Posted by Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα στα Σκόπια ήταν για ένα έργο μεγάλης ελληνικής εταιρείας. Είχαμε τελειώσει τη συνάντηση μας στα γραφεία του πελάτη και γυρνάγαμε στο ξενοδοχείο, περνώντας μέσα από μια στοά. Στην έξοδο της στοάς ήτανε ένας γυρολόγος που πούλαγε διάφορα μπιχλιμπίδια. Ανάμεσα σε αυτά ήταν ένα μεγάλο αυτοκόλλητο, μεγέθους Α4, που έδειχνε το γειτονικό κράτος να εκτείνεται μέχρι τη Θεσσαλονίκη.
Γελάσαμε με ένα τρόπο αμήχανο, γιατί ήτανε δίπλα μας και οι εντόπιοι συνεργάτες, και προχωρήσαμε. Το ξενοδοχείο ήτανε δίπλα. Μπήκαμε μέσα κι εγώ πισωγύρισα, και πήγα στον γυρολόγο κι αγόρασα το αυτοκόλλητο. Δεν ήθελα να ξεχάσω αυτή την αποτρόπαια εικόνα.
Λίγους μήνες μετά, τον Ιούνιο, έζησα από κοντά την εμφύλια σύρραξη του 2001. Το ταξί που μας έφερνε στα Σκόπια από τη Θεσσαλονίκη πέρναγε 10 χιλιόμετρα δυτικά από την εμπόλεμη ζώνη. Από το γραφείο του πελάτη μπορούσαμε να δούμε καθαρά τους βομβαρδισμούς.
Το έργο διήρκεσε λίγο παραπάνω από ένα χρόνο, τα πράγματα ηρέμησαν, αλλά το Α4 με τη “Μακεδονία” να φτάνει μέχρι τη Θεσσαλονίκη το έχω ακόμα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ένας βασικός λόγος είναι ότι είναι αναντίστοιχο με αυτό που βίωσα στα Σκόπια.
Η λεγόμενη “Βόρεια Μακεδονία” είναι μια φτωχή χώρα, χωρίς πόρους, στη μέση του πουθενά. Το 30% του πληθυσμού είναι Αλβανοί, που δεν θέλουν καν να λέγονται “Μακεδόνες”. Οι περισσότεροι κατοικούν στο δυτικό μέρος του κρατιδίου. Στο βορειοδυτικό σύνορο, βρίσκεις το Κόσοβο. Ο ρυθμός αναπαραγωγής του Αλβανικού πληθυσμού είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον του “Μακεδονικού”, και προβλέπεται ότι μετά από 20 χρόνια οι Αλβανοί θα είναι περισσότεροι.
Στην αγορά των Σκοπίων, που κυριαρχείται από Αλβανούς, μπορείς να βρεις τα πάντα, τα περισσότερα λαθραία. Η Ποντγκόριτσα, στο γειτονικό Μαυροβούνιο, ήταν τότε το κέντρο διανομής από το οποίο ερχόντουσαν στα Σκόπια όλα τα καλά του κόσμου.
Το κρατίδιο αυτό δεν θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς τα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης των ΗΠΑ. Θυμάμαι ότι και ο Καναδάς είχε συνεισφέρει.
Πάρα πολλοί πολίτες του κρατιδίου είναι οικονομικοί μετανάστες, οι περισσότεροι βρίσκονται στη Γερμανία. Πολλά στεγαστικά δάνεια έχουν ρήτρα Ελβετικού φράγκου λόγω αστάθειας του τοπικού νομίσματος.
Η “Συμφωνία των Πρεσπών” είναι αποτέλεσμα των επιθυμιών και επιδιώξεων την ΗΠΑ και της Γερμανίας να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια. Ο κ. Τσίπρας συνέπλευσε και απέκτησε πολλά εύσημα εκ τούτου.
Είναι όμως αυτή μια καλή συμφωνία για την Ελλάδα;
Από όσα έχω διαβάσει δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο όφελος για την Ελλάδα. Νομίζω ότι περισσότερο μας έχουν ανάγκη οι γείτονες “Μακεδόνες” από ότι τους έχουμε εμείς.
Φαίνεται λοιπόν ότι κλείνουμε το θέμα της ονομασίας χωρίς να έχουμε εισπράξει κάτι χειροπιαστό σαν χώρα.
Τι χάνουμε όμως;
Σύμφωνα με τις έρευνες γνώμης, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων δεν θέλουν τη συμφωνία αυτή. Παρόλα αυτά όμως, η Κυβέρνηση και οι συμπορευόμενοι βουλευτές θα την ψηφίσουν.
Προσωπικά είμαι ενοχλημένος από το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν εισπράττει κάτι από μια τόσο σημαντική συμφωνία. Το θέμα της ονομασίας φαίνεται να είναι σημαντικό για πολλούς συμπολίτες, σέβομαι τη γνώμη τους, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί του δίνουν τόση σημασία. Κατά την προσωπική μου γνώμη, ο κίνδυνος που ελλοχεύει στη “Βόρεια Μακεδονία” είναι ο Αλβανικός αλυτρωτισμός και επεκτατισμός. Ο θύλακας που έχει γεωγραφικό κέντρο το Κόσοβο θα γίνει στην επόμενη πενταετία το επίκεντρο πολλαπλών και παρατεταμένων συγκρούσεων, και μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη αστάθεια, κάτι σαν το Βαλκανικό αντίστοιχο της Συρίας. Αυτό όμως είναι άλλο θέμα. Το αναφέρω επειδή ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, είναι σημαντικός, και κάποια στιγμή θα εκδηλωθεί με τρόπο ορατό στους πολλούς, ενώ σήμερα είναι ορατός στους λίγους.
Παρ’ όλες τις ενδείξεις της διαφωνίας ενός πολύ μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού της Ελλάδος με τη συμφωνία, η Κυβέρνηση και οι συμπορευόμενοι εξακολουθούν να επιμένουν ότι αρκεί να εγκριθεί η συμφωνία από τη Βουλή.
Γιατί όμως δεν κάνουν ένα δημοψήφισμα; Δεν μπορεί άραγε η Δημοκρατία της Ελλάδος να αντέξει κάτι τέτοιο; Κι αν δεν μπορεί, τι Δημοκρατία είναι αυτή;
Νομίζω ότι η Δημοκρατία της Ελλάδος μπορεί να αντέξει ένα δημοψήφισμα για τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά ο κ. Τσίπρας και οι λοιποί κυβερνώντες φοβούνται την γνώμη του λαού και για το λόγο αυτό δεν το κάνουν.
Έχουμε μια Κυβέρνηση που φοβάται το λαό. Και για το λόγο αυτό του στερεί το δικαίωμα να εκφράσει τη γνώμη του για κάτι που ο λαός θεωρεί πολύ σημαντικό.
Το φαινόμενο είναι πολύ σημαντικό επειδή δεν έχει σχέση με την οικονομία. Οι Έλληνες δέχθηκαν την επιβολή βαρύτατων μέτρων στην οικονομία, τα περισσότερα από τα οποία ισχύουν και σήμερα, με κορυφαία την υπερφορολόγηση. Στη διάρκεια της τελευταίας τετραετίας οι μαζικές κινητοποιήσεις για το θέμα αυτό ήταν ελάχιστες σε σχέση με τη βαρύτητα και τη σημασία των μέτρων.
Για το θέμα της “Βόρειας Μακεδονίας” όμως, οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν.
Όσο και αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς, το γεγονός αυτό είναι σημαντικό για τη δημοκρατία και για την κοινωνία που εκφράζεται ως έθνος, γλώσσα, θρησκεία.
Σημειώνω ότι καμία πολιτική δύναμη δεν ζήτησε επιτακτικά και δυναμικά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Αυτός ο λαός που διαφωνεί, που διαδηλώνει, έχει χαρακτηρισθεί από πολλούς σαν “φασίστες, ακροδεξιοί, εθνικιστές” και άλλα επίθετα απαξιωτικά και προσβλητικά.
Είναι έτσι τα πράγματα;
Στη σημερινή δημοκρατία, ο πολίτης είναι εξαιρετικά περιορισμένος και ουσιαστικά ορίζει εκπροσώπους του στο Κοινοβούλιο και την τοπική αυτοδιοίκηση, παρά συμμετέχει στα κοινά με την ουσιαστική έννοια του όρου.
Αυτός ο πολίτης βρίσκει φωνή να εκφρασθεί για κάτι που το θεωρεί σπουδαίο, και οι κυβερνώντες, που τους ψήφισε ο ίδιος ο λαός, αγνοούν την φωνή του, και αποφασίζουν μεταξύ τους.
Τυπικά δεν υπάρχει θέμα, πουθενά δεν γράφει το Σύνταγμα της Ελλάδος ότι θα έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα για τη “Βόρεια Μακεδονία”.
Δεν μπορεί όμως θέματα ουσίας να αποφασίζονται με βάση του τύπους.
Ο λαός θέλει να εκφρασθεί, έχει άποψη, και οι κυβερνώντες τον φιμώνουν. Αυτό κατά την άποψη μου συνιστά κατάχρηση της εξουσίας που ο ίδιος αυτός λαός έδωσε στους εκπροσώπους του.
Αυτή η κατάχρηση εξουσίας βιάζει και ακυρώνει τη δημοκρατία.
Κάποιοι θα πρέπει να πληρώσουν για το βαρύτατο αυτό ατόπημα.
Η Κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές θα πρέπει να διενεργήσει δημοψήφισμα για την επικύρωση ή μη της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο κ. Μητσοτάκης, που φαίνεται ότι θα είναι ο νέος Πρωθυπουργός, θα πρέπει να δεσμευθεί σήμερα ότι θα διενεργήσει δημοψήφισμα. Δεν αρκεί να δηλώνει ότι η συμφωνία είναι “κακή”.
Το θέμα δεν είναι τι νομίζει ο κ. Μητσοτάκης για τη συμφωνία, αλλά κατά πόσον ο κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία σέβονται το δικαίωμα του Ελληνικού Λαού να εκφρασθεί πέρα από την ψήφο του και με την διατύπωση της γνώμης του για τη συμφωνία των Πρεσπών.
Άν δούμε το ιστορικό προηγούμενο, ο κ. Μητσοτάκης δεν θα τολμήσει. Η Νέα Δημοκρατία έχει ιστορικό αυταρχικής διακυβέρνησης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα. Απλά σημαίνει ότι δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που φοβάται την ετυμηγορία του Ελληνικού λαού.