Tell me lies, tell me sweet little lies… Η κίβδηλη επίκληση των αρμών της εξουσίας και η εθελουσία αποθέωση της

Τις ημέρες αυτές παίζεται ένα σενάριο πολιτικής επικοινωνίας που παρουσιάζει ενδιαφέρον επειδή είναι τόσο πρόδηλα ψεύτικο, όσο και αποδεκτό από τα μέσα και τους αναλυτές.

Ο κ. Τσίπρας έκανε μια δήλωση σχετικά με τους αρμούς της εξουσίας. Με δυο λόγια είπε ότι δεν εδάμασε το κτήνος την πρώτη φορά αριστερά, αλλά θα το πράξει την δεύτερη φορά. Αφήνω στην άκρη την παντελώς άστοχη επίκληση αρμών, αφού εκείνο που ενδιαφέρει στην άσκηση της εξουσίας είναι τα κέντρα της εξουσίας. Τα παιδία παίζει και ακόμη και εννοιολογικά δεν ξέρει τι λέει.
Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι αυτό η ατάκα για εσωτερική κομματική εκμετάλλευση και την διατήρηση του οράματος της επαναφοράς στην εξουσία του μορφώματος ΣΥΡΙΖΑ έγινε αντικείμενο έντονης κριτικής από την Νέα Δημοκρατία. Ενδεικτικά αναφέρω τα ακόλουθα.

Ένας υπουργός δήλωσε ότι ο κ. Τσίπρας δεν σέβεται το βασικό δόγμα της αστικής δημοκρατίας, την αυτονομία των εξουσιών. Ένας βουλευτής με παρρησία μας ενημέρωσε ότι θα μεταναστεύσει στην περίπτωση που θα επανέλθει ο κ. Τσίπρας με τους νέους αρμούς. Οι δημοσιογράφοι του Φιλελευθερισμού για μια ακόμη φορά μας αποκάλυψαν το “σταλινικό” κ. Τσίπρα. Ο δε κ. Πολάκης ανεσύρθη από την πολιτική λήθη και γρύλισε κάτι για τον δεύτερο γύρο.

World History Archive

Μα επιτέλους, ακόμη εκεί είστε;
Ο κ. Τσίπρας και το μόρφωμα ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας εναλλακτικός πόλος εξουσίας ΜΕΣΑ, εντελώς ΜΕΣΑ στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας.

Άν ο κ. Τσίπρας και το πολιτικό του μόρφωμα ήσαν “επαναστάτες” θα είχαν πορευθεί διαφορετικά το καλοκαίρι του 2015, όταν οι συνθήκες για μια διαφορετική πορεία της παροικίας στην οποία κατοικούμε υπήρχαν.

Οι δε συνεχείς επιθέσεις στον κ. Βαρουφάκη επειδή τάχατες κατέστρεψε την χώρα είναι καθόλα ενδεικτικές.

Ο κ. Τσίπρας λοιπόν δεν είναι επαναστάτης, είναι απλά ένας νέος πολιτικός με τη φιλοδοξία να κυβερνήσει ξανά τη χώρα, και για να το πράξει επιθυμεί – και το λέει – να “στήσει” το δικό του κρατικό μηχανισμό. Το όλο θέμα είναι πεδίο υπερβολής, αφού ο κρατκός μηχανισμός συνεργάστηκε κατά το μάλλον ή ήσσον στην (πρώτη;) πενταετία του ΣΥΡΙΖΑ,  αλλά ο κ. Τσίπρας το βλέπει έτσι. Ή τουλάχιστον τα λέει έτσι, αφού σε τελική ανάλυση, και όταν έλθει στην εξουσία ξανά, άν συμβεί κάτι τέτοιο, θα κάνει και πάλι ό,τι του λένε οι χορηγοί του.

stalin2
Ο κ. Τσίπρας λοιπόν βγαίνει κερδισμένος από αυτή την παντελώς ανούσια “σύγκρουση”.
Η Νέα Δημοκρατία μέσα από την ιδεολογική της ένδεια – πως αλλιώς να χαρακτηρίσω το ότι ο κ. Α. Γεωργιάδης είναι βασικός εκφραστής της “γραμμής” του κόμματος; – βγαίνει και αυτή κερδισμένη.

Επειδή χρησιμοποιεί τις προβοκατόρικες δηλώσεις του κ. Τσίπρα για να φοβίσει και να συσπειρώσει.

Το θλιβερό της ιστορίας είναι ότι και τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας θεωρούν ότι οι οπαδοί και ψηφοφόροι τους είναι κρετίνοι, ανιστόρητοι και ζουν σε σπηλιές.

Ευτυχώς υπάρχουν και οι ταλαιπωρημένοι κάτοικοι της Λέσβου, της Χίου, της Σάμου, και των άλλων νησιών, για να εκφράσουν κάτι διαφορετικό.