β) οι παίκτες είχαν άριστη προσωπική επίδοση
γ) η ομάδα έπαιζε σαν καλοκουρδισμένο σύνολο
δ) ο αγώνας έμεινε αμφίρροπος μέχρι το τέλος με πολλές χαμένες ευκαιρίες εκατέρωθεν.
Κύριες συνιστώσες του έπους ήταν επομένως:
α) η εξαίρετη απόδοση των περισσοτέρων παικτών κάτω από συνθήκες πίεσης λόγω της ήττας στον πρώτο αγώνα
β) η σοβαρή προετοιμασία και η στρατηγική του Πούσκας
Το έπος, όπως κάθε έπος, μπορεί μόνον να μας διδάξει όταν καταλάβουμε ότι ήταν αποτέλεσμα συντονισμένης προσπάθειας και προετοιμασίας. Όσο το θεωρούμε αποτέλεσμα αφανών δυνάμεων θα μένουμε στον μίζερο ρόλο του αιώνια αδικημένου: εκείνου δηλαδή που νομίζει ότι τα φαινόμενα απατούν.
θυμαμαι στη δεκαετια του 60 οταν εχανε ο γαυρος εφταιγε το “συστημα”… σημερα ακομη μιλανε για χουντα, ασλανιδη, γινανε ολοι οι γαυροι αντιχουντικοι… δυστυχως σημερα και εμεις με τα χαλια που εχουμε τα βαζουμε – η διοικηση εννοω – με ολους εκτος απο το απλο και πασιφανες οτι δεν παιζουμε μπαλλα!