Posted by Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα σχόλιο που δημοσίευσα σε ανάρτηση μιας καλής φίλης σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Το θέμα της ανάρτησης είναι τα πρότυπα της ομορφιάς, εγώ όμως αναφέρομαι μόνο στους άντρες.
Το πρώτο πρότυπο ομορφιάς που διαμορφώνει ο αρσενικός στο φαντασιακό του είναι η μητέρα του. Το πρότυπο αυτό παραμένει εμβαπτισμένο στο υποσυνείδητο για πάντα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αντιπαραβάλλεται μα άλλα. Κάθε παράσταση με λιμπιντικό περιεχόμενο αντιπαρατίθεται με το πρότυπο της μητέρας και το αμφισβητεί. Κάθε τέτοια αμφισβήτηση αποτελεί ένα βήμα προς ένα βίο με υγιή σεξουαλικότητα και μια αντίληψη ομορφιάς που είναι όλο και πιο κοντά στα πραγματικά βιώματα του αρσενικού και όχι τη βάσανο του Οιδιπόδειου.Αναφέρω ένα προσωπικό βίωμα. Μέχρι την ηλικία των 9 ήμουν κι εγώ δέσμιος του Οιδιπόδειου φαντασιακού και προτύπου. Μέχρι που μιαν ημέρα η οικιακή βοηθός μας, μια 18χρονη με το όνομα Μαρία, καλή της ώρα, έκανε εγχείρηση σκωληκοειδούς αποφύσεως και παρέμεινε κλινήρης εις το δωμάτιο της. Είχα λυσσιάζει από περιέργεια να δω΄γιατί δεν βγαίνει από το δωμάτιο της, κι έτσι ένα μεσημέρι που δεν υπήρχε κανείς στο σπίτι για να με εμποδίσει, έκανα εφόρμηση. Άνοιξα σιγά σιγά την πόρτα και μπήκα στο δωμάτιο της. Το φως ήτανε χλωμό, επειδή τα παντζούρια ήτανε κλειστά. Παρόλα αυτά το καλοκαιρινό φως έντυνε πανέμορφα το δωμάτιο και το ολόγυμνο κορμί της Μαρίας που είχε ξεσκεπαστεί από τη ζέστη και μου χάριζε την ανεμπόδιστη θέα του αλαβάστρινου μπούστου της, της καλοχτισμένης λεκάνης της και του οφθαλμού του Κύκλωπος. Η παράσταση αυτή αποθηκεύτηκε στη μνήμη μου και αποτέλεσε την πρώτη αμφισβήτηση της μητρικής ομορφιάς. Με την αμφισβήτηση αυτή δέχτηκε και το πρώτο πλήγμα σαν πρότυπο. Ισχυρίζομαι ότι η “ομορφιά” για τον αρσενικό είναι η συλλογή των παραστάσεων που συνέγειραν το λιμπιντικό σύστημα στη διαδρομή των χρόνων από την αρχή μέχρι τη λήξη της εφηβείας.